INCOTERMS

Międzynarodowe Formuły

Wykładni Terminów

Handlowych

Międzynarodowa Izba

Handlowa (ICC) w Paryżu

1999 – nowy zbiór reguł handlowych

ICC INCOTERMS 2000 – International

Rules for the Interpretation of Trade

Terms

INCOTERMS - cechy



Zbiór reguł najczęściej stosowanych w

praktyce handlu zagranicznego



Ustalają podział kosztów, obowiązków i ryzyka

– transport, ubezpieczenie, cło



Instrument ułatwiający zawieranie kontraktów

handlowych



Wygodne dla spedytorów – organizacja

procesu handlowego



Praktyczne stosowanie formuł może różnić się

w poszczególnych krajach (zwyczaje, przepisy)

CZYM INCOTERMS NIE SĄ



CZĘŚCIĄ UMOWY O PRZEWÓZ



PRZEKAZANIEM PRAWA WŁASNOŚCI LUB

TYTUŁU



NIE WSKAZUJĄ PRZEWOŹNIKA



NIE SĄ WYKORZYSTYWANE DO

OKREŚLENIA SKUTKÓW ZERWANIA UMOWY

Zasady stosowania

INCOTERMS



Fakultatywność



Drugoplanowa rola w stosunku do umów



Prawa wprowadzania zmian



Nie dotyczą stron trzecich



Wydanie towaru osobie trzeciej i na jego

koszt



Towar postawiony do dyspozycji kupującego

musi być wyraźnie wyodrębniony jako

przedmiot kontraktu handlowego

Obowiązki

sprzedającego



Dostarcza towar zgodnie z kontraktem
wraz z dowodem zgodności określonym
przez umowę



Dostarcza na swój koszt zwyczajowe
opakowanie towaru, chyba, że towar ten
przewozi się nie opakowany



Ponosi wszystkie koszty potrzebne do
wysłania (wydania) towaru, w tym
koszty czynności kontrolnych

Obowiązki kupującego



Zapłacenie ceny za towar



Przyjęcie towaru, jeżeli sprzedający
postawił go do dyspozycji w
miejscu i w czasie przewidzianym
w kontrakcie handlowym

DEFINICJE



“ZAŁADOWCA” ODNOSI SIĘ DO STRONY

PRZEKAZUJĄCEJ TOWAR DO PRZEWOZU I/LUB

ZAMAWIAJĄCEJ USŁUGĘ TRANSPORTOWĄ.”



“DOSTAWA” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU

KIEDY SPRZEDAWCA SPEŁNIŁ SWOJE WYMAGANIA

ODNOŚNIE PRZEKAZANIA TOWARU KUPUJĄCEMU

(A4) I ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU GDZIE

KUPUJĄCY OTRZYMAŁ TOWAR (B4).

DEFINICJE CD …



“OPŁATY” ODNOSI SIĘ DO KOSZTÓW
BĘDĄCYCH NIEZBĘDNĄ KONSEKWENCJĄ
IMPORTU



“PORT” ODNOSI SIĘ DO PORTU ZAŁADOWANIA
LUB DO PORTU DOSTAWY



“MIEJSCE” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA DOSTAWY
W DOSTAWACH NIE-MORSKICH

Formuły INCOTERMS

INCOTERMS rodzaje



Typu loco (z dostawą „na miejscu”)



Typu franco (transakcja „do
dostawcy”)

Gestia transportowa



Prawo i obowiązek zorganizowania
transportu i pokrycia jego kosztu

Gestia transportowa -

rodzaje



Gestia kupującego – EXW, FCA, FAS
i FOB



Gestia sprzedającego - CFR, CIF,
CPT, CIP, DAF, DES, DEQ, DDU i
DDP

INCOTERMS 2000

INCOTERMS rodzaje



Grupa C – formuły dwupunktowe –
oddzielenie podziału ryzyka i
kosztów – formuły na załadowanie



Grupa D – formuły na przybycie

CIP i CIF



Ryzyko uszkodzenia czy utraty
towaru ponosi kupujący



Sprzedający – ubezpieczenie
towaru i dostarczenie dowodu
zawarcia umowy ubezpieczeniowej

INCOTERMS - wybrane

przypadki



Praktyka handlowa ma
pierwszeństwo przed ustaleniami
teoretycznymi



Nie rozwiązują automatycznie i
jasno wszystkich aspektów
dostawy ładunku Przykłady:

EXW



Koszt załadunku obciąża kupującego



Sprzedający organizuje załadunek



W przypadku dostaw wagonowych do
portu spedytorzy oczekują załatwienia
formalności na stacji nadania (nawet
jeżeli to jasno nie wynika z formuły to
wynika to z logiki procesu transportowego
czy stosowanych procedur)

FCA



Obiekcje odnośnie załadunku

Sprzedający spełnia swoje zobowiązania w

stosunku do kupującego, takie jak
załadunek wagonu lub samochodu lub
przekaże towar w pieczę przewoźnika na
stacji nadania lub do terminalu
przewoźnika przy przewozie drobnicy
(kupujący ma obowiązek załadować towar
w terminalu a sprzedający u siebie)

FAS

Sprzedający ma obowiązek załadowania

lub przekazania towaru w pieczę

przewoźnika na stacji nadania lub w

terminalu co nie koresponduje z polskimi

taryfami portowymi, dzielącymi koszty

portowe na przeładunek i za ładunek na

linii nadburcia statku zgodnie z

wymogami formuły FOB
W praktyce stawka za załadunek pośredni

jest dzielona między spedytorów

importera i eksportera (niespójność)

Wskazanie miejsca

dostawy nie zawsze

jest wystarczająco

precyzyjne



Przesyłki zbiorowe, lotnicze

Przykład

Przykład: DDP Warszawa – do

lotniska w Warszawie czy do drzwi
klienta?

INCOTERMS są również

formułami ceny

Koszty opakowania i

oznakowania



Ponosi sprzedający



Musi zapewnić bezpieczny przewóz do

miejsca przeznaczenia, z czego wynika,

że:



Musi znać warunki i sposób przewozu (w

przypadku gestii kupującego - paradoks

– eksporter nie jest odpowiedzialny za

transport, ale jednak jest zaangażowany

w jego organizację)

Generalnie przyjmuje się,

że odprawa celna ciąży na

stronie kraju, gdzie ma

ona miejsce



FAS I DEQ – odprawa celna

eksportowa – eksporter, importowa –

importer



Tranzyt – kupujący bądź sprzedający

w zależności od miejsca dostawy

(grupa C – koszty ponosi sprzedający,

jeśli są wliczone w koszty frachtu).

Miejsce odprawy celnej nie musi

być tożsame z miejscem dostawy

wymienionym w kontrakcie

DDU

Towar wyładowany ze statku powinien

być odprawiony w procedurze tranzytu

lub dopuszczenia do obrotu w porcie

FOB PRZYKŁADY

FOB, New Orleans

FOB, New Orleans

-

-

3

3

maszyny do lodów

maszyny do lodów

eksportowane z USA do Niemiec

eksportowane z USA do Niemiec

.

.

Exporter jest odpowiedzialny za wszystkie
koszty dostawy towarów do Nowego Orleanu
i załadowania produktów na statek wskazany
przez niemiecką firmę. Jest odpowiedzialny
za zorganizowanie wszystkich formalności
eksportowych (licencje, podatki, opłaty).
Firma niemiecka jest odpowiedzialna za
zamówienie miejsca na statku i zapłatę za
fracht oceaniczny.

CIF PRZYKŁADY

CIF (

CIF (

oznaczony port przeznaczenia

oznaczony port przeznaczenia

)

)

Dostawca kwotuje swojego niemieckiego
klienta CIF Bremerhaven 3

maszyn do

lodów. Dostawca organizuje i opłaca
wszystkie koszty do portu w Bremerhaven
jak również organizuje i opłaca morską
polisę ubezpieczeniową. Jest jednak tylko
odpowiedzialny za ryzyko strat do momentu
załadowania maszyn na pokład statku w
Nowym Orleanie.

FAS PRZYKŁADY

FAS, New Orleans

FAS, New Orleans

Eksporter amerykański jest
odpowiedzialny za wszystkie koszty
dostarczenia towarów do portu w Nowym
Orleanie wzdłuż burty wskazanego
statku w oznaczonym czasie. Niemiecki
dostawca jest odpowiedzialny za
zamówienie miejsca zapłatę za fracht
oceaniczny i zorganizowanie wszystkich
formalności eksportowych.

Wybór formuły



FAS, FOB, CFR, CIF, DES, DEQ –
transport wodny (port załadunku)



EXW, FCA, CPT, CIP, DAF, DDU i DDP –
uniwersalne (miejsce)



FCA, CPT, CIP – dostawy w kontenerach,
jednostkach ładunkowych i załadunku
poziomym

Gestia transportowa -

korzyści



Możliwość wyboru sposobu i warunków
przewozu



Możliwość wynegocjowania specjalnych
warunków dostawy



Wykorzystanie systemu przesyłek
zbiorowych i intermodalnych

Wybór formuły



Przygotowanie do ryzyka i kosztów
transportu



Odprawa importowa



Zdolność do dostarczenia towaru



Płatności

Gestia transportowa -

ryzyko



Wzrost stawek na rynku frachtowym



Brak okazji załadunkowych



Możliwość przewozu



Kongestia w porcie



Przestoje w przejściach granicznych

Odstępowanie gestii –

czynniki obiektywne i

subiektywne



Uwarunkowania polityczne



Rachunek ekonomiczny



Szybkość zapłaty za towar dla eksportera

polskiego – gestia importera zagranicznego



Kredytowanie przez eksportera

zagranicznego polskiego importera – gestia

eksportera zagranicznego



Brak wiedzy i doświadczenia, niechęć do

podejmowania wysiłku organizacyjnego