Budowa wnętrza Ziemi (głębokość 6370km):
Jądro wewnętrzne (w stanie stałym)
Powierzchnia Lehmana
Jądro zewnętrzne (w stanie ciekłym)
Powierzchnia Wiecherta-Gutenberga
Płaszcz Ziemi:
Mezosfera – stan stały
Astenosfera – plastyczna
Powierzchnia Moho (50 – 400km)
Skorupa ziemska:
Skorupa kontynentalna – Sial (granit)
Skorupa oceaniczna – Sima (bazalt)
Płyta tektoniczna – duży fragment litosfery, stanowiący sztywną całość, oddzielony jest od innych płyt strefami subdukcji lub ryftowymi.
Ryft – granica pomiędzy płytami litosfery, w obrębie której następuje rozsuwanie płyt litosfery na skutek wdzierania się magmy. W strefach ryftowych – obok wulkanizmu – następują silne ruchy sejsmiczne. Ruch 10-170m / rok
Grzbiet oceaniczny – podłużne, podwodne, wzniesienie dna oceanicznego biegnące wzdłuż strefy ryftowej. Tylko najwyższe części grzbietu wystają niekiedy ponad powierzchnię oceanów, jako wulkaniczne wyspy. Podwodne trzęsienia Ziemi powodują niekiedy tsunami.
Strefa subdukcji – granica pomiędzy płytami litosfery, w obrębie której następuje kolizja płyt, w efekcie czego płyta oceaniczna podsuwa się pod płytę kontynentalną.
KSZTAŁTY ZIEMI
Pierwotne wyobrażenia o świecie były bezpośrednią pochodną organicznych doświadczeń człowieka, wychodzących ze stanu pierwotnego.
Ziemia – rodzaj płaszczyzny o złożonym (góry, wyżyny, niziny) ukształtowaniu.
Postrzeganie świata w sposób koncentryczny – środkiem świata jest miejsce zamieszkania twórców tych wyobrażeń. Kraje mniej znane, ocean za horyzontem to nieznane, zaludnione wytworem fantazji.
Ponad światem – niebo, półkoliste sklepienie postrzegane niekiedy jako niedostępna siedziba bogów.
Ziemia jest bryłą o kształcie nieregularnym, zbliżonym do elipsoidy kardionalnej, a w obrębie oceanów do geoidy. W pewnym przybliżeniu można ją traktować jako kulę.
POWSTANIE ZIEMI
Zakładając prawdziwość teorii rozszerzającego się wszechświata Ziemia jest tworem stosunkowo młodym i wraz z naszym Układem Słonecznym powstała wtedy gdy Wszechświat osiągnął już około $\frac{2}{3}$ swoich dzisiejszych rozmiarów. Czas powstania Ziemi określa się na podstawie datowań radiometrycznych na ok. 4,56 mld lat temu.
Dwie teorie na powstanie Ziemi:
TEORIA KONTRAKCJI GRAWITACYJNEJ – Ziemia powstała z chmury pyłowej na skutek kurczenia się obłoku gazowego pod wpływem sił przyciągania grawitacyjnego, w efekcie czego utworzyła się Centralna naszego układu – Słońce.
TEORIA AKRECJI – Ziemia powstała na skutek zderzenia się ze sobą cząstek pyłu kosmicznego, łączącego się przy zderzeniach w większe cząstki, te zderzając się z następnymi tworzyły planetoidy i stopniowo uzyskiwały wielkość planet.
Powstanie Ziemi datowane jest na 4,56 mld lat. Podział na 4 eony:
Fanerozoik (życie jawne) – od 0,57 mld lat temu
Proterozoik – 2,45 – 0,57 mld lat temu
Archaik – 3,5 – 2,45 mld lat temu Życie ukryte – Kryptozoik, PREKAMBR
Katarchik – 4,56 – 3,5 mld lat temu
KATARCHIK:
Rozpoczyna się proces odgazowywania materii budującej planetę – rozpoczyna się kształtowanie atmosfery ziemskiej. Na skutek odgazowania uwalnia się znaczna ilość wody – powstają praoceany. Skorupa różnicuje się na oceaniczną i kontynentalną.
Dokładne określenie czasu powstania pierwszych organizmów żywych na Ziemi jest praktycznie niemożliwe. Dzisiejszy stan wiedzy pozwala ustalić, że życie organiczne pojawiło się na Ziemi nie później niż 3,8 mld lat temu. Przypuszcza się jednak, że pierwsze organizmy powstały 4,2 mld lat temu.
ARCHAIK:
Powierzchnia planety już ukształtowana, lądy i oceany o nieznanych kształtach. Ich liczba i położenie ulega dynamicznym zmianom. Istnieje ok. 100 płyt tektonicznych, które stopniowo spajają się ze sobą.
Okresy orogenez występują na zmianę z okresami spokoju tektonicznego. Żywe zjawiska wulkaniczne i sejsmiczne.
Trwa intensywna degradacja obszarów lądowych - powstawanie skał osadowych w geosynklinach.
Trwa kształtowanie atmosfery ziemskiej – znacząca choć ewolucyjna zmiana jej składu. Zaczyna wzrastać zawartość tlenu.
Około 2,5 mld lat temu cyjanobakterie zaczynają produkować tlen.
PROTEROZOIK:
Drobne płyty skorupy kontynentalnej stopniowo łączą się w większe, a mniej liczne. W efekcie powstają kratony – usztywnione części skorupy ziemskiej.
Nadal zmienia się skład atmosfery. Na około 1,5 mld lat temu ilość tlenu w atmosferze dochodzi do ok. 20%.
Ok. 0,7 mld lat temu pojawiają się organizmy wielokomórkowe – glony
Pod koniec proterozoiku wszystkie lądy tworzą jeden kontynent – PANGEA I
FANEROZOIK:
Eon życia jawnego. Dzieli się na:
Era kenozoiczna (nowego życia) od 65 mln lat temu
Era mezozoiczna (pośredniego życia) 245 – 65 mln lat temu
Era paleozoiczna (starego życia) 570 – 245 mln lat temu
Era paleozoiczna dzieli się na:
Perm – 292 – 245 mln lat temu
Karbon – 362 – 292 mln lat temu
Dewon – 411 – 362 mln lat temu
Sylur – 439 – 411 mln lat temu
Ordowik – 510 – 439 mln lat temu
Kambr – 570 – 510 mln lat temu
KAMBR:
Stopniowy rozpad PANGEI I
Największy kontynent – Gondwana
Pozostałe kontynenty: Laurentia, Baltica, Syberia, Kazachstania, Chiny
Oceany: Paleopacyfik, Paleotetyda, Iapetus
Orogeneza bajkalska
Pierwotne skorupiaki: małże, stawonogi, TRYLOBITY
ORDOWIK:
Gondwana wykonywał ruch rotacyjny w prawo przemieszczając się poprzez obszary okołobiegunowe
Biegun południowy w okolicy płn. Krańców obecnej wyżyny Brazylijskiej
Orogeneza Flindersa (południowa część Wielkich Gór Wododziałowych)
Baltica i Laurentia zbliżają Siudo siebie stopniowo zamykając ocean Iapetus
Rozwój trylobitów i graptolitów, pierwsze kręgowce
SYLUR:
Gondwana nadal wykonywała ruch rotacyjny
Zamknięcie oceanu Iapetus, powstanie Laurusji
Kolizja Kazachstanii z Syberią
Orogeneza kaledońska
Pojawiają się pierwsze rośliny lądowe, powstają rafy koralowe, pierwsze prymitywne ryby
DEWON:
Nadal trwa orogeneza kaledońska
Gondwana wolno wędruje ku północy
Pojawiają się pierwsze lasy (skrzypy, widłaki, paprocie)
Pierwsze lądowe zwierzęta – wije i pająki
KARBON:
Zetknięcie się Gondwany z Laurusją powoduje powstawanie intensywnych ruchów górotwórczych
Orogeneza hercyńska
Laurusja zbliża się do Syberii i łączy się z nią, powstaje górotwór Ural
Bogaty świat organiczny, lasy węglonośne, amonity, pierwsze gady, płazy i owady skrzydlate
PERM:
Trwa orogeneza hercyńska, lądy stopniowo spajają się ze sobą
Pod koniec okresu powstaje PANGEA II
Okres bardzo intensywnego wulkanizmu
Biegun południowy na Antarktydzie
Rozwój roślin iglastych
Rozwój płazów i gadów
Pojawiają się pszczoły
Pod koniec okresu wymiera ponad 90% gatunków zwierząt – kataklizm
Era mezozoiczna dzieli się na:
Kreda – 146 – 63 mln lat temu
Jura – 208 – 146 mln lat temu
Trias – 245 – 208 mln lat temu
TRIAS:
Superkontynent PANGEA II stanowi ląd, silnie wydłużony południkowo ciągnący się od bieguna do bieguna
Rozpoczyna się rozpad PANEGEI II, powstają strefy ryftowe
Gromadzenie osadów w geosynklinach
Dominują rośliny iglaste
Bogaty świat gadów, pierwsze dinozaury, gady latające
Pierwsze prymitywne ssaki
JURA:
Ostatecznie oddziela się Gondwana, która stopniowo rozpada się na bloki
Trwa konsolidacja Euroazji – rozpoczyna się orogeneza mezozoiczna (jenszańska)
Dominacja wielkich gadów (dinozaurów), które opanowują morza, lądy i powietrze
Rozkwit amonitów w morzach i oceanach
Pojawiają się pierwsze ptaki
KREDA:
Ostateczny rozpad Gondwany na bloki
Powstanie swobodnej cyrkulacji wód wokół Antarktydy – oziębienie klimatu oraz powstanie lądolodu
Rozwój roślin okrytonasiennych
Ciąg dalszy dominacji wielkich gadów i amonitów w wodach
Pod koniec okresu wymiera 70% istniejących gatunków w tym dinozaury i amonity
Pod koniec okresu orogeneza alpejska
Era kenozoiczna dzieli się na:
Czwartorzęd – od 2,5 mln lat temu:
Holocen
Plejstocen
Trzeciorzęd – 65 – 2,5 mln lat temu
TRZECIORZĘD:
Ostatecznie oderwała się Europa od Ameryki Płn., powstaje płn. Atlantyk
Trwa orogeneza alpejska
Rozwój roślin kwiatowych, różnicowanie się ssaków, pierwsze ssaki drapieżne, pierwsze prymitywne ssaki morskie
Eocen – rozprzestrzenienie się roślin ciepłolubnych, pierwsze ssaki morskie
Oligocen – rozwój roślin jednoliściennych, pierwsze małpy
Miocen – rozwój świata ssaków, m.in. pierwsze psowate, niedźwiedziowate
Pliocen – dominacja ssaków na lądach, australopitek
CZWARTORZĘD:
Silne zmiany klimatu – rozległe zlodowacenia niżowe lądów na półkuli północnej (glacjały) na przemian z interglacjałami
Zmiany poziomu oceanów
Sformowanie się łuków wyspowych Karaibów i Azji
Wędrówka stref roślinnych wraz ze zmianami klimatu, zmiany wysokości pięter w górach
Ostateczne ukształtowanie linii brzegowej
Pojawienie się człowieka
Duże zmiany w świecie zwierząt, rozkwit, a następnie wyginięcie znacznej liczby gatunków
Udomowienie niektórych gatunków roślin i zwierząt
Zmiany szaty roślinnej związanej z działalnością człowieka