Mechatroniczne
systemy
sensoryczne
i wykonawcze:
1
dr inż. Marcin Jasiński
pok. 1.3.B
jachuu@simr.pw.edu.pl
1. Sensory radioaktywne (Czujniki izotopowe):
2. Sensory CCD I CMOS
2
Inne Czujniki
- Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
- Czujnik dymu
- Pomiary grubości
- Pomiary gęstości
- Wagi izotopowe
- Czujnik poziomu
3
Sensory radioaktywne (Czujniki
izotopowe)
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera) – urządzenie
opracowane przez Hansa Geigera wraz z Walterem Müllerem w
1928 roku, mierzące promieniowanie jonizujące.
Ponieważ jonizacja gazów wewnątrz licznika zachodzi nie tylko
w wyniku promieniowania alfa, ale także innych rodzajów
promieniowania jonizującego (beta i gamma), toteż licznik
Geigera zlicza w istocie niemal całkowity poziom czynników
jonizujących w otoczeniu.
Licznikiem Geigera można oceniać także liczbę fotonów światła
(jak np. w fotodiodzie gazowanej) i promieniowania
rentgenowskiego, ale nie można nim badać bezpośrednio
natężenia strumienia neutronów – cząstek nie wywołujących
jonizacji.
Jednak
istnieje
rozwiązanie
pomijające
wspomnianą
przeszkodę.
4
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Licznik taki albo wypełnia się wodorem (neutrony zderzają się z
jądrami wodoru – protonami, powodując ich ruch) lub też
otacza się folią kadmową, wówczas neutrony pochłaniane przez
kadm, wywołują w nim reakcję jądrową, wynikiem czego jest
powstanie promieniowania gamma.
Następnie promieniowanie gamma przenika do objętości
czynnej licznika powodując powstanie sygnału.
Warunkiem
wykorzystania
kadmu,
jest
wcześniejsze
spowolnienie neutronów do energii otoczenia (neutrony
termiczne), co można otrzymać, np. poprzez umieszczenia
licznika w bloku parafinowym, teflonowym itp.
5
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Rozwinięciem licznika Geigera jest opracowany w 1947 przez
Sydneya Lebsona licznik halogenowy (wykorzystujący pary
rtęci).
Różni się od pierwowzoru większą trwałością i niższym –
bezpieczniejszym – napięciem polaryzującym, co jest istotne w
zastosowaniu do urządzeń przenośnych.
Obniżenie napięcia pracy można również otrzymać poprzez
dodanie domieszki chlorowców do gazu roboczego.
6
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Budowa licznika.
Konstrukcja licznika sprowadza się do szczelnego szklanego
cylindra i umieszczonej w nim rury metalowej (z miedzi lub
aluminium – na rysunku niebieskiej), która stanowi elektrodę
ujemną – katodę. Przez środek rury katody przebiega cienki
drut stanowiący elektrodę dodatnią – anodę (na rysunku
czerwony). Cylinder szklany wypełniony jest mieszaniną gazów:
ok. 90 % argonu lub innego gazu szlachetnego i ok. 10 % par
alkoholu. Ciśnienie mieszaniny gazów w cylindrze wynosi
kilkadziesiąt hektopaskali, a zatem znacznie mniej od
atmosferycznego.
Z elektronicznego punktu widzenia
jest to zatem lampa gazowana podobna
trochę do gazotronu albo
gazowanej fotodiody z usuniętym
elementem światłoczułym.
7
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Działanie licznika.
Elektrody muszą być spolaryzowane napięciem rzędu kilkuset
woltów.
Jeśli do wnętrza licznika trafi np. cząstka alfa, to wywoła
jonizację atomów gazu wzdłuż swojego toru ruchu.
Powstałe w wyniku jonizacji elektrony i jony gazu przyspieszane
są w polu elektrycznym, a następnie zderzają się z innymi
atomami powodując dalsze jonizacje i w efekcie wyładowanie
lawinowe.
Wyładowanie to objawia się w zewnętrznym obwodzie
elektrycznym zamkniętym rezystorem R powstaniem impulsu
napięcia, będącym skutkiem wychwytywania przez cylindryczną
katodę jonów gazu.
Impuls ten przez kondensator kierowany jest do układu
pomiarowego.
Czas trwania impulsu, wywołanego pojedynczą cząstką, tzn.
czas
upływający
od
chwili
rozpoczęcia
wyładowania
lawinowego do jego wygaśnięcia, nazywany jest czasem
martwym licznika.
8
Licznik Geigera (licznik Geigera-Müllera)
Działanie licznika.
Istotne jest, aby był on jak najkrótszy.
Wówczas możliwe jest odróżnienie od siebie kolejnych, szybko
po sobie nadlatujących cząstek.
Wpływ na to ma zarówno konstrukcja elektrod (ich wielkość i
odległość od siebie), ciśnienie mieszaniny gazów, jak i skład tej
mieszaniny: np. pary alkoholu tłumią wyładowania.
Czas martwy przeciętnego licznika jest rzędu stu mikrosekund.
Za kondensatorem układ pomiarowy typowego licznika zawiera
obwody zliczające pojawiające się impulsy i przekształcające je
w sygnały dźwiękowe (trzaski – to najwcześniej stosowana
wersja), błyski, albo na wskazania bądź to wskaźnika
wychyłowego, bądź to wyświetlacza alfanumerycznego.
9
Czujnik dymu
Czujnik dymu zawiera alfa-promieniotwórcze izotopy
238
Pu –
Pluton (czujniki starszego typu) lub
241
Am – Ameryk. Cząstki
emitowane przez te izotopy jonizują powietrze znajdujące się w
otwartej komorze jonizacyjnej, co powoduje przepływ prądu o
stałym natężeniu. Działanie czujników jest oparte na zmianie
natężenia prądu po dostaniu się do komory jonizacyjnej cząstek
dymu, a zmiany te są rejestrowane przez układ elektryczny
uruchamiający sygnalizację.
10
Czujnik dymu
11
Tabele z zastosowaniem izotopów
promieniotwórczych w technice:
12
Pomiary grubości
Grubościomierze były pierwszymi urządzeniami izotopowymi,
które zostały opracowane w skali technicznej i są
eksploatowane w przemyśle przez ponad 50 lat.
Unowocześniane i modernizowanie w miarę postępu elektroniki
i innych technologii towarzyszących, są dzisiaj nowoczesnymi
przemysłowymi
urządzeniami
pomiarowymi
o
wysokiej
niezawodności i dokładności.
Grubościomierze działają głównie na zasadzie absorpcji i
rozpraszania promieniowania gamma i beta.
13
Pomiary grubości
Promieniowanie beta jest wykorzystywane w urządzeniach
izotopowych do pomiaru grubości materiałów arkuszowych o
małej gęstości, takich jak, papier, plastyk czy cienkie folie
metalowe, zwykle w geometrii transmisyjnej.
Również promieniowanie beta, ale w geometrii odbiciowej jest
stosowane do pomiarów grubości powłok.
Grubościomierze, w których wykorzystuje się absorpcję
promieniowania gamma są stosowane do pomiarów grubości
blach walcowanych na zimno i gorąco.
Zakres pomiaru grubości jest bardzo szeroki i wynosi od
ułamków milimetra do kilkunastu centymetrów.
14
Zakresy mas powierzchniowych mierzalnych
przy użyciu cząstek lub fotonów z różnych
źródeł izotopowych.
15
Promieniowanie beta jest wykorzystywane w urządzeniach izotopowych do pomiaru grubości materiałów arkuszowych o małej gęstości, takich jak, papier, plastyk czy cienkie folie metalowe, zwykle w geometrii transmisyjnej. Również promieniowanie beta, ale w geometrii odbiciowej jest stosowane do pomiarów grubości powłok. Grubościomierze, w których wykorzystuje się absorpcję promieniowania gamma są stosowane do pomiarów grubości blach walcowanych na zimno i
gorąco. Zakres pomiaru grubości jest bardzo szeroki i wynosi od ułamków milimetra do kilkunastu centymetrów. W tabeli poniżej podano zakresy mas powierzchniowych mierzalnych przy użyciu cząstek lub fotonów z różnych źródeł izotopowych.
Po – Polon, Pu – Pluton;
Kr – Krypton, Sr – Stront, Pm – Promet, Tl – Tal;
Co – Kobalt, Cs – Cez, Am – Ameryk.
Pomiary grubości
Wśród grubościomierzy tak jak i wśród innych mierników
można wyróżnić mierniki transmisyjne i odbiciowe.
Grubościomierze transmisyjne stosuje się zwykle wtedy, gdy
istnieje możliwość instalowania źródła promieniowania i
detektora po przeciwnych stronach badanych warstw.
Z prawa oddziaływania cząstek z materią wynika, że zakres
mierzalnych grubości jest nieograniczony.
W praktyce takie ograniczenie wynika jednak z faktu, że przy
zbyt dużych grubościach absorbentu rejestrowany przez
detektor sygnał staje się już porównywalny z tłem.
Oznacza to, że czułość metody staje się równa zeru.
16
Pomiary grubości
W przypadku grubościomierzy rozproszeniowych mierzone
natężenie rozproszonego wstecznie promieniowania jest
rosnącą funkcją grubości badanej warstwy aż do pewnej
wartości
nasycenia,
określonej
przez
zasięg
fotonów
rozproszonych w danym materiale.
17
Zaznaczona na rysunku grubość nasycenia d
n
stanowi tu
równocześnie granicę zakresu pomiarowego.
Granica ta zależy od energii fotonów emitowanych przez źródło
(ich energii początkowej) i składu chemicznego materiału
rozpraszającego, a ściślej mówiąc jego efektywnej liczby
atomowej.
Pomiary grubości
Czułości obu metod osiągają wartości maksymalne przy
określonych energiach początkowych fotonów i określonych
grubościach określonych warstw.
W praktyce sprowadza się to właściwego doboru źródła
promieniowania.
Radiometryczną
kontrolę
grubości
różnych
materiałów
przeprowadza się to statycznie (punktowo), bądź też w sposób
ciągły w przypadku warstw ruchomych.
Celem takich pomiarów może być kontrola grubości
bezwzględnych lub ich odchyłek od określonych wartości
znamionowych.
18
Pomiary grubości
Przykładem
przemysłowego
zastosowania
izotopowych
mierników grubości, może być ciągła kontrola grubości różnych
blach w czasie ich walcowania na gorąco lub na zimno.
Tego rodzaju grubościomierze bezkontaktowe okazały się
bezkonkurencyjne, zwłaszcza w przypadku blach gorących, to
znaczy
o
temperaturach
rzędu
1000 K.
Tak
wysoka
temperatura
uniemożliwia
stosowanie
jakichkolwiek stykowych mierników mechanicznych.
Również duża prędkość przesuwu blach w czasie ich
walcowania (10m/s) oraz znaczne wibracje utrudniają
przeprowadzanie wszelkich pomiarów stykowych.
19
20
Pomiary gęstości
Kontrola gęstości różnych materiałów ma istotne znaczenie w
wielu dziedzinach techniki, takich jak inżynieria chemiczna,
przemysł spożywczy, geologia inżynierska, hydrotransport, itp.
Zasada fizyczna pomiarów gęstości przy użyciu promieniowania
gamma opiera się na zależności między tym parametrem
ośrodka
i
strumieniem
fotonów
transmitowanych
lub
rozpraszanych w danym materiale.
21
Pomiary gęstości
Natężenie rozproszonego promieniowania w określonej
odległości od źródła zależy od liniowych współczynników
rozpraszania i absorpcji, z których każdy zależy od gęstości
danego ośrodka.
Jak widać z rysunku, jednoznaczna zależność natężenia
promieniowania zachodzi tu w zakresach gęstości mniejszych
lub większych od pewnej wartości
o
odpowiadającej maksimum
tej funkcji.
Z doświadczenia wiadomo, że dla ośrodków złożonych z
pierwiastków lekkich wartość
o
wynosi około 1g/cm
3
.
22
Pomiary gęstości
W praktyce wybór odpowiedniej sondy zależy głównie od stanu
skupienia badanego materiału.
W przypadku materiałów zwięzłych (skały, beton, twardy grunt
itp.) stosuje się powierzchniowe sondy gamma-gamma.
Do pomiarów gęstości cieczy, zawiesin lub pulp (gęstych
zawiesin ciał stałych w wodzie) można stosować którąkolwiek z
przedstawionych sond wgłębnych.
Z kolei do pomiarów gęstości różnych mediów przepływających
w rurociągach wykorzystuje się metody transmisyjne lub
transmisyjno-rozproszeniowe.
23
Różne rodzaje gęstościomierzy opartych na
zjawisku rozpraszania i absorpcji
24
Pomiary gęstości
Radioizotopowe mierniki gęstości cieczy znalazły zastosowanie
głównie
w
przemyśle
chemicznym,
petrochemicznym,
spożywczym.
Tego rodzaju pomiary można przeprowadzać zarówno w
zbiornikach, jak i rurociągach.
Zakresy mierzonych gęstości wynoszą tu zwykle od około 0,6 do
3 g/cm
3
.
Względne odchylenie standardowe takich pomiarów można
szacować na około 0,3%, w zależności od rodzaju źródła
promieniowania, jego odległości od detektora, zakresu
pomiarowego .
25
Pomiary gęstości
Jednym
z
przykładowych
zastosowań
gęstościomierza
transmisyjno-rozproszeniowego może być kontrola gęstości
cieczy mieszanych w dużych zbiornikach z wykorzystaniem
promieniowaniem gamma .
Na czas pomiaru źródło promieniotwórcze
137
Cs jest wciągane
zdalnie z pojemnika ołowianego znajdującego się wewnątrz
zbiornika.
26
Pomiary gęstości
Pomiary gęstości znalazły także zastosowanie w geologii
inżynierskiej. Zajmuje się ona badaniem stabilności podłoża.
Konwencjonalne metody kontroli wymagają pobierania licznych
próbek a wyniki znane są dopiero po kilku godzinach. Z tych
względów wprowadzenie metod radiometrycznych stanowiło
znaczny postęp umożliwiając bieżącą kontrolę gęstości warstw
ziemnych.
W
wyniku
pomiarów
przeprowadzonych
przy
użyciu
powierzchniowych sond gamma-gamma ze źródłem
137
Cs
otrzymuje się informacje o średniej gęstości objętościowej
przypowierzchniowej warstwy gruntu o grubości około 15 cm.
Taki jest bowiem zasięg penetracji w gruncie rozproszonego
promieniowania.
27
Wagi izotopowe
Metody izotopowe są stosowane również do pomiaru masy.
Mogą to być materiały takie jak węgiel, kruszywo, cement,
płody rolne itp.
Tego rodzaju wagi mogą działać na zasadzie osłabiania lub
rozpraszania wiązki promieniowania w danym materiale.
W tym drugim przypadku między źródłem i detektorem
umieszczony jest absorbent ołowiany, ekranujący detektor
przed promieniowaniem padającym wprost ze źródła.
Do detektora dociera więc tylko promieniowanie rozproszone w
materiale transportowanym przez taśmociąg.
28
Wagi izotopowe
29
Wagi izotopowe
Źródłami promieniowania stosowanymi w wagach izotopowych
są taśmy lub pręty z naniesionymi na nie izotopami o długości
równej szerokości taśmociągu.
Jako detektory wykorzystuje się zestawy kilku liczników
Geigera-Müllera o odpowiednio dużych rozmiarach lub liczniki
scyntylacyjne ze specjalnymi scyntylatorami.
Pomiary przeprowadza się w sposób ciągły w długich
przedziałach czasowych.
Daje to uśrednioną po czasie informację o całkowitej masie
danego materiału przeniesionego w tym czasie przez
przenośnik.
Trudnym problemem technicznym jest ich kalibracja mająca na
celu
uzyskanie
wyników
pomiarów
w
jednostkach
bezwzględnych.
Jednak niewątpliwą zaletą tych urządzeń jest niezawodność
wynikająca z mniejszej wrażliwości na czynniki zewnętrzne
występujące w warunkach przemysłowych.
Można je stosować zarówno w przypadku taśmociągów
horyzontalnych jak i biegnących pod pewnym kątem do
poziomu.
30
Czujnik poziomu
Zasada działania:
Promieniowanie wysyłane przez źródło jest częściowo
pochłaniane przez substancję.
Jeśli jej poziom zwiększy się lub zmniejszy to nastąpi zmiana
promieniowania docierającego do odbiornika.
Za pośrednictwem wzmacniacza i przełącznika następuje
włączenie silnika, który przesuwa źródło i odbiornik wzdłuż
prowadnic,
aż
do
osiągnięcia
poprzedniego
stopnia
promieniowania.
31
Czujnik poziomu
32
Opis budowy:
1 - zbiornik z cieczą lub ciałem sypkim; 2 - źródło
promieniowania; 3 - odbiornik promieniowania; 4 -
wzmacniacz z przełącznikiem;
5 - silnik.
Czujnik poziomu
Istnieją ponadto izotopowe mierniki poziomu:
Pomiar izotopowy jest realizowany w oparciu o zjawisko
pochłaniania promieniowania przez produkt.
Natężenie promieniowania rejestrowane przez urządzenie jest
proporcjonalne do poziomu w zbiorniku.
Układ pomiarowy składa się zawsze z jednostki sterującej,
detektora promieniowania oraz źródła izotopowego w
pojemniku ochronnym.
Detektor i pojemnik ze źródłem są montowane na zewnątrz
zbiornika.
Konfiguracja układu jest zawsze dostosowywana do konkretnej
aplikacji.
Możliwe konfiguracje układu pomiarowego do ciągłego pomiaru
poziomu: detektor liniowy-źródło liniowe, detektor punktowy-
źródło liniowe, detektor liniowy-źródło punktowe.
W przypadku sygnalizacji poziomu zawsze jest stosowany
układ: detektor punktowy-źródło punktowe.
33
Czujnik poziomu
34
Zasada pomiaru
Materiał
izotopowy
wytwarza
promieniowanie
elektromagnetyczne, które przenikając przez medium
ulega osłabieniu wskutek absorpcji. Kompaktowy
przetwornik
z
detektorem
scyntylacyjnym,
zamontowany po przeciwległej stronie zbiornika,
przetwarza odebraną wiązkę promieniowania na
sygnał elektryczny, proporcjonalny do poziomu cieczy.
Osłabienie promieniowania i aktywność izotopu zależą
m.in. od długości wiązki pomiarowej, gęstości i
grubości materiałów w jej torze.
Czujnik poziomu
W detekcji rozdziału faz metodą radiometryczną
wykorzystuje się zjawisko pochłaniania w różnym
stopniu promieniowania elektromagnetycznego w
zależności od gęstości danej cieczy. Przetwornik jest
kalibrowany, gdy w zbiorniku znajduje się ciecz
o mniejszej gęstości a następnie o większej. Uzyskana
korelacja
absorpcji
promieniowania
umożliwia
wyznaczenie granicy rozdziału faz cieczy.
Czujnik poziomu
Literatura
• D. Schmid, Mechatronika
• Dziunikowski B. Zastosowania izotopów promieniotwórczych.
Kraków 1995
• Hanna Górkiewicz-Galwas, Bogdan Galwas Przyrządy
elektronowe,
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Wydanie IV
poprawione,
Warszawa
1986
• www.introl.pl
• www.focus.pl
• portalwiedzy.onet.pl
37
- Historia
- Budowa i zasada działania matrycy CCD
- Budowa i zasada działania matrycy CMOS
- Porównanie CCD i CMOS
- Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
38
Sensory CCD i CMOS
Historia
Blisko 5 wieków temu, protestancki uczony George Fabricius,
zauważył, że chlorek srebra zaczernia się pod wpływem
promieni słonecznych. W 1727r - filolog Johann Heindrich
Schulze uzyskał pierwsze odwzorowanie obrazu na emulsji
światłoczułej sporządzonej z chlorku srebra na podkładzie z
białej kredy... Były to początki ery fotografii. W XIX wieku
opracowano skuteczną i w miarę prostą metodę robienia,
utrwalania i wywoływania zdjęć.
Fotografia ciągle rozwijała się, lecz sama metoda rejestrowania
obrazu pozostawała praktycznie bez zmian. Początek końca ery
fotografii analogowej dało odkrycie dwóch pracowników
słynnego Bell Telephone Laboratories. W 1969 Willard Boyle i
George Smith zbudowali pierwszą matrycę CCD, składającą się
z 8 pikseli ułożonych w jednym rzędzie. Od tej pory sensory
CCD zaczęły zdobywać coraz większą popularność i coraz
szersze zastosowanie.
39
Budowa i zasada działania matrycy CCD
Matryca CCD (Charge Coupled Device), to krzemowa płytka
zbudowana z elementów światłoczułych, która jest detektorem
wyłapującym i rejestrującym światło, padające na nią w postaci
fotonów. Podzielona jest ona na wiele bardzo małych,
niezależnych od siebie elementów zwanych pikselami. Ich
rozmiar stanowi zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu
mikrometrów kwadratowych.
40
Budowa i zasada działania matrycy CCD
Do każdego piksela przyłożona jest elektroda, która po
doprowadzeniu
napięcia,
powoduje
powstanie
studni
potencjału.
41
Budowa i zasada działania matrycy CCD
Foton padający na matrycę CCD na skutek zjawiska
fotoelektrycznego wewnętrznego, wytrąca elektron, któremu
przekazuje swoją energię. Taki wybity elektron podąża w
kierunku dodatnio naładowanej studni potencjału i tam zostaje
uwięziony. Im dłużej trwa ekspozycja, tym więcej elektronów
gromadzimy.
Po jej zakończeniu, przez inne
elektrody, umieszczone na
końcu każdego rzędu pikseli,
zgromadzony sygnał trafia do
wyjściowego wzmacniacza i
opuszcza chip.
42
Budowa i zasada działania matrycy CCD
Po "policzeniu" elektronów z każdego elementu dostajemy
informację ile światła (jego natężenie) padło na każdy piksel.
Potem już tylko przetwornik analogowo-cyfrowy przetwarza
otrzymany sygnał, na postać zrozumiałą dla komputera, czy
innego urządzenia zewnętrznego.
43
Budowa i zasada działania matrycy CCD
Po przetworzeniu na postać cyfrową, sygnał jest zazwyczaj
wysyłany do procesora sygnałowego (DSP – Digital Signal
Processor) w celu utworzenia spójnej ramki z obrazem, a także
poprawienia pewnych standardowych błędów.
W przypadku matrycy mozaikowej (każdy piksel mierzy jeden
kolor), w tym procesorze następuje interpolacja barw i
wytworzenie właściwego obrazu.
44
Budowa i zasada działania matrycy CMOS
CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor), to
technologia
wykonania
elementów
półprzewodnikowych,
charakteryzującą się niskim napięciem zasilania, znikomym
poborem mocy i dość wysoką odpornością na zakłócenia.
Sposób ich działania jest analogiczny jak dla układów CCD, z tą
tylko różnicą, że sczytuje się od razu cały sygnał z detektora, a
nie poszczególne wiersze W matrycach CMOS każdy piksel jest
zintegrowany z przetwornikiem ładunku elektrycznego na
napięcie i wzmacniaczem tego napięcia. Taka budowa sprawia,
szumy wynikające z transportu ładunków są znikome.
45
Budowa i zasada działania matrycy CMOS
W matrycy CMOS piksele są adresowalne, mają określoną
współrzędną x,y. Pozwala to nie tylko na odczytywanie pikseli w
dowolnej kolejności, ale też dowolnej ich liczby. Z matrycą
CMOS jest na ogół zintegrowany dodatkowy wzmacniacz
napięcia i przetwornik analogowocyfrowy, więc faktycznie
odczytujemy z przetwornika od razu liczby reprezentujące
jasność poszczególnych pikseli.
Te elementy dają matrycom CMOS przewagę nad sensorami
CCD jeżeli chodzi o szybkość działania i elastyczność odczytu.
Mimo wyżej przedstawionych zalet sensor ten posiada również
wady. Fotodiody wykonane w technologii CMOS mają mniejszą
czułość (w przeliczeniu na jednostkę powierzchni) i większy
prąd ciemny, który przejawia się jako szum.
Mniejszą czułość fotodiod rekompensuje się stosowaniem w
matrycach CMOS pikseli o większej powierzchni, co jednak
wymaga większych rozmiarów całego sensora.
46
Budowa i zasada działania matrycy CMOS
47
Na rysunku widzimy zielone prostokąty, które symbolizują układ
elektroniczny konwersji ładunku na napięcie i wzmacniacz tego
napięcia.
Zintegrowanie z fotodiodą przetwornika
ładunku na napięcie i odczytywanie tego
napięcia w systemie adresowym (x, y)
jest najistotniejszym wyróżnikiem
matryc CMOS.
Taka architektura znacząco
skraca czas odczytu całej
matrycy, gdyż przetwarzanie
ładunków na napięcie
odbywa się równocześnie
dla wszystkich pikseli.
Budowa i zasada działania matrycy CMOS
Konstrukcja matryc CMOS ma jednak pewną wadę.
Z technologicznego punktu widzenia nie da się wytworzyć kilku
czy kilkunastu milionów idealnie jednakowych układów
zamieniających ładunek na napięcie.
Tak więc przy równym naświetleniu całej matrycy CMOS z
każdego piksela odczytamy nieco inne napięcie, co objawi się
na zdjęciu jako szum.
Ta wada jest bardzo prosto usuwana. Obraz jest porównywany z
obrazem przy zamkniętej migawce mechanicznej.
Układ różnicowy od napięć reprezentujących obraz obiektu
odejmuje napięcia reprezentujące obraz z zamkniętą migawką.
W ten sposób eliminuje się zarówno szumy pochodzące od
nierównomiernego wzmacniania sygnału przy poszczególnych
pikselach, jak i szumy pochodzące od prądu ciemnego.
48
Porównanie CCD i CMOS
CCD: Zalety
• Technologia cyfrowa - obrazy CCD to obrazy cyfrowe
łatwiejsze
do
obróbki
i
przetwarzania
• Zasięg i dynamika - CCD w stosunku do kliszy ma dużo
wiekszy
zasięg
i
dynamiczną głębię
• Otoczenie - obrazy z CCD są mniej czułe na ingerencje
otoczenia
świetlnego
co
ma duże znaczenie przy obecnym stanie dużej emisji
zbędnego
światła
(miasta,
samochody, oświetlenia uliczne)
• Czas naświetlania - dla układów CCD są dużo niższe dla
uzyskania
zbliżonego
efektu do kliszy fotograficznej
• Wygoda obróbki - obrazy cyfrowe umożliwiają nakładanie ich
na
siebie
i
obróbkę co poprawia ich jakość, a takiej cechy pozbawione są
klisze
fotograficzne.
49
Porównanie CCD i CMOS
CCD: Wady
• Szum sczytywania pikseli - readout noise, szum powstający
podczas
sczytywania pikseli, jego poziom nie zależy od czasu
ekspozycji
i
nie
zależy
od temperatury.
• Nierównomierności stałe - stałe niezmienne w czasie
nierównomierności
jasności tła obrazu, ich jasność nie zależy od czasu
ekspozycji,
zależy
natomiast od temperatury.
• Stała wartość jasności - stała wartość dodana specjalnie po to
by
szum
nie
osiągał wartości ujemnych i nie został obcięty, niezależna od
czasu
ekspozycji
i
temperatury, nie wnosząca szumów.
• Prąd ciemny - dark current, elektrony wybijane poprzez ciepło
detektora,
ich
liczba jest zależna od czasu ekspozycji i temperatury.
50
Porównanie CCD i CMOS
CCD: Wady
• Martwe piksele - piksele które posiadają większy prąd ciemny
od
pozostałych,
ich jasność zależy od czasu naświetlania i temperatury, ale
niektóre
piksele
mogą zmieniać jasność w sposób nieprzewidywalny nie dając
się
tym
samym
usuwać przez elektronikę sterującą.
• Szum nierównomiernej czułości pikseli - sąsiednie piksele
minimalnie
różnią
się czułością co powoduje powstanie szumu, wygląda to tak
jakby
piksele
minimalnie różniły się wielkością co ma wpływ na różną ilość
światła
docierającą do nich, szum ujawnia się dopiero na bardzo
mocno
naświetlonych
ekspozycjach lub podczas sumowania nie przesuniętych
względem
siebie
obrazów, powodując że nie można uzyskać spodziewanych
efektów.
51
Porównanie CCD i CMOS
CMOS: Zalety
• małe zakłócenia w przesyłaniu danych, w związku z małą
odległością
fotodiodaprzetwornik A/C.
• niski koszt produkcji, wynika to z tego że matryce można
produkować
na
maszynach wykonujących inne elementy w technologi CMOS.
• niski pobór mocy (cecha wszystkich układów w technologii
CMOS)
• szybki odczyt - bez potrzeby zaciemnienia matrycy jak ma to
miejsce w CCD
• łatwe resetowanie - elektroniczna migawka
• możliwość odczytu wybranych pikseli wykorzystywane przy
ustawianiu
ostrości
52
Porównanie CCD i CMOS
CMOS: Wady
• mniejsza światłoczułość w porównaniu z CCD. Część matrycy
nie
jest
światłoczuła (tam gdzie są przetworniki), oraz fotodiody
wykonane
w
technologi CMOS też wykazują mniejszą światłoczułość.
• duży prąd ciemny (zakłócenia własne pojawiające się
szczególnie
przy
długich
czasach naświetlania)
• ciężko jest utrzymać reżim jakościowy każdego wzmacniacza
(ponieważ
każdy
piksel ma własny wzmacniacz), co powoduje, że każdy piksel
wskazuje
trochę
inne parametry przy tym samym oświetleniu.
• podatność na uszkodzenia przepięciowe
• problemy z produkcją przetworników o dużej rozdzielczości i
stosunkowo
niewielkich rozmiarach
• małe wypełnienie piksela (w CCD 100%, w CMOS około 40-
60%)
współczynnik wypełnienia to stosunek powierzchni całego
piksela
do
powierzchni wystawionej na działanie światła.
53
Porównanie CCD i CMOS
54
Porównanie CCD i CMOS
55
Producenci w ramach tych dwóch typów
przetworników (CCD lub CMOS) stosują rożne
technologie. Przetwornik to bowiem nie tylko warstwa
światłoczuła składająca się z pikseli, ale i technologia
ich ułożenia oraz przekazywania do procesora kamery.
I tak np. w przypadku Sony możesz obecnie spotkać
przetworniki CMOS o trzech różnych nazwach:
ClearVid CMOS, Exmor CMOS i Exmor R CMOS. W
tym ostatnim Sony zastosowało najlepsze rozwiązanie,
polegające na innym ułożeniu punktów światłoczułych
w stosunku do elektroniki (przewodników). Powoli
również inni producenci zaczynają wykorzystywać
podobną technologię we własnych przetwornikach
CMOS. Inny przykład to Samsung, który w niektórych
modelach na 2010 rok zastosował matryce CMOS z
tylnym podświetleniem, co również z założenia
redukuje szumy przy słabym świetle (Samsung nazywa
tą technologię BSI CMOS).
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
Foto i Video
Panasonic Lumix DMC-LX5
Sercem aparatu Panasonic Lumix LX5 jest matryca CCD
o rozmiarze 1/1.63" i o całkowitej liczbie 11 300 000 pikseli.
Oprogramowanie aparatu pozwala odczytać informację
maksymalnie z 10 100 000 pikseli i taka liczba podawana jest
jako efektywna liczba megapikseli.
56
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
Foto i Video
Nikon D90 - jest to pierwsza na świecie lustrzanka cyfrowa
wyposażona w funkcję filmowania, zapewniająca prawdziwie
kinowe efekty, przy zachowaniu najwyższej jakości obrazu. Jest
wyposażony w nowo zaprojektowaną matrycę CMOS w
formacie DX o rozdzielczości 12,3 mln pikseli.
57
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
Foto i Video
Panasonic SDR-S26 kamera cyfrowa (czarny)
SDR-S26 posiada matrycę CCD o rozdzielczości 800 000
pikseli.
58
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
Foto i Video
Kamera cyfrowa Sony HVR-A1 E (cena ok. 11000 PLN)
Ultra-kompaktowa, profesjonalna kamera nagrywająca wysokiej
jakości materiał w pełnej rozdzielczości 1080i. Zastosowano w
niej 1/3-calowy przetwornik CMOS o proporcjach 4:3 oraz
całkowitej liczbie pikseli wynoszącej 2.97 mln.
Atutami takiego rozwiązania są m.in.
szeroki zakres dynamiki, wysoka czułość
oraz niski poziom szumów.
59
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
WIDEOREJESTRACJA
Polscy policjanci dysponują 251 nieoznakowanymi radiowozami
z wideorejestratorami, 18 radiowozami oznakowanymi oraz 9
motocyklami (2 oznakowanymi i 7 nieoznakowanymi, które są
wyposażone w te urządzenia (październik 2010 r.). W 2011 r.
zakup 120 samochodów Alfa Romeo 159 wyposażonych w
najnowsze wersje tych urządzeń.
60
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
61
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
62
http://www.polcamsystems.pl/polcam.html
WideoRejestrator PolCam PC2006
Polskiej produkcji PolCam PC2006 jest przyjaznym dla
użytkownika,
wielofunkcyjnym
systemem
rejestrującym,
stworzonym
do
kontroli
ruchu
drogowego,
działań
prewencyjnych i dochodzeniowych, nadzoru granic i wielu innych
zadań. System PolCam PC2006 posiada zatwierdzenie typu
prezesa Głównego Urzędu Miar i może być wykorzystywany do
pomiarów prędkości.
Modułowa architektura systemu PolCam umożliwia jego
instalację w niemal dowolnym pojeździe oraz dopasowanie
konfiguracji
do
indywidualnych
wymogów
użytkownika,
zapewniając przy tym łatwy dostęp w celach serwisowych i
modernizacyjnych.
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
63
Wersja motocyklowa systemu PolCam PC 2006 posiada takie
same funkcje i możliwości, jak wersja standardowa, tzn. generuje
wysokiej jakości obraz w każdych warunkach oświetlenia,
umożliwia precyzyjny pomiar prędkości oraz nagranie na
standardowym dysku 80 GB ponad 300 godzin.
Jedynymi różnicami są:
- użycie dysku twardego o podwyższonej odporności na wstrząsy i
wibracje
- dodatkowy, 3-calowy monitor zainstalowany w wodoodpornej
obudowie
- dodatkowy ergonomiczny zestaw przycisków (obsługiwany 1
palcem) sterujących przy kierownicy
- wodoodporna obudowa kamer
Rejestrator cyfrowy, jednostka centralna, pilot oraz 7-calowy
monitor montowane są na ogół w jednej z bocznych sakw
skorupowych motocykla. W czasie jazdy dostęp do pilota systemu
i głównego monitora nie są możliwe - w tym celu system
wyposażono w dodatkowy zestaw przycisków sterujących.
Dodatkowy 3-calowy monitor informuje podczas jazdy kierowcę o
statusie systemu. Rozwiązania te umożliwiają bezpieczne
korzystanie z systemu PolCam nawet przy prędkościach powyżej
200 km/h.
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
64
Konfiguracja podstawowa:
•
jednostka
centralna
kontrolująca
pracę
wszystkich
podzespołów
• pilot zdalnego sterowania
• kamera (26x zoom)
• 7" monitor LCD wysokiej rozdzielczości
• cyfrowe urządzenie nagrywające
• wymienny dysk HDD
• mikrofon
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
65
Konfiguracja rozszerzona
• dodatkowa kamera (do 3 sztuk poza podstawową) różnych
typów:
• standardowa (jak główna), do obserwacji perymetru tylnego,
bocznego itp.
• kamery typu PTZ
• kamery termowizyjne i na podczerwień
• bezprzewodowe kamery zdalne z mikrofonem
• ręczne, radarowe lub laserowe mierniki prędkości
• system, rozpoznawania tablic rejestracyjnych (ANPR)
• dodatkowe dyski twarde
• odbiornik GPS
• drukarka pokładowa
• łącze do bezprzewodowej transmisji video i danych
• pokładowa nagrywarka DVD/CD
• urządzenie "PiP" (obraz w obrazie - wyświetlanie obrazu z
dwóch kamer jednocześnie)
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
66
http://www.polcamsystems.pl/polcam_ec_II_stalker.ht
ml
PolCam
EC-II
-
WideoRejestrator
z
urządzeniem
do
bezpośredniego pomiaru prędkości
PolCam EC-II to przyjazny dla użytkownika, wielozadaniowy
system
rejestracji
do
montażu
w
pojazdach.
System
zaprojektowany jest do kontroli ruchu drogowego z użyciem
pomiaru średnich prędkości oraz pomiaru przy użyciu technologii
radaru dopplerowskiego. System posiada budowę modułową,
która pozwala na instalacje w niemal każdym pojeździe.
Możliwości
dostosowania
konfiguracji
pozwalają
spełnić
wymagania każdego użytkownika oraz są otwarte na przyszłe
modyfikacje/udoskonalenia.
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
67
Wideorejestrator PoLCam ECII spełnia wymogi Dziennik Ustaw
RP nr 225 z dnia 03 grudnia 2007 r. poz. 1663; Rozporządzenie
Ministra Gospodarki z dnia 9 listopada 2007 r. w sprawie
wymagań,
którym
powinny
odpowiadać
przyrządy
do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym, oraz
szczegółowego
zakresu
badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli
metrologicznej tych przyrządów pomiarowych.
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
68
Funkcjonalność:
• instalacja w pojeździe pozwalająca na natychmiastową
gotowość do pracy po włączeniu
• komfortowa instalacja na wyciągnięcie ręki wszystkich
elementów wchodzących w skład systemu
• brak czasochłonnych ustawień przed rozpoczęciem pracy
• praca z wnętrza pojazdu niezależnie od warunków pogodowych
jak śnieg, deszcz, silny wiatr, wysoka lub niska temperatura
• praca w niemal każdych temperaturach
• prosty w obsłudze
Nowy Ergonomiczny Pilot:
• wszystkie funkcje łącznie z kamerą sterowane są przy użyciu
pilota
Różne typy zastosowanych monitorów:
• montaż zarówno na desce rozdzielczej jak i wysuwane z konsoli
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
69
Najnowsza technologia zapisu obrazu :
• na jednym dysku twardym można zapisać od 450 nawet do
1000 godzin pracy przy ciągłym nagrywaniu 25 kl/s w
rozdzielczości D1 (Pełen PAL)
Oprogramowanie
• Oprogramowanie pozwala na przygotowanie krótkiego
materiału dowodowego z nagranego materiału. Lista nagrań jest
łatwo dostępna bezpośrednio z wymiennego dysku rejestratora.
Wyszczególniane są Alarmy informujące o przekroczeniu
prędkości.
Materiał dowodowy może być przygotowany w różnym formacie:
• specjalny zaszyfrowany kodek wideo ze znakiem wodnym
• dowolny kodek .AVI akceptowalny przez stacjonarne
odtwarzacze wideo
• zdjęcia w formacie BMP lub JPG wybranych klatek obrazu
• eksport materiału odbywa się przez zaznaczenie jedynie
początku i końca materiału
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
70
TECHNOLOGIA ROZPOZNAWANIA KIERUNKU
• Automatyczne śledzenie pasa
• Kontrola kierunku (nadjeżdżające, odjeżdżające, w obu
kierunkach)
• Rozróżnianie silniejszych oraz szybszych obiektów
• Silniejsze oraz szybsze obiekty mogą być indywidualnie
zablokowane.
• Głosowe powiadomienia o blokadzie celu
• Tryb stopera
• Immunologiczne RFI cyfrowe anteny
• Podświetlany bezprzewodowy pilot zdalnego sterowania IR
• Odłączany, wielobarwny wyświetlacz
• Wodoodporne anteny
• Tony Audion fal Dopplera
• Procesor DSP
• Mikro złącze anten
• Kontrola oprogramowania
• Interfejs do systemu Video
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
71
Konfiguracja podstawowa:
•
jednostka
centralna
kontrolująca
pracę
wszystkich
podzespołów
• pilot zdalnego sterowania
• kamera (26x zoom)
• 7" monitor LCD wysokiej rozdzielczości
• cyfrowe urządzenie nagrywające
• wymienny dysk HDD
• mikrofon
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
72
Konfiguracja rozszerzona
• dodatkowa kamera (do 3 sztuk poza podstawową) różnych
typów:
• standardowa (jak główna), do obserwacji perymetru tylnego,
bocznego itp.
• kamery typu PTZ
• kamery termowizyjne i na podczerwień
• bezprzewodowe kamery zdalne z mikrofonem
• ręczne, radarowe lub laserowe mierniki prędkości
• system, rozpoznawania tablic rejestracyjnych (ANPR)
• dodatkowe dyski twarde
• odbiornik GPS
• drukarka pokładowa
• łącze do bezprzewodowej transmisji video i danych
• pokładowa nagrywarka DVD/CD
• urządzenie "PiP" (obraz w obrazie - wyświetlanie obrazu z
dwóch kamer jednocześnie)
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
FOTORADARY
73
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
MONITORING SAMOCHODOWY, KAMERY COFANIA
Takie urządzenia ułatwiają pracę np. samochodom dostawczym.
Zazwyczaj takie pojazdy mają ograniczony tylni i boczny widok.
Zamontowanie kamery choćby w zderzaku oraz zainstalowanie
monitora w kabinie pojazdu ułatwia sprawne manewrowanie
pojazdem. To nie tylko podnosi bezpieczeństwo ale także
redukuje do minimum wypadek. Kamery umieszczane z przodu
samochodu mogą nam także pomóc w razie wypadku (materiały
dowodowe).
74
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
75
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
76
http://www.polcamsystems.pl/polcam_lite.html
PolCam Lite - Mobilny Rejestrator Przebiegu Służby
CHARAKTERYSTYKA
• rejestracja przebiegu służby funkcjonariuszy wewnątrz jak i na
zewnątrz pojazdu patrolowego
• możliwość instalacji do 4 szerokokątnych kamer
• dwa mikrofony w tym jeden bezprzewodowy o zasięgu do 30
metrów
• opcjonalnie możliwość podglądu "na żywo" - moduł GSM
• wymienny dysk twardy HDD lub SSD o pojemności max.500GB
kompatybilny z komputerami klasy PC/laptopami
•
oprogramowanie
do
archiwizacji
i
przeglądania
zarejestrowanego materiału
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
77
PolCam Lite to mobilny rejestrator przebiegu służby, rejestrujący
pracę funkcjonariusza podczas wykonywania obowiązków.
System wyposażony jest w wideorejestrator z kompresją obrazu
H.264
z
możliwością
podłączenia
maksymalnie
do
4
szerokokątnych kamer oraz dwa mikrofony: przewodowy-
rejestrujący
dźwięki
wewnątrz
pojazdu
patrolowego,
bezprzewodowy-typu
"clip"
z
zaczepem
do
munduru
funkcjonariusza, rejestrujący dźwięki w momencie wykonywania
czynności poza pojazdem patrolowym, w promieniu 30 metrów.
Zastosowanie sensorów CCD I CMOS
78
System PolCam Lite przystosowany jest do montażu zarówno w
samochodach jak i w motocyklach.
Mobilny rejestrator wyposażony jest w wymienny dysk twardy o
pojemności minumum 32GB, a dzięki wbudowanemu złączu High
Speed USB 2.0 możliwe jest podłączenie go do dowolnego
komputera PC/laptopa w celu archiwizacji zarejestrowanego
materiału oraz jego przeglądania, odsłuchu bez możliwości
ingerencji w jego treść.
Urządzenie rejestrujące może być wyposażone w dodatkowe
moduły:
• moduł GPS (global positioning system - system nawigacji
satelitarnej) - rejestracja informacji o pozycji
• moduł GSM (global system for mobile communications - system
komunikacji telefonii komórkowej) - bezprzewodowy podgląd (na
żywo), bezprzewodowa transmisja materiału audio/wideo
• moduł WiFi (wireless fidelity - standard komunikacji
bezprzewodowej) - automatyczna archiwizacja zarejestrowanego
materiału audio/wideo
Literatura
• Mariusz Wawer „Jak działa kamera?”; E-photo 1/200
• Materiały szkoleniowe firmy SAMAL Sp. z o.o.
•
http://groups.google.com/group/pl.rec.foto.cyfrowa/msg/5fc429
be874bbc55
•
http://grb.fuw.edu.pl/pi/user/juzycki/docs/CCD%20Toolkit-
Aga.ppt
• http://www.polcamsystems.pl/
79