Wietrzenie:
Mechaniczne – prowadzi do zmian fizycznych, czyli rozpadu skały, zachodzi najbardziej intensywnie w obszarach pozbawionych stałej pokrywy roślinnej
Chemiczne – prowadzi do zmian chemicznych, czyli rozkładu skały, zachodzi najbardziej intensywnie w obszarach o znacznych opadach i stosunkowo wysokich temperaturach
Efektem zwietrzenia jest pokrywa zwietrzelinowa
Procesy morfogenetyczne – procesy kształtujące rzeźbę powierzchni Ziemi:
Denudacja, degradacja
Akumulacja, sedymentacja
Efektem jest wyrównanie powierzchni Ziemi
Grupy procesów morfogenetycznych (czynniki morfogenetyczne):
Grawitacyjne (siła ciężkości)
Ablacja (wody opadowe)
Fluwialne (woda płynąca)
Glacjalne i fluwioglacjalne (lodowiec i wody lodowcowe)
Eoliczne (wiatr)
Brzegowe (wody stojące)
Krasowe (wody płynące, także podziemne)
Procesy grawitacyjne (ruchy masowe):
Główny czynnik morfogenetyczny – siła grawitacji
Polegają na przemieszczeniu się zwietrzeliny lub fragmentów litej skały w dół stoku i ich depozycja u podnóża
Rodzaje procesów:
Odpadanie
Obrywanie
Osuwanie
Osiadanie
Cieczenie
Spełzywanie
Soliflukcja
Procesy lawinowe
Główne formy:
Obrywy
Osuwiska
Zerwy
Stożki i hałdy usypiskowe
Procesy ablacyjne (zmywowe):
Główny czynnik morfogenetyczny – wody opadowe
Polegają na zmywaniu, transportowaniu i depozycji zwietrzeliny przez wody opadowe spływające po stoku
Rodzaje procesów:
Spłukiwanie (ablacja deszczowa)
Główne formy:
Żłobki deszczowe
Stożki proluwialne
Spływy deszczowo – błotne
Sufozja – ablacja pod powierzchnią Ziemi
Procesy fluwialne (rzeczne):
Główny czynnik morfogenetyczny – wody płynące
Polegają na zachodzących w korytach rzecznych żłobieniu, transporcie materiału i jego osadzeniu
Rodzaje procesów:
Erozja wgłębna
Erozja denna, wsteczna, boczna
Eworsja
Transportacja
Akumulacja
Główne formy:
Doliny rzeczne
Terasy rzeczne
Stożki napływowe
Delty
Doliny cieków stałych:
Gardziel
Wcios (doliny V-kształtne)
Jar
Kanion
Dolina płaskodenna (sterasowana)
Dolina nieckowata
Doliny cieków okresowych lub epizodycznych:
Debrze – podobne do wciosów, duży spadek, na terenach zalesionych
Wądoły – szerokie, podmokłe, cieknące dno, strome zbocza, w terenach bezleśnych
Wąwozy – wąskie, płaskie dno, duży spadek, mogą występować załomy i progi, zbocza strome, skaliste
Parowy – wąskie, płaskie dno, duży spadek, zbocza strome, ale nie skaliste
Niecki zboczowe – płytko wcięte, szerokie, brak załomów miedzy dnem, a zboczem
Typy dolin i cieków:
Konsekwentny
Subsekwentny
Resekwentny
Obsekwentny
Insekwentny
Procesy glacjalne i fluwioglacjalne:
Główny czynnik morfogenetyczny – lodowiec i wody lodowcowe
Polegają na żłobieniu, wygładzeniu, transporcie materiału i jego akumulacji przez lodowiec i wody lodowcowe
Rodzaje procesów:
Erozja lodowcowa
Transport
Akumulacja
Główne formy:
Kary
Cyrki
Doliny wiszące
Żłoby
Mutony
Wały morenowe
Kemy
Ozy
Drumliny
Rynny
Sandry
Pradoliny
Formy erozyjne – erozyjne działalności lodowca lub wód lodowcowych:
Rysa lodowcowa
Wygład lodowcowy
Misa, wanna lodowcowa
Rynna proglacjalna
Pradolina
Formy akumulacyjne – efekt akumulacyjnej działalności lodowca i wód lodowcowych:
Wał moreny czołowej
Wał moreny bocznej
Wał moreny środkowej
Zagłębienie wytopiskowe
Sandr
Stożek fluwioglacjalny
Kem
Oz
Drumlin
Wysoczyzny morenowe
Przeobrażone (przeobrażeniowe) – efekt przeobrażenia przez lodowiec lub wody lodowcowe formy o innej genezie:
Kar (kocioł lodowcowy)
Cyrk lodowcowy
Dolina wisząca
Muton
Rygiel
Field
Żłób lodowcowy (dolina U-kształtna)
Procesy eoliczne:
Główny czynnik morfogenetyczny – wiatr
Polegają na wywiewaniu cząstek zwietrzeliny, żłobieniu nimi powierzchni Ziemi, transporcie i akumulacji
Rodzaje procesów:
Deflacja
Korazja
Transportacja
Akumulacja eoliczna
Główne formy:
Zagłębienia deflacyjne (misy, kotły)
Grzyby skalne
Jardangi
Wydmy
Procesy brzegowe:
Główny czynnik morfogenetyczny – woda stojąca lub falująca
Polegają na niszczeniu brzegów morskich, transporcie i akumulacji materiału
Rodzaje procesów:
Abrazja
Akumulacja morska
Główne formy:
Klify
Powierzchnie abrazyjne
Mierzeje
Kosy
Procesy krasowe:
Główny czynnik morfogenetyczny – wody powierzchniowe (także opadowe) i podziemne
Polegają na rozpuszczeniu skał na powierzchni i pod powierzchnią Ziemi przez wodę płynącą i opadową
Rodzaje procesów:
Krasowienie
Główne formy:
Żłobki krasowe
Leje krasowe
Doliny krasowe
Jaskinie
Formy krasu powierzchniowego:
Żłobki krasowe
Żebra krasowe
Leje
Zapadliska
Uwały
Doliny krasowe
Wąwozy krasowe
Jary krasowe
Polje
Płaskowyże
Powierzchnie zrównania
Mogoty
Kopy
Formy martwicowe
Formy krasu podziemnego:
Jaskinie:
Wodne
Lodowe
Nacieki:
Stalaktyty
Stalagmity
Stalagnaty
Draperie
Rzeźba jako element krajobrazu:
Wysokość bezwzględna
Wysokość względna
Nachylenie (spadek terenu)
Ekspozycja (wystawa terenu)
Typ rzeźby
Forma rzeźby
Mikroformy
Procesy morfologiczne
Rzeźba wpływa na:
Budowę geologiczną (np. akumulacja osadów powoduje powstawanie skał)
Klimat (np. góry stanowią barierę klimatyczną)
Stosunki wodne (np. stok – spływ, równina – retencja)
Gleby (np. na stromych stożkach następuje silniejsza erozja gleby)
Szatę roślinną (np. na ruchomych stożkach usypiskowych tworzą się zbiorowiska piargowe)
Świat zwierzęcy (np. strome spadki terenu są barierą występowania szeregu gatunków)
GLEBY
Gleba – to wierzchnia warstwa skorupy ziemskiej powstała ze zwietrzeliny skalnej. Składa się z luźnych cząstek mineralnych, organicznych, powietrza i wilgoci. Gleby tworzą się ze zwietrzelin skał zwięzłych lub ze skał luźnych. Całokształt procesów tego rodzaju nosi nazwę procesu glebotwórczego.
Żyzność gleby – w największej mierze zależy od grubości i cech poziomu akumulacji próchnicy.
Poziomy gleby:
A0 – poziom ściółki
A1 – poziom próchniczy
A2 – poziom wymycia
AB – poziom przejściowy
B – poziom iluwialny (wmycia)
C – skała macierzysta
Istnieje sześć jednostek systematycznych gleb:
Dział
Rząd
Typ
Podtyp
Rodzaj
Gatunek
Typ gleb – gleby o takim samym układzie głównych poziomów genetycznych gleb, podobnych właściwościach fizyczno-chemicznych, np. gleby bielicowe, brunatne.
Podtyp gleb – wyróżnia się, gdy na główny proces glebotwórczy nakłada się inny, modyfikując właściwości gleb, np. gleby brunatne kwaśne.
Rodzaj gleb – określa genezę skały macierzystej gleby, np. piasek eoliczny, glina morenowa.
Gatunek gleby – oznacza skład granulometryczny utworu glebowego, np. piasek gliniasty lekki.
W zależności od charakteru skały macierzystej, rzeźby terenu, cech klimatycznych (głównie termicznych i wilgotnościowych) oraz pokrycia terenu (formacje roślinne) powstają różne typy gleby:
Gleby strefowe
Gleby astrefowe
Główne gleby strefowe:
Kriosole (okołobiegunowe)
Podzole, glejsole, histosole (umiarkowana chłodna)
Kambiosole, luwiosole (umiarkowana ciepła, oceaniczna)
Feoziemy, czarnoziemy, kasztanoziemy, sołońce (umiarkowana ciepła, kontynentalna)
Kambiosole, luwiosole (podzwrotnikowa śródziemnomorska)
Arensole, yermosole, kalcisole, gypsisole, sołonczaki (zwrotnikowa)
Liksisole, nitisole, wertisole, planosole (podrównikowa)
Ferrasole, plintosole (równikowa)
Główne gleby astrefowe:
Fluwiosole
Rędziny
Andosole
Litosole
Wybrane cechy:
Typ gleby
Rodzaj gleby (geneza skały macierzystej)
Gatunek gleby (skład granulometryczny)
Żyzność gleby
Odczyn gleby
Gleba wpływa na:
Budowę geologiczną (np. brak pokrywy glebowej przyspiesza wietrzenie skał)
Rzeźbę (np. rodzaj gleb warunkuje skuteczność procesów morfogenetycznych)
Klimat (np. kolor gleby wpływa na mikroklimat)
Stosunki wodne (np. rodzaj gleby warunkuje retencję i spływ powierzchniowy)
Szatę roślinną (np. żyzność gleby wpływa na bujność szaty roślinnej)
Świat zwierzęcy (np. odczyn gleby warunkuje występowanie konkretnych gatunków)
FLORA
Flora – ogół gatunków roślin na określonym obszarze, w danej grupie systematycznej, określonym środowisku bądź czasie geologicznym.
Roślinność – ogół zbiorowisk roślinnych na określonym obszarze.
Fitocenoza – konkretne zbiorowisko roślinne, wspólnota życiowa roślin porastających wycinek przestrzeni i współbytujących razem ze względu na podobieństwo wymagań środowiskowych.
Typ fitocenoz to zbiorowisko roślinne.
Grądy:
Wielogatunkowe lasy liściaste
Wyróżnia się grądy właściwe i buczyny
Grądy, dęby, świerki, jesiony, olsze, klony, lipy, osiki
Łęgi:
Lasy towarzyszące wodom płynącym, rosną na nadrzecznych terenach zalewowych
Dominują drzewa znoszące okresowe zatopienia
Bujne runo, podszyt
Wierzby, topole, jesiony
Olsy:
Lasy towarzyszące wodom stojącym, występują w zabagnionych obniżeniach okresowo zalewanych przez wody gruntowe
Dominują: olsza czarna, jesion, brzoza
Cechy: duże zwarcie, bogate runo, w którym występują gatunki bagienne – turzyce
Dąbrowa świetlista – las dębowy:
Przewaga dębów bezszypułkowych z najbogatszym florystycznie runem wśród polskich zbiorowisk leśnych
Dominuje: dąb bezszypułkowy, domieszka sosny, krzewy: jarząb pospolity, berberys, głóg jednoszyjkowy
Bory:
Las szpilkowy, charakterystyczny dla klimatu umiarkowanego
Głównymi gatunkami drzew są: sosny, świerki, modrzewie
W runie występują: krzewinki, borówki, wrzosy, zaś w borach wilgotnych – bagno zwyczajne
W zależności od stopnia wilgotności rozróżnia się: bory suche, świeże, wilgotne, bagienne
Strefowość roślinna:
Równikowa – Wiecznie zielony las równikowy (Hylea)
Podrównikowa – sawanny, lasy podrównikowe, lasy monsunowe
Zwrotnikowa – pustynie i półpustynie
Podzwrotnikowa – roślinność twardolistna (makia), stepy, lasy podzwrotnikowe
Umiarkowana ciepła – lasy liściaste, lasostepy, stepy, pustynie i półpustynie
Uiściaste, lasostepy, stepy, pustynie i półpustynieieże, wilgotne, bagienneg janych przez wody gruntowee względu na podoje romiarkowana chłodna – borealne lasy iglaste, lasotundra
Polarna – tundra, pustynia lodowa
Szata roślinna jako element krajobrazu:
Gatunki roślin
Zbiorowiska roślinne
Państwa florystyczne
Produkcja biomasy
Szata roślinna wpływa na:
Budowę geologiczną (np. powstanie węgla kamiennego)
Rzeźbę (np. gęsta roślinność utrwala pokrywy stokowe)
Klimat (np. zbiorowiska roślinne różnie reagują na promieniowanie słoneczne)
Stosunki wodne (np. zarastanie i zanik jezior)
Gleby (np. określone zbiorowiska roślinne warunkują występowanie pewnych typów gleb)
Świat zwierzęcy (np. zbiorowiska są środowiskiem życia ważnych gatunków zwierząt)
FAUNA
Fauna – ogół gatunków zwierząt na określonym obszarze, w danej grupie systematycznej, określonym środowisku, bądź czasie geologicznym. Fauna danego terytorium jest efektem:
Występowania określonych czynników naturalnych (głównie klimatycznych)
Oddziaływania człowieka
Świat zwierzęcy jako element krajobrazu:
Gatunki zwierząt
Szlaki migracyjne
Państwa zwierzęce
Świat zwierzęcy wpływa na:
Budowę geologiczną (np. powstawanie wapieni koralowych)
Rzeźbę (np. terasy bydlęce)
Klimat (np. szarańcza zmniejsza insolację)
Stosunki wodne (np. bobry tworzą tamy)
Gleby (np. dżdżownice spulchniają glebę)
Szatę roślinną (np. trawa jest spasana i nawożona przez odchody zwierzęce)
CZŁOWIEK <-> ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE
Antropopresja – wpływ człowieka na środowisko:
KTO? – człowiek
CO ROBI? – czynniki antropopresji
JAK ODDZIAŁUJE? – rodzaje antropopresji
CO JEST EFEKTEM? – przemiany środowiskowe
Antropizacja – efekty wpływu człowieka na środowisko.
Czynniki antropopresji – formy działalności człowieka w środowisku. Zmierzają one do mniej lub bardziej racjonalnego wykorzystania środowiska. Główne czynniki antropopresji:
Uprawa roli
Hodowla
Przemysł
Zabudowa
Komunikacja
Regulacja wód
Turystyka
Działalność militarna
Rodzaje antropopresji:
Emisja zanieczyszczeń powietrza
Zanieczyszczenie wody
Zaśmiecanie
Erodowanie gleby
Zamienianie stosunków wodnych
Emisja hałasu
Niszczenie roślinności
Zabijanie zwierząt
Efekty:
Ochrona i gospodarowanie środowiskiem na jest „dla środowiska”, ale „dla człowieka”
Przykłady degradacji:
Zanieczyszczenie powietrza
Zatrucie wody
Wyjałowienie gleb
Zniszczenie pokrywy glebowej
Zniszczenie pokrywy roślinnej
Zagłada gatunków roślin i zwierząt
Przekształcenie rzeźby
Dekompozycja krajobrazu
Przykłady ochrony:
Oczyszczenie ścieków
Ochrona powietrza (filtry, redukcja emisji)
Zabiegi przeciwerozyjne
Prawna ochrona roślin, zwierząt i krajobrazu
Formy ochrony przyrody (parki narodowe, krajobrazowe)
Przykłady gospodarowania środowiska:
Właściwa struktura użytkowania ziemi
Racjonalne użytkowanie gleb
Melioracje
Zadrzewianie, zakrzewianie
Racjonalna gospodarka wodno-ściekowa
Człowiek <-> środowisko, modele relacji:
Świat technokratów – betonowa dżungla
Świat ekologów – powrót do natury
Eden – świat ogrodów