Terapia

Terapia

metodą Vojty

metodą Vojty

Prof. Dr. Vaclav Vojta

Prof. Dr. Vaclav Vojta



Urodzony 12 lipca 1917 roku w Mokrosuky w

Urodzony 12 lipca 1917 roku w Mokrosuky w

Bohemii, w Czechach, zmarł 12 września 2002

Bohemii, w Czechach, zmarł 12 września 2002

roku w Monachium. Jesienią 1937 roku

roku w Monachium. Jesienią 1937 roku

rozpoczął studia medyczne na Wydziale

rozpoczął studia medyczne na Wydziale

Lekarskim Uniwersytetu Karola w Pradze. Pełnił

Lekarskim Uniwersytetu Karola w Pradze. Pełnił

funkcję konsultanta neurologa w Klinikach

funkcję konsultanta neurologa w Klinikach

Dziecięcych Uniwersytetu Praskiego, został

Dziecięcych Uniwersytetu Praskiego, został

Kierownikiem Instytutu Mózgowego Porażenia

Kierownikiem Instytutu Mózgowego Porażenia

Dziecięcego w Żeleznice. Pracował w Klinice

Dziecięcego w Żeleznice. Pracował w Klinice

Neurologii Uniwersytetu Karola w Pradze. We

Neurologii Uniwersytetu Karola w Pradze. We

wrześniu 1956 został kierownikiem Oddziału

wrześniu 1956 został kierownikiem Oddziału

Neurologii Dziecięcej Uniwersytetu Karola w

Neurologii Dziecięcej Uniwersytetu Karola w

Pradze, a od kwietnia 1961 kierownikiem Kliniki

Pradze, a od kwietnia 1961 kierownikiem Kliniki

Neurologii Dziecięcej w Pradze.

Neurologii Dziecięcej w Pradze.

Prof. Dr. Vaclav Vojta c.d.

Prof. Dr. Vaclav Vojta c.d.



Opublikował 34 prace, zarówno

Opublikował 34 prace, zarówno

eksperymentalne, jak i kliniczne, dotyczące

eksperymentalne, jak i kliniczne, dotyczące

diagnozowania i leczenia schorzeń

diagnozowania i leczenia schorzeń

neurologicznych u dzieci. W Kinderzentrum

neurologicznych u dzieci. W Kinderzentrum

Vojta znalazł odpowiedni grunt dla swoich

Vojta znalazł odpowiedni grunt dla swoich

badań nad udoskonaleniem sposobu

badań nad udoskonaleniem sposobu

wczesnego rozpoznawania i wczesnego

wczesnego rozpoznawania i wczesnego

leczenia nieutrwalonych zaburzeń w obrębie

leczenia nieutrwalonych zaburzeń w obrębie

ośrodkowego układu nerwowego. Vaclav Vojta

ośrodkowego układu nerwowego. Vaclav Vojta

przedstawił swoją koncepcję diagnostyczną i

przedstawił swoją koncepcję diagnostyczną i

terapeutyczną, dotyczącą uszkodzeń

terapeutyczną, dotyczącą uszkodzeń

ośrodkowego układu nerwowego, w licznych

ośrodkowego układu nerwowego, w licznych

pracach publikowanych w czasopismach

pracach publikowanych w czasopismach

naukowych i na zjazdach lekarzy i terapeutów.

naukowych i na zjazdach lekarzy i terapeutów.

Kilka słów o terapii:

Kilka słów o terapii:



Metoda Vojty to inaczej aktywacja bez

Metoda Vojty to inaczej aktywacja bez

treningu - w metodzie Vojty nie trenuje się

treningu - w metodzie Vojty nie trenuje się

poszczególnych funkcji jak chwytanie,

poszczególnych funkcji jak chwytanie,

raczkowanie, chodzenie, ale przygotowuje

raczkowanie, chodzenie, ale przygotowuje

się bazę wzorców ruchowych. Pacjent

się bazę wzorców ruchowych. Pacjent

samoistnie korzysta z tych wzorców

samoistnie korzysta z tych wzorców

adekwatnie do rozwoju psychicznego.

adekwatnie do rozwoju psychicznego.



Celem tej metody jest stworzenie nowej

Celem tej metody jest stworzenie nowej

drogi nerwowej i zastąpienie nią tej

drogi nerwowej i zastąpienie nią tej

uszkodzonej ścieżki powstałej w wyniku

uszkodzonej ścieżki powstałej w wyniku

uszkodzenia układu nerwowego. Dzięki tej

uszkodzenia układu nerwowego. Dzięki tej

terapii uzyskujemy pobudzenie układu

terapii uzyskujemy pobudzenie układu

nerwowego, obserwowane jako wyraźna

nerwowego, obserwowane jako wyraźna

reakcja mięśniowa.

reakcja mięśniowa.



Dodatkowo okazuje się, że poprzez

Dodatkowo okazuje się, że poprzez

stymulację kilku miejsc na ciele dziecka

stymulację kilku miejsc na ciele dziecka

uzyskujemy większy efekt niż sumaryczna

uzyskujemy większy efekt niż sumaryczna

wartość stymulacji każdej z tych stref z

wartość stymulacji każdej z tych stref z

osobna.

osobna.



Dziecko układa się w pozycji aktywującej,

Dziecko układa się w pozycji aktywującej,

dzięki której staje się łatwiejsze osiągnięcie

dzięki której staje się łatwiejsze osiągnięcie

stanu napięcia mięśniowego w czasie

stanu napięcia mięśniowego w czasie

procesu stymulacji.

procesu stymulacji.



Rehabilitacja polega na drażnieniu

Rehabilitacja polega na drażnieniu

określonych punktów ciała, co powoduje

określonych punktów ciała, co powoduje

powstanie napięcia mięśniowego. Poprzez

powstanie napięcia mięśniowego. Poprzez

rozciągnięcie jednego mięśnia uzyskujemy

rozciągnięcie jednego mięśnia uzyskujemy

reakcję skurczową, reakcja ta przenosi się

reakcję skurczową, reakcja ta przenosi się

na kolejny mięsień i dochodzi do

na kolejny mięsień i dochodzi do

wytworzenia reakcji łańcuchowej.

wytworzenia reakcji łańcuchowej.

Dziecko przed przystąpieniem

Dziecko przed przystąpieniem

do terapii przechodzi kliniczną

do terapii przechodzi kliniczną

ocenę rozwoju i jest to:

ocenę rozwoju i jest to:

•

Ocena reaktywności posturalnej,

Ocena reaktywności posturalnej,

czyli ocena wszystkich reakcji

czyli ocena wszystkich reakcji

potrzebnych do zmiany pozycji

potrzebnych do zmiany pozycji

ciała w przestrzeni.

ciała w przestrzeni.

Reaktywność

Reaktywność

posturalną ocenia się na

posturalną ocenia się na

podstawie reakcji nagłej zmiany

podstawie reakcji nagłej zmiany

położenia ciała w przestrzeni

położenia ciała w przestrzeni

( reakcje ułożenia ).

( reakcje ułożenia ).

•

Ocena spontanicznej motoryki.

Ocena spontanicznej motoryki.

Vojata jasno określa kolejne etapy

Vojata jasno określa kolejne etapy

rozwoju motorycznego opartego na

rozwoju motorycznego opartego na

wielokątach, np. dziecko w 3 m-cu

wielokątach, np. dziecko w 3 m-cu

życia podpiera się na łokciach

życia podpiera się na łokciach

tworząc trójkątną płaszczyznę

tworząc trójkątną płaszczyznę

podparcia; w 4, 5 m-cu życia dziecko

podparcia; w 4, 5 m-cu życia dziecko

odrywa jedną rękę od podłoża do

odrywa jedną rękę od podłoża do

chwytu, przechyla się lekko na bok, a

chwytu, przechyla się lekko na bok, a

kończyna dolna po tej stronie tworzy

kończyna dolna po tej stronie tworzy

nowy punkt podparcia na kolanie.

nowy punkt podparcia na kolanie.



Diagnostyka rozwojowa.

Diagnostyka rozwojowa.

"Monachijski test diagnostyczny

"Monachijski test diagnostyczny

funkcji wieku rozwojowego w 1 - 3

funkcji wieku rozwojowego w 1 - 3

roku życia". Na podstawie tego testu

roku życia". Na podstawie tego testu

dokonuje się w odstępach

dokonuje się w odstępach

miesięcznych oceny tzw. wieku

miesięcznych oceny tzw. wieku

raczkowania, wieku siedzenia, wieku

raczkowania, wieku siedzenia, wieku

chodzenia, wieku chwytania, wieku

chodzenia, wieku chwytania, wieku

zręczności, wieku postrzegania,

zręczności, wieku postrzegania,

wieku mówienia, wieku rozumienia

wieku mówienia, wieku rozumienia

mowy, wieku rozwoju społecznego i

mowy, wieku rozwoju społecznego i

wieku rozwoju samodzielności.

wieku rozwoju samodzielności.

Podstawowymi odruchami

Podstawowymi odruchami

wykorzystywanymi w terapii

wykorzystywanymi w terapii

jest odruch pełzania

jest odruch pełzania

naprzemiennego i odruch

naprzemiennego i odruch

obrotu wokół własnego

obrotu wokół własnego

ciała. Wyzwalanie tych

ciała. Wyzwalanie tych

odruchów uzyskuje się za

odruchów uzyskuje się za

pomocą:

pomocą:

•

Pozycji ułożeniowej, czyli pozycji

Pozycji ułożeniowej, czyli pozycji

wyjściowej, która wprowadza w stan

wyjściowej, która wprowadza w stan

aktywacji i niestabilnego ułożenia.

aktywacji i niestabilnego ułożenia.

•

Punktów stymulacyjnych, które

Punktów stymulacyjnych, które

mają charakter proprioceptywny.

mają charakter proprioceptywny.

Znajdują się na mięśniach i

Znajdują się na mięśniach i

okolicach okołokostnych. Stosuje

okolicach okołokostnych. Stosuje

się ty zasadę sumacji przestrzennej

się ty zasadę sumacji przestrzennej

punktów ( stymulacja jednocześnie

punktów ( stymulacja jednocześnie

kilku punktów ).

kilku punktów ).

•

Oporowaniu pozycji wyjściowej,

Oporowaniu pozycji wyjściowej,

czyli stawianie oporu przeciw

czyli stawianie oporu przeciw

prowokowanemu ruchowi dziecka.

prowokowanemu ruchowi dziecka.

Występuje tu sumacja czasowa

Występuje tu sumacja czasowa

stymulacji, która trwa od1 do 5

stymulacji, która trwa od1 do 5

minut.

minut.

7 reakcji ułożeniowych:

7 reakcji ułożeniowych:

1.

1.

Reakcja trakcyjna

Reakcja trakcyjna

2.

2.

Reakcja Landaua

Reakcja Landaua

3.

3.

Reakcja zawieszenia pachowego

Reakcja zawieszenia pachowego

4.

4.

Reakcja wychylenia bocznego wg Vojty

Reakcja wychylenia bocznego wg Vojty

5.

5.

Reakcja zawieszenia poziomowego wg

Reakcja zawieszenia poziomowego wg

Collis

Collis

6.

6.

Reakcja zawieszenia wg Peiper – Isbert

Reakcja zawieszenia wg Peiper – Isbert

7.

7.

Reakcja zawieszenia pionowego wg

Reakcja zawieszenia pionowego wg

Collis

Collis

Reakcja trakcyjna

Reakcja trakcyjna



Pozycja wyjściowa: Na wznak z głowa w linii

Pozycja wyjściowa: Na wznak z głowa w linii

środkowej (w ustawieniu pośrodkowym).

środkowej (w ustawieniu pośrodkowym).



Wprowadzanie: Niemowlę jest podciągane

Wprowadzanie: Niemowlę jest podciągane

powoli, aż do 45 stopni pochylenia miedzy

powoli, aż do 45 stopni pochylenia miedzy

tułowiem a podłożem.

tułowiem a podłożem.



Dziecko powinno być w dobrym nastroju w 3 i 4

Dziecko powinno być w dobrym nastroju w 3 i 4

fazie. Kiedy dziecko jest przygnębione, to często

fazie. Kiedy dziecko jest przygnębione, to często

zarzuca głowę do tyłu i wygina łukowato plecy.

zarzuca głowę do tyłu i wygina łukowato plecy.

1 Faza od 1 do 6 tygodnia

1 Faza od 1 do 6 tygodnia



Głowa zostaje z tyłu.

Głowa zostaje z tyłu.



W okresie noworodkowym kończyny dolne

W okresie noworodkowym kończyny dolne

są zgięte i nieznacznie odwiedzione.

są zgięte i nieznacznie odwiedzione.

2 faza od 7 tyg. do 6 m-ca

2 faza od 7 tyg. do 6 m-ca



W tym okresie głowa aktywnie jest wygięta w

W tym okresie głowa aktywnie jest wygięta w

towarzystwie zgięcia całego ciała oraz nogi są

towarzystwie zgięcia całego ciała oraz nogi są

aktywnie podciągane do tułowia - znów

aktywnie podciągane do tułowia - znów

zgięcie.

zgięcie.



W 3 miesiącu:

W 3 miesiącu:

•

Głowa przechodzi w linie tułowia. Szyja i

Głowa przechodzi w linie tułowia. Szyja i

górny tułów leżą w linii prostej (symetryczny

górny tułów leżą w linii prostej (symetryczny

•

wyprost karku)

wyprost karku)

•

Nogi są początkiem do wyciągnięcia tułowia.

Nogi są początkiem do wyciągnięcia tułowia.

•

Kkd w położeniu pośrednim kat 90 stopni

Kkd w położeniu pośrednim kat 90 stopni

zgięte w stawach biodrowych kolanowych i

zgięte w stawach biodrowych kolanowych i

•

skokowych i odwiedzione do kata 90 stopni

skokowych i odwiedzione do kata 90 stopni



Koniec drugiej fazy:

Koniec drugiej fazy:

•

Głowa jest maksymalnie wygięta - podbródek

Głowa jest maksymalnie wygięta - podbródek

jest wyciągnięty wzdłuż klatki.

jest wyciągnięty wzdłuż klatki.

•

Nogi są maksymalnie wyciągnięte wzdłuż

Nogi są maksymalnie wyciągnięte wzdłuż

tułowia (zgięte dotykają brzucha)

tułowia (zgięte dotykają brzucha)

•

Stopy dotykają się wzajemnie

Stopy dotykają się wzajemnie

•

Synergia zgieciowa

Synergia zgieciowa

3 Faza 8 – 9 miesiąc

3 Faza 8 – 9 miesiąc



Po 7 miesiącu zobaczymy aktywne zgięcie głowy ,

Po 7 miesiącu zobaczymy aktywne zgięcie głowy ,

tułów i kończyny dolne stopniowo obniża się. W tym

tułów i kończyny dolne stopniowo obniża się. W tym

okresie aktywność impulsów u niemowląt wzrasta

okresie aktywność impulsów u niemowląt wzrasta

samoistnie.

samoistnie.



Zmniejszanie się zgięcia może zostać najlepiej

Zmniejszanie się zgięcia może zostać najlepiej

zauważone w stawie kolanowym ( kolano jest teraz w

zauważone w stawie kolanowym ( kolano jest teraz w

pół-rozciągane/wyprostowane). Przez to pośladki -

pół-rozciągane/wyprostowane). Przez to pośladki -

guzy kulszowe staja się punktem oporu i środek

guzy kulszowe staja się punktem oporu i środek

ciężkości aktywnie jest przesunięty w tym kierunku.

ciężkości aktywnie jest przesunięty w tym kierunku.

4 faza 9/10-14 m-ca

4 faza 9/10-14 m-ca

•

Niemowlę podnosi się aktywnie.

•

Głowa pozostaje w linii wraz z górnym tułowiem.

•

Zgięcie teraz zdarza się zasadniczo tylko w
regionie lędźwiowo - krzyżowym.

•

Nogi są odwiedzione a kolana wyprostowane (ale
w niepełnym)

Reakcja Landaua

Reakcja Landaua

Wprowadzanie:



Dziecko jest trzymane w skłonie
pod klatka piersiowa na ręce
terapeuty, dokładnie w
płaszczyźnie poziomej.



Obserwujemy głowę, tułów,
kończyny górne i kończyny dolne.

1 Faza od 1-6 tygodnia

1 Faza od 1-6 tygodnia



Głowa opada nieznacznie.



Tułów jest w lekkim zgięciu na ręce.



Ręce i nogi przyjmują odruch zgieciowy.

2 Faza od 7 tygodnia do 3

2 Faza od 7 tygodnia do 3

m-ca

m-ca



Szyja wyciąga się w górę, a do linii ramion, głowa w

linii środkowej ciała.

•

Nieznaczne zgięcie tułowia.

•

Zgięcie rak i nóg.

•

Zaznacza się wyprost karku i tułowia

•

Kręgosłup piersiowy prostuje się do dolnego kata

łopatki

•

Wyprost głowy do linii barków

3 Faza - 6 miesiąc

3 Faza - 6 miesiąc



Uzupełniając wyrost szyi , tułów jest wyciągnięty
w dół a do połączenia piersiowo - lędźwiowego.
Kręgosłup znajduje się w linii środkowej.



Nogi są nieznacznie odwiedzione i zgięte w
stawie kolanowym i biodrowym do 90 stopni.



Ręce są zgięte i otwarte dłonie.



Synergia zgieciowa kończyn dolnych.

4 faza – 8 miesiąc

4 faza – 8 miesiąc



W 7 miesiącu, nogi pozostają zgięte do 90 stopni. Ze

względu na pojawiająca się " fazę nieznanego

niebezpieczeństwa" dziecko często jest

zaniepokojone i wygina się w łuk – głowa i plecy w

górę. Nogi są wtedy wyprostowane w płaszczyźnie

poziomej. Landau obserwował to i zauważył e jest

niezbędne, by biernie zginać w dół głowę dziecka.

Wraz z tym nogi wracają do odruchu zgięciowego.

Jeśli jest głowa ,następnie puść szyje –można

zauważyć że tułów utrzymuje się w linii prostej w

płaszczyźnie poziomej.



Kiedy dziecko osiąga 8 miesiąca, odruch zgieciowy

nóg zmniejsza się. W 8 miesiącu pozostaje ta sama

początkowa pozycja, nogi trzymane są w giętkim

rozciągnięciu. Ręce są zgięte jak w innych fazach.

Zawieszenia pachowe

Zawieszenia pachowe



Wprowadzanie:



Pionowa pozycja. Tułów dziecka jest trzymany.

Głowa jest powyżej i dziecko skierowane jest

plecami do terapeuty.



Musi być zaobserwowane:

-Twoje ręce nie są ułożone wzglądem pleców

dziecka

-To że terapeuta nie powinien dotykać kciukiem

dolnej granicy mięśnia czworobocznego

dziecka, w innym wypadku wyprost /

rozciągnięcie dolnej kończyny jest sterowane

przez proprioceptory.

1 faza

1 faza



Nogi trzymane są w
biernym zgięciu,
przybierając
postawę podobna do
1fazy reakcji
Landaua i
odpowiedzi trakcji,
natychmiast
podarzajac za
okołonarodzeniowy
m okresem.

2 faza

2 faza



Nogi aktywnie podciągają
się w kierunku tułowia -
współdziałanie zginaczy
kończyn dolnych. Ta
postawa jest podobna do
tej która widzieliśmy w
reakcji Landaua i w
odpowiedzi trakcji –2
faza.. Współdziałanie
zginaczy kończyn dolnych
zmniejsza się od 8
rozwojowego miesiąca.

3 Faza

3 Faza



Nogi trzymane są
w wyproście
/rozszerzeniu.
Stopy są w zgięciu
grzbietowym. Przez
wykonywanie
wahadłowego
testu, nogi ruszają
się jednakowo.

Wychylenie boczne wg

Wychylenie boczne wg

Vojty

Vojty



Wprowadzanie:

Szybkie boczne

nachylenie dziecka od
pozycji pionowej do
pozycji horyzontalnej.

1 faza 1-10 tydzień

1 faza 1-10 tydzień



II faza Moro - jako "objecie" odruch/wzór obu

ramion. Ręce otwarte.



Zgięcie w nodze wyższej leżącej zarówno w stawie

biodrowym jak i kolanowym ,ze



zgięciem grzbietowym w stawie skokowym i pronacji



Pronacja stopy i rozciągniecie/wyprost palców stóp



Rozciągniecie/wyprost niej leżącej nogi wraz ze

zgięciem grzbietowym w stawie skokowym,

odwrócenie i zgięcie palców (zwrócone do sufitu)

2 Faza od około 4-7

2 Faza od około 4-7

miesiąca

miesiąca



Wszystkie kończyny tworzą elastyczna zgięta postawę.



Ręce są otwarte albo luźno zamykają się.



Stopy są grzbietowo zgięte i przeważnie w suplinacji –
zwrócone do siebie.



Palce stóp leżą neutralnie miedzy zgięciem /
rozciągnięciem albo są zgięte.

3 Faza od 9-14 miesiąca

3 Faza od 9-14 miesiąca



Kończyny górne są rozciągnięte i odwiedzione.



Stopy są zgięte grzbietowo i w pozycji
pośredniej



Wyprost wyżej leżącej kończyny dolnej



Odruch szybowania Peipera

Poziome zawieszenie wg

Poziome zawieszenie wg

Collis

Collis



Wprowadzanie:

•

Dziecko jest trzymane za górne

odwiedzione ramie blisko stawu

ramiennego i za udo po tej samej

stronie blisko stawu biodrowego. Aby

uniknąć rozciągnięcia torebki stawowej

ramienia, trzeba poczekać dopóki

napięcie pojawi się w okolicy stawu.

•

Obserwacja dolno lezących kończyn

oraz głowy.

1 Faza od 1-12 tygodnia

1 Faza od 1-12 tygodnia



W pierwszych 6

tygodniach wolna

ręka pokazuje

odruch Moro - jak

"objecie".



Od 7 – 9 tygodnia

wolna ręka pokazuje

Moro – jako odruch

wyprostno

-odwiedzeniowy.



Od 10 - 12
tygodnia można
zaobserwować
lekkie zgięcie w
wolnej ręce.



Elastyczne ,drobne
ruchy wolnej nogi
są normalne w tym
okresie.

2 faza od 4-6 miesiąca

2 faza od 4-6 miesiąca



Dziecko potrafi,
odwracać wolne
przedramię do
wewnątrz i przy
końcu drugiej fazy
podpiera się na nim
poprzez otwarta
rękę.



• Wolna noga
pozostaje w zgięciu.

3 Faza od 8-10 miesiąca

3 Faza od 8-10 miesiąca



W 8 miesiącu wolna noga pokazuje

odwiedzenie w biodrze.



W 8 miesiącu dziecko podpiera się przez

zewnętrzną granice stopy.



Na początku 4 kwartału, dziecko podpiera

się przez cała stopę.

Pionowe zawieszenie wg

Pionowe zawieszenie wg

Peiper

Peiper



Pozycja wyjściowa :

•

Pierwsze 4 - 5 miesiące zaczynają się od

suplinacji/leżenia na wznak , później od

pronacji/skłonu.

•

Głowa powinna leżeć w linii środkowej ciała, z rękami

otwartymi.



Wprowadzanie:

•

Noworodki i niemowlęta, trzyma się dookoła

bliższego uda - tak blisko jak to możliwe.

•

Starsze niemowlęta i małe dzieci trzyma się dookoła

dalszego uda albo stawu kolanowego.

•

Dziecko jest unoszone wtedy szybko ale spokojnie, a

do czasu gdy głowa będzie zwisać pionowo w dół.

1 Faza od 1 tyg. do końca 3 m-

1 Faza od 1 tyg. do końca 3 m-

ca

ca



W pierwszych 6 tygodniach:

•

Zobaczymy Moro - jako "objecie"

odruch ramion (1a faza)



W następnych 6 tygodniach:

•

Obszerne odwodzenie ramion z

wyprostowanymi łokciami i

otwartymi rękami (1b faza).

•

Szyja jest wyprostowana a miednica

jest wygiętą/zgięta.

2 Faza od 4-6 miesiąca

2 Faza od 4-6 miesiąca



Ramiona są odwiedzione
ponad 90 stopni z
wyprostowanymi łokciami.



Ręce musza być otwarte.



Szyja i tułów są
wyprostowane a do
połączenia piersiowo-
ledzwiowego, kręgosłup w
linii środkowej ciała.



Odruch zgieciowy
miednicy zmniejsza się.

3 Faza od 7-9/10/11 m-ca

3 Faza od 7-9/10/11 m-ca



Ramiona są
całkowicie uniesione
powyżej głowy.



Ręce są szyi i
tułowia, a do
połączenia
piersiowo-
ledzwiowego,
kręgosłup w linii
środkowej ciała.

4 faza około 9 m-ca

4 faza około 9 m-ca



Dziecko aktywnie usiłuje

trzymać się terapeuty i

pociągać się pionowo.



W pierwszy kwartale

kończyny górne znajdują

się w 90 stopniach

względem tułowia. Ten

kąt stopniowo wzrasta w

2 kwartale od 90 - 135

stopni. W końcówce 3

kwartału kat zbliża się

do 160 stopni.

Pionowe zawieszenie wg

Pionowe zawieszenie wg

Collis

Collis



Pozycja wyjściowa: Leżenie na
wznak.



Wprowadzanie: Trzymać dziecko w
okolicy kolana (młode niemowlęta
przytrzymać na wyższym udzie tak
blisko biodra jak jest to możliwe).
Sprowadź dziecko szybko i delikatnie
do pionowej pozycji, głowa w dół –
prawa dłonią za prawe udo



Wolna noga przyjmuje odruch zgięcia
w biodrze, kolanie i stawach
skokowych.



Wolna noga przyjmuje odruch
wyprostny w kolanie, natomiast
biodro pozostaje w zgięciu.

KONIEC

KONIEC