Zadania
pielęgniarki
wobec chorego
umierającego.
mgr Joanna Owsianowska
Śmierć:
jest nierozłączną częścią ludzkiego
życia
jest zwykle końcem procesu umierania
brak procesu umierania cechuje śmierć
nagłą (np. w wyniku nagłego
zatrzymania krążenia)
Umieranie:
świadomość zbliżającej się śmierci
doznawane przez człowieka i/lub osoby z
jego otoczenia
łączy się z ustawaniem podstawowych
czynności życiowych organizmu
proces trwający godziny, dni, tygodnie
proces o różnej intensywności
przeżywania cierpień fizycznych i
psychicznych
Konsekwencje umierania:
dla człowieka umierającego – śmierć
konieczność rozstania się z życiem
dla rodziny – jak pogodzić się ze stratą
bliskiej osoby
dla zespołu pielęgnacyjnego zawsze
łączy się z pytaniem – jak pomóc
pacjentowi i jego rodzinie
Plan opieki pielęgniarskiej nad
pacjentem umierającym:
Oceniamy przede wszystkim:
stan przytomności
funkcjonowanie układów krążenia i
oddychania (duszność, trudności w
oddychaniu) oraz termoregulacji
stan układu nerwowego (odczuwanie
bodźców, występowanie porażeń i
niedowładów)
C.d.:
występowanie bólu i innych dolegliwości
(osłabienie, wyczerpanie)
występowanie zaburzeń snu
pracę układu pokarmowego (pragnienie,
łaknienie, trawienie, wydalanie)
przyjmowanie pokarmów i płynów
C.d.:
stan odżywienia i nawodnienia
organizmu (wyniszczenie, odwodnienie)
wydalanie moczu
wygląd skóry (maceracje, odparzenia,
odleżyny)
stan jamy ustnej
C.d.:
stan higieny osobistej
możliwość komunikowania się z
pacjentem
stan psychiczny pacjenta, jego
nastrój, świadomość zbliżającej się
śmierci, uzewnętrznienie reakcji (wg
Kübler-Ross)
C.d.:
wydolność fizyczną w zakresie
wykonywania codziennych czynności
stosunek rodziny do człowieka
umierającego
wydolność rodziny w zakresie
świadczenia opieki
Elizabeth Kübler-Ross:
przedstawiła zmiany psychiczne
związane z nadchodzącą śmiercią w
postaci pięciu faz umierania
doszła do wniosku, że rozstanie
człowieka z dotychczasowym życiem
nie zachodzi nagle, lecz przebiega w
kilku etapach, które następują po
sobie w określonej kolejności
C.d.:
doszła do wniosku, że wewnętrzna
,,walka” o zgodę na śmierć nie musi
wcale przebiegać w ostatnich godzinach,
dniach czy tygodniach życia
dowiodła, że w przypadku długotrwałych,
nieuleczalnych chorób może zacząć się
już kilka lat przed śmiercią w efekcie
czego w ostatnich dniach życia człowiek
jest na nią przygotowany
Fazy psychicznego procesu
umierania:
zaprzeczenie
gniew
pertraktacje (negocjacje z Bogiem o
przedłużenie życia, składanie obietnic)
C.d.:
walka między depresją i nadzieją (depresję
znamionuje uczucie beznadziejnej pustki,
poczucie bezsensu i zniechęcenia;
nadzieja dotyczy najczęściej wyzdrowienia
wyzdrowienia lub zahamowania postępu
choroby, dobrej, bezbolesnej śmierci,
lepszego życia po śmierci)
akceptacja śmierci (uspokojenie)
Zadania pielęgniarki :
zwracać uwagę, aby wszystkie
werbalne i pozawerbalne komunikaty
wysyłane do chorego pozostawały ze
sobą w zgodzie (rozdźwięki powodują
u chorego narastanie lęku)
nie unikać rozmów i nie ograniczać
kontaktów z chorym
C.d.:
poruszać w rozmowie z chorym
odwracające uwagę tematy. Zachęca
to do cieszenia się każdą chwilą
nie narzucać choremu swoich
poglądów
towarzyszyć choremu jako osoba
przysłuchująca się i poszukująca sensu
danej sytuacji
C.d:
pomocne może być ułatwienie
kontaktu z osobą duchowną
nie czuć się osobiście dotkniętym
słowną agresją chorego i tym bardziej
nie reagować agresywnie
zapobiegać zagrożeniom i
nieuzasadnionym nadziejom
C.d.:
być pełnym zrozumienia wobec zachowań
chorego
towarzyszyć rodzinie
uzmysłowić rodzinie, że wszystkie myśli i
uczucia wyrażane werbalnie i pozawerbalnie
w obecności umierającego dochodzą do
jego świadomości nawet wtedy gdy jest
brak reakcji (nietaktowne zachowania ranią
godność osoby umierającej
Oznaki zbliżającej się
śmierci:
zaostrzenie rysów twarzy
chłodne, spocone czoło
Nieregularne oddechy (często przez
otwarte usta)
tętno przeważnie szybkie
C.d.:
bladość i ochłodzenie powłok skórnych
czasem sinica czubków palców
W tym okresie pacjent wymaga szczególnie
troskliwej pielęgnacji, która wyraża się:
gotowością towarzyszenia przez:
1. właściwe oświetlenie pomieszczenia
C.d.:
2. ochronę przed hałasem (hałas
wzmaga niepokój)
3. zwilżanie ust
4. dawanie odczucia bliskości (np. przez
podtrzymywanie ręki)
Zaopatrzenie zmarłego:
Godność człowieka jest
nienaruszalna także po śmierci:
przymknąć oczy zmarłego
podwiązać brodę opaską
usunąć zgłębniki, cewniki, dreny,
wkłucia iv.
biżuterię zdjąć i przekazać do depozytu
Wykonać toaletę pośmiertną