Nowoczesne metody badania
ciała człowieka w ruchu
Goniometria
Obejmuje nazewnictwo dotyczące
zakresu ruchu, nazwę kierunku
ruchu, zasady procedury pomiarowej.
Analiza ruchu powinna
odbywać
się
w
rzeczywistych
warunkach
życia, wbrew działaniu siły
grawitacji i bezwładności
oraz innych oporów.
Konturografia
•
Metoda
diagnostyczna
wykorzystująca
zdjęcia
z
przesłoniętą sylwetką osobniczą.
Cieniografia
•
Metoda
diagnostyczna
wykorzystująca zdjęcia wykonane
z użyciem silnych świateł, dzięki
czemu uzyskuje się obraz będący
formą pośrednią między
fotografią
a konturem – czyli cień.
Komputerowe badanie
postawy ciała (ISIS)
•
Jest oparte na metodzie optycznej Moire‘a.
System ten pozwala na całkowity pomiar
powierzchni grzbietu. Wyrostki kolczyste
pokrywa się czarnym markerem, tworząc
trzy punkty na badanej powierzchni. W
uzyskanym obrazie markery wskazują linię
środkową wyrostków kolczystych i linie
przyśrodkowe po obu stronach kręgosłupa.
Badanie to pozwala ocenić kręgosłup w
trzech wymiarach : tylnym, bocznym i
horyzontalnym.
Trójpłaszczyznowa ocena
kręgosłupa
•
Poprzez równoległe wykonanie zdjęć
RTG
w płaszczyznach strzałkowej i
czołowej
z użyciem urządzenia skaningowego
opracowuje
się
diagramy
trygonometryczne,
na
podstawie
których
dokonuje
się
trójpłaszczyznowej oceny kręgosłupa.
Biostereometryczne
badanie stóp
•
Wykorzystuje założenia fotopodometrii za
pomocą zestawu złożonego z podoskopu,
systemu optycznego i komputera. Na
podstawie obrysu części podeszwowej
stopy program komputerowy wylicza
długość , szerokość
i powierzchnię stopy, a także wysklepienie
podłużne i poprzeczne, kąt koślawości
palucha, szpotawość palca V i kąt piętowy.
Obraz stóp pozwala ocenić sfery nośne,
rozłożenie sił nacisku i ustawienie palców.
Podoskop
Posturometr - S
•
Posturometr-S jest aparatem pomiarowym,
które pozwala określić położenie punktu w
przestrzeni trójwymiarowej w kartezjańskim
układzie współrzędnych.
•
Badanie wymaga wskazania za pomocą
wodzika mechanicznego (połączonego z
systemem drążków i przeciwwag) wszystkich
punktów na ciele pacjenta. Położenie
mechanicznego ramienia odczytywane jest
przez układ elektroniczny
i przenoszone do komputera.
Metrecom System
•
Badanie za pomocą Metrecom System
polega
na
określeniu
położenia
odpowiednich
punktów
na
ciele
badanego w stosunku do kolumny. Na
podstawie tych punktów komputer
tworzy wizerunek postawy ciała i
kręgosłupa
oraz
porównuje
z
wartościami prawidłowymi.
•
Urządzenie składa się z części głównej,
jaką
stanowi
kolumna
wraz
z
odpowiednim czujnikiem oraz aparatury
komputerowej, wyposażonej w specjalny
program do badań postawy ciała.
Integralną częścią aparatury jest czujnik
trójwymiarowy i konwerter analogowo-
cyfrowy, połączony z kolumną urządzenia
za pomocą przegubowego wysięgnika o
długości 1,5 m, który pozwala na
swobodę ruchów.
Skanning laserowy
•
Jednostka pomiarowa takiego systemu
składa się z lasera, systemu
optycznego
i detektorów rejestrujących położenie
płaskiej wiązki laserowej. Może być ona
przesuwana wzdłuż ciała, obracana
dookoła niego, system może też składać
się z kilku jednostek mierzących ciało
równocześnie.
Systemy z zastosowaniem
wzorców świetlnych
•
Wzorzec rzutowany przez projektor pada na
znaczną powierzchnię ciała, zatem inaczej
niż w przypadku lasera, obrazowanie
obejmuje pewną scenę i może następować w
znacznie krótszym czasie. Wzorcami są
zazwyczaj linie równoległe lub siatki linii
wzajemnie
prostopadłych.
Obiekt
obrazowany jest zazwyczaj za pomocą co
najmniej jednej jednostki, składającej się z
kamery cyfrowej i projektora.
Systemy oparte na
pozycjonowaniu
fotogrametrycznym
•
Pomiar ciała w ruchu najczęściej
dokonywany jest za pomocą kilku
zsynchronizowanych kamer video.
Mierzone są markery
umieszczone
w odpowiednich miejscach na
ciele lub też niezsynchronizowane
punkty powierzchni.
Termografia komputerowa
•
Umożliwia
za
pomocą
rejestracji
aktywności mięśni grzbietu kamerą
termowizyjną wykreślenie specyficznej
mapy tzw. termogramów. Poddawane są
one analizie komputerowej za pomocą
specjalnego programu matematycznego.
Metoda ta pozwala ocenić różnicę
temperatury mięśni i zmianę ich
aktywności po obu stronach kręgosłupa.
Trójwymiarowa tomografia
komputerowa (KT – 3D)
•
Stereoskopowy obraz komputerowy
podlega
opracowaniu
matematycznemu,
umożliwiając
szczegółową analizę zmian ilościowych
poszczególnych
kręgów.
Kręgosłup
można obrazować z dowolnej strony, a
matematyczno-komputerowa
możliwość
wymazania
obrazu
powierzchniowego
pozwala
na
dostrzeżenie struktur kostnych w głębi,
także wewnątrz kanału kręgowego.
Tomografia komputerowa
(CT)
•
Badanie
to
umożliwia
ocenę
struktur
anatomicznych
i
ewentualnych
ich
nieprawidłowości w ciele całego
człowieka
w płaszczyźnie poprzecznej i, poprzez
odpowiednie rekonstrukcje, także w innych
płaszczyznach. Główną zaletą badania w
stosunku
do
innych
badań
radiologii
konwencjonalnej jest możliwość odróżnienia od
siebie poszczególnych frakcji tkanek miękkich
ustroju.
Rezonans magnetyczny
(MR)
•
Umożliwia ocenę struktur
nerwowych
i kształtu kanału kręgowego bez
konieczności
wprowadzania
kontrastu.
Technikę
tą
często
stosuje się w procesie diagnostyczno
–
terapeutycznym
jako
przygotowanie przedoperacyjne.
Elektromiografia
•
Badanie elektromiograficzne opiera się na
rejestracji czynności elektrycznej mięśni.
Czynność ta związana jest ze zdolnością
przenikania jonów sodu i potasu przez błonę
komórki.
Wskutek
nierównomiernego
rozmieszczenia jonów sodu i potasu w obrębie
komórki mięśniowej - dochodzi do polaryzacji
ładunku elektrycznego wnętrza komórki w
stosunku do błony komórkowej. Potencjał
polaryzacji, wynoszący w spoczynku około 80
mV, ulega zmianom w zależności od stanu
czynnościowego
mięśnia.
Przy
pomocy
elektromiografów z użyciem elektrod igłowych
rejestrowane są zmienne bioprądy z mięśni w
spoczynku i podczas wysiłku.
•
•
Elektromiografia
jest
jednym
z
podstawowych badań w
rozpoznawaniu chorób mięśni
i nerwów obwodowych. Badanie to
pozwala
ustalić
lokalizację
i
charakter zmian patologicznych w
mięśniach, oraz ocenić dynamikę
procesu chorobowego.
Dziękuję za uwagę.