Mikrobiologia ćw. 2
Metody barwienia i
morfologia drobnoustrojów
Cele barwienia
• Uwidocznienie bakterii w
preparacie
• Obserwacja morfologii
drobnoustrojów
• Obserwacja anatomii
drobnoustrojów.
Barwienie
Barwienie
Proste
jeden
barwnik
Złożone
Pozytywne
Zabarwione komórki
Nie tło
Negatywne
Barwi się tło nie
bakterie
Pozytywne
Barwią się komórki
Pozytywno-negatywne
Zabarwione elementy
komórki i i tło
Morfologia bakterii
Opis komórki
• Wynik barwienia (Gramma)
• Kształt
– Kuliste
• ziarenkowce
– Cylindryczne
• Pałeczki (krótsze)
• Laseczki (dłuższe)
– Spiralne
• Krętki (kilka skrętów)
• Śrubowce (dużo skrętów)
• Przecinkowce
– Pleomorficzne
• Maczugowce
Opis komórki
• Wielkość i układ komórek
– Dwoinki, czwórki
– Pakiety, łańcuszek
– Grona
• Obecność i ułożenie rzęsek
– Bezrzęse (atrychalne) większość ziarniaków
– Jednorzęse (monotrychalne)– mają jedną biegunową
rzęskę np. Vibrio,
– Dwurzęse (ditrychalne)– po jednej rzęsce na obu
biegunach,
– Czuborzęse (lofotrychalne)– mają pęczek rzęsek na
jednym biegunie np. Pseudomonas,
– Lofotrychalne dwubniegunowe (amfitrichalne) – mają
pęczek rzęsek na obu biegunach Np. Spirillum,
– Okołorzęse (perytrychalne)– rzęski są rozmieszczone
wzdłuż komórki lub na całej jej powierzchni np.
Proteus, Bacillus, Clostridiums.(słoneczko)
Obecność i ułożenie
rzęsek
Opis komórki
• Obecność otoczki
• Przetrwalniki– tworzą się w procesie sporulacji
kiedy niekorzystne warunki dla bakterii
– Zagęszczenie protoplazmy
– Ustaje metabolizm
– Nukleoid otaczany jest protoplazmą
– Otoczka przetrwalnika zbudowana jest z
dwupikolinian wapnia
– Germinacja– kiełkowania przetrwalników kiedy
warunki środowiskowe zmienią się na lepsze
• Położenie przetrwalników
– Centralnie
– Paracentralnie( w pobliżu środka)
– Subterminalnie (bliżej końca)
– Terminalnie (na końcu)
Morfologia kolonii
• Kształt
• Wielkość (w mm)
• Brzeg
• Powierzchnia
– Błyszcząca
– Gładka
– i.t.p
• Wyniosłość ponad
powierzchnię
• Kolor
• Konsystencja
• Zapach
• Przejrzystość
• Struktura
– Bezpostaciowa
– Sucha
– włóknista
• Warunki wzrostu
• Wrastanie w podłoże
• Czas pojawienia się
• Zawieszalnoś
– zawiesina
Podział bakterii
• Ze względu na wzrost w warunkach O
2
– Bezwzględne beztlenowce — *<0,5% O2
• Colstridium haemoliticum
• Bacteroides
– Względne beztlenowce 2-8% O2
• Escherichia coli
– Mikroareofile (tlen jest końcowym składnikiem) ok. 5%
O2
• Helicobacter pylori
• Campylobacter
• Neisseria gonorrhoeae
• N.meningitidis
• Brucella
– Bezwzględne tlenowce
• Pseudomonas
• Mycobacterium
Podział bakterii
• Wzrost w podłożach płynnych
– Bezwzględne beztlenowce na dnie
– Względne tlenowce w całym roztworze
– Mikroareofile po środku
– Bezwzględne tlenowce na górze
Budowa komórki
bakteryjnej
• Struktury
podstawowe
– Ściana
komórkowa
– Błona
cytoplazmatyczna
– Nukleoid
– Cytoplazma
– Rybosomy
• Struktury
dodatkowe
– Fimbrie
– Otoczki
– Rzęski
– Wtręty
komórkowe
– Plazmidy
– Przetrwalniki
Ściana komórkowa
• Zbudowana jest z mureiny = peptydoglikan (50-
80% suchej masy) mostki sacharozy
– N– acetylogukozoaminy
– Kwas N– acetylomurainowy
• Bakterie Gramm-
– Cienka ściana komórkowa do 10nm
– Błona zewnętrzna
• Lipopoilsacharydy
• Fosfolipidy
• Białka
– Cienka warstwa peptydoglikanu (dwuwymiarowa
warstwa)
Ściana komórkowa
• Bakterie Gramm +
– Ø do 80 nm grubości ściany
– Trójwymiarowa sieć ściany
– Peptydoglikanem może być hydrolizowany przez
lizozym
– Ściana posiada kwas tejchojowe
– Niektóre białka ściany komórkowej posiadają antygeny
charakteryzujące chorobotwórczość bakterii Gramm+
– Jest zbudowana z grubej, 20-40 warstwowej mureiny.,
połączonych wiązaniami 1,4 beta glikozydowymi.
– Poprzeczne wiązania między warstwami mureny
tworzą przyłączone do grup mleczanowych krótkie
peptydy złożone z izomerów L i D aminokwasów oraz
kw. mezodiaminopimelinowego.
– W komórkach kwasoopornych obecność kwasu
mykolowego
Bakterie Gram + i Gram –
Mechanizm barwienia Gram
+ i Gram –
•
Mechanizm barwienia metodą Grama
–
Komórki bakteryjne (G+ i G-) barwią się fioletem
krystalicznym.
–
Dodanie płynu Lugola powoduje, że fiolet reaguje z
jodem, w wyniku czego tworzą się stosunkowo duże
kompleksy złożone z barwnika i jodu.
–
Płukanie alkoholem powoduje, że w komórkach G+
następuje zmniejszenie pustej przestrzeni w
wielowarstwowych ścianach komórkowych, mających
wygląd wielu (ok. 50) nałożonych na siebie siatek
mureiny. W rezultacie kompleksy fioletu
krystalicznego z jodem nie mogą ulec wypłukaniu, co
w przypadku 1-2 warstw u bakterii G- nie jest
przeszkodą i alkohol świetnie wypłukuje barwnik.
–
Po zakończeniu płukania komórki G+ są fioletowe,
zaś G- - bezbarwne.
–
Dodatkowy barwnik np. fuksyna dobarwi komórki G-
na kolor czerwony, nie zmieniając barwy komórek G+.