Filozofowie analityczni
Filozofowie analityczni
Frege
Moore
Russell
Leśniews
ki
Tarski
Pojęcie filozofii analitycznej
W sensie szerokim: jakakolwiek filozofia, która kładzie nacisk na
szczególny rozbiór i klaryfikację pojęć, definiowanie myśli – na analizę.
(Sokrates, Arystoteles, scholastycy, Kartezjusz);
W sensie ścisłym: nurt filozofii współczesnej, którego
założenie podstawowe brzmi:
język w sposób istotny wpływa na naszą wizję świata,
zatem by mówić sensownie o świecie należy
skoncentrować się na zdroworozsądkowej analizie pojęć.
• Prekursorzy: G. Frege i F. Brentano;
• Ojcowie: G. E. Moore i B. Russell; Leśniewski, Łukasiewicz;
• Kontynuatorzy: Wittgenstein, Koło Wiedeńskie (R. Carnap),
filozofowie języka potocznego (Austina, Ryle)
• Scjentyzm filozofów analitycznych polega na
tym, że zajmują się oni naukową analizą
języka;
• Język staje się nie tylko środkiem, ale i
jedynym celem badań filozoficznych
.
Filozofia analityczna bez wątpienia jest realizacją pozytywistycznego projektu wiedzy
W związku ze swoim scjentystycznym nastawieniem,
filozofia analityczna posiada następujące wyznaczniki
• Dbałość o precyzję argumentacji
• Niechęć do pospiesznych syntez i rezygnacja z
budowania systemu filozoficznego na rzecz
drobiazgowej analizy poszczególnych zagadnień
• Intersubiektywna sensowność i kontrolowalność
wyników przejawiająca się w przedkładaniu zespołowej
pracy nad indywidualne budowanie systemów.
Czemu
przeciwstawia się
filozofia
analityczna?
• Filozofia
analityczna -
analizuje pojęcia,
bada podstawowe
założenia;
• Filozofia analityczna
- kojarzona głównie z
Wyspami Brytyjskimi,
z Cambridge, później z
całym kręgiem
anglosaskim.
• Filozofia
spekulatywna –
cel: dalekosiężne
uogólnienia,
ostatecznościowe
rozumienie świata;
• Filozofia
kontynentalna -
Europa kontynentalna
fenomenologia,
strukturalizm, filozofia
dialogu, egzystencjalizm,
postmodernizm.
contra
Podstawowy podział w obrębie fil. analitycznej:
• Formaliści
- Zainteresowani są wyłącznie
tworzeniem języków
formalnych (sztucznych).
- Uważają, że logika formalna
jest jedyną możliwością
sprawdzania poprawności
jakichkolwiek teorii;
• Lingwiści
- Zainteresowani są
wyłącznie analizą
języka potocznego;
koncentrują się na
problemach
wynikających z użycia
(właściwego lub nie)
słów i wiążących się z
tym łamigłówek.
Przykładowe metody filozofii analitycznej:
1. Klasyczna analiza pojęciowa (twórca: G.E. Moore)
•
Ma charakter definicyjny, tzn. dla każdego pojęcia (układu pojęć)
podaje się pojęcia równoznaczne o treści bardziej wyraźnej i prostej.
• Na początku mamy więc pojęcie wymagające zdefiniowania i
szukamy pojęcia czy grupy pojęć, aby za ich pomocą rozważyć
pojęcie wyjściowe.
• PRZYKŁAD:
analiza pojęcia „być bratem”:
x jest bratem y ≡ x jest osobnikiem r. męskiego oraz x i y mają
tych samych rodziców.
Chodzi najzwyczajniej o to,
by nie gadać po próżnicy
2. Analiza lingwistyczna (P. Strawsona, gł. praca pt.
Indywidua. Próba metafizyki opisowej) – polega na
drobiazgowym opisywaniu sposobów użycia wyrażeń
językowych.
Przykład:
Analiza pojęcia „osoba”:
- substrat cielesny (warunek konieczny)
- własności mentalne
3. Analiza logiczna – przekładanie języków naturalnych na język
logiki formalnej;
Frege: logika to nie prawa myślenia, logika istnieje obiektywnie,
niezależnie od naszych umysłów.
Russell sformułował pogląd, zgodnie z którym zadaniem filozofii jest
analiza logiczna sformułowań języka, zmierzająca do odsłonięcia
ukrytych implikacji.
Przykład
1. Klasyczny rachunek zdań:
Jeżeli Kubuś jest mądry i je miodek, to jest moim znajomym.
p Λ q → r
1 0 0
• Bez wątpienia, dzięki filozofom
analitycznym mamy szczególnie
rozwinięte takie działy jak:
– Teoria definicji
– Teoria dyskusji i argumentacji
– Zagadnienie podziałów oraz typologii