Zaburzenia
somatoformiczne
Konflikt, lęk i soma
Zaburzenia
somatoformiczne
Przybierające formę cielesną
(somatyczną)
Upośledzenie czynności somatycznych
(paraliż, głuchota, ślepota, ból)
Brak przyczyn organicznych
Związek objawów z czynnikami
psychicznymi
Obojętność na dolegliwości somatyczne
(zazwyczaj)
Objawy nie podlegają kontroli dowolnej
Rodzaje zaburzeń
somatoformicznych
Konwersja
Zaburzenia somatyzacyjne
Zaburzenia bólowe
Hipochondria
Dysmorficzne zaburzenia ciała
Konwersja
Przekształcenie stresu psychicznego
(konflikt, lęk)
w objawy fizyczne
Jeden (rzadziej kilka) objawów
sugerujących schorzenie
neurologiczne lub chorobę
somatyczną
Konflikty, stresory poprzedzają
wystąpienie objawów
Zaburzenia somatyzacyjne
Dolegliwości obejmujące wiele narządów
,
pojawiające się
przed 30 rż
.,
nie ma
podstaw organicznych
np. zmęczenie, omdlenia, palpitacje serca,
zaburzenia miesiączkowania, mdłości,
wzdęcia, niestrawność, bóle pleców,
stawów, kończyn, zawroty głowy, bóle w
klatce piersiowej, bóle brzucha, głowy,
problemy seksualne, bezsenność,
biegunki, zaparcia, trudności w
oddychaniu
Objawy częściej po prawej stronie ciała –
zaangażowanie lewej, werbalnej półkuli
Zaburzenia bólowe
Ból
w jednej lub kilku częściach
ciała
Pogorszenie samopoczucia i
sprawności funkcjonowania
Hipochondria
Przekonanie o cierpieniu na poważną
chorobę
albo silna,
nadmierna obawa
przed zachorowaniem
Utrzymuje się pomimo dowodów
błędności
Zamartwianie się drobnymi objawami
Negatywny wpływ na relacje rodzinne
Opór przed zaakceptowaniem
psychicznego charakteru dolegliwości
Dysmorficzne zaburzenia
ciała
Zaabsorbowanie wyimaginowanym
defektem wyglądu
Drobne braki fizyczne wzbudzają
przesadną troskę
Pogorszenie samopoczucia i
funkcjonowania zawodowego i
rodzinnego
Zaburzenia podobne –
problem diagnozy
Symulowanie:
dowolna kontrola objawów
, czerpanie
korzyści z objawów
Zaburzenia pozorowane:
świadome wytwarzanie objawów
, nie
ma celu i korzyści
Zaburzenia psychosomatyczne:
dysfunkcje somatyczne spowodowane
stresem
Zaburzenia
somatoformiczne –
wyjaśnienie i leczenie
Wyjaśnienie:
psychoanalityczne –
konwersja lęku
teoria komunikacyjna –
posługiwanie się chorobą
aby poradzić sobie z negatywnymi emocjami
oraz aby negocjować trudne układy
interpersonalne
np. konwersyjna ślepota u osób, które były
świadkami okrutnego mordowania ich bliskich
teoria blokowania percepcji – hamowanie
dostępu bodźców wzrokowych do świadomości
Leczenie:
konfrontacja, sugestia, wgląd
Zaburzenia
dysocjacyjne
Rozdwojenie jaźni i utrata
pamięci
Zaburzenia dysocjacyjne
Współistnienie
lub przemienność
kilku procesów psychicznych bez
ich wzajemnej świadomości
Brak oddziaływania pomiędzy nimi
Oderwanie pewnego obszaru
pamięci od świadomości
Uraz psychiczny poprzedza objawy
Formy zaburzeń
dysocjacyjnych
Amnezja dysocjacyjna
(wsteczna lub
pourazowa)
Depersonalizacja
Derealizacja
(odczuwanie zmian
otaczającego świata)
Pomieszanie tożsamości
Dysocjacyjne zaburzenie tożsamości
(zaburzenie osobowości wielorakiej):
dwie lub więcej tożsamości, brak wzajemności
w świadomości tej drugiej
każda zintegrowana i sprawująca
naprzemiennie kontrolę nad zachowaniem
amnezja dotycząca innej tożsamości
Wyjaśnienie
dysocjacyjnych zaburzeń
tożsamości
Silny uraz emocjonalny
pomiędzy
4
a 6 rż
. (maltretowanie,
molestowanie)
Niezwykła
podatność na
autosugestię
Leczenie
za pomocą
hipnozy
oraz
uświadamiania problemu
Zaburzenia
psychosomatyczne
Stres i choroba
Zaburzenia
psychosomatyczne
Wpływ
specyficznego czynnika
psychicznego
na stan chorobowy
Można powiązać stan chorobowy z
czynnikami psychicznymi
Czynniki psychiczne utrudniają leczenie
Czynniki psychiczne stanowią
dodatkowy czynnik ryzyka choroby
Reakcje fizjologiczne stresu
poprzedzają lub wzmacniają symptomy
choroby
Zaburzenia
psychosomatyczne
(przykłady)
Choroba wieńcowa
Choroba wrzodowa żołądka
Astma
Choroby zakaźne
Nowotwory
AIDS
Migrena
Zapalenie stawów
Cukrzyca
Zespół nadwrażliwości jelita cienkiego