Patofizjologia

Przewlekłej

Niewydolności Żylnej.

• Mechanizm patofizjologii leży w

utrudnieniu odpływu krwi żylnej i
podwyższeniu spoczynkowego ciśnienia
w naczyniach żylnych.

Z punktu widzenia hemodynamiki

prowadzi to do zastoju krwi żylnej ,
wywołując dodatnie sprzężenie zwrotne
i powstanie zaburzeń początkowo makro
- , a następnie mikrokrążenia żylnego.

cd...

Refluks żylny , pierwotny ,
spowodowany obniżonym
napięciem ściany żylnej , i
wtórny , spowodowany
zakrzepicą żylną ,
przemieszcza się więc od żył
większego kalibru do tych o
mniejszym przekroju.

cd...

• Niewydolność żylna powierzchowna i

głęboka , jest najczęściej spowodowana
uszkodzeniem zastawek żył prowadzącym
do zarzucania krwi żylnej z układu żył
głębokich do sieci żył powierzchownych , a
w następstwie do ich rozszerzenia i
niewydolności. Refluks może dotyczyć
każdego z układów żył : głębokiego,
powierzchownego, perforatorów lub
wszystkich jednocześnie.

cd...

• Nadciśnienie żylne wynikające z

ograniczenia przepływu
(zakrzepica) , lub/i refluksu
żylnego (uszkodzenie mechanizmu
zastawkowego) prowadzi do
zaburzeń mikrokrążenia żylnego.

cd...

• Zespół pozakrzepowy powstaje na

skutek niedrożności (zakrzepowej lub
uciskowej) głównych pni żył głębokich
, niewydolności (pozakrzepowej lub
pierwotnej) zastawek żylnych ,
żylaków żył powierzchownych ,
niewydolności żył przeszywających
i/lub zmian w mikrokrążeniu.

Triada Virchowa

• Ponad 100 lat temu Virchow opisał trzy

główne przyczyny zakrzepicy żylnej ,
prowadzące do przewlekłej niewydolności
żylnej.

Są to:
• ZWOLNIENIE PRZEPŁYWU
• USZKODZENIE ŚRÓDBŁONKA ŻYLNEGO
• ZMIANY W SKŁADZIE KRWI

Zwolnienie przepływu.

• Może być spowodowany niedrożnością częściową

lub całkowitą głównych pni żył głębokich.

Przyczyny:
• przebyta zakrzepica
• zmiany pourazowe i pozapalne
• ucisk zewnętrzny (nowotwory miednicy)
• wady wrodzone w budowie naczyń
• niedomykalność zastawek żylnych (wrodzona ,

nabyta)

cd...

• Prowadzi to do zwiększonego i

nadmiernego przepływu krwi
przez żyły przeszywające i układ
żył powierzchownych kończyn
dolnych , a w konsekwencji do
pogłębienia się zaburzeń w
przepływie krwi i zmian w
mikrokrążeniu.

Uszkodzenie śródbłonka

żylnego.

• Zmniejszenie napięcie i rozszerzenie

ściany naczynia żylnego na skutek

spadku zawartości kolagenu, włókien

elastycznych i transformacji miocytów

kurczliwych w metabolizujące oraz

uszkodzeń pozakrzepowych prowadzi

do zwiększonego przepływu i

nadciśnienia w układzie żył

powierzchownych na skutek

uszkodzenia żył przeszywających.

cd...

Podobny wpływ mają zmiany
morfologiczne i
czynnościowe obser-wowane
w mikrokrążeniu żylnym
(zmniejszenie ilości naczyń
włoso-watych , uszkodzenie
śródbłonka przez
zaktywowane leukocyty,
poszerzenie przestrzeni
okołowłośniczkowych , z
rozwija-niem się
mikrozakrzepicy prowa-
dzącej do zwiększonej
przepusz-czalności naczyń).

Zmiany w składzie krwi.

• Wzrost lepkości osocza na skutek wzrostu

stężenia fibrynogenu

• Wzrost fibrynogenu powoduje zwiększoną

agregację erytrocytów i zmniejszenie ich

zdolności do odkształceń (zab. mikrokrążenia

i nadciśnienie żylne)

• Wzrost hematokrytu w pozycji stojącej ,

powoduje wzrost sił tarcia krwinek i

zwiększone ryzyko adhezji i aktywności płytek

krwi i leukocytów (wzrost ryzyka zakrzepicy ,

nadprzepuszczalność śródbłonka)