Połączenia podatne
(sprężyste)
Charakterystyka sprężyn
Klasyfikacja sprężyn
Połączenia podatne części maszynowych
dokonuje się za pomocą łączników o dużej
odkształcalności. Mają one zdolność
sprężystego odkształcania się, dzięki czemu
połączenia mogą się wzajemnie przemieszczać.
Dużą odkształcalność możemy uzyskać poprzez
zastosowanie:
materiałów o dużej podatności (mała
wartość modułu sprężystości wzdłużnej),
np. guma, układy płynowe,
materiałów o dużym module sprężystości
wzdłużnej, dla których dużą odkształcalność
uzyskuje się poprzez nadanie łącznikom
odpowiedniego kształtu np. sprężyny.
Do najistotniejszych zadań spełnianych
przez sprężyny należy zaliczyć:
nagromadzenie energii w celach
napędowych,
łagodzenie uderzeń i wstrząsów,
przejmowanie, wzbudzenie, tłumienie
drgań,
wywieranie stałego nacisku podczas
pracy elementów np. kasowanie
luzów,
regulacja i pomiar siły np.
dynamometr.
Charakterystyka sprężyn
Charakterystyką sprężyny (sztywnością
sprężyny)
C
nazywamy zależność między
jej odkształceniem (ugięciem) liniowym
f
lub kątowym
a obciążeniem siłą
P
lub
odpowiednio momentem
M
.
d
dM
C
df
dP
C
lub
Rozróżnia się charakterystyki liniowe oraz
nieliniowe progresywne i degresywne.
I
II
III
P
(
M
)
f
(
)
Charakterystyki sprężyn: I – liniowa, II –
degresywna,
III – progresywna.
Pole zawarte pod krzywą charakterystyki jest
miarą pracy odkształcenia
L
sprężyny i miarą
energii
potencjalnej
nagromadzonej
w
odkształconej sprężynie.
L
P
f
f
A
f
B
P
B
P
A
A
B
L
Ważną cechę sprężyny stanowi zdolność
do rozpraszania energii, której miarą jest
pole pętli histerezy.
obciążanie
f
P
odciążanie
Wskutek
pracy
tarcia
wewnętrznego
w
sprężynie, użyteczna energia potencjalna
nagromadzona w sprężynie odkształconej jest
mniejsza od całkowitej pracy włożonej podczas
odkształcania sprężyny.
Część pracy włożonej zużywana jest na
pokonanie oporów tarcia w sprężynie i jest
rozpraszana w otoczeniu w postaci ciepła.
Do tłumienia drgań i łagodzenia uderzeń
stosowane są sprężyny o dużej pracy tarcia i
znacznym polu pętli histerezy.
Sprężyny przeznaczone do akumulowania
energii (sprężyny napędowe) i do urządzeń
pomiarowych powinny mieć możliwie małe pola
pętli histerezy.
Klasyfikacja sprężyn
Sprężyny można klasyfikować według
różnych kryteriów, np. według:
rodzaju dominujących naprężeń,
sposobu obciążenia,
kształtu - to kryterium ustala rodzaj
sprężyny.
Klasyfikacja
według
rodzaju
dominujących naprężeń:
– o naprężeniach skręcających,
– o naprężeniach gnących:
• naciskowe,
• skrętowe,
– o naprężeniach rozciągających lub
ściskających,
– o złożonym stanie naprężeń.
Klasyfikacja według sposobu obciążenia:
– obciążone siłą naciągową lub naciskową,
– obciążone momentem skręcającym,
– obciążone momentem zginającym.
Klasyfikacja według kształtu :
– cylindryczne śrubowe,
Klasyfikacja według kształtu :
– stożkowe śrubowe,
Klasyfikacja według kształtu :
– talerzowe,
Klasyfikacja według kształtu:
- pierścieniowe,
Klasyfikacja według kształtu:
- blokowe ,
Klasyfikacja według kształtu:
- tulejowe,
Klasyfikacja według kształtu:
- drążki skrętne ,
Klasyfikacja według kształtu:
- walcowe śrubowe,
Klasyfikacja według kształtu:
- spiralne,
Klasyfikacja według kształtu:
- płaskie płytowe.
Podatne elementy gumowe
Podatne elementy gumowe wykonuje się z gumy
naturalnej lub syntetycznej.
Do najistotniejszych zalet należy zaliczyć:
małe moduły sprężystości
E
i
G
,
zapewniające dużą odkształcalność,
dużą zdolność akumulowania energii,
dużą zdolność tłumienia drgań,
małą gęstość,
łatwość łączenia z metalem poprzez
wulkanizowanie (klejenie),
dużą odporność na zmęczenie,
progresywną charakterystykę (zderzaki).
Do najistotniejszych wad należy zaliczyć:
małą wytrzymałość mechaniczną,
nieściśliwość,
wrażliwość na zmiany temperatury,
małą odporność na oleje i benzynę,
naturalne starzenie się gumy,
dużą objętość połączenia.
Podatne elementy gumowe stosowane są w
budowie maszyn, amortyzatorach, zderzakach,
tłumikach drgań i dźwięków, do
fundamentowania, w sprzęgłach, itp.