LAPAROSKOPIA

„chirurgia przez

dziurkę od klucza”



Jest to wziernikowanie jamy otrzewnej,
peritoneoskopia za pomocą
specjalistycznego sprzętu, w którym
podstawową rolę odgrywa tor wizyjny.
Początkowo laparoskopia służyła tylko
do diagnostyki wnętrza brzucha, a
także umożliwiała wykonanie
celowanej biopsji.



Nie ma obecnie takiego zabiegu, którego nie

próbowano by wykonywać techniką

laparoskopową. Wiąże się to z panującym w

ostatnim czasie trendem- chirurgia”jednego

dnia”



Laparoskopowo można wykonać herniotomię,

appendektomię, wagotomię, zeszyć

przedziurawiony wrzód, resekować jelita oraz

operować narządy miąższowe.



Także wykonuje się zabiegi diagnostyczne, np.

biopsję.



laparoskopię szeroko wykorzystuje się w

ginekologii.

Diagnostyka laparoskopowa



Wskazania planowane:



Należą do nich głównie choroby wątroby.



Laparoskopowo można rozpoznać drobnoguzkowy

rozsiew nowotworowy, gdy ultrasonografia czy

tomografia komputerowa zawodzi.



Laparoskopia umożliwia również pobranie wycinka

z pożądanego miejsca.



Rozpoznanie innych nietypowych schorzeń jamy

brzusznej powodujących bóle.



Wskazania nagłe:



Laparoskopia zwiadowcza w przypadku urazu

brzucha. Przy penetrujących ranach powłok

brzucha można wprowadzić laparoskop przez

kanał rany i stwierdzić istniejące obrażenia.



Istotna jest możliwość obserwować ilość

napływającej krwi, czasem również znalezienia

źródła krwawienia, ocenić właściwie sytuację, a

tym samym uniknąć niepotrzebnej laparotomii.



W przypadku bólu w

prawym dole biodrowym u

młodych kobiet. Pozwala

bowiem na odróżnienie

ginekologicznych przyczyn

od zapalenia wyrostka

robaczkowego.



Także w ten sposób mogą

być wykryte uporczywe

stany gorączkowe wywołane

gruźlicą, chłoniakiem czy

ropniami wątroby.

Zalety:

• skrócenie czasu leczenia (gojenia się rany, okresu

rekonwalescencji)

• mniejsze nacięcie (lepszy efekt kosmetyczny)

• mniejszy stres emocjonalny (krótki pobyt w

szpitalu)

• mała inwazyjność

• pewna i szybka diagnostyka

• statystycznie mniejsza liczba powikłań

Wady:

• technika trudniejsza od laparotomii klasycznej

• względnie wysokie koszty zabiegu (droga

aparatura)

• gorszy dostęp do niektórych narządów

Cholecystektomia

laparoskopowa



W cholecystektomii laparoskopowej dostęp

do pęcherzyka uzyskuje się przez 4 wkłucia,

którymi wprowadza się układ optyczny oraz

narzędzia.



Dzięki temu w minimalnym stopniu

zaburzona zostaje czynność przewodu

pokarmowego, a niedrożność porażenna

ustępuje przed upływem 24 h od operacji.



Cholecystektomia laparoskopowa po raz

pierwszy została wykonana we Francji w

1987 r., a 4 lata później w Polsce.

Appendektomia
laparoskopowa

Przepuklina pachwinowa

Dostęp do narządów
miąższowych

Bronchoskopia

artroskopia

salphingoskopia



Bezwzględne przeciwwskazania
do laparoskopii:



• brak zgody pacjenta
• niewyrównana niewydolność
krążeniowo-oddechowa
• rozlane zapalenie otrzewnej
• skaza krwotoczna
• wstrząs krwotoczny w fazie
koagulopatii
• stan po rozległych operacjach
żołądkowo-jelitowych z powodu choroby
nowotworowej



Względne przeciwwskazania do

laparoskopii:



• przepuklina przeponowa wcześniej rozpoznana

• nadciśnienie III i IV stopnia

• przewlekła niewydolność krążeniowo-

oddechowa

• stan po przebytym zawale serca

• choroba wieńcowa serca

• zaburzenia przewodnictwa w sercu

• guzy w jamie brzusznej większe od pięści

• przebyte liczne operacje w jamie brzusznej

• ciąża powyżej 12 tygodni

• zapalenie otrzewnej miednicy małej

• nadmierna otyłość

• podeszły wiek pacjenta



Powikłania

1. Związane z wykonaniem odmy

otrzewnowej:



• odma podskórna i nadotrzewnowa

• odma pozaotrzewnowa z wtórną odmą

klatki piersiowej, śródpiersia i szyi

• wypełnienie gazem jelit lub żołądka

• uszkodzenie naczyń powłok oraz

uszkodzenie dużych naczyń jamy brzusznej

• zator gazowy



2.

Wywołane różnicą ciśnienia między jamą

otrzewną a śródpiersiem przy nadmiernym

ciśnieniu gazu w jamie brzusznej, co może

spowodować zaburzenia krążenia

obwodowego lub czynności serca, do

zatrzymania akcji serca włącznie.



3.Spowodowane wprowadzeniem do
jamy brzusznej laparoskopu:
• uszkodzenie naczyń powłok brzusznych
• przebicie żołądka i uszkodzenie jelit
• uszkodzenie dużych naczyń jamy
brzusznej
• powikłania związane z manipulacjami
optyką laparoskopu (np. uszkodzenie
zrostów, surowicówki jelit lub naczyń sieci)



5. Zakażenie miejscowe i ogólne.



6. Związane ze znieczuleniem.