CHOROBY WĄTROBY I DRÓG ŻÓŁCIOWYCH
Niedrożność zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych
1 / 10000 – 1/20000 żywych urodzeń
różna częstość w różnych regionach świata
TEORIE ETIOPATOGENEZY NDŻ:
teoria embriologiczna
Badania na ludzkich zarodkach
Rozwój wątroby i dróg żółciowych następuje z uchyłka wątrobowego pierwotnej cewy pokarmowej (między 4 a 12 tyg ż. płodowego)
Z dogłowowej części rozwija się wątroba
Z części doogonowej uchyłka rozwijają się zewnątrzwątrobowe drogi żółciowe – zawsze otwarte-drożne w czasie całego rozwoju płodowego w normalnych warunkach i pozostają w łączności z tworzącymi się przewodami wewnątrzwątrobowymi
Wewnątrzwątrobowe drogi żółciowe rozwijają się z tzw. płytki przewodowej wokół ż. wrotnej w okolicy wnęki wątroby
między 11-13 tyg. ż. płodowego następuje przebudowa płytki i właściwe wykształcenie się przewodów wewnątrzwątrobowych z jednoczesnym otoczeniem ich osłonkami z proliferującej mesenchymy co zapobiega ekstrawazacji produkowanej już od 13 tyg. ż. płodowego żółci
zaburzenie tego procesu może prowadzić do niewykształcenia prawidłowych osłonek mezenchymalnych, pękania przewodzików na poziomie wnęki wątroby i przedostawania się żółci do tkanki okołoprzewodowej
Następstwa wynaczynienia żółci w okolicy płytki przewodowej
Długotrwały stan zapalny w okolicy wnęki wątroby
Włóknienie, obliteracja zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych
Kompensacyjna proliferacja wewnątrzwątrobowych przewodów żółciowych
Proces nasila się pod koniec ciąży i po porodzie na skutek znacznego zwiększenia produkcji żółci w tym okresie
Wniosek
NDŻ jest zaburzeniem rozwojowym - następstwem nieprawidłowego rozwoju pierwotnych przewodów żółciowych we wnęce wątroby między 11 a 13 tyg. ż. płodowego
CHOROBY DRÓG ŻÓŁCIOWYCH U NOWORODKÓW I NIEMOWLĄT
Cholestaza zewnątrzwątrobowa | Cholestaza wewnątrzwątrobowa | |
---|---|---|
Stolce | Odbarwione | Zabarwione |
Kwasy żółciowe w XII-cy | Brak | Obecne |
Pęcherzyk żółciowy w USG | Brak | Obecny |
Przechodzenie znacznika do jelit (HEPIDA) | Brak | Obecne/zmienne |
Cholangiografia śródoperacyjna | Brak wypełnienia dróg żółciowych | Uwidocznienie dróg żółciowych |
Histopatologia | Proliferacja przewodów żółc Włóknienie Nacieki zapalne |
Cholestazy wewnątrzwątrobowe- przyczyny
Zakażenie
TORCH (Toxo, Różyczka, CMV, Herpes, inne)
Reo, Echo, Parvo, listerioza, inne posocznice
Metaboliczne
Niedobór alfa-1-AT
Galaktozemia, fruktozemia, glikogenoza IV, tyrozynemia, mukowiscydoza, inne
Nieznana etiologia
NZW, PFIC, z. Alagille’a, hypoplazja dr. żółciowych, z. Aagenesa (cholestaza + obrzęki limfatyczne)
Cholestaza toksyczna:
po TPN, leki, inne
Objawy cholestazy u noworodków i niemowląt
Żółtaczka powyżej 14 dni od urodzenia
Odbarwione stolce
Świąd
Hepatomegalia
Bad laboratoryjne
Wzrost stęż. bilirubiny, fosfatazy alk, GGTP, Aspat, Alat
Wzrost stęż. kwasów żółciowych w surowicy
CHOROBY DRÓG ŻÓŁCIOWYCH U NOWORODKÓW I NIEMOWLĄT – cholestazy zewnątrzwątrobowe
Wrodzona niedrożność zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych
Torbiel przewodu żółciowego wspólnego
Zwężenie dróg żółciowych
Kamica i/lub samoistna perforacja przewodu żółciowego wspólnego
Zasady leczenia operacyjnego NDŻ
Wycięcie niedrożnych zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych do granicy miąższu wątroby we wnęce wątroby
Na poziomie wnęki liczne drobne przewody żółciowe
Obecność przewodów o średnicy > 100 mikronów pozwala na lepsze rokowanie po operacja
Odtworzenie zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych z jelita
Wytworzenie mechanizmu zapobiegającego zarzucaniu treści jelitowej do dróg żółciowych
HEPATOPORTOENTEROSTOMIA – technika operacyjna
„masa włóknista” jako pozostałość zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych
zaznaczone miejsce odcięcia na granicy miąższu wątroby
Granice wyznaczone przez rozgałęzienie ż. Wrotnej i pierwsze rozgałęzienia prawej i lewej gałęzi t. wątrobowej
TECHNIKA HEPATOPORTOENTEROSTOMII wycięcie zwłókniałych dróg żółciowych
Na gumkach gałęzie t. wątrobowej, pomiędzy nimi pęcherzyk i pozostałość dróg żółciowych we wnęce
Zapobieganie zapaleniom dróg żółciowych po operacji hepatoportoenterostomii
Modyfikacje technik operacyjnych odprowadzenia żółci z wnęki wątroby
B. wiele różnych technik
Jedynie wykonanie zastawki wgłobieniowej na pętli odprowadzającej Roux-Yzmniejsza częstość zapaleń dróg żółciowych i poprawia wyniki odległe operacji
Zapobieganie zapaleniom dróg żółciowych po operacji hepatoportoenterostomii
Farmakoterapia
Długotrwała profilaktyka przeciwbakteryjna po operacji po.
Leki żółciopędne (UDCA, fenobarbital, cholestyramina itp.)
Sterydy przewlekle
Rola zastawki wgłobieniowej w zapobieganiu refluxu do pętli Roux-Y
Tanaka zaproponował operację krótkiej wstawki jelitowej między wnęką wątroby a XII-cą z zastawką wgłobieniową
Zastawka w badaniach japońskich najskuteczniej zapobiegała wstępującym zapaleniom dróg żółciowych
Aktualnie najczęściej zaleca się op Kasai I + zastawka
Problemy odległe po operacji hepatoportoenterostomii
Utrzymująca się cholestaza
Zaburzenia odżywienia, niedobory witamin ADEK, zaburzenia rozwoju fizycznego
Postępujące włóknienie wątroby
Nadciśnienie wrotne
Żylaki przełyku
Hypersplenizm
Marskość żółciowa wątroby i niewydolność wątroby – ostatecznie ok.70-75% pacjentów z NDŻ
Kandydaci do transplantacji wątroby
TORBIEL PŻW - etiopatogeneza
Teoria zapalna cholangiopatii zaporowej wg Landinga - jedna z form cholangiopatii obok NDŻ i NZW
Teoria obstrukcji PŻW we wczesnych fazach rozwoju płodowego (Spitz) i braku rekanalizacji
Anatomiczna nieprawidłowość rozwojowa – wysokie połączenie PŻW i przewodu trzustkowego wg Babitta
Aktywacja soku trzustkowego w PŻW
Stan zapalny i osłabienie i zniszczenie struktury ściany PŻW
Torbielowate poszerzenie osłabionej ściany PŻW
TORBIEL PŻW –obraz kliniczny
Klasyczna triada objawów
Bóle brzucha (cholangitis, pancreatitis)
Żółtaczka (zmienna, towarzyszy rzutom niejasnych stanów gorączkowych)
Guz w nadbrzuszu
Inne objawy
Wymioty
Gorączka
Okresowo odbarwione stolce
Postać wczesnoniemowlęca
Acholiczne stolce
Hepatomegalia
Obraz jak w tzw. operacyjnej postaci NDŻ
Często duże uszkodzenie wątroby
Pomimo leczenia chirurgicznego odległy wynik niepewny, może rozwinąć się marskość i niewydolność wątroby
Klasyfikacja postaci torbieli PŻW wg Alonso-Lei
Typy:
Torbielowaty
Cylindryczny
Uchyłek PŻW
Torbiel ujścia PŻW (choledochocele)
Torbielowatość zewnątrz i wewnątrzwątrobowych przewodów żółciowych
TORBIEL PŻW – diagnostyka
Badania laboratoryjne
Morfologia
CRP
Próby wątrobowe (bilirubina, GOT, GPT, GGTP)
Amylaza w surowicy
Posiewy krwi w fazie cholangitis
Badania obrazowe - usg, CT, cholescyntygrafia (Hepida), cholangio-NMR, ECPW
ECPW
Długi wąski dystalny kanał PŻW
Poszerzenie PŻW i PWW
Poszerzenie wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, szczególnie po stronie lewej
TORBIEL PŻW – zasady postępowania
Opanowanie stanu zapalnego dróg żółciowych i/lub trzustki
Antybiotyki
Żywienie pozajelitowe
Leczenie operacyjne - Rozpoznanie torbieli PŻW jest wskazaniem do leczenia operacyjnego
TORBIEL PŻW – cele leczenia operacyjnego
Poprawa pasażu żółci z wątroby do jelita
Oddzielenie dróg żółciowych od przewodu trzustkowego
Zapobieganie zapaleniom trzustki
Usunięcie nieprawidłowej ściany torbieli
Zapobieganie nowotworzeniu (adenocarcinoma dróg żółciowych 30-60 x zwiększone ryzyko w torbieli)
TORBIEL PŻW – zasady leczenia operacyjnego
Leczenie po opanowaniu ostrego stanu zapalnego
Całkowite wycięcie torbieli od wysokości dowątrobowego końca przewodu wątrobowego wspólnego do ujścia torbieli w kierunku dwunastnicy
Rekonstrukcja odpływu żółci
Najczęściej hepatico-jejunostomia Roux-Y
Czasem hepatico-duodenostomia ze wstawką z j. czczego (b. niewielu zwolenników)
Zastawka wgłobieniowa na ramieniu odprowadzającym jelita
Torbiel PŻW
Obraz śródoperacyjny po rozcięciu i opróżnieniu torbieli PŻW
Zmiany zapalne ściany torbieli od środka, brak nabłonka dróg żółciowych w badaniu histopatologicznym
TORBIEL PŻW – błędy w postępowaniu
Brak leczenia operacyjnego (obserwacja) pomimo rozpoznania torbieli PŻW
Próby leczenia endoskopowego – sphincteromyotomia + ew. rozszerzanie i stent
tylko usprawnia czasowo spływ żółci, nie spełnia pozostałych kryteriów właściwego leczenia tj. rozdzielenia z przewodem trzustkowym i wycięcia całej ściany torbieli
Uzasadnione tylko w choledochocele
Samoistna perforacja PŻW u noworodków
Przyczyny
Niedotlenienie okołoporodowe
Kamica
Przeszkoda (zwężenie itp.)
Lokalizacja
Niemal zawsze PŻW na granicy przewodu pęcherzykowego
Objawy
Wodobrzusze
Żółtaczka
Podniedrożność p. pokarmowego
Długo bez cech zapalenia otrzewnej
sposoby leczenia chirurgicznego
Zeszycie perforacji
rzadko skuteczne
zwężenia
Drenaż PŻW drenem typu „T”
często wystarczający sposób
jako pierwsze postępowanie pozwala na odroczenie oceny zakresu martwicy PŻW
Hepaticojejunostomia
Roux-Y
leczenie ostateczne, lub jeśli zakres martwicy duży
Postępująca rodzinna cholestaza wewnątrzwątrobowa – objawy i leczenie
Objawy:
Żółtaczka, świąd, zaburzenie rozwoju fizycznego
Im wcześniej objawy, tym szybciej niewydolność wątroby
Badania laboratoryjne:
Podwyższona bilirubina i kw. żółciowe
Niskie GGTP i cholesterol
Leczenie:
Zachowawcze (UDCA, rifampicyna, fenobarbital)- nieskuteczne u 80% dzieci
Chirurgiczne
Eliminacja nadmiaru kwasów żółciowych w ustroju
Przeszczep wątroby
leczenie operacyjne
operacja tzw. częściowego zewnętrznego odprowadzenia żółci
Cholecysto-jejuno-cutaneostomia
Ropień wątroby - leczenie
Antybiotykoterapia G(+), G(-)(posiewy krwi mogą być przydatne)
Aspiracja ropnia
Drenaż ropnia
Resekcja wątroby
Torbiele proste - wrodzone
Zaburzone łącznie przewodów wewnątrzwątrobowych
Zawierają płyn surowiczy, rzadko komunikują z drogami żółciowymi i zawierają żółć
Zwykle pojedyncze
Wysłane nabłonkiem żółciowym lub płaskim
Otoczone włóknistą torebką
Rzadko objawy po urodzeniu – wykrywane przypadkowo
Małe torbiele – obserwacja
Duże torbiele – wycięcie, wyłuszczenie