Wykład II
Metody wnioskowanie w naukach
empirycznych
Metody wnioskowania w naukach empirycznych
Indukcja- polega na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek będących
poszczególnymi przypadkami np. Case Study ( od szczegółu do ogółu ).
Obserwowane znjawisko, czyli konsekwencja- przyjmowane jest jako skutek pewnej
przyczyny. Przyczyna ta jest ujmowana w indukcji jako hipoteza. Np. Firma X odniosła
sukces na rynku ponieważ stworzyła unikalną strategię. ( Jakie są kluczowe
czynniki sukcesu w danej branży? )
Indukcja w przypadku zjawisk odnoszących się do zarządzania organizacjami opiera się
na obserwacji subiektywnej i niepełnej. ( Jak zdefiniować sukces firmy? ) Końcowym
efektem indukcji jest prawo naukowe.
Dedukcja- na podstawie wynikających z indukcji przyczyn wnioskujemy o skutkach.
Np. system dystrybucji jest kluczowym czynnikiem sukcesu w branży Y ( od ogółu
do szczegółu ). Wynik indukcji ( przyczyna ) jest w tym rozumieniu przesłanką i na jej
podstawie dedukujemy hipotezę o skutkach.
Np. Jeśli firma Z w doskonałym stopniu opanuje system dystrybucji to
osiągnie sukces rynkowy. Rozumowanie dedukcyjne jest niezawodne, ale wynik
dedukcji będzie poprawny tylko wtedy, jeśli opiera się na prawidłowych przesłankach.
( czyli wtedy, jeśli wyniki indukcji- ustalona przyczyna był prawdziwy ) ( kluczowe
czynniki sukcesu są zmienne w czasie i różne terytorialnie )
Redukcja- jest to uzasadnianie przyczyn na podstawie wynikających z nich skutków.
Fakt, że firma Q odniosła sukces implikuje stwierdzenie, iż przyczyną sukcesu
było opanowanie kluczowego czynnika w branży Y.
A) Fakt, iż firma Q nie odniosła sukcesu implikuje stwierdzenie iż, nie opanowała
kluczowego czynnika sukcesu.
B) Fakt samego sukcesu implikuje stwierdzenie iż, przyczyną ( przesłanką ) tego stanu
rzeczy może być fałszywa lub prawdziwa. Zaobserwowane skutki mogą mieć wiele
przyczyn ( unikalna strategia ), a niekoniecznie tę jedną, która została przyjęta w
hipotezie. ( system dystrybucji ) Dla zwiększenie stopnia pewności otrzymanych
rezultatów stosuje się wielokrotne sprawdzenie wniosków w badaniach empirycznych.
W przypadku przyjęcia hipotezy ( weryfikacji empirycznej ) staje się ona
zweryfikowanym twierdzeniem naukowym.
Organizacja w sensie rzeczowym jest to rzecz zorganizowana-
przedmiot złożony, a szczególnie taka całość, która składa się z
rzeczy i ludzi wyposażonych w narzędzia, maszyny, jak np.
przedsiębiorstwo, bank, biuro podróży, urząd itp.
Organizacja w sensie czynnościowym jest to proces
organizowania, inaczej tworzenie organizacji w sensie rzeczowym.
Organizacja w sensie atrybutowym to cecha rzeczy
złożonej( często czynność ), np. mówiąc o instytucji, procesie,
czynnościach, że są dobrze zorganizowane, używamy pojęcia
organizacji w znaczeniu oceny i atrybutu.
EWOLUCJA POGLĄDÓW NA CECHY CZLOWIEKA JAKO CZŁONKA
ORGANIZACJI
MODEL TRADYCYJNY
„ Człowiek ekonomiczny „
MODEL STOSUNKÓW
MIĘDZYLUDZKICH
„ Człowiek społeczny „
MODEL PARTYCYPACYJNY
„ Człowiek totalny „
1.
Praca jest nieprzyjemną
odstręczającą
czynnością, której stara
się on uniknąć, skoro
tylko może
2.
Stosunki w pracy sa
mniej ważne niż
wysokość
wynagrodzenia. Człowiek
podejmie się każdej
pracy za odpowiednie
wynagrodzenie
3.
Człowiek jest
egocentrykiem.
Obojętnym na losy
organizacji, której jest
członkiem
4.
Człowiek jest
konserwatystą
opierającym się
wszelkim innowacjom
1.
Potrzeby człowieka nie
ograniczają się do
fizjologicznych, lecz
obejmują potrzeby
społeczne, przynależności
do grupy
2.
Człowiek pracuje wydajniej,
gdy jest zadowolony ze
stosunków panujących w
miejscu pracy. Ludzie chcą
się czuć doceniani i
zauważani
3.
Człowiek może hamować
wydajność pracy, gdy
oczekują tego
współpracownicy
4.
Znając motywy działania
człowieka i jego
oczekiwania, można nim
manipulować
1.
Praca może stanowić dla
człowieka fascynujące
zajęcie. Najważniejsze
stają się potrzeby rozwoju
i samorealizacji
2.
Człowiek pracuje
najefektywniej, gdy w
pełni identyfikuje się z
organizacją
3.
Człowiek uczy się
przyjmowania na siebie
odpowiedzialności i
poszukuje wyzwań
4.
Człowiek jest wysoce
kreatyny i stanowi
najcenniejszy element
organizacji
EWOLUCJA POGLĄDÓW NA ZADANIA KIEROWNIKA
MODEL TRADYCYJNY
MODEL STOSUNKÓW
MIĘDZYLUDZKICH
MODEL PARTYCYPACYJNY
1.
Opracować precyzyjne
procedury działania
podwładnych i prowadzić
bezpośrednie
nadzorowanie ich pracy
2.
Dokonać podziału pracy
podwładnych na proste,
powtarzalne i łatwe do
nauczenia czynności
3.
Zlecać zadania bez
argumentacji, gdyż
źródłem autorytetu jest
hierarchia organizacyjna
4.
Stwarzać właściwe
warunki pracy
1.
Pełnić rolę lidera
nieformalnego,
wykorzystującego
emocjonalne motywy
działania jednostek
2.
Wciągać podwładnych do
podejmowania
zrutynizowanych decyzji,
budować partnerskie
stosunki z podwładnym
3.
Stosować różnorodne
nagrody a nie kary
4.
Wprowadzać zróżnicowane
formy płać, oraz oceny
okresowe pracowników
1.
Kształtować tak zadania i
warunki pracy
podwładnych, aby
umożliwiały one pełne
wykorzystanie potencjału
podwładnego
2.
Tworzyć warunki pełnej
integracji celów
indywidualnych z celami
organizacji
3.
Pełna partycypacja w
zarządzaniu
4.
Zagwarantować i określić
prawo podwładnego do
uzasadnionego ryzyka