Współzależności

międzynarodowe

Katedra Stosunki

Międzynarodowe, rok I, gr. C

Współzależność państw

• Powiązania między państwami

oparte na zasadzie suwerenności,
braku jakiejkolwiek podległości
względem siebie, charakteryzujące
się równowagą, wspólnymi
interesami i wartościami, którego
wynikiem i wyrazem może być rozwój
procesów integracyjnych, tworzenie
wspólnych instytucji.

Powstanie współzależności

państw

• Współzależność państw powstaje w

wyniku takich czynników
pozytywnych, jak dostrzeganie
wspólnych interesów i celów grupy
państw lub całej społeczności
międzynarodowej, ale i dysproporcji
w rozwoju państw lub narastających
wspólnych zagrożeń globalnych
problemów.

Współzależności w

znaczeniu pozytywnym

przejawiają się w trzech

sytuacjach:

• gdy nie generują konfliktów
• gdy służą rozwijaniu współpracy

międzynarodowej

• gdy ich zerwanie byłoby szkodliwe

dla wszystkich zainteresowanych
podmiotów

Współzależności o znaczeniu

negatywnym

• gdy generują one konflikty
• gdy zakłócają i hamują współpracę

międzynarodową

• gdy ich zerwanie nie szkodzi

zainteresowanym podmiotom.

Poziome współzależności

pośrednie 

• Przejawiają się w postaci pewnych

zdarzeń i procesów

międzynarodowych, które zachodzą

w kręgu jednych państw, ale

równocześnie oddziałują na krąg

innych. Są to np. procesy rozwojowe

w tzw. centrum i na peryferiach,

rozwój procesów ponadnarodowych i

jednoczesne podkreślanie autonomii

narodowej młodych państw,

zakłócenia gospodarek wielu krajów.

 Pionowe współzależności

bezpośrednie

• Występują przede wszystkim w

stosunkach bilateralnych państw,

których siły ocierają sie o skrajności

asymetrii autonomii. Zaznacza się wtedy

wyraźny brak zrównoważenia stosunków,

a zarazem ujawniają się tendencje do

dominacji i podporządkowania. Są to z

reguły zależności faktyczne (np. państwa

dłużnika od wierzyciela lub importera od

monopolistycznego eksportera

BIBLIOGRAFIA

• J. Kukułka, Teoria stosunków

międzynarodowych, Warszawa 2000.