Najdalej wysunięte punkty
N - przyl. Nordkyn (71° 08' N)
S - przyl. Marroqui (35° 58' N)
W - przyl. Roca (9° 27' W)
E - ujście rzeki Bajdaraty do M. Karskiego (68° 41' E)
Największe półwyspy Europy
Największe wyspy Europy
Wielka Brytania 230 tys. km2
Islandia 103
Irlandia 84
Wyspa Północna Nowej Ziemi 49
Spitsbergen Zachodni 39
Wyspa Południowa Nowej Ziemi 33
Sycylia 25
Sardynia 24
Korsyka 9
Kreta 8
Główne cieśniny
Karskie Wrota, łączy M. Barentsa i M. Karskie
Skagerrak i Kattegat
Wlk. Bełt między Fionią i Zelandią
Sund - między Zelandią a Płw. Skandynawskim
Mł. Bełt - między Danią kontynentalną a Fionią
Cieśnina Kaletańska i Cieśnina La Manche
Kanał św. Jerzego oddziela Irlandię od Wlk. Brytanii
Cieśnina Gibraltarska
Cieśnina Sycylijska - oddziela Sycylię od Afryki
Cieśn. Św. Bonifacego - między Sardynią i Kretą
Cieśnina Mesyńska - oddziela Płw. Apeniński od Sycylii
Cieśnina Maltańska -oddziela Maltę od Sycylii
Otranto, łączy M. Jońskie i Adriatyk
Dardanele - łączy M. Egejskie z M. Marmara
Bosfor - łączy M. Marmara z M. Czarnym
Cieśnina Kerczeńska - łączy M. Czarne i Azowskie
Większe wyspy i archipelagi
na M. Arktycznych: Svalbard, Ziemia Franciszka Józefa, Nowa Ziemia
na M. Norweskim: Lofoty u wybrzeża Norwegii, Jan Mayen
na Atlantyku: Islandia, Owcze, Wielka Brytania, Irlandia + Man i Anglesey (na M. Irlandzkim), Hebrydy, Orkady, Szetlandy, Azory
w Kanale La Manche: Normandzkie
na M. Północnym: Fryzyjskie
w Cieśninach Duńskich: Zelandia, Fionia
na Bałtyku: Rugia, Bornholm, Olandia, Gotlandia, Sarema i Hiuma, Alandzkie
na M. Śródziemnym: Baleary, Korsyka, Sardynia, Sycylia, Malta, Kreta
na M. Tyrreńskim: Toskańskie z Elbą, Poncjańskie, Ischia, Capri, Liparyjskie
na M. Adriatyckim: Krk, Pag, Dugi Otok, Brac, Hvar, Korcula, Mljet
na M. Jońskim: Jońskie (Korfu, Levkas, Itaka, Zakinthos)
na M. Egejskim: Eubea, Cyklady, Sporady, Samotraka, Limnos, Lesbos, Chios, Samos, Rodos
Regiony fizycznogeograficzne
Arktyka
Półwysep Skandynawski
Wyspy Brytyjskie
Nizina Środkowoeuropejska
Nizina Wschodnioeuropejska
Stare góry i wyżyny
Młode góry orogenezy alpejskiej + zapadliska (niziny)
Półwyspy i wyspy śródziemnomorskie
Najdłuższe rzeki Europy
Wołga 3531 km
Dunaj 2860
Ural 2428
Dniepr 2201
Kama (dopływ Wołgi) 2032
Don 1870
Peczora 1809
Dniestr 1352
Ren 1326
Dwina z Suchomą 1302
Łaba 1165
Doniec (dopływ Donu) 1053
Wisła 1047
Do mórz arktycznych - Peczora, Dwina
Do M. Bałtyckiego - Newa, Dźwina, Niemen, Wisłą, Odra
Do M. Północnego - Łaba, Wezera, Ren, Tamiza
Do Cieśn. La Manche - Sekwana
Do Oceanu Atlantyckiego - Loara, Garonna, Duero, Tag, Gwadiana, Gwadalkiwir
Do M. Śródziemnego - Ebro, Rodan
Do M. Adriatyckiego - Pad
Do M. Czarnego - Dunaj, Dniestr, Dniepr
Do M. Azowskiego - Don
Do M. Kaspijskiego - Wołga z Kamą, Ural
Jeziora Europy
Ładoga -największe jezioro E., położone w Rosji. Pow. 18,4 tys. km2, gł. do 225 m. Jezioro pochodzenia lodowcowo-tektonicznego z setkami wysp. 1941-43 przez Ładogę prowadziło jedyne połączenie do zablokowanego przez Niemców Leningradu. Z Ładogi wypływa Newa.
Onega - 2. co do wielkości jezioro między jeziorem Ładoga i M.m Białym. Misa jeziorna pochodzenia tektonicznego, ale pogłębiona w plejstocenie przez lodowiec. Posiada >1500 wysp. Do Onegi uchodzi ok. 50 rzek. Wypływa z niego rzeka Swir. Przez Onegę prowadzą kanały: M. Białe-Bałtyk i Wołga-Bałtyk.
Wener - największe jezioro Szwecji, 3. w E.), max gł. 98 m (kryptodepresja), tektoniczno-polodowcowe. Wpływa do niego wiele rzek, największa Klar, a wypływa Göta. Należy do systemu Kanału Gotajskiego, przez który jest połączone z jeziorem Wetter i M. Bałtyckim.
Balaton, Jezioro Błotne na Węgrzech. Największe jezioro w E. Środkowej, zwane "węgierskim morzem". Położone w tektonicznym zapadlisku powstałym pod koniec plejstocenu. Śr. gł. 4 m. Temp.wód do 28°C. Znaczne wahania poziomu wód. Przyroda chroniona w PN Tihany oraz w utworzonym na zach. krańcu jeziora rezerwacie ptaków Kis-Balaton.
Jeziora alpejskie
Genewskie (Lemańskie), Neuchatelskie, Zurychskie, Czterech Kantonów, Bodeńskie, Nezyderskie
Garda, Como, Maggiore
Liczne śródgórskie w dolinach alpejskich
Ukształtowanie pionowe
Najwyższy alpejski szczyt Mont Blanc (4807 m n.p.m.)
najniżej depresja nadkaspijska (28 m p.p.m.)
Charakterystyczną cechą rzeźby Europy
znaczny udział nizin (0-300 m n.p.m.) 73,7%.
Najważniejsze pasma górskie
•młode: Alpy i Karpaty
•stare: Sewenny, Reńskie G. Łupkowe, Wogezy, Czarny Las (Schwarzwald), Harz, Rudawy, Sudety
•Płw. Skandynawski - G. Skandynawskie Wielka Brytania - Kambryjskie, Pennińskie, Grampiany, Kaledońskie
•Płw. Iberyjski - Kantabryjskie, Pireneje, Kastylijskie, Iberyjskie, Sierra Morena, Betyckie
•Płw. Apeniński - Apeniny
•Płw. Bałkański - Dynarskie, Pindos, Bałkany, Rodopy
•G. Krymskie
•Ural
Wulkany Europy
Etna Sycylia
Hekla Islandia
Wezuwiusz Płw. Apeniński
Stromboli W. Liparyjskie
Santoryn Cyklady
Trwanie najdłuższego i najkrótszego dnia
Cechy klimatu Europy
Większa część w strefie klimatu umiarkowanego.
Sąsiedztwo z Azją i Atlantykiem - ścieranie się wpływów oceanicznych i kontynentalnych.
Łagodząco wpływa ciepły Prąd Zatokowy powodujący duże anomalie termiczne. Na 70° N śr. temp. roczna jest o 12°C wyższa od śr. temp. teoretycznej
Południkowy przebieg izoterm stycznia. Izoterma 0°C, przebiega od Lofotów, wybrzeżami Norwegii do nasady Półwyspu Jutlandzkiego, następnie do W podnóży Alp
Izotermy lipca - przebieg równoleżnikowy
Krainy klimatyczne Europy
klimatów zimnych (arktycznych i subarktycznych)
północny kraniec E. i wyspy arktyczne
- długa zima 8-9 miesięcy,
- krótkie chłodne lato (śr. temp. lipca < 10oC)
klimatów umiarkowanych
klimatów subtropikalnych śródziemnomorskich
( E. południowa) - upalne suche lata,
- łagodne wilgotne zimy
Krainy klimatów umiarkowanych
klimatu umiarkowanego morskiego (wybrzeże Atlantyku od Portugalii po Norwegię) niezbyt ciepłe lata, łagodne bezśnieżne zimy, mała amplituda roczna temp. <23oC, duże równomierne opady z nasileniem jesienno-zimowym
klimatu umiarkowanego kontynentalnego (Niż Wschodnioeuropejski + Finlandia) lata dość ciepłe, zimy surowe, duża amplituda roczna temp. > 23oC, opady głównie latem
klimatu umiarkowanego ciepłego (Niziny: Węgierska, Czarnomorska, Nadkaspijska) o cechach kontynentalnych - lata gorące i suche, zimy mroźne, niskie opady głównie wiosną (stepy)
Formacje roślinne
Fauna Europy
Tundra - białe niedźwiedzie, zające bielaki, lemingi, pieśćce (lisy polarne), renifery, foki, walenie, z ptaków pardwy, ryby łososiowate, rzadko gady i płazy
Tajgę zamieszkują łosie, burunduki, polatuchy (z rodziny wiewiórkowatych), rosomaki oraz ptaki: cietrzewie, głuszce, jarząbki, krzyżodzioby, orzechówki
W lasach liściastych obszaru eurosyberyjskiego: dziki, jeże, jelenie, koszatki, orzesznice, popielice, sarny, żbiki oraz ptaki śpiewające i dzięcioły, a z gadów: jaszczurki zwinki, zaskrońce, żmije
Stepowa prowincja pontyjsko-panońska - bobaki, chomiki, suhaki, tchórze stepowe, ślepce a z ptaków: błotniaki, dropy, orliki stepowe.
Fauna śródziemnomorska
Charakterystyczne dla basenu M. Śródziemnego
ssaki: daniele, ichneumony, jeżozwierze, magoty (jedyne europejskie małpy), muflony.
Ptaki: flamingi (czerwonaki) i pelikany.
Licznie reprezentowane są gady, żyje tu wiele gatunków węży, żółwi i jaszczurek.
Fauna górska
Ssaki: kozice, koziorożce, niedźwiedzie brunatne, polniki śnieżne, świstaki
Ptaki: orłosępy, orły przednie, pomurniki, wrończyki alpejskie.
Z płazów salamandry.
Regiony fizycznogeograficzne
•Arktyka
•Półwysep Skandynawski
•Wyspy Brytyjskie
•Nizina Środkowoeuropejska
•Nizina Wschodnioeuropejska
•Stare góry i wyżyny
•Młode góry orogenezy alpejskiej + zapadliska (niziny)
•Półwyspy i wyspy śródziemnomorskie