Zwalczanie gruźlicy

bydła

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
z dnia 23 listopada 2004 r.
w sprawie zwalczania
gruźlicy bydła
 (Dz. U. z dnia 6 grudnia 2004 r.)

ROZPORZĄDZENIERADY MINISTRÓW
z dnia 30 maja 2007 r.
w sprawie wprowadzenia programów zwalczania
enzootycznej białaczki bydła, gruźlicy bydła,
brucelozy u bydła,
wścieklizny...
(Dz. U. z dnia 13 czerwca 2007 r.)
załącznik nr 2

Dyrektywa Rady 64/432/EWG załącznik B

Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i tryb

zwalczania gruźlicy bydła, w tym:

• sposób i tryb postępowania przy

• podejrzeniu gruźlicy bydła,
• stwierdzaniu gruźlicy bydła,
• wygaszaniu ogniska gruźlicy bydła,

• rodzaje prób oraz sposób ich pobierania i wysyłania do badań

diagnostycznych,

• środki stosowane przy zwalczaniu gruźlicy bydła,
• procedury oczyszczania i odkażania,
• warunki i sposób ponownego umieszczania zwierząt w

gospodarstwach,

• wymagania niezbędne do uznania terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej lub regionu położonego na tym terytorium za urzędowo

wolne od gruźlicy bydła oraz szczegółowy tryb tego uznawania.

Powiatowy lekarz weterynarii:

•

po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia

gruźlicy bydła podejmuje niezwłocznie czynności mające na

celu wykrycie lub wykluczenie tej choroby, które obejmują:

• dochodzenie epizootyczne,
• badanie kliniczne albo badanie

poubojowe bydła oraz, jeżeli to konieczne

sekcję zwłok,

•

jeżeli to niezbędne, wykonuje

test diagnostyczny

w

kierunku gruźlicy bydła albo

pobiera próby do

badań diagnostycznych

, zabezpiecza je, znakuje i

przesyła do laboratorium,

Podejrzenie gruźlicy

• do czasu uzyskania wyników testów diagnostycznych w kierunku

gruźlicy bydła lub badań diagnostycznych,

obejmuje stado

nadzorem

, w ramach którego:

•zakazuje

przemieszczania bydła do stada oraz ze

stada, z wyłączeniem przemieszczania

dokonywanego w celu przeprowadzenia

natychmiastowego uboju,

•nakazuje

odosobnienie w stadzie sztuk bydła

podejrzanych o zakażenie lub chorobę,

• podejmuje inne niezbędne czynności zmierzające

do zapobieżenia rozprzestrzenianiu się gruźlicy

bydła.

Rodzaje prób oraz sposób ich

pobierania i wysyłania do badań

diagnostycznych

• Do badań diagnostycznych pobiera się

:

– wycinki chorobowo zmienionych narządów i

organów miąższowych, takich jak: płuca,

wątroba, śledziona wraz z okolicznymi

węzłami chłonnymi

- w przypadku uboju, padnięcia lub zabicia bydła,

które wykazywało dodatni wynik w teście tuberkulinowym,

– węzły chłonne: okołogardzielowe, oskrzelowe,

śródpiersiowe, nadwymieniowe, kąta żuchwy, krezkowe

oraz wnęki wątroby

- w przypadku braku zmian chorobowych oraz w

przypadku zabicia bydła, które wykazywało

dodatni wynik w teście tuberkulinowym,

– próby tkanek bydła zabitego,

poddanego ubojowi lub padłego

.

• Miejsca z których są pobierane próby:

– nie powinny być odkażane, ze względu na możliwość

inaktywowania czynnika zakaźnego nawet przez nieznaczną
ilość produktu biobójczego,

– oczyszcza się lub płucze wodą bez detergentów i produktów

biobójczych.

• Próby pobiera się

czystymi, jałowymi narzędziami

,

najlepiej jednorazowego użytku.

• Każdą próbę umieszcza się w mocnym, sterylnym,

szklanym lub plastikowym pojemniku, zamykanym
szczelnym przykryciem zabezpieczającym przed
wyciekiem zawartości. Przykrycie okleja się dookoła
wodoodporną taśmą samoprzylepną.

Podczas pobierania prób należy zachować szczególne

środki ostrożności oraz stosować ogólne przepisy

bezpieczeństwa i higieny pracy.
Każdą próbę pobranego materiału pakuje się i

transportuje z zachowaniem szczególnych środków

ostrożności.

• Powierzchnię zewnętrzną pojemnika po jego zamknięciu

odkaża się, a następnie płucze się czystą wodą i osusza.

• Każdy pojemnik zaopatruje się w

etykietę

zawierającą:

opis zwierzęcia i jego numer identyfikacyjny, rodzaj próby, datę i

miejsce jej pobrania, imię i nazwisko oraz adres posiadacza

zwierzęcia.

• Miejsce

, w którym pobierano materiał zakaźny, po

zakończeniu tych czynności

oczyszcza się i odkaża

, a

pozostałe części zwłok bydła usuwa się w sposób

uniemożliwiający szerzenie się choroby.

• Próby odpowiednio zapakowane umieszcza się w

kontenerze

,

mocnym kartonie

lub

drewnianym pudełku

i transportuje do laboratorium w temperaturze

4 °C

.

Dopuszcza się transport zamrożonych prób.

• Do każdej przesyłanej próby dołącza się

dokument

, w formie

pisma przewodniego, w którym podaje się w szczególności:

– imię i nazwisko oraz adres posiadacza zwierzęcia
– imię i nazwisko oraz adres i numer telefonu powiatowego lekarza weterynarii
– zakres i kierunek badań diagnostycznych
– gatunek zwierzęcia
– datę wystąpienia objawów klinicznych i ich opis
– opis stwierdzonych zmian sekcyjnych lub pośmiertnych.

• Na opakowaniu, o którym mowa wyżej, umieszcza się następujące

napisy ostrzegawcze i informacje

:

Materiał zakaźny! Nie

otwierać podczas transportu! W sytuacjach

szczególnych kontaktować się

z

(podać imię i nazwisko, adres i

telefon nadawcy lub wysyłającego powiatowego lekarza weterynarii oraz nazwę i
adres laboratorium referencyjnego).

• Próby przesyła się

bezpośrednio

do laboratorium, w możliwie

najkrótszym terminie. O przewidywanym terminie dostarczenia

przesyłki powiadamia się to laboratorium.

Potwierdzenie podejrzenia

gruźlicy:

Powiatowy lekarz weterynarii

powiadamia:

• państwowego powiatowego inspektora

sanitarnego- o podejrzeniu gruźlicy
bydła,

• podmiot skupujący mleko -

o zawieszeniu statusu
stada
wolnego od gruźlicy bydła.

Stwierdzenie gruźlicy

Powiatowy lekarz weterynarii:

• podejmuje czynności w celu zapobieżenia dalszemu szerzeniu się tej choroby w

szczególności:

• Zakazuje

przemieszczania bydła do stada oraz z tego stada, z

wyłączeniem przemieszczania dokonywanego w celu przeprowadzenia

natychmiastowego uboju,

• Zakazuje

karmienia mlekiem pochodzącym od zwierząt, u których została

stwierdzona gruźlica bydła, chyba że:

» mleko zostanie poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków

gruźlicy,

» mlekiem będą karmione wyłącznie zwierzęta pochodzące z tego samego

gospodarstwa,

• Zakazuje

dostarczania mleka pochodzącego od krów, które miały kontakt

ze zwierzęciem chorym lub zakażonym, do zakładu przetwórczego w celu

przetworzenia, chyba że:

» zostanie ono poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków gruźlicy,

odbywającej się pod nadzorem właściwego powiatowego lekarza weterynarii,

• Nakazuje

wykonanie testów diagnostycznych w kierunku gruźlicy

bydła,

• Nakazuje

oznakowanie i odosobnienie tych sztuk bydła w stadzie:

» u których została stwierdzona choroba,
» które miało kontakt ze zwierzęciem chorym lub zakażonym,
» które uzyskuje dodatni wynik w teście diagnostycznym w kierunku

gruźlicy bydła,

• Nakazuje

zabicie bydła, o którym mowa wyżej, nie później niż przed

upływem

30 dni

od dnia, w którym posiadacz bydła został

powiadomiony o wyznaczeniu ogniska gruźlicy.

Powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć ten termin o okres nie

dłuższy niż trzy miesiące w przypadku:

» jałówki lub krowy mającej się ocielić przed upływem trzech miesięcy,
» niemożności zabicia, w terminie 30 dni, wszystkich sztuk w stadzie

liczącym ponad 20 sztuk bydła, spowodowanej trudnościami

technicznymi wyznaczonego w tym celu zakładu.

Powiatowy lekarz weterynarii:

• niezwłocznie powiadamia:

• państwowego powiatowego inspektora

sanitarnego - o stwierdzeniu gruźlicy
bydła,

• podmiot skupujący mleko - o cofnięciu

statusu stada wolnego od gruźlicy bydła.

Stwierdzenie
gruźlicy

Powiatowy lekarz

weterynarii uznaje

ognisko gruźlicy

bydła za wygasłe

, jeżeli:

• wszystkie sztuki bydła

, u których stwierdzono gruźlicę bydła,

zostały

zabite

lub

padły

, a ich zwłoki zostały usunięte w sposób uniemożliwiający

szerzenie się choroby,

• przeprowadzono

oczyszczanie i odkażanie

w określony w Rozporządzeniu

sposób

,

• wyniki dwóch kolejnych badań pozostałych sztuk bydła, przeprowadzonych przy

zastosowaniu

testu tuberkulinizacji

porównawczej

, nie potwierdzają

występowania gruźlicy bydła, przy czym:

– pierwszy test przeprowadza się nie wcześniej niż po upływie

60 dni,

– drugi test przeprowadza się nie wcześniej niż w

czwartym

i nie później niż w

dwunastym

miesiącu od dnia usunięcia z ogniska gruźlicy bydła ostatniego

zwierzęcia, które uzyskało dodatni wynik badania w kierunku gruźlicy bydła.

Zwierzęta wprowadzone do stada, w którym zostało

wygaszone ognisko gruźlicy bydła

,

powinny pochodzić ze stada bydła urzędowo wolnego
od tej choroby, a w przypadku zwierząt

powyżej 6

tygodnia

życia powinny

:

– reagować ujemnie w próbie tuberkulinowej wykonanej

w

okresie 30 dni

przed opuszczeniem

gospodarstwa,

– nie mieć kontaktu z innymi zwierzętami

parzystokopytnymi o odmiennym statusie zdrowotnym,
od czasu opuszczenia gospodarstwa do czasu przybycia
do miejsca przeznaczenia.

Sposób przeprowadzania

oczyszczania i odkażania

 Środki ostrożności

• Osoby wykonujące zabiegi oczyszczania i

odkażania powinny być:

– przeszkolone w zakresie obchodzenia się ze środkami

używanymi do tych zabiegów, w tym w zakresie

przygotowywania ich roztworów,

– zaopatrzone w ochronne okulary lub maski, kombinezony

oraz rękawice i buty gumowe w celu ochrony przed

poparzeniem lub zatruciem środkami stosowanymi przy

wykonywanych zabiegach.

• Podczas wykonywania zabiegów oczyszczania i

odkażania należy przestrzegać ogólnych przepisów

w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

 Oczyszczanie

• polega na usunięciu

zakażonych odchodów zwierzęcych

i

innych

substancji mogących zawierać czynniki chorobotwórcze

z

pomieszczeń, w których było przetrzymywane bydło, pomieszczeń

gospodarczych, magazynowych, wybiegów i otoczenia budynków, a

następnie na ich unieszkodliwieniu.

• przeprowadza się przy użyciu:

– środków fizycznych

ręcznych narzędzi, sprzętu mechanicznego lub wody pod ciśnieniem;
–  

produktów biobójczych

określonych w przepisach o produktach biobójczych,
stosuje się je w następujący sposób:

• przy odkażaniu profilaktycznym - 0,5 litra roztworu tego produktu na 1 m

2

powierzchni lub według wskazań producenta

• przy odkażaniu w środowisku zakażonym - 1 litr roztworu tego produktu na 1 m

2

powierzchni lub według wskazań producenta

• oczyszcza się w następującej kolejności:

– wstępnie spryskuje się miejsca, w których było utrzymywane bydło - po

usunięciu bydła, jego zwłok lub tuszy - produktem biobójczym o takim

stężeniu, jakie jest stosowane podczas mycia i odkażania; produkt ten

pozostawia się na powierzchni odkażanej przez okres wskazany przez

producenta produktu;

– następnie oczyszcza się:

• sufit, a dalej ściany od góry w kierunku podłogi oraz okna i drzwi w

pomieszczeniach, w których było utrzymywane bydło

• żłoby, koryta, drabiny i przegrody, a także sprzęt, przedmioty i narzędzia,

które były używane przy wykonywaniu czynności związanych z utrzymywaniem

bydła, oraz ubrania ochronne i obuwie osób wykonujących te czynności,

• podłogi oraz ziemię na wybiegach;

– zbiera się zanieczyszczenia stałe oraz nawóz pochodzący od bydła i

poddaje się je unieszkodliwieniu;

– spala się w bezpiecznym miejscu na terenie gospodarstwa drewniane

przedmioty, w tym żłoby, koryta, przegrody, podłogi oraz inne przedmioty,

jeżeli jest niemożliwe ich skuteczne oczyszczenie i odkażenie.

 Odkażanie

• przeprowadza się przy użyciu

:

– środków fizycznych

w tym przez spalenie sprzętów drewnianych, opalanie

sprzętów metalowych, użycie gorącej wody lub pary
wodnej;

– produktów biobójczych
– środków biologicznych

zawierających bakterie nitryfikacyjne, stosowanych

do odkażania obornika i gnojowicy .

Odkażanie obornika

• na terenie gospodarstwa, w którym stwierdzono gruźlicę bydła, w

pobliżu pomieszczeń inwentarskich, na podłożu utwardzonym, w
miarę nieprzepuszczalnym, wyznacza się miejsce na

kopiec z

obornikiem o szerokości 2 m

• dno kopca, po wyrównaniu, wykłada się folią, a następnie:

– nakłada się na nią

warstwę obornika niezakażonego

(najlepiej pochodzącego od koniowatych lub bydła),

– układa się

zakażony obornik

w kształt stożka na wysokość

nieprzekraczającą

1,5 m

od powierzchni gruntu,

– przykrywa się

ściółką i warstwą ziemi

o grubości co

najmniej

20 cm

– polewa się

produktem biobójczym

i pozostawia się

co najmniej na 21 dni.

• do zbiornika z gnojówką lub gnojowicą dodaje

się produktu biobójczego,

• miesza się produkt biobójczy z gnojówką lub

gnojowicą,

• pozostawia się zawartość zbiornika, po

uprzednim jego zabezpieczeniu przed
dostępem zwierząt, w tym owadów i ptaków,
co najmniej na 21 dni.

Odkażanie gnojówki i gnojowicy

Maty odkażające

• Wykłada się je w ognisku gruźlicy bydła, jak również przed każdym

wjazdem i wyjazdem, wejściem i wyjściem z gospodarstwa

podejrzanego o wystąpienie tej choroby oraz pomieszczeń w których

utrzymywane jest bydło;

• są nasycone produktem biobójczym w taki sposób, aby były wilgotne;
• wymiary mat:

Długość

– powinna być nie mniejsza niż obwód największego koła pojazdu

wjeżdżającego lub wyjeżdżającego - w przypadku mat wyłożonych przed

wjazdami i wyjazdami

– metr - w przypadku mat wyłożonych przed wejściami i wyjściami

Szerokość

– powinna być nie mniejsza niż:

• szerokość wjazdu lub wyjazdu - w przypadku mat wyłożonych przed wjazdami i

wyjazdami,

• szerokość wejścia lub wyjścia - w przypadku mat wyłożonych przed wejściami

lub wyjściami.

Odkażeniu podlegają także

:

– osoby

, które miały kontakt z bydłem

chorym na gruźlicę bydła albo podejrzanym

o zakażenie się tą chorobą oraz ze sprzętem

używanym przy wykonywaniu czynności

związanych z utrzymywaniem bydła –

oczyszczenie i odkażenie rąk, ubrania i obuwia

produktami biobójczymi, przed opuszczeniem miejsc
przebywania zwierząt lub gospodarstw

,

– miejsca załadunku

zwierząt

zakażonych, po jego zakończeniu,

– środki transportu

oraz

przedmioty

, które miały kontakt z

bydłem chorym lub podejrzanym o gruźlicę i
pozostawały w ognisku tej choroby

-

oczyszczenie

i odkażenie produktami biobójczymi, przed opuszczeniem
gospodarstwa oraz po transporcie

:

» zwierząt pochodzących z ogniska choroby,
» materiałów pochodzących od zwierząt znajdujących się w

ognisku choroby,

» materiałów oraz substancji, które miały kontakt ze

zwierzętami pochodzącymi z ogniska choroby.

 Na poszczególnych etapach zwalczania

gruźlicy bydła wykonuje się:

• odkażanie zapobiegawcze -

przeprowadzane w celu ochrony zwierząt
przed gruźlicą

,

• odkażanie bieżące -

przeprowadzane

w gospodarstwie w obecności zwierząt przy
podejrzeniu lub stwierdzeniu gruźlicy, przy
użyciu produktu biobójczego

• odkażanie wstępne

-

przeprowadzane po

usunięciu zwierząt oraz zwłok zwierzęcych z

gospodarstwa ( w miejscach przebywania zwierząt, ich

uboju, zabicia lub sekcji ), przy użyciu produktu

biobójczego, po wcześniejszym oczyszczaniu środkami

fizycznym

• odkażanie ostateczne

-

przeprowadzane pod

nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po

ostatecznym oczyszczeniu pomieszczeń

przeznaczonych do utrzymywania bydła oraz innych

miejsc, w których przebywały zakażone zwierzęta

,

przed uznaniem ogniska gruźlicy za wygasłe.

Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

region położony na tym terytorium

uznawane są za urzędowo wolne od

gruźlicy gdy:

• odsetek zakażonych gruźlicą stad

bydła (wyniki na podstawie regularnych badań

przy pomocy testu tuberkulinizacji) nie
przekroczył w okresie kolejnych 6 lat

0,1 %

wszystkich stad bydła

• przynajmniej

99,9 %

wszystkich stad bydła

zostało uznane za urzędowo wolne od gruźlicy w

okresie 6 kolejnych lat

(ustala się to na

podstawie obliczenia dokonywanego w dniu 31

grudnia każdego roku),

• system rejestracji gospodarstw i znakowania

bydła umożliwia zidentyfikowanie

:

– pochodzenie ze stada

– stada przejściowego dla każdej sztuki bydła

• wszystkie zwierzęta rzeźne z gatunku bydło,

pochodzącego z danego obszaru są poddawane

urzędowemu badaniu poubojowemu,

• przestrzegane są przepisy w sprawie

zawieszania i uchylania statusu stada urzędowo

wolnego od gruźlicy,

• nie wykonuje się szczepienia bydła przeciwko

gruźlicy oraz nie leczy się bydła chorego na tę

chorobę,

• bydło wprowadzone na terytorium do celów

chowu i hodowli:

– przychodzi wyłącznie z państw lub regionów

uznanych za wolne od gruźlicy

– uzyskuje ujemny wynik w teście tuberkulinizacji

Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

lub region położony na tym terytorium

zachowują status urzędowo wolnych od

gruźlicy bydła, gdy:

• są przestrzegane wymagania dla terenów,

które mogą być uznane za urzędowo wolne od
gruźlicy,

• wprowadzane na to terytorium sztuki bydła:

– pochodzą wyłącznie z państw lub regionów

uznanych za wolne od gruźlicy

– uzyskują ujemny wynik w indywidualnym teście

tuberkulinizacji

• w badaniach przeprowadzonych w odstępie:

1. rocznym, liczba zakażonych stad w każdym z

dwóch kolejnych badań nie przekracza 1 %
wszystkich stad bydła, następne badania kontrolne
mogą być przeprowadzane co dwa lata

•

samice przeznaczone wyłącznie do opasu w stadach
odosobnionych i pochodzące ze stad urzędowo wolnych od
gruźlicy mogą być zwolnione z tych badań

2. dwuletnim, liczba zakażonych stad w każdym z

dwóch kolejnych badań nie przekracza 0,2%
wszystkich stad bydła, następne badania kontrolne
mogą być przeprowadzane w odstępach trzyletnich

•

wiek zwierząt podlegających badaniom może być
podwyższony do 12 lub 24 miesięcy życia

3. trzyletnim, liczba zakażonych stad w

każdym z dwóch kolejnych badań nie
przekracza 0,1 % wszystkich stad bydła,
następne badania kontrolne mogą być
przeprowadzane w odstępach czteroletnich,
gdy

•

bydło wprowadzone do stad na tym terytorium
uzyskuje ujemny wynik w indywidualnym teście
tuberkulinizacji

•

tusze bydła po uboju są badane w kierunku gruźlicy,
a wszystkie narządy i tkanki zwierzęce, w których
wystąpiły zmiany wskazujące na wystąpienie gruźlicy
bydła, są poddawane badaniom diagnostycznym

Program zwalczania

gruźlicy

W Rzeczypospolitej Polskiej

program

kontroli gruźlicy bydła

jest obecnie

prowadzony zgodnie z rozporządzeniem Ministra

Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r.

w sprawie określenia jednostek chorobowych,

sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań

kontrolnych zakażeń zwierząt.

Zgodnie z wyliczeniami programem zostanie

objętych 2.032.806 zwierząt w 268.949 stadach.

Biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia stad, w

których nie ma zwierząt (stada puste), przewiduje

się przebadanie 1.949.636 sztuk bydła.

Okres trwania programu: rok 2007

Główny Lekarz Weterynarii

nadzoruje

realizację programu zwalczania chorób zakaźnych

zwierząt, a ponieważ jest on współfinansowany ze

środków Unii Europejskiej, informuje Komisję

Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z

przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej.

Programem będzie objętych

16 województw

, w

których skład wchodzi

314 powiatów

oraz

65

miast na prawach powiatów

.

Główną korzyścią z realizacji programu dla właścicieli

stad oraz podmiotów prowadzących obrót bydłem będzie

prowadzenie swobodnego handlu bydłem wewnątrz

Wspólnoty dzięki uzyskaniu statusów regionów urzędowo

wolnych.

Po uznaniu danego stada i regionu za urzędowo wolne od

gruźlicy bydła możliwy będzie swobodny handel bydłem,

bez przeszkód o charakterze sanitarnym, co zwiększy

konkurencyjność polskich hodowców i producentów bydła

na rynku unijnym, jak również na rynkach państw
trzecich

.

Dodatkową korzyścią płynącą z realizacji programu

będzie możliwość uniknięcia strat bezpośrednich -

kosztów wynikających ze zmniejszenia produkcji.

W celu kontroli występowania gruźlicy bydła

corocznie tuberkulinizacją śródskórną

obejmuje się 1/3 stad bydła na obszarze powiatu

tak, aby w okresie 3 lat poddać badaniu

wszystkie stada bydła znajdujące się na obszarze

tego powiatu

Tuberkulinizacji poddaje się bydło powyżej 6

tygodnia życia.

• Urzędowo nadzorowane próby tuberkulinowe muszą

być przeprowadzane z wykorzystaniem tuberkuliny

PPD (bydła) lub tuberkuliny przygotowywanej na bazie

substancji syntetycznych i zagęszczanej przez obróbkę

cieplną.

• W celu skontrolowania tuberkuliny PPD, musi być

użyta wzorcowa tuberkulina spełniająca

międzynarodową normę instytutu w Kopenhadze.

Tuberkulinizacja

• Odczyn tuberkuliny powinien wynosić między pH 6,75 a 7 .
• Jako środek konserwujący w przypadku tuberkulin może być

użyty 0,5% roztwór fenolu.

• Przy założeniu, że tuberkuliny są przechowywane w

temperaturze około 4 ºC, mogą one być wykorzystywane

przed upływem następujących okresów:

– - płynne tuberkuliny PPD: sześć miesięcy,
– - liofilizowane tuberkuliny PPD: pięć lat;
– - tuberkuliny znane jako : „syntetyczne” nie rozcieńczone: pięć

lat,

– - tuberkuliny znane jako : „syntetyczne” rozcieńczone: dwa lata;

• Urzędowo nadzorowane próby powinny być przeprowadzane przy użyciu

tuberkulin dostarczanych w butelkach gotowych do użycia lub w

opakowaniu zbiorczym, przy założeniu, że jego zawartość zostanie

przelana do butelek w obecności pełnomocnika właściwego organu.

• Tuberkuliny PPD muszą zostać przetestowane metodami biologicznymi i

klinicznymi.

• Tuberkuliny muszą być sterylne.
• Dawka wstrzykiwanej tuberkuliny powinna wynosić 5 000 j.m.

tuberkuliny PPD lub syntetycznej.

• Wynik śródskórnej próby tuberkulinowej należy odczytać po

siedemdziesięciu dwóch godzinach i ocenić według następującej metody:

Odczyn negatywny

:

jeżeli zaobserwowano jedynie niewielką

opuchliznę

o grubości 2 mm

w fałdzie skórnej bez objawów klinicznych,

takich jak miękka konsystencja, wysięk, martwica, ból czy stan zapalny naczyń

limfatycznych w okolicy wstrzyknięcia i zapalenie węzłów chłonnych;

Odczyn pozytywny

:

jeżeli zaobserwowano objawy kliniczne, takie jak

wymienione w lit. a) lub zgrubienie na skórze jest

większe niż 2 mm

Najważniejsze krajowe akty prawne w

zakresie objętym programem

• Akty prawne stanowiące podstawę do rejestracji gospodarstw

• ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz

zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 8 stycznia 2003

r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących niektóre rodzaje

działalności dotyczące zwierząt i produktów zwierzęcych (Dz. U. Nr 7,

poz. 87)

• ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji

producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków
o przyznanie płatności.

• Akt prawny stanowiący podstawę do identyfikacji i rejestracji zwierząt

- ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji

zwierząt.

• Akty prawne stanowiące podstawę do powiadamiania o gruźlicy bydła:

• ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu

chorób zakaźnych zwierząt. Zgodnie z ustawą gruźlica bydła jest chorobą

podlegającą obowiązkowi zwalczania (załącznik nr 2 do ustawy);

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 listopada 2005 r.

w sprawie zakresu, sposobu i terminów przekazywania informacji o

występowaniu chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi

zwalczania i rejestracji oraz o wynikach monitorowania chorób odzwierzęcych

i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, a także związanej z nimi
oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (Dz. U. Nr 242, poz. 2045).

• Akt prawny stanowiący podstawę do kontroli występowania gruźlicy bydła -

rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r.

w sprawie określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia

kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt

• Akt prawny stanowiący podstawę odszkodowań dla posiadaczy zwierząt

zabitych z nakazu właściwych organów w związku ze zwalczaniem gruźlicy

bydła - ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz

zwalczaniu chorób zakaźnych.

• Akty prawne stanowiące podstawę do powiadamiania o gruźlicy bydła:

• ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób

zakaźnych zwierząt. Zgodnie z ustawą gruźlica bydła jest chorobą podlegającą

obowiązkowi zwalczania (załącznik nr 2 do ustawy);

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 listopada 2005 r. w

sprawie zakresu, sposobu i terminów przekazywania informacji o występowaniu

chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania i rejestracji oraz

o wynikach monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników

chorobotwórczych, a także związanej z nimi oporności na środki

przeciwdrobnoustrojowe (Dz. U. Nr 242, poz. 2045).

• Akty prawne stanowiące podstawę do działań podejmowanych w przypadku

stwierdzenia wystąpienia gruźlicy bydła, podejmowanych w celu zwalczania tej

choroby:

• ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób

zakaźnych zwierząt;

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 listopada 2004 r. w

sprawie zwalczania gruźlicy bydła;

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 sierpnia 2005 r. w

sprawie sposobu i warunków wprowadzania czasowych zakazów opuszczania

ogniska choroby zakaźnej zwierząt oraz czasowych ograniczeń w ruchu osobowym

lub pojazdów (Dz. U. Nr 169, poz. 1423).

• Akty prawne stanowiące podstawę do kwalifikacji zwierząt i stad na

podstawie kryterium występowania lub zagrożenia wystąpienia gruźlicy

bydła:

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 listopada

2004 r. w sprawie zwalczania gruźlicy bydła

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 czerwca

2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych

niezbędnych do uzyskania i zachowania uznania stada lub gospodarstwa
za urzędowo wolne lub wolne od chorób zakaźnych zwierząt.

• Procedury kontrolne, a w szczególności zasady przemieszczania

zwierząt narażonych na kontakt lub zakażenie gruźlicą zwierząt:

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 listopada

2004 r. w sprawie zwalczania gruźlicy bydła

• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 sierpnia

2005 r. w sprawie sposobu i warunków wprowadzania czasowych

zakazów opuszczania ogniska choroby zakaźnej zwierząt oraz czasowych

ograniczeń w ruchu osobowym lub pojazdów

• Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju

Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i
wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności
przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez
powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz.
1837, z późn. zm.), wynagrodzenie za badanie alergiczne
(tuberkulinizację) wynosi:

• 1)   za pierwszą sztukę w stadzie - 15,00 zł;
• 2)   od 2 do 5 sztuk - za każde zwierzę - 7,50 zł;
• 3)   powyżej 5 sztuk - za każde następne zwierzę - 6,00 zł.