Najdalej wysunięte punkty
• N – przyl. Nordkyn (71° 08' N)
• S – przyl. Marroqui (35° 58' N)
• W – przyl. Roca (9° 27' W)
• E – ujście rzeki Bajdaraty do M. Karskiego (68° 41' E)
Największe półwyspy Europy
• Fennoskandzki
składa się z 2
półwyspów:
-Skandynawskiego
- Kolskiego
• Iberyjski
• Bałkański
• Apeniński
• Krymski
• Bretoński
• Jutlandzki
Największe wyspy Europy
Wielka Brytania 230 tys.
km
2
Islandia 103
Irlandia
84
W. Północna Nowej Ziemi 49
Spitsbergen Zachodni 39
W. Południowa Nowej Ziemi 33
Sycylia
25
Sardynia
24
Korsyka
9
Kreta
8
Większe wyspy i archipelagi
• na M. Arktycznych
: Svalbard, Ziemia Franciszka Józefa, Nowa
Ziemia
• na M. Norweskim:
Lofoty u wybrzeża Norwegii, Jan Mayen
• na Atlantyku:
Islandia, Owcze, Wielka Brytania, Irlandia + Man i
Anglesey (na M. Irlandzkim), Hebrydy, Orkady, Szetlandy, Azory
• w Kanale La Manche:
Normandzkie
• na M. Północnym:
Fryzyjskie
• w Cieśninach Duńskich:
Zelandia, Fionia
• na Bałtyku:
Rugia, Bornholm, Olandia, Gotlandia, Sarema i
Hiuma, Alandzkie
• na M. Śródziemnym:
Baleary, Korsyka, Sardynia, Sycylia, Malta,
Kreta
• na M. Tyrreńskim:
Toskańskie z Elbą, Poncjańskie, Ischia, Capri,
Liparyjskie
• na M. Adriatyckim:
Krk, Pag, Dugi Otok, Brac, Hvar, Korcula,
Mljet
• na M. Jońskim:
Jońskie (Korfu, Levkas, Itaka, Zakinthos)
• na M. Egejskim:
Eubea, Cyklady, Sporady, Samotraka, Limnos,
Lesbos, Chios, Samos, Rodos
Główne cieśniny
• Karskie Wrota, łączy M. Barentsa i M. Karskie
• Skagerrak i Kattegat
• Wlk. Bełt między Fionią i Zelandią
• Sund – między Zelandią a Płw. Skandynawskim
• Mł. Bełt – między Danią kontynentalną a Fionią
• Cieśnina Kaletańska i Cieśnina La Manche
• Kanał św. Jerzego oddziela Irlandię od Wlk. Brytanii
• Cieśnina Gibraltarska
• Cieśnina Sycylijska – oddziela Sycylię od Afryki
• Cieśn. Św. Bonifacego - między Sardynią i Kretą
• Cieśnina Mesyńska – oddziela Płw. Apeniński od
Sycylii
• Cieśnina Maltańska –oddziela Maltę od Sycylii
• Otranto, łączy M. Jońskie i Adriatyk
• Dardanele - łączy M. Egejskie z M. Marmara
• Bosfor – łączy M. Marmara z M. Czarnym
• Cieśnina Kerczeńska – łączy M. Czarne i Azowskie
Regiony fizycznogeograficzne
• Arktyka
• Półwysep Skandynawski
• Wyspy Brytyjskie
• Nizina Środkowoeuropejska
• Nizina Wschodnioeuropejska
• Stare góry i wyżyny
• Młode góry orogenezy alpejskiej +
zapadliska (niziny)
• Półwyspy i wyspy
śródziemnomorskie
Najdłuższe rzeki Europy
• Wołga
3531 km
• Dunaj
2860
• Ural
2428
• Dniepr
2201
• Kama (dopływ Wołgi)
2032
• Don
1870
• Peczora
1809
• Dniestr
1352
• Ren
1326
• Dwina z Suchomą
1302
• Łaba
1165
• Doniec (dopływ Donu) 1053
• Wisła
1047
•
Do mórz arktycznych - Peczora, Dwina
•
Do M. Bałtyckiego - Newa, Dźwina,
Niemen, Wisłą, Odra
•
Do M. Północnego - Łaba, Wezera, Ren,
Tamiza
•
Do Cieśn. La Manche - Sekwana
•
Do Oceanu Atlantyckiego - Loara,
Garonna, Duero, Tag, Gwadiana,
Gwadalkiwir
•
Do M. Śródziemnego - Ebro, Rodan
•
Do M. Adriatyckiego - Pad
•
Do M. Czarnego - Dunaj, Dniestr, Dniepr
•
Do M. Azowskiego - Don
•
Do M. Kaspijskiego – Wołga z Kamą, Ural
Jeziora Europy
• Ładoga -największe jezioro E., położone
w Rosji. Pow. 18,4 tys. km
2
, gł. do 225 m. Jezioro
pochodzenia lodowcowo-tektonicznego z
setkami wysp. 1941-43 przez Ładogę prowadziło
jedyne połączenie do zablokowanego przez
Niemców Leningradu. Z Ładogi wypływa Newa.
• Onega - 2. co do wielkości jezioro między
jeziorem Ładoga i M.m Białym. Misa jeziorna
pochodzenia tektonicznego, ale pogłębiona
w plejstocenie przez lodowiec. Posiada >1500
wysp. Do Onegi uchodzi ok. 50 rzek. Wypływa
z niego rzeka Swir. Przez Onegę prowadzą
kanały: M. Białe-Bałtyk i Wołga-Bałtyk.
• Wener - największe jezioro Szwecji,
3. w E.), max gł. 98
m (kryptodepresja), tektoniczno-
polodowcowe. Wpływa do niego wiele
rzek, największa Klar, a wypływa
Göta. Należy do systemu Kanału
Gotajskiego, przez który jest
połączone z jeziorem Wetter i M.
Bałtyckim.
Balaton, Jezioro Błotne na
Węgrzech. Największe jezioro w E.
Środkowej, zwane "węgierskim
morzem". Położone w tektonicznym
zapadlisku powstałym pod koniec
plejstocenu. Śr. gł. 4 m. Temp.wód do
28°C. Znaczne wahania poziomu wód.
Przyroda chroniona w PN Tihany oraz
w utworzonym na zach. krańcu jeziora
rezerwacie ptaków Kis-Balaton.
Jeziora alpejskie
• Genewskie (Lemańskie)
• Neuchatelskie
• Zurychskie
• Czterech Kantonów
• Bodeńskie
• Nezyderskie
• Garda
• Como
• Maggiore
• Liczne śródgórskie w dolinach
alpejskich
Ukształtowanie pionowe
• Najwyższy alpejski szczyt Mont Blanc
(4807 m n.p.m.)
• najniżej depresja nadkaspijska
(28 m p.p.m.)
Charakterystyczną cechą rzeźby Europy
znaczny udział nizin (0-300 m n.p.m.)
73,7%.
Najważniejsze pasma górskie
Wulkany Europy
Wulkan
Położenie
Wysokość
n.p.m.
Ostatni
wybuch
Etna
Sycylia
3323
2002
Hekla
Islandia
1491
1719
Wezuwiusz Płw.
Apeniński
1944
1277
Stromboli
W.
Liparyjskie
1975
926
Santoryn
Cyklady
1950
131
Trwanie najdłuższego i
najkrótszego dnia
Cechy klimatu Europy
• Większa część w strefie klimatu
umiarkowanego.
• Sąsiedztwo z Azją i Atlantykiem - ścieranie
się wpływów oceanicznych
i kontynentalnych.
• Łagodząco wpływa ciepły Prąd Zatokowy
powodujący duże anomalie termiczne. Na
70° N śr. temp. roczna jest o 12°C wyższa od
śr. temp. teoretycznej
• Południkowy przebieg izoterm stycznia.
Izoterma 0°C, przebiega od Lofotów,
wybrzeżami Norwegii do nasady Półwyspu
Jutlandzkiego, następnie do W podnóży Alp
• Izotermy lipca - przebieg równoleżnikowy
Krainy klimatyczne Europy
• klimatów zimnych
(arktycznych i
subarktycznych)
północny kraniec E. i wyspy arktyczne
- długa zima 8-9 miesięcy,
- krótkie chłodne lato (śr. temp. lipca
< 10
o
C)
• klimatów umiarkowanych
• klimatów subtropikalnych
śródziemnomorskich
( E. południowa) - upalne suche lata,
- łagodne wilgotne zimy
Krainy klimatów umiarkowanych
•
klimatu umiarkowanego morskiego
(wybrzeże Atlantyku od Portugalii po Norwegię)
niezbyt ciepłe lata, łagodne bezśnieżne zimy,
mała amplituda roczna temp. <23
o
C, duże
równomierne opady z nasileniem jesienno-
zimowym
•
klimatu umiarkowanego kontynentalnego
(Niż Wschodnioeuropejski + Finlandia) lata
dość ciepłe, zimy surowe, duża amplituda
roczna temp. > 23
o
C, opady głównie latem
•
klimatu umiarkowanego ciepłego
(Niziny:
Węgierska, Czarnomorska, Nadkaspijska) o
cechach kontynentalnych – lata gorące i suche,
zimy mroźne, niskie opady głównie wiosną
(stepy)
Formacje roślinne
Fauna Europy
Tundra – białe niedźwiedzie, zające bielaki,
lemingi, pieśćce (lisy polarne), renifery, foki,
walenie, z ptaków pardwy, ryby łososiowate,
rzadko gady i płazy
Tajgę zamieszkują łosie, burunduki, polatuchy (z
rodziny wiewiórkowatych), rosomaki oraz ptaki:
cietrzewie, głuszce, jarząbki, krzyżodzioby,
orzechówki
W lasach liściastych obszaru eurosyberyjskiego:
dziki, jeże, jelenie, koszatki, orzesznice, popielice,
sarny, żbiki oraz ptaki śpiewające i dzięcioły, a z
gadów: jaszczurki zwinki, zaskrońce, żmije
Stepowa prowincja pontyjsko-panońska - bobaki,
chomiki, suhaki, tchórze stepowe, ślepce a z
ptaków: błotniaki, dropy, orliki stepowe.
Fauna
śródziemnomorska
Charakterystyczne dla
basenu M. Śródziemnego
ssaki: daniele, ichneumony, jeżozwierze,
magoty (jedyne europejskie małpy),
muflony.
• Ptaki: flamingi (czerwonaki) i pelikany.
• Licznie reprezentowane są gady, żyje tu
wiele gatunków węży, żółwi i jaszczurek.
Fauna górska
• Ssaki: kozice, koziorożce,
niedźwiedzie brunatne, polniki
śnieżne, świstaki
• Ptaki: orłosępy, orły przednie,
pomurniki, wrończyki
alpejskie.
• Z płazów salamandry.