RYZYKO OPERACYJNE

dr med. Krzysztof Zając

Katedra Anestezjologii i

Intensywnej Terapii CM UJ

Zestawienie śmiertelności związanej z anestezją w latach 1954 – 2004 (50 lat)

autor rok publikacji liczba przypadków zgony całkowicie zgony

częściowo

związane z anestezją

Beecher/Todd

1954

599,548

1:2,680

1:1,560

Dornette/Orth

1956

63,105

1:2,477

1:1343

Shapiro

1960

22,177

1:1,232 1:

821

Phillips 1960

1,000

1:7,692

1:2,500

Dripps

1961

33,224

1: 852 1:

415

Clifton/Hotten

1963

295,640

1:6,048

1:3,955

Memery

1965

114,866

1:3,145 1:1,082

Gebbie

1966

129,336 1:6,158

Minuck

1967

121,786

1:6,766

1:3,291

Harrison

1968

177,928 1:3,068

Marx

1973 34,145 1:1,265

Bodlander

1975

211,130

1:14,075

1:1,703

Harrison 1978

240,483 1:4,537

Hovi Viander

1980

338,934 1: 5,059 1:1,412

Lunn/Mushin

1982

1,147,362

1:10,000 1: 700

Tiret

1986

198,103

1:13,207

Buck 1987

555,258

1:185,086 1:1,354

Holland

1987

1: 26,000

Chopra

1990

113,074

1: 16,250

Pedersen 1994

200,000

1: 2,500

Tikkanen

1995

325,585

1:66,667

Warden/Horan

1966

1:20,000

Arbous

2001

869,483

1:124,212

1:7,143

Willis 2002

10,336,000

1:220,000

1:79,509

Kawashima

2003

2,363,038

1: 47,619

Zestawienie śmiertelności śród- i pooperacyjnej w latach 1965 –
2005 (40 lat)

autor rok publikacji liczba znieczuleń śmiertelność śród- i
pooperacyjna kraj

Memery 1965 69,291 1: 387
USA, Ma
Marx 1973 34,145 1: 53
USA, NY
Bodlander 1975 211,130 1: 517
Australia
Harrison 1978 240,483 1: 98
Afryka Płd
HoviViander 1980 338,934 1: 541
Finlandia
Pit-Miller 1989 129,107 1: 694
Puerto Rico
Pedersen 1990 7,036 1:730
Dania
Warden 1994 zgłoszenia 1:2,326
Australia
Coetzee/Toit 1996 94,945 1: 840
Afryka Płd
McKenzie 1996 34,553 1: 388
Szkocja
Eagle/Davis 1997 84,000 1: 168
Australia
Lagasse 2002 184,472 1: 532
USA

Istotą tego założenia jest proste
zestawienie:

1 zgon związany z anestezją

przypadający na około 12,000 do
200,000 znieczuleń

kontrastuje z

6,5% śmiertelnością liczoną w ciągu
48 godz. po zabiegu

(

editorial 1 Anaesthesia

2003,58,833-37

) oraz z

16% liczbą powikłań u chorych
hospitalizowanych.

Po przeanalizowaniu dostępnych prac
epidemiologicznych (

z lat 1953 do 2002

)

Lagasse wykazał, że

śmiertelność

okołozabiegowa nie wykazuje różnic między
końcem lat 60-tych a dniem współczesnym

(por.:

Bodlander w 1968r wskazał 1 zgon na 517
znieczuleń / zabiegów, Hovi-Viander w 1975r 1:
541, Pit-Miller w 1982r 1: 694, McKenzie w
1992r 1: 388 oraz współcześnie 1 zgon na 532
zabiegów / znieczuleń), czyli

w ciągu ostatnich

40 lat, mimo niewątpliwie olbrzymiego postępu
w dziedzinach operacyjnych, śmiertelność
okołozabiegowa nadal wynosi od 0,5 do 0,8%.

Co więcej, stratyfikacja zgonów według skali
ASA wyglądała w następujący sposób: w 1970r
według C. Vacantiego w grupie ASA 1 był 1
zgon/1179 operacji i w 2002r według R.
Lagasse’a w grupie ASA 1: 1 zgon/10,809
operacji; w grupie ASA 5 dane Vacantiego to 1
zgon/11 operacji, dane Lagasse’a: 1 zgon/4,5
operacji.

Lagasse RS: Anesthesia Safety: Model or Myth? A Review

of the Published Literature and Analysis of Current Original Data.

Anesthesiology 2002; 97: 1609-1617

.

W Polsce, jak zauważa P. Jałowiecki,

„niepokój budzi fakt, iż przeciętnie
każdy z [polskich] anestezjologów ma
w karierze zawodowej więcej niż
jeden

przypadek

powikłania

związanego z anestezją, którego
następstwem jest śmierć lub trwałe
inwalidztwo

znieczulanego,

a

szacunkowy wskaźnik liczby zgonów
z przyczyn anestezjologicznych jest
wysoki i wynosi 1,47 na 10,000
przeprowadzanych znieczuleń”