Rodzina i role rodzicielskie w
Rodzina i role rodzicielskie w
średniej dorosłości
średniej dorosłości
Pełne gniazdo, puste gniazdo,
Pełne gniazdo, puste gniazdo,
odchodzenie i powroty
odchodzenie i powroty
dorosłych dzieci
dorosłych dzieci
TRADYCYJNE BADANIA NAD RODZICIELSTWEM
TRADYCYJNE BADANIA NAD RODZICIELSTWEM
-
-
Infantocentryczny punkt widzenia
Infantocentryczny punkt widzenia
czyli wpływ rodziców na dzieci
czyli wpływ rodziców na dzieci
np. problem przywiązania - jego rola w społeczno-
np. problem przywiązania - jego rola w społeczno-
emocjonalnym przystosowaniu
emocjonalnym przystosowaniu
dziecka;
dziecka;
np. praca zawodowa matek a relacja matka-
np. praca zawodowa matek a relacja matka-
dziecko i w efekcie ogólne przystosowanie
dziecko i w efekcie ogólne przystosowanie
dziecka;
dziecka;
np. rodzicielskie dyscyplinowanie dzieci, kontrola
np. rodzicielskie dyscyplinowanie dzieci, kontrola
rodzicielska i radzenie sobie z dziećmi jako
rodzicielska i radzenie sobie z dziećmi jako
antecedent funkcjonowania społecznego i
antecedent funkcjonowania społecznego i
poznawczego
poznawczego
dziecka;
dziecka;
np. nowsze badania nad systemem przekonań
np. nowsze badania nad systemem przekonań
rodzicielskich (co rodzice myślą o rozwoju,
rodzicielskich (co rodzice myślą o rozwoju,
kompetencjach, przyczynach agresji dzieci), ale
kompetencjach, przyczynach agresji dzieci), ale
jako antecedent praktyk wychowawczych wobec
jako antecedent praktyk wychowawczych wobec
dziecka
dziecka
.
.
DOMINACJA
Kontakt agresywny
kontakt
uporczywie
korygujący
NADMIERNY
NADMIERNA
DYSTANS
KONCENTRACJA
Ucieczka od
kontakt zbyt bliski
Kontaktu
ULEGŁOŚĆ
MODEL M. ZIEMSKIEJ
MODEL M. ZIEMSKIEJ
Odtrącająca
Nadmiernie
wymagająca
Akceptacja
Uznanie
praw
Współdziałanie
Rozumna
swoboda
Unikająca
Nadmiernie
chroniąca
Model postaw rodzicielskich M.Ziemskiej
Model postaw rodzicielskich M.Ziemskiej
NOWY NURT BADAŃ
- Parentalistyczny punkt widzenia
czyli jak dzieci i doświadczenie rodzicielskie
wpływają na rodziców
np. jak wejście w rolę rodzicielską wpływa
na cechy osobowości (poczucie kontroli) czy
psychiczne funkcjonowanie (lęk, depresja);
np. zaangażowanie w rolę rodzicielską a
emocje rodziców i satysfakcja z życia;
np. dobrostan psychologiczny rodziców i
nie-rodziców.
WYNIKI BADAŃ (przykłady)
- Porównanie rodziców i nie-rodziców:
Porównanie rodziców i nie-rodziców:
- - rodzicielstwo ma negatywny wpływ na
dobrostan i satysfakcję małżeńską (McLanahan
i Adams, 1987):
gdy dorosłe dzieci pozostają w domu
rodzice mniej szczęśliwi i zadowoleni z życia
posiadanie małych dzieci
obniżenie satysfakcji małżeńskiej
-- dzieci mają negatywny i pozytywny wpływ
na rodziców (Umberson i Gove, 1985):
posiadanie dzieci
+wyższe wyniki na wymiarze rozumienia życia;
- wyższy emocjonalny dobrostan rodziców po
opuszczeniu domu przez dorosłe dzieci;
+wyższy dobrostan emocjonalny u wdowców.
DOŚWIADCZENIE RODZICIELSTWA W
ŚREDNIM WIEKU
- najmniej zbadany problem (najwięcej
wiadomo o fazie „alfa” - odnoszącej się do
małych dzieci i wczesnego rodzicielstwa oraz
o fazie „omega” odnoszącej się do starych
rodziców i ich dzieci w średniej dorosłości)
(Hagestad, 1987);
- wyjątkiem są badania Rossi i Rossi (1990):
-- w okresie dorosłości dzieci wzrasta
bliskość między nimi a rodzicami, co wpływa
pozytywnie na dobrostan rodziców;
-- posiadanie dzieci wpływa stymulująco na
cechy opiekuńcze u ojców, ale nie u kobiet.
ZDARZENIE O ZNACZENIU KAMIENIA
MILOWEGO W STADIUM ŚREDNIEGO
RODZICIELSTWA -
TO
OPUSZCZENIE DOMU RODZICÓW PRZEZ
DOROSŁE DZIECKO
ORAZ
ZADANIE RODZICÓW W ŚREDNIM WIEKU I
ICH DZIECI DOTYCZĄCE ROZWOJU RELACJI
DOROSŁY-DOROSŁY.
SYNDROM PUSTEGO GNIAZDA - MIT CZY
RZECZYWISTOŚĆ?
Puste gniazdo:
gdy ostatnie dorosłe dziecko odejdzie z domu.
Pojawiają się sugestie określania tego stadium
bardziej neutralnie jako okresu postparentalnego.
Subiektywna definicja pustego gniazda
(Harkins, 1978 zbadała 315 kobiet w wieku
średnim):
- wyjazd do szkoły - 41%;
- przeprowadzenie się dziecka do własnego
mieszkania - 39%;
- małżeństwo - 17%
- skończenie studiów - 1%
Postparentalna faza rozwoju to zjawisko XX
wieku:
- wzrost średniej długości życia;
- wydłużanie się czasu od urodzenia ostatniego
dziecka;
- wydłużenie się okresu pustego gniazda do ok.
13 lat.
SYNDROM PUSTEGO GNIAZDA:
- nieprzystosowawcza reakcja na przejście do
okresu postparentalnego (Borland, 1982);
- doświadczanie, zwłaszcza przez matki, uczucia
żalu, smutku, zaburzeń nastroju, depresji po
odejściu ostatniego dziecka z domu (Kahana i
Kahana, 1982).
SYNDROM PUSTEGO GNIAZDA Z
SYNDROM PUSTEGO GNIAZDA Z
PERSPEKTYWY TEORII
PERSPEKTYWY TEORII
-
- Syndrom pustego gniazda jako oderwanie się
dzieła od stwórcy
(patrz: koncepcja biegu życia Ch.Buhler)
Syndrom występuje wówczas, gdy dzieci jako
produkty wytworzone przez rodziców alienują
się od swych twórców i zaczynają żyć
samodzielnym życiem. Źródłem negatywnych
przeżyć jest nie tyle podjęcie oddzielnej
egzystencji przez dzieci, co zerwanie relacji z
dorosłymi dziećmi i pojawienie się u rodziców
poczucia pustki i lęku przed samotnością oraz
obawy braku wsparcia ze strony dzieci w
okresie nasilonej restrykcji.
- Syndrom pustego gniazda jako stagnacja w rozwoju
psychospołecznym
(patrz koncepcja E.Eriksona) Syndrom pustego
gniazda - to pochodna nierozwiązania
podstawowego konfliktu między generatywnością a
stagnacją. Generatywna aktywność - to troska o
aktualny i przyszły dobrostan potomstwa,
natomiast stagnacja: zaabsorbowanie sobą,
poczucie pustki czy straty. Może to wywołać:
regresję w kierunku obsesyjnej potrzeby
pseudobliskości i traktowania siebie jak dziecka. W
efekcie - pragnienie wsparcia i opieki od otoczenia
oraz dorosłego dziecka. Tym samym ograniczanie
dziecka w realizacji jego zadań rozwojowych.
- Syndrom pustego gniazda jako rezultat
spóźnionego uczucia wobec dzieci
(patrz teoria D.J.Levinsona)
Wiek średni (40 – 60 r.ż, a zwłaszcza okres
wstępowania w wiek średni – 45 – 50 r.ż.)
– mężczyźni niezadowoleni z aktywności
zawodowej zwracają się ku dzieciom,
starają się zrekompensować im swoją
wieloletnią nieobecność; adresatem są
dzieci
zabiegające
właśnie
o
niezależność; brak odwzajemnienia uczuć
przez dzieci wywołuje frustrację –
utożsamianą
przez
Levinsona
z
Syndromem Pustego Gniazda.
- Syndrom pustego gniazda jako deficyt w
procesie selekcji, optymalizacji i kompensacji
(patrz koncepcja Baltesa)
Syndrom pustego gniazda występuje u tych
rodziców, którzy na poziomie SELEKCJI
(dokonywania wyborów w związku z zaistniałą
stratą czyli odejściem dzieci z domu - nie
dokonali wyboru alternatywnej dziedziny
aktywności i nie postawili nowego,
zmodyfikowanego celu. Nie dokonali przeglądu
stanu swych dyspozycji pozwalających na
wybór nowych celów i ich realizację
(optymalizacja). Nie podjęli aktywności pod
kątem nabycia nowych dyspozycji mających
przeciwstawić się powstałemu brakowi po
odejściu dzieci z domu (kompensacja).
Syndrom pustego gniazda jako katektyczne zubożenie
(Patrz Koncepcja Roberta Pecka)
Kryzysy wieku średniego:
cenienie mądrości versus cenienie sił fizycznych;
socjalizowanie się versus seksualność w stosunkach
międzyludzkich;
katektyczna
giętkość
versus
katektyczne zubożenie; giętkość umysłowa versus
umysłowa sztywność.
Katektyczna giętkość – zdolność do emocjonalnej
elastyczności, poszukiwania nowych osób, obszarów
działania, idei w związku z występowaniem w wieku
średnim utraty bliskich, w tym, dorosłych dzieci
podejmujących
samodzielne
życie.
Katektyczne
zubożenie – trudność w znalezieniu nowych obiektów
uczuć i dążeń po utracie dotychczasowych obiektów
miłości prowadzi do zubożenia emocjonalnego –
występuje Syndrom Pustego Gniazda.
Przyczyny syndromu u kobiet:
- specyfika socjalizacji kobiet: przygotowanie
do pełnienia ról w społeczeństwie;
- znaczenie roli macierzyńskiej: jej udział w
budowaniu tożsamości;
- indywidualny styl adaptacji do roli
macierzyńskiej: stopień zaangażowania w
troskę o dziecko i realizację jego potrzeb.
Kobiety najbardziej narażone na
syndrom pustego gniazda:
- gospodynie domowe;
- nastawione na nadmierną realizację
potrzeb dziecka;
- brak alternatywnych ról
Syndrom pustego gniazda u mężczyzn:
- niewielka liczba badań ojców jest dewaluacją
ojcostwa (Lewis i Duncan, 1991).
- wyniki badań:
-- większość ojców, jak i matek nie przeżywa
cierpienia z powodu wejścia w stadium pustego
gniazda; sądzi się, że tylko około 22-24%
relacjonuje poczucie nieszczęścia, gdy ostatnie
dziecko odchodzi z domu (Lewis, 1985; Boss i
Greenberg, 1984);
-- odejście dorosłych dzieci z domu ma bardziej
negatywny wpływ na ojców niż na matki (Back,
1971): kobiety zwolnione z obowiązków
domowych łatwiej akceptują nową sytuację, a
mężczyźni stają się bardziej uzależnieni od
pracy zawodowej.
Wczesne badania nad pustym gniazdem
1. Badanie Lowenthal i Chiriboga (1972)
Czy puste gniazdo stanowi kryzys dla rodziców?
Mężczyźni i kobiety w średniej dorosłości,
których najmłodsze dziecko kończyło studia-
oceniali swe życie w teraźniejszości, przeszłości i
przyszłości:
WYNIKI
Mężczyźni oceniając swe życie brali głównie pod
uwagę swoją sytuację zawodową: praca,
stabilizacja zawodowa i materialna;
Kobiety natomiast - osobiste relacje, zwłaszcza w
rodzinie.
NAJNIŻSZE OCENY DOTYCZYŁY ADOLESCENCJI i
okresu określanego jako wczesna średnia
dorosłość;
(u kobiet w każdym przypadku niskie oceny życia
wiązały się z problemami z dziećmi (porzucenie
nauki, konflikt z prawem, używanie rodzinnego
samochodu);
OKRES AKTUALNY - ODCHODZENIA OSTATNIEGO
DZIECKA OCENIANY BYŁ POZYTYWNIE; często jako
uczucie ulgi!
Tak mężczyźni, jak i kobiety pozytywnie oceniają swe
życie, ale:
mężczyźni są bardziej zadowoleni niż kobiety;
mężczyźni najniżej oceniają wczesną dorosłość, a
kobiety - wczesne lata średniej dorosłości.
OGÓLNY WNIOSEK - BRAK PODSTAW DO UZNANIA
PUSTEGO GNIAZDA ZA OKRES KRYZYSOWY.
2. Badania Powell (1977)
Badano problemy psychiczne u 40 kobiet w
średniej dorosłości w stadium pustego gniazda i
154 kobiety mieszkające z dziećmi;
WYNIKI:
- kobiety pracujące wykazują się lepszym
zdrowiem psychicznym niż niepracujące;
- praca zawodowa jest ważniejszym czynnikiem
zdrowia u kobiet w pustym gnieździe niż u
innych kobiet w średniej dorosłości;
- u kobiet mieszkających z dziećmi istnieje
podobieństwo w zakresie zdrowia
psychicznego, niezależnie od tego, czy kobiety
były zatrudnione czy nie pracowały;
Wniosek z badań Powell:
- tradycyjna rola kobiety jako gospodyni
domowej - niekorzystna dla zdrowia
psychicznego !!?
LUB:
- kobiety z predyspozycjami do zaburzeń
psychicznych nie wykazują tendencji do
podejmowania pracy poza domem;
W średniej dorosłości zwiększa się
różnica między kobietami pracującymi
i niepracującymi w zakresie
symptomów zaburzeń psychicznych.
3. Badania Harkins (1978)
- Badania nad dobrostanem 318 kobiet: których
najmłodsze dziecko kończyło szkołę (pre-empty-
nest); które doświadczały pustego gniazda
przez 18 miesięcy; które były dwa i pół roku po
wydarzeniu i spodziewano się, że przystosowały
się do pustego gniazda (post-empty nest);
- Stosowano subiektywną miarę pustego
gniazda;
WYNIKI:
- puste gniazdo definiowały jako ukończenie
studiów przez dziecko;
- kobiety relacjonowały wyższy poziom
dobrostanu w trakcie przechodzenia przez
puste gniazdo niż w pre-empty-nest i post-
empty-nest.
Wnioski:
- puste gniazdo w niewielkim stopniu wpływa
na dobrostan; efekty pustego gniazda znikają
w dwa lata po zdarzeniu;
- gdy dziecko odchodzi niepunktualnie -
spóźnia się z terminem odejścia - negatywny
efekt.
4. Badania Pillay (1988)
- Badano 86 hinduskich kobiet wykazujących
się kliniczną depresją;
Wyniki:
- Uczucie osamotnienia i izolacji po
opuszczeniu domu przez dzieci relacjonowało
59,4% pacjentek - uznano to za syndrom
pustego gniazda czyli reagowanie depresją na
macierzyńskie „bezrobocie”.
Wyjaśnienie: tradycyjnie - ożenieni synowie
mieszkają wraz z żonami w domu rodziców.
Wraz z narastającą akulturacją - dążenie u
Hindusów do życia w nuklearnych rodzinach.
5. Badania Dennerstein, Dudley i Guthrie (2002)
- Zbadano jakość życia 438 Australijek w okresie
przedmenopauzalnym.
WYNIKI;
- w pierwszym roku po odejścia dorosłego dziecka z
domu - wzrost wyników dotyczących pozytywnego
nastroju;
- wzrost w wynikach dobrostanu
- spadek relacjonowanych trudności życiowych
- nie było żadnych zmian w uczuciach wobec
partnera lub w częstości aktywności seksualnej.
ALE:
poprawa w dobrostanie występuje tylko u kobiet,
które spostrzegały swe dziecko jako niezależne i
dorosłe;
Kolejny wynik z badań australijskich:
Powrót dziecka do domu nie wpływał na
zmianę dobrostanu kobiet, ale zmniejszała
się ich aktywność seksualna.
Problem powrotu do pełnego gniazda -
zjawisko bumerangu