ZASTOSOWANIE EFEKTU

DOPPLERA

DO

ULTRASONOGRAFICZNYCH

METOD

BADANIA PRZEPŁYWU KRWI

(Pomiar prędkości krwi w tętnicy szyjnej wspólnej)

z

EFEKT DOPPLERA

Zjawisko obserwowane dla fal, polegające na powstawaniu

różnicy częstotliwości, a tym samym i długości fali, wysyłanej

przez źródło fali oraz zarejestrowanej przez obserwatora,

który porusza się względem źródła fali.

Źródło fal poruszające się w lewo.

Długość fali jest mniejsza po lewej,

a większa po prawej od źródła

Dla fal rozprzestrzeniających się w ośrodku, takich jak na

przykład fale dźwiękowe, efekt zależy od prędkości

obserwatora oraz źródła względem ośrodka, w którym te fale

się rozchodzą.

W przypadku fal propagujących się bez udziału ośrodka

materialnego, jak na przykład światło w próżni (w ogólności

fale elektromagnetyczne), znaczenie ma jedynie różnica

prędkości źródła oraz obserwatora.

POMIAR PRZEPŁYWU KRWI

Efekt Dopplera – występuje dwa razy:

1. zmiana częstotliwości, gdy wiązka ultadźwięków

dociera do poruszających się erytrocytów

(ich opór akustyczny różni się od oporu akustycznego

osocza)

2. zmiana częstotliwości, gdyż fala częściowo się od

nich odbija- stają się dla głowicy ruchomym

źródłem.

Ultrasonograf Dopplerowski mierzy różnicę

częstotliwości Δv wyst między falą nadawaną i

odbieraną.

Wyliczanie prędkości przepływu krwi:

v = c Δv / 2v̥ cosφ

c- prędkość dźwięku

v̥- częstotliwość fali

φ- kąt między kierunkiem

rozchodzenia się fali

a kierunkiem przepływu krwi

Kąt φ powinien być jak najmniejszy!

Najdokładniejszy pomiar

Kierunek

wiązki prostopadły do

kierunku krwi

Niemożliwe

wyznaczenie predkości

Wiązka

ultradźwiękó

w

Kąt φ

Kierunek

przepływ

u krwi

USG w skali szarości

Ultrasonografia dopplerowska (USG doppler)

Zapis spektralny przepływu jest

wizualizacją parametrów fizycznych

przepływającej krwi i powstaje na

ekranie monitora w postaci linii

o charakterystycznym dla każdego

typu naczynia kształcie.

Wykres znajdujący się powyżej linii

bazowej informuje o krwi

przepływającej

w kierunku do głowicy,

natomiast wykres poniżej linii

bazowej informuje

o przepływie w kierunku od głowicy.

Kolorowa ultrasonografia dopplerowska

(color doppler)



Parametry przepływu krwi,

tzn. kierunek i prędkoość,

mogą być także wyrażone w

postaci skali barwnej, która

ułatwia identyfikację

anatomiczną naczyń i

przyspiesza czas badania.



Skala barwna jest nałożona

na obraz uzyskiwany w skali

szarości, wypełniając

kolorem światło naczyń.



Wysycenie kolorem jest

proporcjonalne do prędkości

przepływającej krwi.



Z reguły kolor czerwony

wskazuje na przepływ w

kierunku do głowicy,

natomiast kolor niebieski na

przepływ w kierunku od

głowicy.

Power Doppler

Modyfikację obrazowania

przepływu w skali

barwnej stanowi power

doppler.

Metoda ta przetwarza całą

energię sygnału

dopplerowskiego na

barwny obraz (ryc. 5.).

Z bardzo dużą czułością¹

wykrywa obecność

przepływu naczyniowego

bez względu na jego

kierunek.

Metoda ta jest szczególnie

przydatna do

identyfikacji naczyń o

bardzo małej średnicy

oraz w uwidocznieniu

bardzo wolnych

przepływów

naczyniowych zwłaszcza

w narządach

miąższowych.