PRZYWÓDZTWO

Style władzy: autorytaryzm i

demokratyzm

Przywództwo transformacyjne i

charyzmatyczne

WŁADZA



stosunek hierarchiczny, w którym strona
zwierzchnia posiada zdolność wymuszenia
określonych zachowań na stronie podległej



możliwość zmiany zachowań lub postaw innych
zgodnie z wolą kierującego, obejmująca cechy
osobiste oraz zajmowaną pozycję, co może być
podstawą potencjalnego wpływu władcy



zdolność do wpływania na zachowania innych
(R. Griffin)



...

PRZYWÓDZTWO



proces kierowania i wpływania na związaną z zadaniami
działalność członków grupy (J. Stoner)



każda czynność, która wpływa na postawę grupy (Morris i
Seeman)



oddziaływanie na zachowania innych ludzi poprzez ustanawianie
nowych wzorców zachowań, zmianę częstości występowania
określonych zachowań oraz dostarczaniu wskazówek
dotyczących modyfikacji zachowań



wówczas, gdy za sprawą liderów zwolennicy zabiegają o cele,
które reprezentują wartości i motywacje wspólne jednym i
drugim, wartości liderów oraz wartości grupy lub organizacji (J.
Burns)



to postrzegana przez innych członków organizacji gotowość
wywierania lub samo wywieranie wpływu na związane z celami
organizacji myśli, uczucia i działania jej członków (Smith)

PRZYWÓDZWTO



przywództwo zakłada czynienie rzeczy
za pomocą innych – def. pochodząca z
poufnego statutu największego gangu
ulicznego w Chicago



jeden z aspektów władzy

PRZYWÓDZTWO A
WŁADZA



trudno określić jednoznacznie granicę

podziału



władza – pojęcie szersze, legitymacja

prawna do egzekwowania postanowień



przywództwo – proces społeczny,

w ramach którego lider poszukuje

dobrowolnego uczestnictwa

podwładnych w wysiłkach, skierowanych

na osiągnięcie celu organizacji

STYLE WŁADZY



AUTOKRATYCZNY (dyrektywny, Directing):

- Kierownik sam ustala cele grupy i metody działania. Centralizacja władzy.
- Sam dokonuje podziału pracy, oddziałuje przez polecenia i kary.
- Kierownik utrzymuje dystans wobec członków grupy, nie uczestniczy w jej pracach.
ANALIZA SKUTKÓW: motywuje do pracy "na ilość", wyniki o niskiej jakości, w grupie
często apatia i agresja. Opuszczenie grupy przez kierownika oznacza obniżenie tempa
pracy lub jej przerwanie.



DEMOKRATYCZNY (integratywny, partycypacyjny, Delegating):

- Kierownik zachęca grupę do podejmowania decyzji odnośnie: celów, metod, podziału

pracy.

- Często kontaktuje się ze współpracownikami i uczestniczy w pracach zespołu.
- Dąży do likwidowania barier utrudniających komunikowanie się.
ANALIZA SKUTKÓW: mniejsza ilość wykonanej pracy, ale wyższa jakość.
Dobre kontakty interpersonalne, częste przyjaźnie; styl jest bardzo dobrze
akceptowany.

STYLE WŁADZY

Przywództwo
skoncentrowane
na osobie szefa

Przywództwo

skoncentrowane

na podwładnych

Zakres władzy kierownika

Obszar swobody podwładnych

Kierownik

podejmuje

decyzję i

ogłasza ją

Kierownik

namawia

do

akceptacji

decyzji

Kierownik

przedstawi

a pomysły

i oczekuje

pytań

Kierownik

przedstawi

a

przybliżon

e decyzje,

które

mogą się

zmieniać

Kierownik

referuje

problem,

oczekuje

sugestii i

podejmuje

decyzję

Kierownik

określa

granice i

proponuje

grupie

podjąć

decyzję

Kierownik

pozwala

grupie po-

dejmować

decyzje w

ustalonych

granicach

STYLE WŁADZY



LAISSEZ-FAIRE (liberalny) –
przywódca jednocześnie nie angażuje
się w prace grupy, ale też nie narzuca
jej niczego;
Przywódca pozwala robić grupie to co
chce.

PRZYWÓDCA



Osobowość, kombinacja cech:

1.

Identyfikacja cech osobowych przywódców;
Założenie: „Przywódcą człowiek się rodzi, a nie staje”

2.

Porównanie cech skutecznych i nieskutecznych przywódców.
Wniosek: Skuteczne przywództwo zależy nie od zbioru cech, ale od stopnia w jakim
te cechy odpowiadają danej sytuacji.



Zachowanie – element wyuczalny, aspekty:

1.

Funkcje pełnione w grupie:
związane z zadaniem (rozwiązywanie problemów) + społeczne (utrzymanie grupy).

2.

Style przywódcze:
Zorientowane na zadania (kontrola) + zorientowane na pracowników
(motywowanie).
Wniosek: Efektywność zachowań przywódczych zależna od warunków.



Pogląd ewolucyjny: warunki określające
skuteczność przywódcy są zmienne.

WYBÓR STYLU



Wybór stylu uwarunkowany jest 3 elementami,
które powinien ocenić przywódca:

1.

Siły tkwiące w kierowniku

2.

Siły tkwiące w podwładnych

3.

Siły sytuacji

Na skuteczność przywódcy wpływają różne

czynniki, np.:

jego osobowość, doświadczenia, oczekiwania

jego i jego przełożonego oraz podwładnych, wymagania zadania,
kultura i zasady postępowania w organizacji itp

WYBÓR STYLU



SIATKA KIEROWNICZA BLAKE’A I MOUTONA:

1.1. Styl zubożony (leseferystyczny) – przywódca

de facto rezygnuje ze swej roli pozostawiając
zespół sam sobie.

1.9. Styl klubowy – małe zainteresowanie produkcją

i efektywnością, duża troska o pracowników.

5.5. Styl zrównoważony – umiarkowana troska zarówno

o produkcję, jak i o pracowników.

9.1. Styl autorytarny (zadaniowy) – maksymalizacja

produkcji i efektywności, mała troska o pracowników.

9.9. Styl demokratyczny (zespołowy) – duża troska o produkcję i o

pracowników.



SYSTEM 4 R. LIKERTA:

1.9

5.5

9.9

9.1

1.1

System 1:

Eksploatujący

Autorytarny

System 2:

Protekcjonalny

Autorytarny

System 3:

Konsultujący

System 4:

IDEALNY

EWOLUCYJNA TEORIA
PRZYWÓDZTWA



P. Hersey i K. H. Blanchard – styl dostosowany do dojrzałości
pracowników, gdzie dojrzałość =
- chęć brania na siebie odpowiedzialności,
- umiejętności związane z zadaniem,
- pragnienie osiągnięć,
- doświadczenie.

Stosunki między kierownikiem

a podwładnymi przechodzą
4etapowy cykl życia w miarę
„dojrzewania” pracowników,
co powinno skutkować
zmianą stylu stosowanego
przez przywódcę.

Mały nacisk

na zadania

i na stosunki

Duży nacisk

na zadania,

mały na stosunki

Duży nacisk

na zadania

i na stosunki

Duży nacisk na

stosunki,

mały na zadania

stosunki

zadania

Dojrzałość członków grupy

DOBRY

PRZYWÓDCA =

= ELASTYCZNY

PRZYWÓDCA

NOWE KONCEPCJE
PRZYWÓDZTWA



TEORIA SPOŁECZNEGO UCZENIA SIĘ –
MODYFIKACJI ZACHOWAŃ



SAMOKIERUJĄCE SIĘ GRUPY



PRZYWÓDZTWO TRANSFORMACYJNE



PRZYWÓDZTWO TRANSAKCYJNE



PRZYWÓDZTWO CHARYZMATYCZNE

PRZYWÓDZTWO
TRANSAKCYJNE

Przywódca transakcyjny, wg B. M. Bassa,
określa, co podwładni powinni zrobić, aby
zrealizować cele własne i organizacji. W
tym celu dokonują klasyfikacji tych
wymagań oraz pomagają podwładnym
nabrać pewności, że mogą wykonać te
zadania i osiągnąć wytyczone cele przez
odpowiednie wysiłki.

PRZYWÓDZTWO
TRANSFORMACYJNE

Typ ten Bass przeciwstawia
transakcyjnemu. Przywódcy transformacyjni
motywują pracowników do robienia więcej
niż zamierzali, przez rozbudzenie poczucia
ważności i wartości naszych zadań, oraz
spowodowanie, że wykraczamy poza interes
własny i zespołu czy organizacji, a także
przez podniesienie poziomu naszych
potrzeb na wyższe szczeble – wzbudzanie
potrzeby samorealizacji.

PRZYWÓDZTWO
CHARYZMATYCZNE

Bezpośrednio związana z koncepcją przywództwa transakcyjnego.

Główne założenia autorstwa Roberta J. House’a.
Charakterystyka przywódcy charyzmatycznego:

-

Wysoki poziom władzy odniesienia;

-

Potrzeba wpływania na innych;

-

Duża pewność siebie, potrzeba dominacji;

-

Silne przekonanie o moralnej słuszności własnych poglądów (bądź
umiejętność przekonania do tego zwolenników);

-

Duże oczekiwania wobec zwolenników oraz emanacja
przekonaniem o ich niezawodności;

-

Inteligencja intrapersonalna i interpersonalna.

Cel działania: przekazanie wizji celu wyższego rzędu

(transcendentnego), który zdobywa zaangażowanie i energię
zwolenników,
dzięki umiejętnemu przedstawieniu obrazu powodzenia.

Dziękuję za uwagę