ZAAWANSOWANA
RACHUNKOWOŚĆ
FINANSOWA
Utrata wartości aktywów
Aktywa
Zasoby majątkowe
- kontrolowane przez jednostkę
- o wiarygodnie określonej wartości,
- powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń,
- które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki
korzyści ekonomicznych.
Wycena bilansowa aktywów
Konieczność weryfikacji spełniania
kryteriów definiujących aktywa
Wycena składnika aktywów do bilansu powinna
następować w wartości, po której wprowadzono
go do ksiąg, nie przekraczającej wartości korzyści
ekonomicznych możliwych do uzyskania dzięki
sprawowaniu nad nim kontroli
Wycena bilansowa aktywów
Procedura ustalania odpisu
aktualizującego
Etap 1. Ocena potrzeby przeprowadzania
procedury aktualizacji wyceny
określonych aktywów
Nie rzadziej niż na dzień bilansowy jednostka
ustala, czy zachodzi potrzeba przeprowadzenia
procedury aktualizacji wyceny. Ustalenia tego
dokonuje się na podstawie zewnętrznych i
wewnętrznych źródeł informacji.
Przykłady informacji mogących
świadczyć o utracie wartości aktywów:
Informacje zewnętrzne
Informacje wewnętrzne
Negatywne zmiany w środowisku
technologicznym, rynkowym,
gospodarczym, prawnym, w
którym działają kontrahenci a
które powodują u nich znaczne
trudności finansowe
Nastąpiło uszkodzenie
rzeczowych składników aktywów
Utrata wartości rynkowej
poszczególnych składników
aktywów jest znacznie wyższa od
tej, której można by się
spodziewać w wyniku upływu
czasu i zwykłego użytkowania
Dłużnicy nie dotrzymują terminów
spłaty
Nastąpił spadek cen na rynkach
odbiorców lub wzrost cen na
rynkach dostawców, na których
jednostka prowadzi działania
Jednostka zamierza zaniechać
działalność, w której określone
składniki aktywów są
wykorzystywane
Procedura ustalania odpisu
aktualizującego
Etap 2. Jeśli zachodzą przesłanki utraty
wartości konieczne jest ustalenie wartości
do odzyskania (przeprowadzenie testu na
utratę wartości)
Etap 3. Ustalenie wysokości odpisu
aktualizującego, jeśli nastąpiła utrata
wartości
Należności
z tytułu dostaw i usług
Wycena na dzień bilansowy w kwocie wymaganej zapłaty po
ich weryfikacji pod kątem realności jej otrzymania
Etapy weryfikacji:
1. Odpisanie należności, w stosunku do których kwoty ich wymaganej
zapłaty nie mogą zostać uznane za realne. Ich uregulowanie bowiem
nie nastąpi z powodu:
a) upływu przewidzianego prawem czasu dochodzenia
wierzytelności
(przedawnienie)
b) zwolnienia kontrahenta z zobowiązania i rezygnacji ze
ściągania
należności (umorzenie)
c) udokumentowanego braku możliwości wyegzekwowania
należności w
sposób opłacalny (nieściągalność)
Należności z tytułu dostaw i usług
2.
Ustalenie należności, które są zagrożone dużym
prawdopodobieństwem nieściągalności i dokonanie od
nich odpisu aktualizującego. Dotyczy to przede
wszystkim:
a) należności od dłużników postawionych w stan likwidacji
lub upadłości
b) należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o
ogłoszenie upadłości, jeśli majątek dłużnika nie wystarcza na
zaspokojenie kosztów postępowania
Należności z tytułu dostaw i usług
c) należności kwestionowanych przez
dłużników oraz z których zapłatą dłużnik
zalega, zaś ocena sytuacji finansowej
dłużnika wykazuje, że spłata należności nie
jest prawdopodobna
Należności z tytułu dostaw i usług
d) należności przeterminowanych i nie
przeterminowanych o znacznym stopniu
prawdopodobieństwa nieściągalności, w
przypadkach uzasadnionych rodzajem
prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców
Rzeczowe aktywa obrotowe
Przesłanki utraty wartości
uszkodzenie,
zepsucie,
utrata cech estetycznych,
zmiany w upodobaniach klientów
postęp techniczny
zmniejszony popyt rynkowy
Rzeczowe aktywa obrotowe
Cena (wartość)
sprzedaży netto
Źródła ustalenia ceny sprzedaży
zapasów:
Notowania giełd towarowych
Ceny stosowane przez konkurentów
Ceny wynikające z umów z
odbiorcami
Amortyzowane aktywa trwałe –test na
utratę wartości
Wartość odzyskiwalna
Wyższa z dwóch wartości: wartości handlowej lub wartości
użytkowej
Wartość handlowa
(ustalana w przypadku, gdyby
składnik stał się przedmiotem
zbycia)
Wartość użytkowa
(ustalana, gdyby składnik był
nadal wykorzystywany w
jednostce zgodnie z planowanymi
dla niego zadaniami
gospodarczymi)
Cena sprzedaży netto (jeśli
istnieje aktywny rynek) lub
oszacowana wartość godziwa
pomniejszona o koszty sprzedaży
(zbycia, likwidacji) składnika
aktywów
Wartość zdyskontowanych
przyszłych korzyści
ekonomicznych netto ze składnika
aktywów ustalona przy założeniu
jego dalszego użytkowania
Ustalenie ceny sprzedaży netto
aktywów trwałych:
na podstawie ważnej umowy sprzedaży,
na podstawie ceny rynkowej z aktywnego rynku
na podstawie ceny ostatnio dokonanej transakcji
(jeśli nie nastąpiły znaczące zmiany warunków
gospodarczych)
w inny szacunkowy sposób na podstawie
dostępnych informacji.
Wartość użytkowa
Wartość użytkową danego obiektu ustala się przy
uwzględnieniu:
szacunkowych (prognozowanych) przepływów pieniężnych
netto, których uzyskania jednostka może się spodziewać
dzięki jego użytkowaniu i zbyciu po zakończeniu
użytkowania
oczekiwań co do zmian kwot i rozkładu w czasie tych
przepływów
wartości pieniądza w czasie, drogą zastosowania bieżącej
stopy rynkowej wolnej od ryzyka (stopy dyskontowej)
wpływu na te dane niepewności związanej z cechami
danego składnika
Procedura oceny utraty wartości
aktywów trwałych
Zbadanie i stwierdzenie wystąpienia czynnika
mogącego spowodować utratę wartości
Ustalenie wartości odzyskiwalnej (wartości
handlowej i/lub wartości użytkowej)
Wybranie wyższej wartości ustalonej w wyniku
porównania powyższych wartości
Porównanie jej z wartością bilansową – jeśli wartość
bilansowa jest wyższa, oznacza to utratę wartości i
konieczność dokonania odpisu aktualizującego
Rodzaje aktywów poddawane testowi
na utratę wartości
Aktywa wypracowujące
korzyści ekonomiczne
pojedynczo
Aktywa wypracowujące
korzyści grupowo
składniki aktywów posiadające
zdolność do samodzielnego
przynoszenia korzyści
ekonomicznych (składnikowi
można przypisać przyszłe
korzyści wynikające z jego
wykorzystywania lub
utrzymywania)
najmniejszy możliwy do
zidentyfikowania zespół aktywów,
które wypracowują korzyści
ekonomicznie grupowo
( ośrodek wypracowujący środki
pieniężne)
Aktywa wypracowujące środki
pieniężne grupowo i obiekty oceny
utraty wartości
Określenie ośrodka wypracowującego
środki pieniężne(OWŚP)
Ustalenie aktywów wspólnych
Ustalenie wartości firmy (lub ujemnej
wartości firmy) przypadającej na
OWŚP
Ośrodek wypracowujący środki
pieniężne
najmniejszy możliwy do
zidentyfikowania zespół aktywów,
które wypracowują środki pieniężne
grupowo, niezależnie od innych
aktywów wypracowujących środki
pieniężne pojedynczo lub innych
ośrodków wypracowujących środki
pieniężne grupowo
Aktywa wspólne
Aktywa, dla których nie jest możliwe
jednoznaczne ich przyporządkowanie do jednego
OWŚP, gdyż służą w różny sposób (lub w różnej
skali) więcej niż jednemu OWŚP
Przydział tych aktywów do poszczególnych OWŚP
następuje na podstawie profesjonalnego osądu
opartego na ich roli ekonomicznej
Wartość firmy i ujemna wartość firmy
Do poszczególnych OWŚP powinna być
przyporządkowana odpowiednia część wartości
firmy pozyskanej w wyniku połączenia jednostek,
jeśli przyniosą one korzyści ekonomiczne dzięki
połączeniu