Zespół Sjögrena
Jest to układowa choroba tkanki łącznej,
charakteryzująca
się naciekiem gruczołów wydzielania zewnętrznego
przez
limfocyty i komórki plazmatyczne oraz obecnością w
surowicy różnych przeciwciał.
Główną komórką nacieku zapalnego są limfocyty T,
którym
towarzyszą limfocyty B odpowiedzialne za produkcję
przeciwciał.
chorobowość w populacji waha się w
zależności od kryteriów od 0,6 do 3-4%!
szczyt zachorowań przypada na 4 i 5
dekadę życia
chorują głównie kobiety ( K:M 9:1)
Etiopatogeneza
związek z zakażeniami wirusami
sialotropowymi
wirus Epsteina-Barr
wirus cytomegalii
predyspozycja genetyczna
HLA-B8
DRw52
DR3
DR5
Klasycznym objawem jest suchość błon
śluzowych jamy
ustnej (kserostomia) i spojówek oczu z
powodu zajęcia
ślinianek przyusznych oraz gruczołów
łzowych.
suche zapalenie spojówki i rogówki
owrzodzenie rogówki
ból
pieczenie oczu, swędzenie
uczucie zmęczenia oczu
nadwrażliwość na światło (okulary)
uczucie „piasku pod powiekami”
keratitis filamentosa
objawy nasilone w czasie wzmożonego
parowania łez – klimatyzacja, wiatr,
długie czytanie
Badanie funkcji zewnątrzwydzielniczej
test Schirmera - wydzielanie łez przez
gruczoły łzowe
barwienie oka różem bengalskim
suchość jamy ustnej i głośni
pękanie śluzówek, owrzodzenia
zapalenie śluzówek jamy ustnej
grzybica
zajady
przyspieszona próchnica
utrata uzębienia
trudności z dopasowaniem protezy
zaburzenia smaku
trudności w mówieniu
zanikowy nieżyt żołądka
zaburzenia trawienia – uczucie zalegania
pokarmu
wzdęcia
biegunka
brak apetytu
chudnięcie - zespół złego wchłaniania
niedokrwistość Addisona - Biermera
Objawy narządowe w zespole
Sjögrena
przewlekłe zapalenie oskrzeli
zapalenie sródmiąższowe płuc z
włóknieniem
zaburzenia połykania związane z suchością
zapalenie trzustki (ostre i przewlekłe)
przewlekłe zapalenie wewnątrzwątrobowych
przewodów żółciowych
nefropatia cewkowo-śródmiąższowa
kwasica cewkowa dystalna lub
proksymalna
zaburzenia zagęszczania moczu
hiperkalciuria – nefrokalcynoza, kamica
nerkowa
glikozuria
nerkowa
inne objawy kliniczne
ogólne osłabienie
spadek masy ciała
gorączka
bóle stawów/ zapalenie
objaw Raynauda
suchość skóry
powiększenie węzłów chłonnych
polineuropatia
neuropatia nerwów czaszkowych
objawy wskazujące na rozwój
chłoniaka
gorączka
powiększenie węzłów chłonnych
powiększenie wątroby i śledziony
narastanie niedokrwistości
gammapatia monoklonalna
nacieki w płucach
niewydolność nerek
badania laboratoryjne
niedokrwistość
leukopenia
małopłytkowość
obecność czynnika reumatoidalnego
obecność przeciwciał przeciwjądrowych
Ro(SS-A) i La(SS-B)
Wtórny zespół
Wtórny zespół Söjgrena
reumatoidalne zapalenie stawów
toczeń rumieniowaty układowy
mieszana choroba tkanki łącznej
pierwotna żółciowa marskość wątroby
zapalenie mięśni
zapalenie tarczycy
kryteria wykluczające rozpoznanie
pierwotnego zespołu Sjőgrena
wcześniejsza radioterapia głowy i szyi
wirusowe zapalenie wątroby typu C
zespół nabytego braku odporności (AIDS)
wcześniej zdiagnozowany chłoniak
sarkoidoza
reakcja przeszczep przeciw gospodarzowi
używanie leków antycholinergicznych
Leczenie zespołu Sjögrena
stosowanie sztucznych łez (częste i regularne)
okulary ochronne
zachowanie istniejących łez – zmniejszenie
temperatury pomieszczenia, nawilżacz
powietrza
zmniejszenie odpływu łez
zamknięcie punktów łzowych
środki mukolityczne
Leczenie zespołu Sjögrena
stymulacja wydzielania śliny
ssanie dropsów cytrynowych, guma do
żucia
pilokarpina, zioła i przyprawy kulinarne
zapobieganie próchnicy zębów
częste stosowanie płynów do płukania
jamy ustnej, witamin A+E, ssanie oleju
glikokortykosteroidy - zapalenie stawów,
powikłania narządowe
hydroksychlorochina – zapalenie stawów
suplementacja witaminy B12
suplementacja enzymów trzustkowych
leczenie objawowe – ginekolog, psychiatra,
neurolog, stomatolog, alergolog, gastrolog,
okulista, reumatolog