Izoenzymy
Kamila Podkrólewicz
Paulina Schneider
Analityka Medyczna III rok
gr. e
Są fizykochemicznie odmiennymi
formami tego samego enzymu, mają
tą samą aktywność katalityczną
(różnią się: ładunkiem i ruchliwością w
polu elektrycznym, wielkością
cząsteczki, wrażliwością na
denaturację cieplną).
Izoenzymy
Właściwości izoenzymów
są powszechne w surowicy i tkankach
wszystkich kręgowców, owadów, roślin i
organizmów jednokomórkowych,
mogą występować w różnych tkankach
tego samego organizmu, w różnych typach
komórek, z różną lokalizacją w komórce,
wykazują odmienną kinetykę
(powinowactwo, wrażliwość na działanie
inhibitorów )
różne narządy charakteryzują się
zwykle różnym ilościowo składem
izoenzymów
izoenzymy są produktami ekspresji
ściśle spokrewnionych genów
znane są izoenzymy szeregu:
dehydrogenaz, oksydaz, transferaz,
fosfataz i enzymów proteolitycznych
PRZYKŁADY
LDH – dehydrogenaza
mleczanowa
EC 1.1.1.27
jest kluczowym enzymem metabolizmu
glukozy,
występuje w cytoplazmie wszystkich
komórek,
izoenzymy LDH różnią się między sobą
na poziomie struktury czwartorzędowej,
oligomeryczna cząsteczka LDH składa się z
czterech protomerów dwóch typów:
* H ( syntetyzują ją głównie mózg i mięsień
sercowy) metabolizm tlenowy
* M ( wytwarzają ją przeważnie wątroba i
mięśnie szkieletowe)
synteza podjednostek H i M jest
kontrolowana przez odmienne loci
genetyczne, które ulegają ekspresji w
różnych tkankach
tylko cząsteczka tetrameryczna ma
aktywność katalityczną
Izoenzymy LDH
MMMM M
4
LDH5 (wątroba, mięsnie)
MMMH H
1
M
3
LDH4 (wątroba, mięsnie)
MMHH H
2
M
2
LDH3 (kom. mózgu, nerki,
leukocyty)
MHHH H
3
M
1
LDH2 (serce, erytrocyty,
mózg)
HHHH H
4
LDH1 (kom. mięśnia
sercowego)
LDH – 1 występuje głównie w mięśniu
sercowym, a także w mózgu. Jest
bardzo wrażliwa na hamujące działanie
pirogronianiu.
LDH – 5 występuje głównie w mięśniach
szkieletowych. Jest mało wrażliwy na
hamujące działanie pirogronianiu i
umożliwia jego przekształcenie w
mleczan. Umożliwia to pracę mięśni w
stanie względnego niedotlenienia.
Wykorzystanie izoenzymów
LDH w diagnostyce
Ryc. „Biochemia Harpera”, Murray
Robert K., Granner Daryl K.,
Rodwell Victor W., PZWL 1995r.
Kinaza kreatynowa
EC 2.7.3.2
Istnieją 3 główne izoenzymy kinazy
kreatynowej:
CK-BB,
CK-MB,
CK-MM.
istnieją 2 formy mitochondrialne, które są
oktamerami:
*sMt-CK - mitochondrialna forma
mięśniowa (sarcomeric),
*uMt-CK - mitochondrialna forma
(ubiquitous)
mitochondrialna kinaza kreatynowa (CKm) jest
obecna w przestrzeni międzybłonowej
mitochondrium
uczestniczy w produkcji fosfokreatyny z ATP
tworzonego w procesie fosforylacji
oksydacyjnej.
Wzrost aktywności
CK:
• zawał serca ,
• uszkodzenia mięśni
szkieletowych ,
• wada metaboliczna,
• zapalenie,
• niedokrwienie,
• dystrofia mięśniowa
• po urazach,
• zabiegach chirurgicznych,
• po wstrzyknięciach
domięśniowych,
• długotrwały wysiłek
fizyczny
• uszkodzenia mózgu,
• wylew krwi do mózgu,
• zator mózgowy,
Spadek aktywności
CK:
• dotyczy najczęściej CK-MM
• zmniejszenie masy
mięśniowej,
• osłabienie siły mięśniowej
• terapia sterydami,
• hipertyreoza
• choroba alkoholowa
wątroby
• reumatoidalne zapalenie
stawów
• charłactwo
Fosfataza kwaśna
EC 3.1.3.2
hydrolaza katalizująca
hydrolizę monoestrów,
enzym lizosomalny,
heterogenny,
wartość pH dla
optymalnego działania
fosfatazy kwaśnej
mieści się w zakresie od
3,4 do 6,2.
posiada liczne izoenzymy,
w warunkach fizjologicznych we krwi
występują izoenzymy, pochodzące z
trombocytów, erytrocytów i wątroby.
znaczenie diagnostyczne ma izoenzym
prostaty (AcP-P) – frakcja sterczowa
fosfatazy kwaśnej
aktywność kwaśnej fosfatazy mierzy się
głównie w celu rozpoznania i monitorowania
raka prostaty
obecnie wprowadzono immunologiczne
badania specyficznego antygenu
sterczowego (PSA), co jest bardziej czułym
testem.
PSA (z ang. Prostate Specific
Antigen – antygen swoisty dla prostaty)
– antygen gruczołu krokowego (prostaty).
Jest glikoproteiną wytwarzaną w
tym gruczole, obecną we krwi w stężeniu
podwyższonym w przypadku przerostu
prostaty lub raka prostaty.
Fosfataza zasadowa
EC 3.1.3.1
hydrolizuje estry
monofosforanowe,
optimum działania w
pH 9,0- 10,5 ,
enzym niespecyficzny
w stosunku do
substratu, tylko do
katalizowanego
wiązania.
Wzrost aktywności
ALP
• choroby układu
kostnego: krzywica,
osteomalacja, choroba
Pageta, nowotwory
kości, szpiczak mnogi
• choroby wątroby i dróg
żółciowych : cholestazy,
guzy, marskość,
wirusowe zapalenie
wątroby
• choroby jelit,
• ciąża
Spadek aktywnośći
ALP
• przewlekła nerczyca,
• przedawkowanie
witaminy D3 ,
• wrodzone
hipofosfatazje
Monoaminooksydaza
EC 1.4.3.4
enzym występujący w
wielu tkankach ustroju
zlokalizowany w
cytozolu,
zaburzenia działania
tego enzymu prowadzą
do chorób afektywnych
oraz zaburzeń ciśnienia
tętniczego,
• MAO-A - zlokalizowany w tkance
nerwowej gdzie odpowiada za
deaminację serotoniny, adrenaliny i
noradrenaliny oraz dopaminy i tyraminy
• MAO-B - znajduje się w tkankach
nienerwowych. Największe
powinowactwo wykazuje do
fenyloetyloaminy i benzyloaminy oraz
dopaminy i serotoniny
Obecnie wyróżnia się dwa
izoenzymy
Bibliografia:
1.
„Biochemia Harpera”, Murray Robert K., Granner Daryl K.,
Rodwell Victor W., PZWL 1995r.
2.
„Biochemia”, Berg Jeremy M., Tymoczko John L., Stryer
Lubert, PWN 2009r.
3.
„Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni
medycznych.” Wyd. II Bańkowski Edward,
Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009r.
4.
http://www.phosphatase.net/structure.php