Zakażenia układu
oddechowego u osób z
immunosupresją.
Piotr Machiński
Zakażenia układu oddechowego u osób z
immunosupresją.
Osoby z zaburzeniami odporności są
podatne na infekcje wywoływane przez
ustroje o małej zjadliwości, które
powszechnie występują w środowisku i
nie stanowią zagrożenia dla osób z
prawidłową odpornością.
Zakażenia te nazywamy
oportunistycznymi.
Zakażenia układu oddechowego u osób z
immunosupresją.
Przyczyny zaburzeń odporności:
- chemioterapia w leczeniu onkologicznym
- zaburzenia hematologiczne - leukopenia
- leczenie immunosupresyjne (np. w chorobach z autoagresji)
- zakażenie wirusem HIV
Patogeny powodujące zakażenia oportunistyczne:
- Pneumocystis jirovecii
- Aspergillus fumigatus
- Legionella pneumophila
- Mycobacterium avium/intracellulare
- CMV
Pneumocystoza
najczęściej u:
zakażonych wirusem HIV
chorych po przeszczepach narządów i komórek
macierzystych
chorych leczonych chemicznie z powodu nowotworów
chorych leczonych immunosupresyjnie z powodu chorób z
autoagresji
Objawy są niespecyficzne:
gorączka, kaszel, duszność, hipoksemia
zwykle nie stwierdza się rzężeń typowych dla zapaleń płuc
o innej etiologii
Pneumocystoza
W RTG stwierdza się:
- zmiany rozsiane, symetrycznie w obu
płucach o typie guzków lub matowej
szyby
Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu cyst
lub trofozoitów w popłuczynach oskrzelowo-
pęcherzykowych
Leczeniem z wyboru jest kotrimoksazol
Inwazyjne grzybice płuc
w większości wywołane przez
Aspergillus fumigatus
rzadziej Candida albicans
najczęściej u:
chorych z przewlekłą neutropenią
przwlekle leczonych wysokimi dawkami GKS
leczonych cytostatykami
leczonych antybiotykami o szerokim spektrum
pacjentów posiadających długo wkłucia
Inwazyjne grzybice płuc
W RTG stwierdza się:
- jeden lub kilka cieni krągłych które w tomografi komputerowej
mają wygląd guzków otoczonych wąską strefą zacienienia o
mniejszym wysyceniu – “objaw halo”
- objaw ten jest uważany za sugestywny dla inwazyjnej aspergillozy
płuc
Pewne rozpoznanie na podstawie stwierdzenia strzępków grzybni w
badaniu mikroskopowym materiału pobranego z płuc za pomocą biopsji
przezoskrzelowej
Leczenie:
- amfoterycyna B 1-1,5 mg/kg m.c. /d
- worikonazol 6 mg/kg m.c. co 12h przez pierwszą dobę, potem 4
mg/kg m.c. co 12h
Legionellowe zapalenie płuc –
Legionelloza
do zakażenia dochodzi najczęściej wziewnie
źródłem zakażenia są:
- systemy klimatyzacyjne
- nawilżacze
- prysznice
- fontanny
- wanny z hydromasażem
- dreny i cewniki wprowadzone do dróg oddechowych
najczęściej u:
- osób w podeszłym wieku
- leczonych immunosupresyjnie lub przewlekłą steroidoterapią
- zakażonych wirusem HIV
- osób z niewydolnością nerek, przewlekłymi chorobami płuc
Legionellowe zapalenie płuc –
Legionelloza
Etiologię legionellową sugeruje:
- ciężki stanogólny
- wysoka gorączka
- bóle brzucha, biegunka
- zaburzenia świadomości
- u 30% wysięk opłucnowy
Rozpozanie potwierdzamy:
- hodowlą legionelli z plwociny, wydzieliny oskrzelowej
- wykryciem antygenu w plwocinie, moczu, popłuczynach drzewa
oskrzelowego
- badaniem miana przeciwciał we krwi
Leczenie:
w praktyce zaleca się:
- azytromycynę 500mg/d
- lewofloksacynę 500-750 mg/d
- leczenie powinno trwać 14-20 dni
Mykobakteriozy
Etiologia
M. avium/intracellulare
M. kansasi
chorują głównie osoby leczone immunosupresyjnie
i zakażeni wirusem HIV
zmiany wywołane przez mykobakterie niegruźlicze
najczęsciej lokalizują się w płucach (94%),
rzadzko w w.chłonnych (3%) i skórze (3%)
Mykobakteriozy
Kryteria rozpoznania mykobakteriozy płuc:
• objawy z układu oddechowego
• jamiste lub guzkowe zmiany w RTG płuc
• rozstrzenie oskrzeli i liczne drobne guzki w HRCT
• wykluczenie innej choroby
• dodatni wynik hodowli 2 lub więcej próbek plwociny, lub dodatni 1
wynik posiewu wydzieliny oskrzelowej, lub popłuczyn oskrzelowych lub
• dodatni wynik badania histologicznego i posiewu materiału z biopsji
Leczenie:
- w etiologii M. avium – ryfampicyna z klarytromycyną i etambutolem
(w ciężkich przypadkach należy dodać streptomycynę lub amikacynę)
- w etiologii M. kansasi – ryfampicyna z etambutolem i izoniazydem
Zapalenia płuc wywołane przez wirus
CMV
najczęściej u:
biorców przeszczepów otrzymujących immunosupresje
objawy niespecyficzne:
gorączka
anoreksja
bóle stawów
suchy kaszel
duszność
hipoksemia
leuko- i trombocytopenia
zmiany w RTG:
obustronne zmiany rozsiane typu siateczki
zlokalizowane najpierw w dolnych obwodowych cz. płuc które potem szerzą się w
kierunku centralnymi do góry
Zapalenia płuc wywołane przez wirus
CMV
rozpoznanie jest bardzo trudne ze względu
na dużą częstość występowania zakażenia
bez objawów choroby
Rokowanie jest złe. Śmiertelność sięga 80%.
Leczenie:
- gancyklowir
- immunoglobulina odpornościowa przeciw CMV
Zakażenia układu
oddechowego u osób z
immunosupresją.
Koniec