PORANNY KRĄG
STYMULACJA
POLISENSORYCZNA WEDŁUG
PÓR ROKU
Czym jest metoda „ porannego
kręgu”
• Metoda
„porannego
kręgu”
to
stymulacja
polisensoryczna, obejmująca wszystkie zmysły.
• Podstawą metody jest otaczająca nas przyroda,
której jesteśmy częścią. Dlatego prezentowane w
niej oddziaływania są odmienne dla każdej pory
roku, aby aktywizować nasze zmysły. Przypisuje
każdej z pór roku inne znaczenie.
• Metoda „ porannego kręgu” polega na pobudzaniu
wszystkich
zmysłów
za
pomocą
symboli
podstawowych, których źródłem jest świat
przyrody. Symbole to: żywioły, barwy, zapachy,
smaki, wrażenia dotykowe.
GŁÓWNY CEL METODY
„ PORANNEGO KRĘGU”
• Budowanie w dzieciach poczucia
bezpieczeństwa, radości, zaufania a
przede wszystkim komunikacji poprzez
pobudzanie zmysłów do działania.
STYMULACJA PERCEPCJI
WZROKOWEJ
-Doświadczanie bodźców wzrokowych
-Rozwijanie koncentracji wzrokowej
-Rozwijanie spostrzegawczości
-Rozwijanie pamięci wzrokowej
STYMULACJA PERCEPCJI
SŁUCHOWEJ
-Aktywizowanie zmysłu słuchu
-Usprawnianie koncentracji na bodźcach
słuchowych
-Zwiększanie reakcji na różne sygnały
-Rozróżnianie dźwięków
STYMULACJA PERCEPCJI
DOTYKOWEJ
- Aktywizacja zmysłu dotyku poprzez zachęcanie
dzieci do dotykania przedmiotów o różnej
konsystencji
i strukturze
-Nabywanie różnych doświadczeń dotykowych i
łączenie
ich
z różnymi sytuacjami
- Aktywizacja zmysłu dotyku poprzez zachęcanie
dzieci do dotykania przedmiotów o różnej
konsystencji
i strukturze
-Nabywanie różnych doświadczeń dotykowych i
łączenie
ich
z różnymi sytuacjami
STYMULACJA PERCEPCJI
SMAKOWEJ I WĘCHOWEJ
-Aktywizacja zmysłu węchu i smaku poprzez
poznawanie różnych smaków i zapachów
-Kojarzenie zapachów i reagowanie na różny
smak
-Nabywanie umiejętności reagowania na
określony smak
i kojarzenia zapachu z różnymi substancjami.
Barwy odpowiadające
poszczególnej porze roku
• WIOSNA:
KOLOR ZIELONY
uspokaja,
odpręża, rozluźnia, symbol budzenia
się przyrody do życia.
• LATO:
KOLOR
CZERWONY
silnie
pobudza, uaktywnia.
• JESIEŃ:
KOLOR ŻÓŁTY
wprawia w dobry
nastrój, przynosi radość, wzmacnia.
• ZIMA: KOLOR BIAŁY I
NIEBIESKI
przynosi spokój, uspokaja.
ZMYSŁY NA KTÓRYCH OPIERA
SIĘ METODA „PORANNEGO
KRĘGU”
ZMYSŁ WZROKU
Najważniejszym
bodźcem
wzrokowym
jest
nauczyciel prowadzący zajęcia. Elementami
najbardziej oddziałującymi na dziecko jest nasza
postawa, zachowanie, nastrój. To nasz głos
sprawia, że dziecko może się uspokoić bądź
pobudzić, być radosne lub znużone. Najważniejszy
moment to uzyskanie kontaktu wzrokowego z
dzieckiem,
wypowiadanie
jego
imienia,
masowanie jego dłoni.
Zmysł dotyku
Podstawowym
działaniem
wykorzystanym w metodzie jest
masaż
dłoni
wykonywany
na
przywitanie.
Masaż
może
być
przeprowadzony
w
formie
głaskania,
masowania
czy
uciskania. Dotyk powinien być
dokładny, przekonujący.
Do wykonania tego masażu używamy
poszczególnego
olejku.
Zapach
wybieramy odpowiedni dla każdej pory
roku. WIOSNĄ wykorzystamy zapach
odżywiającego
olejku
cytrynowego.
LATEM olejku różanego pomagającego
się odstresować, ukoić złość. JESIENIĄ
wybierzemy lawendę która uspokaja,
wzmacnia. ZIMĄ natomiast wykorzystamy
miętę, która także uspokaja, wzmacnia,
rozluźnia.
ZMYSŁ SŁUCHU
Każdej porze roku przypisywany jest inny
instrument muzyczny odpowiadający za
poszczególne doznania dźwiękowe.
WIOSNA: używamy bębna
LATEM: używamy grzechotki z piaskiem lub
gongu
JESIENIĄ: używamy dzwonków
ZIMĄ: używamy trójkąta i dzwonków
ZMYSŁ SMAKU
Jest
niezbędny
w
przeżywaniu
przyjemności
smakowania
się
pokarmami. Analogicznie do zmysłu
słuchu, każdej porze roku odpowiadają
poszczególne bodźce smakowe.
WIOSNĄ podajemy dzieciom cytrynę z
cukrem
LATEM konfitury z wiśni
JESIENIĄ miód lub krem orzechowy
ZIMĄ miętowe pastylki w czekoladzie
FAZY „PORANNEGO KRĘGU”
I.
ZAPALENIE LAMPKI ZAPACHOWEJ (odpowiedniej dla danej pory roku)
II.
OBEJŚCIE Z LAMPKĄ DZIECI SIEDZĄCYCH W KRĘGU Z
WYMIENIENIEM ICH IMION
III.
ŚPIEWANIE POWITALNEJ PIOSENKI Z MASOWNIEM DŁONI DZIECI
OLIWKĄ ZAPACHOWĄ
IV.
KRÓTKIE OPOWIADANIE O AKTYULNEJ PORZE ROKU
V.
ZABAWA INSTRUMENTEM
VI.
ZAKŁADANIE NA GŁOWY DZIECI KOLOROWYCH CHUST
VII. ZACIEMNIANIE SALI, SZUKANIE LAMPKĄ DZIECI I WYPOWIADANIE
ICH IMION
VIII. ZASTOSOWANIE BODŹCÓW SMAKOWYCH
IX.
GASZENIE LAMPKI ZAPACHOWEJ
BIBLIOGRAFIA
• 1. KIELIN J., Rozwój daje radość- terapia dzieci
upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim
Gdańskie Wydawnictwo pedagogiczne, Sopot 1999
• 2. KOŚCIELAK M., Oblicza upośledzenia, Warszawa
1998
• 3. PISZCZEK M., Edukacja uczniów z głębokim
upośledzeniem umysłowym, Warszawa 2000
• 4. PISZCZEK M., Terapia zabawą, terapia przez
sztukę, Warszawa 2002