10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 81 • 8.10.2007 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Porady eksperta
rwała utrata wartości uzasadnia dokonanie odpisu aktualizującego doprowadzającego
wartość składnika aktywów wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży
netto, a w przypadku jej braku – do ustalonej w inny sposób wartości godziwej.
Wynika to z art. 28 ust. 7 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694
ze zm.). Ma to na celu urealnienie wartości aktywów wykazywanych w bilansie i tym samym
rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego
jednostki.
Odpisów aktualizujących należy dokonać w każdym przypadku, gdy istnieje duże praw-
dopodobieństwo, że dany składnik majątku nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części
lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Przykładowo utratę wartości w od-
niesieniu do środków trwałych powoduje wycofanie z używania, przeznaczenie do likwidacji,
zmiana technologii (art. 32 ust. 4 ustawy o rachunkowości). Z kolei przesłanką wskazującą na
możliwość utraty wartości w odniesieniu do należności jest m.in. informacja o postawieniu
dłużnika w stan likwidacji lub upadłości (art. 35b ust. 1 wymienionej ustawy).
Odpisy aktualizujące z tytułu trwałej utraty wartości środków trwałych oraz należności za-
licza się do pozostałych kosztów operacyjnych i ujmuje w księgach rachunkowych zapisem:
1. Odpis aktualizujący wartość środków trwałych:
- Wn konto 76-1
„Pozostałe koszty operacyjne”,
- Ma konto 07
„Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości środków trwałych”.
2. Przywrócenie wartości (w całości lub w części) środków trwałych z powodu ustania
przyczyny uzasadniającej uprzednie dokonanie odpisu aktualizującego:
- Wn konto 07
„Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości środków trwałych”,
- Ma konto 76-0
„Pozostałe przychody operacyjne”.
3. Odpis aktualizujący wartość należności:
- Wn konto 76-1
„Pozostałe koszty operacyjne”,
- Ma konto 28
„Odpisy aktualizujące wartość należności”.
4. Odwrócenie odpisu aktualizującego wartość należności (np. w związku z uregulowaniem
zapłaty przez dłużnika):
- Wn konto 28
„Odpisy aktualizujące wartość należności”,
- Ma konto 76-0 „Pozostałe przychody operacyjne”.
Szacowanie utraty wartości aktywów niejednokrotnie wykracza poza możliwości wielu
księgowych, gdyż ustawa o rachunkowości w sposób szczegółowy tych kwestii nie reguluje.
Rozwinięciem przepisów ustawy o rachunkowości jest Krajowy Standard Rachunkowości
nr 4 „Utrata wartości aktywów”, który został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Mini-
sterstwa Finansów z dnia 20 lipca 2007 r. nr 8, pod poz. 46 i od tego dnia wszedł w życie.
Przedstawiona w tym Standardzie procedura ustalania odpisu aktualizującego wycenę ak-
tywów spowodowanego utratą przez nie wartości składa się z kilku etapów obejmujących:
1) ocenę potrzeby przeprowadzania procedury aktualizacji wyceny określonych aktywów
wobec utraty przez nie wartości (rozdział IV) – ocenę przeprowadza się nie rzadziej
niż na dzień bilansowy i polega ona na przeanalizowaniu czy wystąpiły przesłanki
wskazujące na to, iż przykładowo jednostka może z przyczyn niezależnych od niej nie
uzyskać należnych jej kwot;
2) zidentyfikowanie aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo i usta-
lenie obiektów oceny utraty wartości (rozdział V) – wymaga to profesjonalnego osądu
i rozsądnej oceny, uwzględniającej charakter działalności, dotychczasowe doświadczenia
i plany jednostki dotyczące wykorzystywania poszczególnych składników aktywów;
3) ocenę czy nastąpiła utrata wartości i ustalenie w miarę potrzeby odpisu aktualizującego
wartość aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo (rozdział VI)
– przedstawione przykłady pozwalają zapoznać się ze sposobem ustalania odpisów
aktualizujących wartość różnych składników aktywów;
4) zidentyfikowanie aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo i ustalenie
obiektów oceny utraty wartości (rozdział VII) – wyjaśnijmy, o jakie aktywa tutaj może
chodzić i co one oznaczają:
a)
aktywa wypracowujące korzyści ekonomiczne grupowo – oznaczają ośrodek wy-
pracowujący korzyści ekonomiczne wraz z przyporządkowanymi do niego aktywami
wspólnymi, wartością firmy lub ujemną wartością firmy,
b)
ośrodek wypracowujący korzyści ekonomiczne – to najmniejszy możliwy do
zidentyfikowania zespół aktywów, które wypracowują korzyści ekonomiczne gru-
powo, w znacznym stopniu niezależnie od korzyści ekonomicznych pochodzących
z innych aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo lub z innych
ośrodków wypracowujących korzyści ekonomiczne,
c)
aktywa wspólne – to inne niż wartość firmy składniki aktywów, które przyczy-
niają się do powstawania przyszłych korzyści ekonomicznych netto możliwych do
osiągnięcia przez jednostkę dzięki ich wykorzystaniu w powiązaniu z funkcjami
Zakup maszyny z zamiarem sprzedaży
Zakupiliśmy maszynę z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej
działalności. Zdecydowaliśmy, że zostanie ona sprzedana przed upływem
roku. W jaki sposób należy ująć w księgach rachunkowych taki zakup?
Jeżeli jednostka przed wprowadzeniem nabytej maszyny podjęła decyzję o jej sprze-
daży, wówczas powinna wprowadzić ją do ewidencji jako towar. Wynika to z art. 3
ust. 1 pkt 18 lit. a) ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem przez aktywa
obrotowe rozumie się tę część aktywów rzeczowych jednostki, które są przeznaczone
do zbycia lub zużycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normal-
nego cyklu operacyjnego właściwego dla danej działalności, jeżeli trwa on dłużej niż
12 miesięcy. Z kolei rzeczowe aktywa obrotowe jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 19 powo-
łanej ustawy to m.in. towary nabyte w celu odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym.
Dlatego w sytuacji przedstawionej w pytaniu zasadne jest zakwalifikowanie zakupionej
maszyny jako towaru.
Rzeczowe aktywa obrotowe ujmuje się w księgach rachunkowych według ceny
nabycia określonej w art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości.
Ewidencja w księgach rachunkowych operacji zakupu maszyny może zatem prze-
biegać następującymi zapisami:
1. Zarachowanie zobowiązania wobec dostawcy:
- Wn konto 30
„Rozliczenie zakupu”,
- Ma konto 21
„Rozrachunki z dostawcami” (w analityce: Konto imienne
kontrahenta).
2. Rozliczenie zakupu:
a) kwota podatku podlegająca odliczeniu
- Wn konto 22
„VAT naliczony i jego rozliczenie”,
- Ma konto 30
„Rozliczenie zakupu”,
b) wartość maszyny w cenie nabycia
- Wn konto 33
„Towary”,
- Ma konto 30
„Rozliczenie zakupu”.
Ewidencja sprzedaży nieruchomości
Rozpoczynając prowadzenie działalności w 1999 r. zakupiliśmy grunt
wraz z budynkiem. Obecnie zamierzamy sprzedać tę nieruchomość. Jak
powinniśmy ująć to zdarzenie w księgach rachunkowych?
W momencie sprzedaży nieruchomości przychody i koszty związane ze zbyciem
środków trwałych jednostka powinna zaliczyć do pozostałych kosztów i przychodów
operacyjnych – jako przychody i koszty związane pośrednio z działalnością operacyjną
jednostki. Wynika to z art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. b) ustawy o rachunkowości.
Fakturę dokumentującą sprzedaż budynku wraz z gruntem w ewidencji księgowej
wskazane jest ująć następującymi zapisami:
a) wartość sprzedaży brutto
- Wn konto 24
„Pozostałe rozrachunki”,
b) VAT należny
- Ma konto 22
„Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego”,
c) przychód ze sprzedaży
- Ma konto 76-0
„Pozostałe przychody operacyjne”.
Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o rachunkowości, wartość początkową środków
trwałych – z wyjątkiem gruntów niesłużących wydobyciu kopalin metodą odkrywkową
– zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane w celu uwzględ-
nienia utraty ich wartości, na skutek używania lub upływu czasu. W przypadku zbycia
środka trwałego jego nieumorzoną wartość początkową należy zaliczyć do pozostałych
kosztów operacyjnych. Wyksięgowanie z ewidencji bilansowej sprzedanego budynku
może przebiegać zapisem:
a) wartość początkowa
- Ma konto 01
„Środki trwałe”,
b) dotychczasowe umorzenie
- Wn konto 07
„Odpisy umorzeniowe środków trwałych”,
c) część nieumorzona
- Wn konto 76-1
„Pozostałe koszty operacyjne”.
Z kolei wyksięgowanie gruntu z ewidencji bilansowej będzie przebiegać zapisem:
- Wn konto 76-1
„Pozostałe koszty operacyjne”,
- Ma konto 01
„Środki trwałe”.
A.B.
Utrata wartości aktywów
przynajmniej dwóch aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo
i/lub ośrodków wypracowujących korzyści ekonomiczne;
5) ocenę czy nastąpiła utrata wartości i ustalenie w miarę potrzeby odpisu aktualizującego
wartość aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo, obejmującą m.in.
ustalenie i rozliczenie odpisu aktualizującego wycenę aktywów wypracowujących
korzyści ekonomiczne grupowo (rozdział VIII).
Na każdy dzień bilansowy jednostka ocenia, czy zaistniały korzystne dla niej przesłanki
wskazujące, że dokonany w okresach ubiegłych odpis aktualizujący wycenę aktywów stał się
w odniesieniu do określonego wskaźnika zbędny albo wymaga zmniejszenia. W przypadku
stwierdzenia istnienia przesłanek uzasadniających zmniejszenie lub odwrócenie odpisu aktu-
alizującego wycenę aktywów, jednostka weryfikuje (ustala ponownie) wartość odzyskiwalną
inwestycji, jak i aktywów wykorzystywanych do działalności. Sposób postępowania podczas
odwracania odpisu aktualizującego przedstawiony został w rozdziale IX.
Liczne przykłady przedstawione w Standardzie pozwalają prześledzić wszystkie etapy
występujące podczas procedury ustalania odpisów aktualizujących i stanowią istotną pomoc
przy szacowaniu utraty wartości aktywów.
Tekst Standardu Rachunkowości jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Finan-
sów (www.mf.gov.pl) w dziale Rachunkowość/Komitet Standardów Rachunkowości/Krajowe
Standardy Rachunkowości.
Ewa Gruchot