TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU

Cel i znaczenie mycia chorego
- Utrzymanie chorego w czystości
- Pobudzenie funkcji skóry
- Pobudzenie krążenia obwodowego
- Poprawa samopoczucia chorego
- Wyrabianie u chorych trwałych nawyków higienicznych
- Obserwacja chorego
- Nawiązanie kontaktu i bliższe poznanie chorego

Wytyczne, których należy przestrzegać:
- do toalety porannej budzić jak najpóźniej - toaletę wieczorną wykonać o ile to możliwe, bezpośrednio przed snem
- temp. pomieszczenia, w którym myjemy 18-20 st. C - zamknąć okna
- myć od części czystych do brudniejszych nie zalać łóżka wodą, wodę zmienić, gdy jest brudna lub mocno namydlona
- wycierać dokładnie, ale niezbyt mocno
- nacierać spirytusem całe plecy, pośladki, k. krzyżową - sprawdzić czy nie tworzą się odleżyny, obserwować skórę chorego
- czesać codziennie - sprawdzić czystość głowy
- sprzątnąć wszystkie przybory po wykonaniu toalety, czyste i wytarte ułożyć na miejscu. Myjki spłukać pod bieżącą wodą.

Technika wykonania toalety obłożnie choremu - 1 opiekunka
Przygotować:
- miskę nerkowatą, - talk, - spirytus, - dzbanek z ciepłą wodą, - miednicę, - basen, - rękawice gumowe, - 2 myjki, - 2 ręczniki, - szczoteczkę do zębów, - pastę do zębów, -mydło,-szczoteczkę do paznokci, - nożyczki do obcinania paznokci, - kubek do zębów, - grzebień.

A. Przygotowane przybory układa się na tacy i zanosi do łóżka chorego, stawia na stoliku, przy łóżku ustawia dodatkowe krzesło, na którym stawia miednicę. Nalewa wody z kranu do kubka do mycia zębów. Przynosi basen → myje ręce. Na poręczy krzesła zawiesza 2 ręczniki. Przygotowuje myjki.
1. Obluźnia wierzchnie przykrycie + dodatkowy koc → krzesło. Rozwija zawinięcie brzegów koca w nogach, wyrównuje z materacem.
2. Mycie zębów. A. zakłada cienki ręcznik pod brodę choremu, podając szczoteczkę z pastą. Lewą ręką unosi głowę chorego, prawą podaje wodę do ust. Następnie wodę odstawia na stolik a pod usta chorego podsuwa miskę nerkowatą. Czynność powtarza, lewa ręka cały czas podtrzymuje głowę chorego. Po umyciu zębów wyciera usta ręcznikiem, szczoteczkę odkłada do kubka.
3. Mycie twarzy, uszu i szyi. A. zdejmuje choremu koszulę → na poręcz łóżka. Podkłada cienki ręcznik pod głowę i barki chorego. Pyta chorego czy namydlić myjkę. Zmywa twarz i wyciera ją. Myje ucho dalsze, bliższe, szyję → wyciera. Wyjmuje ręcznik spod głowy chorego.
4. Mycie kończyn górnych. Myje dalszą od siebie rękę, która spoczywa na cienkim ręczniku. W okolicy pachy chorego podkłada ręcznik pod wierzchnie przykrycie. Pod dłoń stawia miednicę + mydelniczkę i szczoteczkę.
Kolejność mycia k. górnej: przedramię i ramie od strony zewnętrznej, przedramię i ramię od strony wewnętrznej, pachę, dłoń. Odstawia mydelniczkę i szczoteczkę na stolik (krzesło). Lewą ręką unosi rękę chorego, prawą zsuwa miednicę w dół łóżka. Kładzie rękę na ręczniku i wyciera. Miednica odstawiona na krzesło.
5. Mycie klatki piersiowej  A. odkłada brzeg wierzchniego przykrycia, kładzie na klatkę piersiową gruby ręcznik, z którego odkłada mankiet zabezpieczając brzeg wierzchniego przykrycia. Namydla myjkę, unosi lekko wierzchnie przykrycie myje chorego, wyciera cienkim ręcznikiem. Sprawdza czy pod piersiami nie tworzą się odparzenia. Cienki ręcznik odkłada na krzesło.
6. Mycie brzucha. Powtarza w/w czynności jak przy myciu klatki piersiowej. Wyciera brzuch grubym ręcznikiem. Uwaga Myjkę zmienia do mycia pleców.
7. Mycie pleców i pośladków. Chory odwraca się na bok. Plecy odkryte, wierzchnie przykrycie leży na chorym. Kładzie gruby ręcznik wzdłuż pleców i pośladków. Myje plecy, pośladki, szparę pośladkową → wyciera → naciera spirytusem i potem talkiem. Masuje chorego. Chory odwraca się na wznak. Zakłada koszulę.
8. Mycie kończyn dolnych. Chory odkłada nogi w odwiedzeniu A. ujmuje dalszą część wierzchniego przykrycia w fałd i kładzie ją między nogi chorego. Odkrywa całą dalszą kończynę dolną osłaniając jednocześnie krocze. Podkłada gruby ręcznik w poprzek łóżka pod udo chorego (noga jest zgięta w kolanie). Ręcznik ma ochronić górne przykrycie. Myje udo i wyciera. Podkłada ręcznik wzdłuż pod podudzie i stopę; pod stopę stawia miednicę obok mydelniczkę. Myje podudzie, potem stopę, podeszwę, myje mocno myjką, paznokcie szczoteczką. Odstawia mydelniczkę, miednicę usuwa tak jak spod kończyny górnej. Wyciera stopę i paznokcie. Kończynę nakrywa. W taki sam sposób myje drugą kończynę dolną.
9. Podmycie. A. podkłada basen. Z wierzchniego przykrycia robi tzw. budkę, osłaniając nią krocze. Spłukuje myjkę wodą z dzbanka, namydla ją i trzymając drugą ręką wierzchnie przykrycie myje krocze. Jeżeli stan chorego na to pozwala, chora myje się sama, myjkę odrzuca do miednicy. A. dokładnie spłukuje krocze polewając je wodą z dzbanka. Wyciera krocze grubym ręcznikiem. Jeżeli chora może wyciera się sama. A. usuwa ręcznik, nakrywa chorą. Wyjmuje basen, pośladki chorej wyciera grubym ręcznikiem. Odstawia basen. Jeżeli chora podmywała się sama: A. kładzie pod rękę chorej cienki ręcznik, stawia na nim miednicę. Nad miednicą spłukuje ręce chorej. Miednicę usuwa, ręce wyciera. Wynosi basen i myje sobie ręce. Mężczyznę podmywa na położonym pod pośladki grubym ręczniku. Lżej chory myje się sam.
10. Obcinanie paznokci. A. odwija górny brzeg wierzchniego przykrycia. Pod dalszą dłoń podkłada cienki ręcznik. Obcina paznokcie. To samo robi z drugą ręką. Zbiera obrzynki paznokci i wrzuca do miski nerkowatej. Ręcznik wiesza na poręczy krzesła. Odrzuca wierzchnie przykrycie za stóp. Podkłada gruby ręcznik pod stopy, obcina paznokcie, obrzynki wrzuca do miski nerkowatej, ręcznik usuwa. Wykańcza zasłanie łóżka.
11. Czesanie. Po zasłaniu łóżka czesać chorą. Kładąc cienki ręcznik na plecy i ramiona. Po czesaniu włosy wyrzucić do kosza. Sprawdza ułożenie chorego i wygląd łóżka. Sprząta sprzęt użyty w czasie toalety. Miednicę i miskę nerkowatą myje i osusza. Basen odnosi do łazienki.

UWAGA
Kiedy nie można obrócić chorego na bok, plecy i pośladki myją dwie osoby.

---