METABOLICZNE CHOROBY
METABOLICZNE CHOROBY
WĄTROBY
WĄTROBY
DEFINICJA
DEFINICJA
Do tej grupy chorób zalicza
się
uszkodzenia
wątroby
wynikające
z
genetycznie
uwarunkowanych
za-burzeń
metabolizmu
określonego
pierwiastka
lub
związku
chemicznego.
HEMOCHROMATOZA
HEMOCHROMATOZA
DEFINICJA
Choroba
uwarunkowana
genetycznie
o
autosomalnym,
recesywnym typie dziedziczenia.
Charakteryzuje się nadmiernym
gromadzeniem żelaza w komórkach.
Jej
przyczyną
jest
mutacja
punktowa genu HFE znajdującego się
w pobliżu kompleksu genów HLA na 6.
chromosomie.
HEMOCHROMATOZA
HEMOCHROMATOZA
NARZĄDY NAJBARDZIEJ NARAŻONE
NA DZIAŁANIE CHOROBY:
- wątroba
- serce
- stawy
- trzustka
- gonady
HEMOCHROMATOZA
HEMOCHROMATOZA
OBJAWY KLINICZNE
- objawy niewyrównanej marskości
- cukrzyca
- niewydolność serca
- zaburzenia rytmu serca
- artropatia
- hipogonadyzm
-
charakterystyczne
brunatnoszare
zabarwienie skóry
HEMOCHROMATOZA
HEMOCHROMATOZA
ROZPOZNANIE
- stężenie żelaza w surowicy krwi przekracza
30 μmol/l
- podwyższenie saturacji transferyny
- podwyższone stężenie ferrytyny w surowicy
(największa
wartość
diagnostyczna;
prawidłowy
wynik
wyklucza
hemochromatozę)
-
tomografia
komputerowa
(charakterystyczny
obraz
wątroby
przeładowanej żelazem)
- biopsja wątroby
HEMOCHROMATOZA
HEMOCHROMATOZA
LECZENIE
Systematyczne
upusty
krwi.
Rozpoczyna się od upustu 500 ml krwi
raz w tygodniu (w rozwiniętej chorobie
w tkankach pacjenta znajduje się ok.
60 g żelaza, które należy usunąć).
1000 ml krwi pozbawia organizm 0,5 g
żelaza. Upusty krwi przedłużają życie,
ale powinny być wdrożone przez
marskością
wątroby.
Środki
chelatujące mało skuteczne.
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
DEFINICJA
Choroba uwarunkowana genetycznie o
autosomalnym,
recesywnym
typie
dziedziczenia.
Jest to zaburzenie metabolizmu miedzi
polegające na utrudnieniu wydzielania tego
metalu z hepatocytów do żółci.
Miedź gromadzona jest w nadmiarze w różnych
tkankach.
W chorobie Wilsona występuje wiele
mutacji.
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
NARZĄDY NAJBARDZIEJ NARAŻONE
NA DZIAŁANIE CHOROBY:
- wątroba
- mózg
- nerki
- rogówka
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
OBJAWY KLINICZNE
- uszkodzenie wątroby (42%)
- uszkodzenie o.u.n. (34%)
- zaburzenia psychiczne (rzadko – 10%)
- zaburzenia hematologiczne (12%)
-
objawy
neurologiczne
(drżenia,
zaburze-nia
koordynacji
ruchów,
ślinienie, dysfagia i hipomimia)
- hemoliza
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
OBJAWY KLINICZNE
U niektórych chorych zmiany w wątrobie
postępują powoli i przez długi czas może
nawet nie być uchwytnych nieprawidłowości
w badaniu przedmiotowym i w badaniach
laboratoryjnych.
Niekiedy pierwszym objawem choroby
jest ostra niewydolność wątroby. Obraz
morfologiczny wątroby jest bardzo zmienny i
nie może być podstawą do rozpoznania
choroby Wilsona.
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
OBJAWY KLINICZNE
We wczesnych okresach choroby
obserwuje się jedynie zwyrodnienie
glikogenowe
i
stłuszczenie.
W
późniejszych
fazach
obraz
histopatologiczny może odpowiadać
typowemu przewlekłemu zapaleniu, a
jeszcze później – marskości.
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
ROZPOZNANIE
- u młodej osoby występują jednocześnie: objawy
neurologiczne, laboratoryjne cechy uszkodzenia
wą-troby,
pierścień
Kaysera-Fleischera
(zielonkawobru-natne
ziarnistości
w
błonie
Descemeta) oraz obniżone stężenie ceruloplazminy
we krwi poniżej 20 mg/dl.
- stężenie miedzi w surowicy jest obniżone
- wydalanie miedzi z moczem przekracza 100 μg/24
h
- badanie zawartości miedzi w suchej tkance
wątrobowej
- izotopowe badanie wbudowywania miedzi do
ceruloplazminy
CHOROBA WILSONA
CHOROBA WILSONA
LECZENIE
-
nieleczona
choroba
Wilsona
prowadzi do zgonu
- preparaty chelatujące miedź (D-
penicylamina, preparaty cynku
- unikanie potraw zawierających
znaczne ilości miedzi jak czekolada,
rodzynki, orzechy
- przeszczepienie wątroby
NIEDOBÓR
NIEDOBÓR
α
α
1
1
-
-
ANTYTRYPSYNY
ANTYTRYPSYNY
DEFINICJA
Niedobór α
1
-antytrypsyny jest jedną
z
najczęstszych
genetycznie
uwarunkowa-nych chorób metabolicznych
u
rasy
białej
o
autosomalnym,
recesywnym typie dzie-dziczenia.
Wykryto kilkadziesiąt odmian tej
choroby, która odgrywa istotną rolę w
patogenezie rozedmy płuc i przewlekłego
uszkodzenia wątroby.
NIEDOBÓR
NIEDOBÓR
α
α
1
1
-
-
ANTYTRYPSYNY
ANTYTRYPSYNY
Gromadzenie α
1
-antytrypsyny
w siateczce endoplazmatycznej
komórek wątrobowych prowadzi
do ich uszkodzenia i niszczenia,
co morfologicznie i klinicznie
wyraża
się
jako
zapalenie
wątroby. Końcowym etapem jest
marskość.
NIEDOBÓR
NIEDOBÓR
α
α
1
1
-
-
ANTYTRYPSYNY
ANTYTRYPSYNY
OBJAWY KLINICZNE
- świąd
- powiększenie wątroby
-
zwiększona
aktywność
aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej
- objawy niewydolności wątroby
-
pierwotny
rak
wątroby
jako
powikłanie
NIEDOBÓR
NIEDOBÓR
α
α
1
1
-
-
ANTYTRYPSYNY
ANTYTRYPSYNY
LECZENIE
-
przeszczepienie
wątroby
(jedyna
skuteczna
metoda
leczenia)
- terapia genowa w fazie
wstępnych doświadczeń