Wykład 5
2.2. Białka
strukturalne
2. Białka - struktura i
funkcje
http://www.au.poznan.pl/~gralew/dydaktyczne/bialka.ppt#397,9
Struktura kolagenu – drugorzędowa
Kolagen
Jest to zewnątrzkomórkowe białko, które jest
głównym składnikiem włóknistym skóry, kości,
ścięgien, chrząstek i zębów.
Struktura I-rzędowa: ok. 1000 aminokwasów,
Powtarzająca się sekwencja Gly-Pro-Hyp (gdzie
Hyp – hydroksyprolina)
Struktura II-rzędowa: trzy nawinięte na siebie
helisy alfa, cząsteczka ma kształt cylindryczny,
długość 300 nm i średnica 1.5 nm.
Struktura I-rzędowa kolagenu
Struktura II-rzędowa kolagenu
http://www.au.poznan.pl/~gralew/dydakty
czne/bialka.ppt#397,9
,
Struktura kolagenu – drugorzędowa
Pomiędzy nićmi występują wiązania
wodorowe pomiędzy N-H i O=C, na jeden
skręt spirali przypada 3.3 reszty
aminokwasowej, skok spirali wynosi 0.29
nm (tj długość osi przypadającej na jedną
resztę aminokwasową). Hydroksyprolina
(Hyp) jest wytwarzana przez organizmy
ssaków z proliny w reakcji, w której
czynnikiem wiążącym drugi atom tlenu (od
O
2
) jest witamina C (kwas askorbinowy,
askorbinian). Odgrywa on w ten sposób rolę
antyutleniacza.
Brak witaminy C w diecie powoduje, że w
kolagenie zamiast Hyp występuje Pro. Taki
kolagen jest „miękki”; tkanka chrząstna jest
słaba i występują objawy chorobowe
(szkorbut).
N
CH
2
CH
2
H
C
H
H
O
+ O
2
+
COO-
CH
2
CH
2
C O
COO-
hydroksylaza
prolinowa
+ askorbinian (witamina C)
N
CH
2
CH
2
H
C
OH
H
O
+ CO
2
+
COO-
CH
2
CH
2
COO-
Pro
Hyp
-ketoglutar
an
bursztynian
O
O
C
OH
OH
HO
H
CH
2
OH
KWAS
ASKORBINOWY
(WIT. C)
O
O
C
OH
O-
HO
H
CH
2
OH
O
O
C
O
O
HO
H
CH
2
OH
ASKORBINIAN
forma zredukowana
KWAS
DEHYDROKSYASKORBINOWY
forma utleniona
2.3. Białka
transportujące
2. Białka - struktura i
funkcje
Błony tłuszczowe (lipidowe) składają się z części
hydrofobowej, którą stanowią łańcuchy kwasów
tłuszczowych (palmitynowego – C
16
i oleinowego – C
18
, z
jednym wiązaniem podwójnym):
oraz z gliceryny. Są więc estrami. Dwie grupy
hydroksylowe gliceryny są zestryfikowane kwasami
tłuszczowymi, a trzecia jest zestryfikowana innym
składnikiem: grupą fosforanową (w fosfatydach), grupą
fosfocholinową (fosfatydylocholina) i innymi:
COOH
C
15
H
30
COOH - kwas
palmitynowy
C
17
H
32
COOH - kwas
oleinowy
COOH
CH
3
CH
2
C
O
O
CH
2
C
H
O
H
2
C
C
O
H
2
C
CH
2
H
3
C
H
C
H
C
O
P
O
O-
O
CH
2
CH
2
N
CH
3
CH
3
CH
3
+
14
7
7
Wzór fosfatydylocholiny
Błony mają charakter warstwy podwójnej, w której reszty
hydrofilowe zwrócone są na zewnątrz błony, a łańcuchy
węglowodorowe do środka. Tak skonstruowane błony są zdolne do
przepuszczania różnych substancji małocząsteczkowych i jonów
dzięki zawartych w nich białkach. Gramicydyna A jest białkiem, które
tworzy kanał do transportu jonów Na
+
.
hydrofilowy koniec fosfolipidu
hydrofobowy ³añcuch fosfolipidu
- dwie cz¹steczki grmicydyny A:
OHCHN-L-Val-Gly-L-Ala-D-Leu-L-Ala-D-Val-L-Val-D-Val-L-Trp-D-Leu-
L-Trp-D-Leu-L-Trp-D-Leu-LTrpCONH(CH
2
)
2
-OH
Na
+
2.4. Hemoglobina –
portret białka
allosterycznego
2. Białka - struktura i
funkcje
Struktura przestrzenna hemoglobiny. Dwie podjednostki alfa i
dwie podjednostki beta są zaznaczone różnymi kolorami.
Zielony jest hem.
Cząsteczka tlenu jest wiązana przez jon żelaza(II),
który znajduje się w otoczeniu hemowym. Hem jest
tetrapirolowym układem makrocyklicznym, którego
cztery atomy azotu trwale wiążą jony metali
przejściowych; w hemie jest nim żelazo(II/III):
N
N
N
N
H
H
H
H
Fe
COOH
COOH
• Około 75% białkowej częśći hemoglobiny występuje w
postaci helisy a.
• Hemoglobina wiąże odwracalnie tlen.
• W cząsteczce hemoglobiny są cztery hemy w otoczeniu
dwóch podjednostek a i dwóch podjednostek b.
• Wiązanie tlenu wykazuje charakter kooperatywny, tzn
druga cząsteczka tlenu jest wiązania silniej niż pierwsza,
trzecia – silniej niż druga itd..
• Również uwolnienie cząsteczki tlenu od jednej
podjednostki ułatwia uwalnianie tlenu z pozostałych
podjednostek.
• Hemoglobina wiąże także CO
2
i H
+
. Podwyższenie
stężenia zarówno CO
2
jak i H
+
powoduje zmniejszenie
powinowactwa hemoglobiny do tlenu (efekt Bohra)
To ma istotne znaczenie, ponieważ w szybko
metabolizującej tkance, takiej jak czynny mięsień,
wytwarzane są znaczne ilości CO
2
i H
+
(w naczyniach
włosowatych). Te warunki powodują szybkie uwalnianie
tlenu z natlenionej hemoglobiny.
• 2,3-difosfoglicerynian (BPG) – jeden z produktów
glikolizy, silnie wiąże się do hemoglobiny i 26-krotnie
zmniejsza jej powinowactwo do tlenu. Utlenowana
hemoglobina nie wiąże BPG.
O
2
Hb + H
+
+ CO
2
Hb + O
2
O
2
C
H+
w pêcherzykach
p³ucnych
w czynnej metabolizuj¹cej
tkance (np. miêsniowej)
Efekt Bohra
Jednym z modeli opisujących kooperatywność
wiązania tlenu przez hemoglobinę jest model
Monoda, Wymana, Changeux.
Założenia:
(1) Białko może występować w jednej z dwu
konformacji: T lub R; wszystkie podjednostki
muszą być albo T albo R, nie ma form
mieszanych.
(2) Forma T ma małe powinowactwo do tlenu a
forma R – duże.
(3) Wiązanie każdej cząsteczki tlenu zwiększa
prawdopodobieństwo, że wszystkie
podjednostki danej cząsteczki hemoglobiny
wystąpią w formie R.
(4) Wiązanie pierwszej, drugiej, trzeciej i czwartej
cząsteczki O
2
powoduje wzrost stosunku [T]/[R]
od 9000 razy do, odpowiednio: 126, 1.76,
0.025, 0.00035.
Białko hemoglobinowe u
osobników chorych na
anemię sierpowatą jest
genetycznie zmienione;
miejsce kwasu
glutaminowego zastępuje
walina. To powoduje, że
podjednostki inaczej się
łączą, kształt krwinek z tą
hemoglobiną jest sierpowaty,
a powinowactwo do tlenu tej
zmienionej hemoglobiny jest
małe. Osoby te żyją krótko,
organizm jest słabo
natleniony. Organizmy
rzadko dożywają wieku 40
lat.