EGZOGENNE BODŹCE
ŚRODOWISKA (czynniki
środowiskowe)
Agnieszka Sikora
Michał Żydek
Agata Wilk
Gr. 4a
Czynniki środowiskowe
-
stanowią zespół
czynników zewnętrznych,
które modyfikują
pozytywnie lub
negatywnie genetycznie
uwarunkowany przebieg
rozwoju dziecka,
kształtując w ten sposób
ostateczny fenotyp
człowieka dorosłego
Czynniki środowiskowe to
pojęcie, obejmujące:
Środowisko naturalne
( powietrze, woda, gleba)
Żywność
Warunki pracy ( mikroklimat
pomieszczeń, hałas, wibracje,
oświetlenie, inne rodzaje
promieniowania
elektromagnetycznego, pyły
substancje chemiczne o działaniu
toksycznym, drażniącym i
uczulającym oraz narażenie na
działanie czynników
biologicznych)
Czynniki środowiska
dzielimy na:
Modyfikatory naturalne czyli
czynniki biogeograficzne
Modyfikatory kulturowe czyli
czynniki społeczno - ekonomiczne
Modyfikatory naturalne
Fauna i flora
Pasożyty, bakterie, wirusy
Zasoby wodne i mineralne, w tym
mikroelementy gleby, wody
Skład powietrz: pyły i aerozole
Klimat
Ukształtowanie terenu
Grawitacja i przyśpieszenie
Modyfikatory kulturowe
Zarobki
Wykształcenie
Wielkość i charakter środowiska
społecznego
Miasto, wieś
Tradycje
Zwyczaje
Religie
Wpływ klimatu na procesy
wzrastania i rozwoju
Niewielki
Najkorzystniejsze tempo rozwoju
osiągają dzieci żyjące w klimacie
umiarkowanym
Największe przyrosty wysokości
notowane są w miesiącach
wiosennych
Największy przyrost masy ciała
następuje w okresach jesiennych
Żywienie
mają decydujący wpływ na procesy
rozwoju człowieka
niedobory żywieniowe białkowo –
kaloryczne, występujące w każdym
wieku, mogą spowodować poważne
zagrożenie nieprawidłowego
wzrastania i dojrzewania dziecka
niedobór białka w
najwcześniejszych okresach życia
prowadzi do zaburzeń OUN, a w
konsekwencji do niedorozwoju
umysłowego
karmienie piersią (przez 6
miesięcy po urodzeniu oraz łącznie
z innymi pokarmami w 1 i 2 roku
życia) może zapobiegać wielu
chorobom, szczególnie we
wczesnym okresie życia człowieka.
Należą do nich:
nadwaga
otyłość
choroby alergiczne
inne choroby cywilizacyjne
Aktywność fizyczna
pozytywnie wpływają na procesy
wzrastania
prawidłowy wpływ na
kształtowanie się właściwych
proporcji pomiędzy
poszczególnymi składnikami ciała
tj. tkanką mięśniową,
beztłuszczową masą ciała, tkanką
tłuszczową
Mechanizmy
utrzymywania równowagi
między organizmem a
środowiskiem
Czynniki środowiskowe możemy
podzielić ze względu na ich
natężenie:
Jednorazowy krótkotrwały
Trwający dłużej, powtarzający się,
o umiarkowanym nasileniu
Długotrwały, silny
Bardzo silny, decydujący o
przeżyciu
Czynnik jednorazowy,
krótkotrwały
odpowiedź organizmu na ten
bodziec polega na krótkotrwałej
zmianie obronnej lub mobilizacji
organizmu do przetrwania
przykłady:
• odruchy o działaniu
obronnym
• reakcje emocjonalne (zmiana
częstotliwości tętna i oddechu)
• reakcje immunologiczne
Dłużej trwający,
powtarzający się czynnik o
umiarkowanym nasileniu
odpowiedź organizmu polega na
odwracalnych zmianach
morfotycznych funkcji organów
przykłady:
• aklimatyzacja
• przyrost roboczy komórek
mięśniowych
• wzrost masy komórek
mięśniowych
• zmiana behawioryzmu
Długotrwały, silny bodziec
następują nieodwracalne zmiany
morfotycznych funkcji organizmu
przykłady:
• zmiany budowy kośćca
• przyrost liczby komórek
• zmiany w ontogenezie
Bardzo silny bodziec,
decydujący o przeżyciu
bardzo rzadko występuje
następuje zgon organizmu
CZYNNIK EKOLOGICZNY
Powstaje, gdy czynnik
środowiskowy przekroczy granice
tolerancji
Czynnik ten wprowadza organizm
w „grę ze środowiskiem” tzn.
zmienia kierunek rozwoju na tor
równoległy do zadanego mu
genetycznie
Jeżeli siła i czas tego bodźca
środowiskowego jest duża organizm
może nie wrócić na tor genetyczny
Każdy człowiek różni się
współczynnikiem tolerancji od
innych organizmów i od siebie
samych w różnych sytuacjach
(wiekowy, życiowy)
Dziękujemy za uwagę