Cztery estetyki sytuacji

Cztery estetyki sytuacji

edukacyjnych

edukacyjnych

propozycja Lecha Witkowskiego

Bycie tym PIERWSZYM

Bycie tym PIERWSZYM



Posiadanie racji podstawowej i ostatecznej, z
dostępem do mechanizmów, środków
egzekwowania tej racji



Prawo i obowiązek, a przynajmniej zadanie
utrzymania poziomu autorytetu, stopnia asymetrii
relacji, stopnia powagi, skupienia uwagi i skupienia
środków oceny…



Walory mistrzostwa i autorytetu



Wmontowanie w strategię pożądanych i
preferowanych zachowań uczniów/studentów
postawy silnej rywalizacji, w najlepszym wypadku
zorientowanej na indywidualne postrzegane i
nagradzane mistrzostwo w odgrywaniu zadanej roli

Bycie tym DRUGIM

Bycie tym DRUGIM



Bycie kimś ważnym, uznawanym za istotny punkt
odniesienia, tym dopełniającym, brakującym,
potrzebnym, cenionym



Bycie znaczącym innym, czyli bycie uznanym za
mającego coś do powiedzenia, zasługującego na
uwagę



Autorytet rozumiany jako „zdolność do
przedstawienia akceptowalnych racji” (Carl
Friedrich)



Zdolność do angażowania, aranżowania, pobudzania
wyobraźni



Bycie znaczącym, życiodajnym intelektualnie i
emocjonalnie partnerem, a nie dominującym
strażnikiem jakiegoś kanonu

Bycie tym TRZECIM

Bycie tym TRZECIM



Bycie katalizatorem negocjacji i porozumienia



Tłumacz – proponuje pewne treści nie będąc
równocześnie strażnikiem ich mocy, egzekutorem ich
dominacji, czy prawodawcą ustanawiającym ich
hegemonię i kanoniczność



Pośrednik między nadawcą a odbiorcą pewnych treści



Bertold Brecht – aktor nie musi identyfikować się z
postacią – prezentując pewne treści gramy rolę bez
przejmowania ich na własność



Umiejętne operowanie mechanizmem niepokojenia,
burzenia zbyt wygodnego komfortu i poczucia racji



Nie chodzi o to, aby przekonywać do pewnych racji,
ale żeby w ich

świetle

zmusić do pogłębienia własnych

uzasadnień

Bycie tym CZWARTYM

Bycie tym CZWARTYM



Gotowość, w zakresie kompetencji, do
robienia czegoś, co może kiedyś okazać się
potrzebne



Gotowość do włączenia się na zasadzie
dopełnienia



Zdolność do zgrywania się z innymi podług
ich rytmu



Umiejętność znalezienia się w zaskakujących
sytuacjach



„czwarty do brydża”

Nauczyciel

Nauczyciel



Ujęcie psychologiczne – struktura
idealnych cech



Ujęcie technologiczne – kwalifikacje
zawodowe jako struktura kompetencji



Ujęcie humanistyczne – prymat
indywidualności nauczyciela



Ujęcie socjologiczne – wyznaczone rolą
zawodową

Cechy lidera

Cechy lidera



Stogdill (1948): inteligencja, uważność, przenikliwość,

odpowiedzialność, inicjatywa, wytrwałość, wiara w siebie,

towarzyskość



Mann (1959): inteligencja, męskość, dobre

przystosowanie, dominacja, ekstrawersja, konserwatyzm



Stogdill (1974): osiągnięcia, wytrwałość, przenikliwość,

inicjatywa, wiara w siebie, odpowiedzialność, zdolność do

współpracy, tolerancja, wywieranie wpływu, towarzyskość



Lord, de Vader i Alliger (1986): inteligencja, męskość,

dominacja



Kirkpatrick i Locke (1991): energia, motywacja,

integralność, pewność siebie, zdolności poznawcze,

wiedza o zadaniach

Działanie pedagogiczne

Działanie pedagogiczne

nauczyciela efektywnego

nauczyciela efektywnego

(Combs):

(Combs):



Raczej inspiruje, niż precyzyjnie określa, co ma

być zrobione, raczej organizuje i ułatwia pracę,

niż kontroluje



Zajmuje się istotnymi problemami, a nie

szczegółami



Widzi wydarzenia w szerszej perspektywie



Jest skłonny ujawniać swoje uczucia, braki –

jako coś co go określa



Jest zaangażowany w to, co robi, jest mu obca

obojętność



Bardziej interesuje go proces odkrywania

wiedzy niż samo osiąganie celów. Widzi swoje

zadanie jako pomoc i usprawnianie uczniów do

wysiłku niż bezkompromisowe dążenie do

osiągnięcia celu