Jan Łazowski
Fizykoterapia
Wykład 10.
Balneologia i biometeorologia
Dn. 21 i 22. 03. 2010 r, dla 4 semestru fizjoterapii, studiów stacjonarnych i
niestacjonarnych,.
BALNEOLOGIA
LECZENIE
UZDROWISKOWE
Wykład 10, część 1.
14:09
2
14:09
3
Klasyczne leczenie
uzdrowiskowe
To postępowanie kompleksowe, związane z
wybraną miejscowością, na które składają się:
Warunki klimatyczne, geograficzne i przyrodnicze
Uzdrowiskowa infrastruktura urbanistyczna
Zespół czynników psychoterapeutycznych
Występowanie tworzyw uzdrowiskowych
Wód mineralnych
Peloidów organicznych i nieorganicznych
Gazów i aerosoli leczniczych
Kinezyterapia i innego rodzaju ruch z wysiłkem
Fizykoterapia
Leczenie farmakologiczne
14:09
4
Strefy klimatyczne Polski
Nizinna (do 200 mn.p.m.)
Słabo bodźcowe - Polska środkowa i zachdnia
Średnio bodźcowe – Polska połudn-wschod.
Mocno bodźcowe – Polska półn-wschod
Nadmorska – do 2 km od brzegu morza
Średnio bodźcowe – w głębi zatok
Mocno bodźcowe – nad otwartym morzem
Podgórskie od 300 do 500 m n.p.m.
Górskie od 500 do 750 m n.p.m.
Wysokogórskie powyżej 750 m n.p.m.
14:09
5
Klasyfikacja uzdrowisk
Nadmorskie – Kołobrzeg, Świnoujście,
Sopot, Kamień Pomorski,
Nizinne – Ciechocinek, Busko,
Inowrocław, Połczyn, Konstancin,
Przejściowe (podgórskie) – Szczawno,
Szczawnica, Iwonicz, Rymanów,
Świeradów, Lądek, Polanica, Duszniki
Górskie – Krynica, Kudowa, Żegiestów
Wysokogórskie - Zakopane
14:09
6
Klimat uzdrowiska
(mezoklimat)
Wybierany klimat korzystny lub bardzo
korzystny
Suche podłoże
Dobra ekspozycja słoneczna
Poza zasięgiem zanieczyszczeń
Z bogatą szatą roślinną i rzeźby terenu
Bliskość zbiorników wody
W górach wyższe partie dolin z niewielkim
nachyleniem do słońca, z dobrą wymianą
powietrza
Klasyfikacja wód
leczniczych
Według następujących właściwości
Ogólnej mineralizacji
Ciśnienia osmotycznego
Temperatury
Swoistych składników chemicznych
wody zimne 20-25
0
C, średnie 35-
39
0
C i gorące 40-50
0
C
14:09
7
Ogólna mineralizacja
Co najmniej 1000mg składników
mineralnych w 1 litrze
Występują 3 podstawowe aniony:
chlorkowy, wodorowęglanowy (CO
2
),
siarczanowy
oraz 3 podstawowe kationy: sód, wapń,
magnez
W nazwie wody umieszcza się te aniony i
kationy, których zawartość w wodzie
przekracza 20mwal%
14:09
8
14:09
9
Mineralne wody lecznicze
Rozróżnia się następujące typy wód
leczniczych (powyżej 1000mg/L)
Wodorowęglanowe sodowe i magnezowe
(szczawy)
Chlorkowo-sodowo (słone i solanki)
Siarczanowe magnezowe (gorzkie) i
wapniowe oraz siarkowodorowe
Swoiste
Żelaziste
Fluorkowe
Radoczynne
Jodkowe i inne
Klasyfikacja wód wg
temperatury
Odnosi się do temperatury wody na
wyjściu ze źródła.
Woda o temperaturze powyżej 20
0
C w
nazywa się TERMALNA
Stosuje się także miarę fizjologiczną
związaną z temperaturą ciała człowieka
37
0
C
poniżej 37
0
C woda hipotermalna
równa 37
0
C izotermalna (
homeotermalne)
powyżej 37
0
C hypertermalna
14:09
10
Klasyfikacja wg ciśnienia
osmotycznego
Stosuje się kryterium fizjologiczne,
związane z średnim ciśnieniem
osmotycznym krwi = 280 mOsm/L
hypoosmotyczne mniej niż 280 mOsm/L
hyperosmotyczne powyżej 280 mOsm/L
Od ciśnienia osmotycznego wody zależy
mechanizm i szybkość wchłaniania w
przewodzie pokarmowym
14:09
11
14:09
12
Balneoterapia
Stosowanie kąpieli w leczniczych
wodach mineralnych
Polega ona na wywołaniu odczynów
przystosowawczych
Odczyn uzdrowiskowy jest to
przejściowe nieznaczne zaostrzenie
dolegliwości i różnych nieswoiste
objawów, występujących około 4 dnia
zabiegów, przez dwie lub trzy doby.
14:09
13
Kąpiele kwasowęglowe
W wodzie mineralnej
Temperatura 32 do 35
0
C
Trwanie 10 do 20 min
3 do 6 razy w tygodniu
Działanie przeciwstresowe
Suche kąpiele w CO
2
W pełnym ubraniu
Indywidualne i zbiorowe
Temperatura od 22 do 29
0
C
Trwanie 20 min
Zwiększa ukrwienie w kkd
14:09
14
Kąpiele chlorkowo-sodowe
W wannie o stężeniu NaCl od 3 do 6 %,
temperatura 37 do 40
0
C
Częściowe, nasiadowe, półkąpiele, kończyn
górnych lub dolnych, temp. Jak wyżej.
W basenach kąpielowych o różnych
wymiarach, ułatwiają kinezyterapie w
wodzie.
Inhalacje solankowe
Płukanie przyzębia
Płukania ginekologiczne
Działanie wód solankowych
Obniżanie pobudliwości receptorów
skórnych i pobudliwości ogólnej
Działanie przeciwbólowe zwłaszcza w
chorobach reumatycznych
Zmniejszenie odczynów alergicznych
Wzmaganie odporności na infekcje
Ułatwiają kinezyterapię w wodzie
Działanie kosmetyczne na skórę
14:09
15
14:09
16
Kąpiele siarczkowo-
siarkowodorowe i siarczanowe
(Busko, Swoszowice, Lądek
Obok związków siarczanowych występuje
siarkowodór, trujący w powietrzu
oddechowym powyżej 15mg/dm
3
Rozpuszczony w wodzie ma wartość
leczniczą, występuje w stężeniach:
Silne powyżej 100mg/dm
3
Średnie od 50 do 100 mg/dm
3
Słabe poniżej 50 mg/dm
3
Wanny należy szczelnie przykrywać
mokrym prześcieradłem
14:09
17
Działanie
Wzrost procesów oksydacyjnych w
komórkach, zwiększa poziom przeciwciał,
zmniejsza zwiększony poziom kwasu
moczowego
Poprawia stan chrząstek i aparatu
wiązadłowego
Wody siarczanowe są najsilniej działającymi
na organizm i mogą częściej niż inne
kąpiele wywoływać odczyny balneologiczne
Wskazania: zzsk, choroba zwyrodnieniowa,
rzs, stany pourazowe, cukrzyca, miażdzyca
Wody Radonowe
Zawierają Radon (Rn) 86/222, którego czas
rozpadu wynosi 3,82 doby i po szeregu
rozpadu pochodnych zmienia się w trwały
izotop ołowiu Pb 82/202
Radon wydziela cząstki alfa (zjonizowane
atomy Helu) silnie jonizujące, cząstki beta
(elektrony) oraz pem wysokoenergetyczne
Powoduje jonizacje tkanek, pobudzenie i
przyspieszenie wielu procesów tkankowych.
Wody radonowe zawierają od 10 do 80 nCi/L
14:09
18
Jednostki promieniowania
1 Bekerel (Bq) = jednemu rozpadowi na
sekundę
1 Kiur (Ci) = 37 miliardów rozpadów na
sekundę
1 nanoKiur (nCi) = 10-9 Ci = 37 Bq
Siwert (Sv), w układzie SI jest to
jednostka dawki równoważnej
promieniowania jonizującego. Nazwa
jednostki powstała na cześć Rolfa
Maxymiliana Sieverta.
14:09
19
Radonoterapia
Stosuje się
Kąpiele w wannach, 37 – 39
0
C, 3 x w
tygodniu, po 10 do 20 min
Kąpiele w basenach, 26 – 28
0
C, do 20 min.
2 do 3x na tydzień
Inhalacje grupowe w emanatorium
37-180Bq/dm
3
, 12 do 20 zabiegów na
kuracje
Płukania przyzębia 650-1000 Bq/dm
3
Kuracja pitna 110-1200Bq/dm
3
14:09
20
Promieniowanie jonizujące
Ze względu na destrukcyjne oddziaływanie
z żywą materią, jest przedmiotem
zainteresowania radiologii –
w celu ochrony przed nim, ochrony
radiologicznej,
w celach leczniczych i diagnostycznych
radioterapii, medycyny nuklearnej,
fizykoterapii (UV i uzdrowiska radonowe).
Substancje emitujące promieniowanie
jonizujące nazywamy promieniotwórczymi
14:09
21
Jonizujące promieniowanie
naturalne
Promieniowanie jonizujące jest stale
obecne w środowisku człowieka.
Jest ono spowodowane głównie
wszechobecnością radioizotopów różnych
pierwiastków w przyrodzie
oraz promieniowaniem kosmicznym,
dochodzącym do biosfery.
Statystyczna roczna dawka
promieniowania naturalnego wynosi 2,4
mSv (wg. UNSCEAR 1988).
14:09
22
Czy małe dawki pem
jonizującego mogą być
dobroczynne?
Hormeza radiacyjna zakłada korzystny
wpływ małych dawek promieniowania
jonizującego na żywe organizmy, polegający
m.in. na zmniejszeniu prawdopodobieństwa
zachorowania na nowotwory złośliwe i inne
choroby genetyczne.
14:09
23
Hormeza radiacyjna
Mechanizm hormezy radiacyjnej polega
na stymulowaniu komórkowych
mechanizmów naprawczych w obszarze
małych dawek, co powoduje spadek
liczby uszkodzeń DNA, prowadzących do
nowotworów.
Zdolność naprawcza ma się utrzymywać
także przy większych dawkach
promieniowania do 200 mSv.
14:09
24
Dowody
Poprawność modelu hormezy radiacyjnej
została wykazana w wielu
doświadczeniach, Ustalono brak
szkodliwości niskich dawek.
Nie dostatecznie udowodniono korzyści
z niskich dawek promieniowania, lecz
są one wysoce prawdopodobne.
Rośliny hodowane w zupełnej izolacji od
pem jonizującego, rozwijają się gorzej
niż przy małych dawkach tego pem.
14:09
25
Liniowy model szkodliwości
pem jonizującego
Poglądem przeciwnym do hormezy
radiacyjnej jest liniowy model bezprogowy
(LNT, z ang. Linear No- Threshold), wg
którego promieniowanie jest bezwzględnie
szkodliwe, a stopień szkodliwości zależy
liniowo od wielkości dawki.
LNT stosowano dotąd w ochronie
radiologicznej
i p/atomowej, co okazuje się błędem.
14:09
26
Kuracja pitna -
Krenoterapia
Picie leczniczych wód mineralnych w
uzdrowisku może być zabiegiem
podstawowym
uzupełniającym
oryginalnym dodatkiem do kuracji
Wody pitne działają
miejscowo na przewód pokarmowy
i ogólnie na cały organizm
14:09
27
Dawkowanie wód pitnych
Dawka wody, dzienna:
kuracja oszczędzająca ok. 750 ml
kuracja podstawowa 750 do 1500 ml
kuracja intensywna1200 do 2500
Dzielenie (frakcjonowanie) dawki
na jedną, dwie, trzy lub więcej porcji
dziennie. 30 do 60% na czczo, 20-
30% przed obiadem, resztę przed
kolacją
14:09
28
Działanie krenoterapii
Na motorykę i wydzielanie w przewodzie
pokarmowym
Regulujące gospodarkę wodną – ważne u
osób pijących zwykle zbyt mało płynów
hipotonicznych (norma 1500 ml/dobę)
Adaptogenne – przestrojenie gospodarki
wodnej na przyjmowanie i wydalanie
zwiększonej ilości wody
Moczopędne – płuczące drogi moczowe
14:09
29
Biochemiczne działanie
krenoterapii
Wód wodorowęglanowych ─ alkalicznych
(Krynica, Vichy)
hipotonicznych (hipoosmotycznych) ─
moczopędnych (kamica moczowa,
przewlekłe zapalenia dróg moczowych)
hiperosmotycznych ─ alkalicznych
(nadkwasota, choroba wrzodowa,
nieżyty przewodu pokarmowego)
średniej mineralizacji ─ cukrzyca,
miażdżyca, choroby wątroby, nefropatie.
14:09
30
Biochemiczne działanie
krenoterapii
Wody słone
używane w stężeniu hipotonicznym do
1% – pobudzenie apetytu (Ciechocinek)
Wody swoiste
żelaziste – niedokrwistość (Kudowa)
arsenowe – niedokrwistość (Kudowa)
radonowe ─ cukrzyca, miażdżyca (Lądek)
14:09
31
Wziewania - inhalacje
Aerozol podaje się wraz z powietrzem
oddechowym w temperaturze pokojowej lub ok.
37
0
C
Rozróżnia się inhalacje aerozolem
Drobnokroplistym - mniejszy niż 10 μm (oskrzeliki
i płuca)
Średniokropelkowym - od 10 do 50 μm (krtań i
oskrzela)
Grubokroplistym - powyżej 50 μm (gardło i krtań)
Płukania jamy ustnej i gardła (nie są
inhalacjami)
14:09
32
Rodzaje wziewania
Podział wg organizacji wziewania
indywidualne ustnikowe
indywidualne celkowe
zbiorowe
przytężniowe (Ciechocinek, Inowrocław, Konstancin)
subterraneoterapia (Wieliczka, Bochnia)
Podział wg technologii wytwarzania aerosolu
inżektorowe (średnio i grubokropliste)
ultradźwiękowe (tylko drobnokropliste)
emanacja samoistna (średnio i drobnocząsteczkowa,
prawie sucha)
14:09
33
Podział wg stosowanych
środków
solankowe (Ciechocinek, Iwonicz i in.)
alkaliczne (Krynica, Szczawnica,
Szczawno, Polanica)
radonowe (Lądek, Świeradów)
siarczanowe (Inowrocław, Busko)
lekowe
słabo działające – np. ziołowe
silnie działające – np. antybiotyki
14:09
34
Peloidy (tworzywa organiczno-
mineralne)
Peloidy torfowe – borowiny
wysokie, przejściowe, niskie
Osady wód zmineralizowanych
morskie
słonych jezior
Peloidy nieorganiczne
iły, gliny, lessy, fango (wulkaniczny)
14:09
35
Borowinowe zabiegi
lecznicze
Tworzywo borowinowe
gęste 150 kg/200 l wody
średnie 100 kg/200 l wody
rzadkie 75 kg/200 l wody
Rodzaje zabiegów
kąpiele całkowite, półkąpiele, nasiadówki, fasony,
temperatura 37 do 40
0
C, 20 min, 3x w tygodniu
zawijania, tampony,
temperatura 38 do 42
0
C, 10 do 20 min, 3 do 6x w
tygodniu
jonoforeza i fonoforeza 10 do 20 min, 3 do 6x w
tygodniu
14:09
36
Technologia borowinowa
Borowinę trzeba sprowadzać ze złóż chronionych.
Na zabieg zużywa się od 1 do 20 kg borowiny,
sprowadzać należy setki ton borowiny, która musi
być odpowiednio składowana
Przygotowanie borowiny wymaga dużej ilości
ciepła, specjalnie skonstruowanych kotłów oraz
sposobów jej dystrybucji od kotła do zabiegu
Dużym problemem technologicznym jest
usunięcie mas zużytej borowiny
14:09
37
Pasta borowinowa
(peloidyna)
Borowina roztarta w młynach kulowych z
prawie potrójną ilością wody. Cząsteczki ok.
0,01 mm (borowina pierwotna cząsteczki o
średnicy 4 do 2 mm)
Stosuje się w postaci zawijań, w temperaturze
ciała lub gorące o temperaturze 40 – 42
0
C
przez 10 do 20 min.
Dają pełne działanie biologiczne borowiny,
zmniejszone działanie termiczne.
Są tańsze i łatwo usuwać zużyty peloid
14:09
38
Wskazania
Choroba zwyrodnieniowa stawów i
kręgosłupa
Późne zaburzenia pourazowe
Niektóre choroby ginekologiczne,
bezpłodność
Choroby reumatyczne mięśni
Neuralgie obręczy barkowej i biodrowej
Działanie kosmetyczne na skórę –
ujędrnia, wygładza, oczyszcza.
14:09
39
Przeciwwskazania do
leczenia balneologicznego
Wszystkie ostre i podostre stany zapalne
Niewydolność krążeniowa, oddechowa i
nerkowa nawet niewielkiego stopnia
Niedokrwistość większego stopnia
Choroby naczyń krwionośnych z ograniczeniem
wydolności (serca, mózgu, kkd i in.)
Zakrzepowe zapalenie żył
Choroby psychiczne
Zaburzenia troficzne i zapalne skóry oraz
zaburzenia czucia
14:09
40
Uzdrowiska pediatryczne
W leczeniu astmy dziecięcej – Rabka
W chorobach reumatycznych i
neurologicznych – Rymanów
W młodzieńczym RZS – sanatorium w
Cieplicach
W niesprawności pourazowej i w
chorobach neurologicznych -
Ciechocinek
14:09
41
14:09
42
Zeszyt ćwiczeń
Student jest zobowiązany prowadzić
zeszyt ćwiczeń, w którym opisuje zabiegi
wykonywane osobiście lub obserwowane.
Zeszyt powinien zawierać 10 opisów na
każdy semestr z różnych rodzajów
zabiegów. W sumie trzydzieści opisów.
Jest to warunek dopuszczenia do
egzaminu z fizykoterapii.
Jakość zeszytu może zaważyć na stopniu
z egzaminu
14:09
43
Rubryki zeszytu ćwiczeń
O pacjencie
O zabiegu
Dat
a
Inicjał
y lub
nr ew.
Rozpo
znani
e lub
objaw
y
Rodzaj
zabieg
u
Lokal
izacj
a
Para
metr
y
ener
gii
Czas
trwani
a/
liczba
kolejn
a
Skutk
i i
uwag
i
14:09
44
KONIEC WYKŁADU
BIOMETEOROLOG
IA
Wykład 10, część 2
14:09
45
14:09
46
14:09
46
Biometeorologia – nauka o wpływie
środowiska atmosferycznego na ustrój
człowieka i innych istot żywych
Meteorologia – nauka zjawiskach i procesach
odbywających się w atmosferze ziemskiej,
popularnie mówiąc o pogodzie
Klimatologia – nauka o klimacie o sezonowych
stanach pogodowych zależnych od położenia na
kuli ziemskiej i warunków geograficznych
Klimatoterapia – Nauka o korzystaniu
z klimatu dla poprawy zdrowia.
14:09
47
14:09
47
Bodźce biometeorologiczne
Fizyczne
PROMIENIOWANIE SŁONECZNE
Temperatura
Wilgotność
Ruch powietrza – wiatry
Elektryczność atmosfery
Chemiczne
Azot
Tlen
Ozon
Dwutlenek węgla
Zanieczyszczenia naturalne
Zanieczyszczenia antropogeniczne
Biologiczne
Nasiona
Substancje lotne
Wpływy na elektryczność atmosfery
14:09
48
14:09
48
Średnie i ekstremalne stany
bodźców
biometeorologicznych
Ocenę pogody buduje się na różne sposoby
na podstawie odchylenia poszczególnych
bodźców od stanu średniego lub zerowego
Te odchylenia, nazywane wskaźnikami
patogenności są odczytane ze specjalnie
opracowanych wzorów, osobno dla
każdego bodźca (wskaźniki cząstkowe) i
następnie sumowane.
W ten sposób uzyskuje się wspólny
wskaźnik patogenności pogody lub indeks
(i) pogody
14:09
49
14:09
49
Wskaźniki patogenności
(biomed)
Suma wybranych, najważniejszych wskaźników
cząstkowych tworzy Indeks patogenności pogody
(I)
Temperatury (odchylenie od temperatury średniej –
optymalnej w dół lub w gorę)
Zmiany temperatury w ciągu doby
Wilgotności liczony od średniej dziennej wilgotności
Wiatru
Zachmurzenia
Ciśnienia atmosferycznego – bierze się pod uwagę
wielkość zmian w ciągu doby
Dodatkowy indeks
PEM, pola magnetycznego i aktywności słońca
14:09
50
14:09
50
Wielkość patogenności
(biomedu)
Dla pełnego indeksu
0 – 19 pogoda optymalna
20 – 49 pogoda drażniąca
>50 – pogoda ostra
Dla indeksu niepełnego (tylko 6
pierwszych wskaźników)
0 – 9 pogoda optymalna
10 – 24 pogoda drażniąca
>25 – pogoda ostra
14:09
51
14:09
51
Rodzaje mas napływającego
powietrza
Najczęściej napływa powietrze polarne morskie 65%
w roku – jest wilgotne z chmurami i opadami, daje
ocieplenie w zimie, oziębienie w lecie
Powietrze arktyczne 19% w roku – chłodne, mało
chmur, zawsze oziębienie
Powietrze polarne kontynentalne 11% w roku –
ocieplenie w lecie, mało chmur, mróz w zimie
Zwrotnikowe ok. 3% - gorące, słoneczne, od 8 do 14
dni w roku, głównie latem, upały
Nieokreślone ok. 2%
14:09
52
14:09
52
Meteoropatia
Wrażliwość na zmiany pogody w postaci
nasilenia objawów chorobowych
Około 48% mężczyzn i 70% kobiet po 35
roku życia jest meteoropatami
Skłonni do meteoropatii jest dalszych
19% kobiet i 26% mężczyzn w każdym
wieku
Meteoropatia występuje najczęściej po
35 roku życia
14:09
53
14:09
53
Bodźce neurotropowe
Zespół bodźców pogodowych ostry (znaczne
zmiany w ciągu doby kilku składników
pogody) wywołuje nasilenie przykrych
stanów emocjonalnych i ich zmienność
Szczególnie wyraźne działanie
neurotropowe wywołuje niedobór światła –
wieczorne przygnębienia, ustępujące po
zapaleniu silnego światła. Depresje jesienne
i zimowe.
Znaczna część objawów meteorotropowych
jest wywołana meteoropatią psychiczną
14:09
54
14:09
54
Meteoropatia
14:09
55
14:09
55
Klasyfikacja klimatu
Mikroklimat – pojedynczego pokoju, małego
mieszkania
Topoklimat – samodzielnego budynku lub innego
obiektu
Mezoklimat – (klimat lokalny) dotyczy jednostki
geograficznej jak dolina, kompleksy leśne, miasta,
uzdrowiska
Makroklimat – duże jednostki geograficzne jak
pojezierze, pasmo góskie, wybrzeże itp.
Geoklimat – klimat kontynentu lub jego części,
Klimat planetarny: polarny, zwrotnikowy,
równikowy
14:09
56
14:09
56
Leczenie klimatyczne
Helioterapia – kąpiele słoneczne,
dawkowane leżakowanie z odsłonięciem
stopniowym coraz większej części skóry
Aeroterapia – kąpiele powietrzne,
leżakowanie, werandowanie, spacery,
dawkowana turystyka z kontrolowanym
obciążeniem
Talassoterapia – leczenie klimatem
morskim i kąpielami morskimi, leczenie
silnie bodźcowe z wykorzystaniem
aerozolu przy wietrze od morza.