Makro i mikroekonomia
Przedmiot i zakres ekonomii
Wykład 1
Ksenofont V VI w p.n.e.
• Oikonomikos ( Ekonomika )
• Nauka o gospodarstwie, o
zarządzaniu majątkiem, domem .
Należą do niej m.in. Sprawy związane
ze zdobyciem środków utrzymania, z
sensownym użyciem pieniędzy (na
prace budowlane, hodowlę koni lub
uprawę roślin)
Ksenofont
• Ksenofont powiada, że w
gospodarstwie domowym można
wydać wiele pieniędzy i mało mieć z
tego korzyści, można też przy użyciu
mniejszych środków uzyskać dobre
wyniki.
• Ekonomia jest zarówno dyscypliną
naukową jak i wiedzą praktyczną.
Arystoteles IV w p.n.e.
• Przewyższył Ksenofonta stopniem
uogólnienia zjawisk ekonomicznych
• Ekonomia u Arystotelesa oznacza
naukę o prwawach gospodarstwa
domowego.
• Oikos znaczy po grecku dom,
gospodarstwo , nomos to prawo
Ekonomia polityczna
• XVII wieku Antoine’a Montchretien
wydaje Traktat o ekonomii politycznej
(1615 r ) przymiotnik ,,polityczny’’ miał
oznaczać, że chodzi o prawa
gospodarstwa państwowego.
• Zajął się w książce problematyką
finansów państwowych
• Ekonomia polityczna to oznaczenie
badań poświęconych problemom
społecznego gospodarowania.
Ekonomia jako system
naukowy
• Narodziny liberalnego systemu
gospodarczego – kapitalizm
wolnokonkurencyjny
• A. Smith(1723-1790) ,,ojciec ekonomii
politycznej kapitalizmu’’ i D.Ricardo (1772-
1823) twórcy systemu ekonomii politycznej
• Zaliczeni do szkoły ekonomii politycznej
J.S. Mill (1806-1873) oraz K.Marks (1818-
1883)
Ekonomia jako system
naukowy
• Paradygmatem szkoły klasycznej ekonomii
jest niczym nie ograniczona wolna
konkurencja, a jedynym regulatorem
rynku - ,,niewidzialna ręka’’, która
sprawia, że sprzeczne z interesem ogółu
działania kupców i przemysłowców są w
końcu zgodne z interesem społeczeństwa .
• Model wolnej konkurencji jest do dziś
podstawą (paradygmatem) współczesnych
teorii ekonomicznych.
Ekonomia jako system
naukowy
• W polskiej literaturze ekonomię
polityczną nazywano nauką o
gospodarstwie społecznym.
• J. Supiński książka Szkoła polska
gospodarstwa społecznego (1862-
1865) oraz S. Grabski Ekonomia
społeczna (1932)
Zasada gospodarności
• Według A. Krzyżanowskiego, ekonomiści
badają działalność ludzką jako
podporządkowaną zasadzie najmniejszego
wysiłku, czyli gospodarności, w procesie
zdobywania środków zaspokajania
potrzeb.
• Możne powiedzieć, że zadaniem
ekonomiki jest rozpoznanie i badanie w
działaniach ludzkich przejawów zasady
gospodarności .
Zasada gospodarności
• O.Lange ( 1904-1965) według
polskiej ekonomii , uważał, że
określenie ekonomia polityczna i
ekonomia społeczna , są w języku
polskim równoważne, chociaż to
ostatnie oddaje lepiej właściwą treść
nauki.
Zasada gospodarności
• E. Taylor ( 1884-1967) , w najogólniejszym
ujęciu przedmiotem ekonomiki ( ekonomii
) jest gospodarowanie. Istota
gospodarowania leży w tym, że
rozporządza się ograniczonymi środkami,
a ma się przed sobą wielość celów , do
jakich te środki mogą być użyte, wtedy
zjawia się wybór, występują zagadnienia
wartości, kosztów, rozdziału dochodu
społecznego itd.
Przedmiot ekonomii
• Ekonomia jest dyscypliną zajmującą się
opisem kategorii i zjawisk gospodarczych
oraz ich analizą teoretyczną, służącą
wykryciu prawidłowości procesu
gospodarowania.
• Ekonomia jest nauką o metodach
oszczędnego gospodarowania ograniczonymi
zasobami o alokacji tych zasobów w celu
zaspokojenia konkurujących ze sobą potrzeb
w sposób możliwie najpełniejszy. Takie
wykorzystanie ograniczonych środków aby
zmaksymalizować cel, do którego dążymy.
Przedmiot ekonomii
• A. Marshall – ekonomia polityczna lub
ekonomika jest badaniem rodzaju
ludzkiego w jego codziennym życiu
gospodarczym, bada ona tę stronę
działalności indywidualnej i społecznej,
która jest ściśle związana z osiąganiem i
użytkowaniem rzeczy materialnych,
niezbędnych do dobrobytu.
• Jest nauką o tym jak ludzie żyją, działają i
myślą w codziennym życiu
gospodarczym .
Przedmiot ekonimii
• L.Ch. Robbins – ekonomika jest nauką,
która bada stosunki międzyludzkie jako
relacje między celami i środkami oraz
alternatywnymi możliwościami ich użycia.
• E.Taylor – ekonomia jest nauką badającą,
jak ludzie radzą sobie z rzadkością, czyli
brakiem nieograniczonej dostępności dóbr.
Jest to nauka o tym, jak rozwiązać problem
alokacji ograniczonych zasobów w celu
optymalnego zaspokojenia konkurujących
ze sobą potrzeb.
Pojęcie rzadkości w
ekonomii
• Rzadkość jest stosunkiem użyteczności do
ilości dobra, czyli użytecznością zawartą w
jednostce danego dobra. Dobro jest
użyteczne wówczas, gdy ma zdolność
zaspokajania potrzeb.
• Konsekwencją rzadkości jest dążenie do
zawłaszczania i wymieniania dóbr oraz ich
pomnażania w procesach produkcyjnych.
• Rzadkość pojmowana jest jako fakt , że
dobra nie występują w takich ilościach, aby
można było mieć je wszystkie.
Wiedza
• Wiedza nie jest zasobem rzadkim. Wiedza to
pewien ogólny stan świadomości społecznej.
• Zasób wiedzy naukowej to nagromadzenie
efektów badań naukowych dokonanych w
poprzednich okresach przez przedstawicieli
poszczególnych dyscyplin, w różnych
zakresach.
• Badania naukowe w sferze badań i rozwoju
oznaczają strumień nowej wiedzy, odkrycia i
wynalazki wzbogacają już istniejący zasób
wiedzy.
Wiedza szczególny czynnik
produkcji
Podział wiedzy na wiedzę :
1.
Konkurencyjną- ograniczona co do udziału
uczestników życia gospodarczego ( np.
wiedza technologiczna , opatentowana )
2.
Niekonkurencyjna – dostępna dla
wszystkich uczestników życia
gospodarczego (teoretycznie, bo w
praktyce trzeba spełnić pewne warunki –
mieć określone kwalifikacje,
wykształcenie )
Wiedza szczególny czynnik
produkcji
• Kapitał wiedzy – traktowany jako czynnik
produkcji, charakteryzuje się tym , że nie
zużywa się jak kapitał fizyczny, nie traci
na wartości i nie może być równocześnie
użytkowany przez różnych uczestników
życia gospodarczego.
• W procesie wykorzystania wiedzy
występuje zjawisko synergii, czyli
wzmocnienia innych współdziałających
czynników.
Zasoby
• Uniwersalnym celem prowadzenia
działalności jest zaspokojenie potrzeb. Jest
to bodziec skłaniający ludzi do
wykorzystywania różnorodnych zasobów.
Przez zasób rozumiemy nagromadzenie
różnych elementów niezbędnych w
procesach produkcyjnych .
• Ludzie pierwotni korzystali z zasobów
naturalnych, gotowych do użycia bez
obróbki( woda jagody owoce).
Zasoby
• Następnie ludzie zaczęli
przystosowywać i przetwarzać
zasoby naturalne na swój użytek.
• Kolejny krok – człowiek tworzy i
produkuje elementy składające się na
zasoby nie występujące w gotowej
postaci w przyrodzie oraz wytwarza
inne zasoby użyteczne gospodarczo.
Kapitał jako zasób
• Kapitał to zasób ( majątek ), który
właściciel angażuje w działalność
gospodarczą na własny rachunek w
celu uzyskania korzyści , zwanych
zyskiem.
Zasoby
• P.A. Samuelson wymienia cztery grupy
zasobów niezbędnych
1.
Zasoby ludzkie( podaż pracy,
wykształcenie , motywacja )
2.
Zasoby naturalne
3.
Akumulacja kapitału ( kapitał rzeczowy )
4.
Technologia ( nauka, zarządzanie,
przedsiębiorczość )
Zasoby
• Współcześnie możemy wydzielić pięć
grup zasobów :
1.Zasoby ludzkie
2.Zasoby kapitału fizycznego, obejmujące
kapitał rzeczowy ( w tym pieniądze )
oraz zasoby naturalne
3.Technologię
4.Kapitał ludzki
5.Kapitał społeczny
Zasoby
• Zasoby ludzkie – zasoby pracy( czysta siła robocza
+kapitał ludzki efekt edukacji i kształcenia + kapitał
społeczny czyli stosunki międzyludzkie.
• Technologia – organizacja wiedzy służąca celom
praktycznym, odgrywa rosnącą rolę w rozwoju
gospodarczym i społecznym.
• Kapitał ludzki – zasób wiedzy i kwalifikacji, stan
zdrowia umożliwiający wykonywanie pracy, to
ekonomiczny potencjał produkcyjności społeczeństwa,
który reprezentują wykształceni i zdolni do uczenia się
osobnicy
• Kapitał społeczny to indywidualne i instytucjonalne
stosunki międzyludzkie.
• Kapitał intelektualny studiowanie korzeni wartości
przedsiębiorstwa
Potrzeby
• Celem gospodarowania, niezależnie od
formy systemu gospodarki rynkowej,
jest zaspokajanie potrzeb ludzkich.
Potrzeby to wszystko to co jest
potrzebne, nieodzowne, konieczne bez
czego nie można się obejść.
• Potrzeby dzielimy na :
1.Egzystencjalne – zdeterminowane przez
czynniki biologiczne ( żywienie,
mieszkanie, sen, odpoczynek )
Potrzeby
1. Socjalne –poza potrzebami
egzystencjalnymi obejmują potrzeby w
zakresie higieny, kultury oświaty
2. Produkcyjne – związane z działalnością
gospodarczą
3. Konsumpcyjne – to potrzeby
egzystencjalne i socjalne
4. Indywidualne -zaspokajane indywidualnie
5. Zbiorowe - bezpieczeństwo , oświata ,
nauka, sprawiedliwość , ochrona zdrowia,
ochrona środowiska
Makroekonomia
• Zadaniem makroekonomii jest opis i
analiza zjawisk rozwoju gospodarczego
oraz funkcjonowania gospodarki jako
całości, czyli sposobu jej działania z
uwzględnieniem relacji rynku i państwa.
• Makroekonomia bada takie zjawiska , jak
dochód narodowy oraz czynniki jego
wzrostu, problemy równowagi ogólnej i
rynkowej, funkcjonowanie całej
gospodarki, jak zatrudnienie, płace,
handel, pieniądz i banki.
Mikroekonomia
• Mikroekonomia zajmuje się przede
wszystkim badaniem poszczególnych
rynków funkcjonujących w ramach
danej gospodarki.
• Zajmuje się takimi zagadnieniami jak :
co określa cenę poszczególnego dobra,
co decyduje o wielkości produkcji
danej firmy, co decyduje o wysokości
płac, zysków, stopy procentowej
Mezoekonomia
• Opis i analiza zjawisk związanych z
procesami przemian strukturalnych
zyskały nazwę – mezoekonomia.
• Mezoekonomia zajmuje się
pośrednimi wielkościami
ekonomicznymi, nie będącymi ani
agregatami makro-, ani wielkościami
stricte mikroekonomicznymi.
Ekonomia, a polityka
• Makroekonomiczna polityka gospodarcza
polega na sterowaniu przez rząd
podatkami, wydatkami budżetowymi,
wpływaniu na podaż pieniądza w celu
wspierania zatrudnienia i produkcji,
stabilnego poziomu cen oraz rozwoju
gospodarczego o pożądanej strukturze,
zapewniającej wzrost dobrobytu ludności
danego kraju.
Ekonomia, a polityka
• Mikrostruktura gospodarcza ma na
celu znalezienie sposobu zwiększenia
efektywności gospodarowania.
Analiza kosztów w przedsiębiorstwie
umożliwi identyfikację miejsc
powstawania nadmiernych kosztów,
badanie elastyczności popytu
umożliwi kształtowanie wielkości
podaży.
Współczesne ujęcie przedmiotu
ekonomii
• Ekonomia pozytywna – opis istniejącej
rzeczywistości , czyli zajmowanie się
światem takim jaki jest, a nie jaki powinien
być. Celem jest ustalenie i opisanie wpływu
zmian wielkości ekonomicznych (cen, płac)
na efektywność działalności gospodarczej.
• Ekonomia normatywna – ocena wartości
jakie powinny być (ceny, płace,
zatrudnienie, poziom produkcji)Zwolennicy
takiego podejścia postulują pożądane
kierunki polityki cen, płac, ustalają normy
postępowania.
Prawa ekonomiczne, a prawa
przyrody
• Prawo przyrody i społeczeństwa – w
przyrodzie działają określone
prawidłowości, ludzie poznają ich
charakter i formułują prawa nauki.
Prawo współzależności masy i enrgii
E=mc2, prawo grawitacji Newtona,
podobnie jest ze społeczeństwem tu
działają prawa społeczne .
Prawa
• Proces gospodarczy – kompleks działeń
ludzkich stale powtarzających się w
określony sposób ( rolnik-orka, nawożenie,
siew, pielęgnacja roślin, zbiór, zwózka,
sprzedaż plonów ).
• Między poszczególnymi działaniami ludzi
występują relacje i związki, to nazywamy je
prawidłowościami ekonomicznymi, czyli
prawidłowości ekonomiczne to konieczne
zależności i związki występujące między
istotnymi elementami procesu
gospodarowania , powtarzające się
regularnie i w określony sposób.
Rodzaje praw
ekonomicznych
• Prawa ekonomiczne to słowne
sformułowania określające związki
między poszczególnymi składnikami
procesu gospodarczego .
Rozróżniamy prawa przyczynowe,
prawa współistnienia oraz prawa
funkcyjne.
Prawa przyczynowe
• Prawa przyczynowe to związki (relacje)
między elementami procesu
gospodarczego polegające na tym, że po
pewnym określonym zdarzeniu stale
następuje inne określone zdarzenie , przy
czym następstwo to odbywa się w czasie.
Wcześniejsze zdarzenie to przyczyna
pózniejsze skutek .( obniżenie ceny na
dany produkt powoduje wzrost zakupów)
Prawo współistnienia
• Prawo współistnienia polega na
łącznym występowaniu dwu lub
więcej zdarzeń, które tworzą pewną
strukturę zdarzeń , występując stale
razem.
Prawa funkcjonalne
• Z prawami funkcjonalnymi mamy do
czynienia gdy istnieje związek
między ilościowo wymiernymi
zdarzeniami, który można
przedstawić za pomocą funkcji
matematycznej np. funkcja popytu i
podaży
Stosunki społeczne i
ekonomiczne
• Dążenie do zaspokojenia potrzeb
jednostkowych jest naturalnym celem
działania ludzi, niezależnie od typu i
formy stosunków społecznych. Jest to
uniwersalny cel gospodarowania i główna
siła napędowa rozwoju ludzkości. Stosunki
społeczne to ogół względnie stałych
związków i relacji zachodzących między
ludzmi w procesie ich społecznego
działania. Ważną częścią tych stosunków
są stosunki ekonomiczne.
Stosunki ekonomiczne
• W zakres stosunków ekonomicznych
wchodzą stosunki produkcji ( relacje
między ludzmi w procesie produkcji),
stosunki podziału (w procesie
podziału wytworzonych dóbr),
stosunki wymienne( na rynku między
kupującym i sprzedającym) oraz
stosunki konsumpcji ( indywidualnej i
zbiorowej)
Własność
• Podstawą stosunków społecznych są
stosunki własności, decydującą rolę
odgrywa własność czynników
produkcji.
• Prawo własności to zbiór uprawnień ,
jakimi dysponuje dany podmiot, czyli
właściciel prywatny lub publiczny, w
stosunku do określonego zasobu dóbr.
Społeczny podział pracy
• Społeczny podział pracy, który jest procesem
historycznym , wyznacza poszczególnym ludziom i
grupom społeczno-zawodowym określone miejsce
w procesie gospodarowania, co powoduje
ukształtowanie się określonych relacji między nimi.
• Przed tysiącami lat gospodarowanie odbywało się w
prostszych formach . Gospodarstwo domowe
związane z produkcją –rolniczą, powoli rozwijała się
gospodarka wymienna , w której wytwarzano
produkty nie tylko na własne potrzeby, ale i dla
innych, na zamówienie lub rynek. Rozwój wymiany i
rozszerzenie rynków spowodował specjalizację
producentów oraz społeczny podział pracy między
ludzmi, przedsiębiorstwami, gospodarkami
narodowymi.