LEKTYNY I FITOALEKSYNY
–
ich struktura,
występowanie,
aktywność biologiczna i
znaczenie ekologiczne.
Beata Polakowska
I OŚ II st.
Lektyny i fitoaleksyny to substancje
obronne, wytwarzane przez rośliny w
wyniku odpowiedzi organizmu na ataki
patogenów i niekorzystne warunki
środowiska. W całkowitym zrozumieniu
znaczenia tych związków dla roślin
pomoże nam zapoznanie się z ich
strukturą chemiczną, występowaniem,
aktywnością biologiczną oraz
znaczeniem ekologicznym.
Występowanie LEKTYN u
roślin.
Lektyny występują w różnych częściach
rośliny podczas jej całego cyklu
życiowego. Świadczy to o tym, że pełnią
one ważne funkcje podczas wzrostu i
rozwoju organizmu roślinnego.
Lektyny mogą występować w:
układzie
wydzielniczym
,
wakuolach
i
ścianie
komórkowej
oraz w częściach
wegetatywnych roślin, tj.:
łodydze
,
liściach
,
bulwach
,
cebulach
,
korzeniach
i
kłączach
, a w największych ilościach w
nasionach
.
Występowanie FITOALEKSYN u
roślin.
Fitoaleksyny to związki, które
syntezowane
są w roślinie dopiero po zaatakowaniu jej
przez patogen
. Jest to reakcja obronna
rośliny. Mogą być też wytwarzane przez
rośliny pod wpływem czynników
stresowych, np.: działanie mrozu lub
promieniowania UV.
Jeśli roślina jest zdrowa i nie podlega
żadnym czynnikom stresotwórczym, to
fitoaleksyny występują w znikomych
ilościach lub nie występują wcale.
Struktura chemiczna i podział
LEKTYN
Lektyny roślinne są
glikoproteinami,
które w
swojej budowie zawierają reszty cukrowcowe
kowalencyjnie przyłączone do cząsteczki
białka. Część białkowa występuje na ogół w
postaci struktury czwartorzędowej.
Lektyny występują w postaci
dimerów
lub
tetrametrów białkowych
.
Lektyny dzielimy na:
• merolektyny;
• hololektyny ;
• chimerolektyny.
Struktura chemiczna i podział
FITOALEKSYN
Fitoaleksyny to drobnocząsteczkowe związki,
które cechuje zróżnicowana budowa chemiczna.
Do tej pory poznano strukturę około 250
fitoaleksyn. Przewaga tych związków to fenole,
terpenoidy (fitoaleksyny seskwiterpenoidowe)
oraz flawonoidy (fitoaleksyny izoflawonoidowe).
Fitoaleksyny przynależą do różnych grup
chemicznych. Jest to część strategii obronnej
roślin, gdyż przynależność do jednej, określonej
grupy chemicznej spowodowałaby szybkie
przystosowanie się i uodpornienie patogenów.
Aktywność biologiczna LEKTYN
Funkcją lektyn roślinnych jest ochrona przed
atakiem patogenów lub przed zwierzętami, które
żywią się roślinami.
W związku z tym białka te
zlokalizowane są w częściach najbardziej
narażonych na ataki i występują tam w bardzo
wysokich stężeniach w porównaniu do innych
organów rośliny.
Lektyny pełnią także funkcje:
• systemu immunologicznego rośliny
(odpowiadają za
niezgodność pyłku i znamienia słupka -
uniemożliwiają samozapylenie);
• antywirusowe
;
• zwalczanie infekcji roślinnych
;
• uczestniczą w tworzeniu brodawek korzeniowych u
roślin
(oddziaływują między komórką roślinną, a
Rhizobium);
• uczestniczą w normalizacji adhezji komórek
.
Aktywność biologiczna
FITOALEKSYN
Aktywność biologiczna fitoaleksyn polega na:
• działaniu grzybobójczym
(hamują one rozwój
grzyba i prowadzą do jego śmierci);
• działaniu bakteriobójczym
;
• wpływie fitoaleksyn na inne organizmy
(w
dużych ilościach są toksyczne dla roślin,
które je wytwarzają, powodują okresową
niepłodność u zwierząt żywiących się
roślinami, w których występują);
• tolerancji i detoksykacji
(istnieją patogeny,
które przezwyciężają reakcję odpornościową,
albo unikają rozpoznania przez roślinę na
zasadzie aktywnego zahamowania tej
reakcji).
Znaczenie ekologiczne
LEKTYNY znalazły zastosowanie w
diagnostyce
nowotworowej
,
diagnostyce innych chorób
(cukrzyca),
histochemii
oraz
immunologii
. Są
także stosowane w badaniach z zakresu biologii
molekularnej.
FITOALEKSYNY próbowano wykorzystać jako
naturalne środki ochrony roślin
przed
chorobami, jednakże rezultaty ich działania były
mało zadowalające. Elicytory (wywoływacze)
fitoaleksyn mogą być skuteczne w walce z
niektórymi grzybami.
Tworzenie roślin
transgenicznych z genami warunkującymi
wytwarzanie fitoaleksyn, u gatunków które ich
pierwotnie nie posiadały.
Lektyny i fitoaleksyny to substancje
obronne, wytwarzane przez rośliny w
wyniku odpowiedzi organizmu na ataki
patogenów i niekorzystne warunki
środowiska.
Nowe odkrycia dotyczące
mechanizmów odporności roślin są
badane i pracuje się nad możliwością
ich wykorzystania w praktyce rolnej,
ogrodniczej, kwiaciarskiej
i sadowniczej.