Rynek kapitałowy i
pieniężny
konspekt wykładu
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Tematyka zajęć.
Podstawowa literatura
3
Tematyka zajęć
1. Pojęcie rynku. Rynek finansowy. Podział
rynków finansowych. Rynek pieniężny a
rynek kapitałowy.
2. Cele funkcjonowania rynku kapitałowego i
rynku pieniężnego.
3. Pojęcie instrumentu finansowego i papieru
wartościowego. Podział instrumentów
finansowych i papierów wartościowych.
4. Rodzaje ryzyka związanego z
inwestowaniem w instrumenty finansowe.
Rating instrumentów finansowych.
4
Tematyka zajęć (c.d.)
5. Papiery wartościowe będące przedmiotem
obrotu na polskim rynku kapitałowym:
a) obligacje i ich rodzaje
b) listy zastawne i ich rodzaje
c) akcje i ich rodzaje
d) prawa do akcji i kwity depozytowe
e) certyfikaty udziałowe.
6. Rynek obligacji w Polsce – funkcjonowanie i
charakterystyka.
7. Rynek regulowany w Polsce –
funkcjonowanie i charakterystyka.
5
Tematyka zajęć (c.d.)
8. Instrumenty finansowe będące
przedmiotem obrotu na polskim rynku
pieniężnym:
a)
depozyty międzybankowe
b)
bony skarbowe
c)
bony pieniężne NBP
d)
pozostałe krótkoterminowe papiery dłużne (w
tym krótkoterminowe bankowe papiery
wartościowe).
9. Transakcje warunkowe na polskim rynku
pieniężnym:
a)
transakcje repo i reverse repo,
b)
transakcje buy-sell-back i sell-buy-back.
6
Tematyka zajęć (c.d.)
10. Organizacja rynku pieniężnego w Polsce.
Rola banków na rynku pieniężnym.
11. Wycena papierów wartościowych
będących przedmiotem obrotu na
polskim rynku kapitałowym:
a) wycena papierów dłużnych
b) podstawy wyceny papierów udziałowych.
12. Wycena instrumentów finansowych
będących przedmiotem obrotu na
polskim rynku pieniężnym.
7
Literatura
• Podstawowe pozycje:
1. Jajuga K., Jajuga T.: Inwestycje. Instrumenty
finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.
2. Prawo gospodarcze i handlowe. T. 4: Prawo
papierów wartościowych. (Pod red. S. Włodyki).
Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2004.
3. Rynek finansowy w Polsce (1998 – 2001). NBP,
Warszawa 2001.
4. Rozwój rynku finansowego w Polsce w latach
2002 – 2003. NBP, Warszawa 2004.
5. Rozwój rynku finansowego w Polsce w roku
2004. NBP, Warszawa 2005.
6. Rozwój rynku finansowego w Polsce w roku
2005. NBP, Warszawa 2006.
8
Literatura
• Podstawowe pozycje (c.d.):
7. Soroczyński S., Witek M.: Instrumenty finansowe.
Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 1999.
8. System finansowy w Polsce. (Red. nauk.: B.
Pietrzak, Z. Polański, B. Woźniak).
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003
[r. 5 – 7].
• Wybrane artykuły:
1. Buszko M.: Nowa ustawa o funduszach
inwestycyjnych a rozwój instytucji zbiorowego
inwestowania w Polsce. (W:) Rynki kapitałowe
(red. nauk. W. Bień). SGH, Kolegium Zarządzania i
Finansów, Monografie i opracowania naukowe,
Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2005.
9
Literatura
• Wybrane artykuły (c.d.):
2.
Dębski W.: Fundusze inwestycyjne w
Polsce. (W:) Tamże.
3.
Dykto M.: Emisje obligacji
nieskarbowych na publicznym rynku
papierów wartościowych w Polsce. (W:)
Tamże.
4.
Gabryelczyk K.: Rozwój rynku polskich
funduszy inwestycyjnych po wstąpieniu
do Unii Europejskiej. (W:) Tamże.
10
Literatura
•
Podstawowe akty prawne:
1. Ustawa z dn. 29.06.1995 o obligacjach (z późn. zm.)
(W:) Dz. U. z 2001, nr 120, poz. 1300; z 2002 nr 216,
poz. 1824; z 2003, nr 217, poz. 2124.
2. Ustawa z dn. 29.07.2005 o obrocie instrumentami
finansowymi (W:) Dz. U. z 2005, nr 183, poz. 1538.
3. Ustawa z dn. 29.07.2005 o ofercie publicznej i
warunkach wprowadzenia instrumentów finansowych
do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach
publicznych (W:) Dz. U. z 2005, nr 184, poz. 1539.
4. Ustawa z dn. 15.09.2000 Kodeks spółek handlowych
(z późn. zm.) (W:) Dz. U. z 2000, nr 94, poz. 1037; z
2001, nr 102, poz. 1117; z 2003, nr 49, poz. 408, nr
229, poz. 2276; z 2005, nr 132, poz. 1108, nr 183,
poz. 1538, nr 184, poz. 1539.
11
Literatura
• Podstawowe akty prawne:
5. Ustawa z dn. 27.05.2004 o funduszach
inwestycyjnych (z późn. zm.) (W:) Dz. U. z
2004, nr 146, poz. 1546; z 2005, nr 83, poz.
719.
6. Ustawa z dn. 29.08.1997 o listach zastawnych i
bankach hipotecznych (z późn. zm.) (W:) Dz. U.
z 2003, nr 99, poz. 919.
7. Rozporządzenie MF z dn. 26.08.1999 w
sprawie warunków emitowania bonów
skarbowych (z późn. zm.) (W:) Dz. U. z 1999, nr
74, poz. 831; z 2002, nr 208, poz. 1765; z 2003,
nr 220, poz. 2176; z 2004, nr 282, poz. 2805.
12
Literatura
• Podstawowe akty prawne (c.d.):
8. Uchwała nr 30/2003 Zarządu NBP z dn.
12.09.2003 w sprawie emitowania bonów
pieniężnych NBP. (W:) Dz. Urz. NBP, 2003, nr 15,
poz. 24. [Późn. zm.: Dz. Urz. NBP, 2005, nr 20,
poz. 28.]
9. Uchwała nr 29/2003 Zarządu NBP z 12.09.2003
w sprawie wprowadzenia „Regulaminu
prowadzenia przez NBP rachunków i kont
depozytowych papierów wartościowych oraz
obsługi operacji na papierach wartościowych i
ich rejestracji na rachunkach i kontach
depozytowych tych papierów”. (W:) Dz. Urz. NBP,
2003, nr 15, poz. 23. [Późn. zm.: Dz. Urz. NBP,
2004, nr 6, poz. 12; nr 11, poz. 21; nr 21, poz.
40; 2005, nr 5, poz. 10; nr 20, poz. 27.]
13
Literatura
• Podstawowe akty prawne (c.d.):
10. Rozporządzenie MF z dn. 26.04.1999 r. w
sprawie warunków emitowania obligacji
skarbowych oferowanych w sieci sprzedaży
detalicznej. [Późn. zm.: Dz. U. z 1999, nr 38,
poz. 369; z 2000, nr 92, poz. 1019; z 2001, nr
79, poz. 846; z 2002, nr 208, poz. 1766; z
2003 nr 124, poz. 1159].
11. Rozporządzenie MF z dn. 26.04.1999 r. w
sprawie warunków emitowania obligacji
skarbowych oferowanych na przetargach.
[Późn. zm.: Dz. U. z 1999, nr 38, poz. 368; z
2000, nr 92, poz. 1020; z 2001, nr 125, poz.
1376; z 2002, nr 208, poz. 1767; z 2003, nr
220, poz. 2177; z 2004, nr 244, poz. 2453].
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Podstawowe pojęcia
15
Podstawowe pojęcia
Rynek to:
1.
całokształt transakcji przedmiotem
obrotu na danym rynku oraz
2.
zespół instytucji je przeprowadzających
lub pomagających je przeprowadzać,
oraz
3.
zespół reguł, według których zawierane
są transakcje, oraz
4.
ogół urządzeń i czynności prowadzących
do zawierania transakcji.
16
Podstawowe pojęcia
• Rynek finansowy – rynek, na
którym przedmiotem obrotu są
instrumenty finansowe.
17
Podstawowe pojęcia
• Instrument finansowy – kontrakt pomiędzy
dwoma stronami regulujący zależność
finansową, w jakiej obie strony pozostają.
• Papier wartościowy to szczególnego rodzaju
instrument finansowy, będący dokumentem
stwierdzającym istnienie określonego prawa
majątkowego (najczęściej wierzytelności lub
udziału w spółce) w taki sposób, że posiadanie
dokumentu staje się niezbędną przesłanką
realizacji prawa (tzw. legitymacja formalna).
18
Podstawowe pojęcia
• Dłużny instrument finansowy –
kontrakt pomiędzy dwoma stronami
regulujący zależność finansową, w
jakiej obie strony pozostają, przy czym
jedna ze stron stwierdza, że jest
dłużnikiem drugiej i jest zobowiązana
wobec niej do spełnienia określonego
świadczenia mogącego mieć charakter
pieniężny lub niepieniężny.
19
Podstawowe pojęcia
• Dłużny papier wartościowy –
szczególnego rodzaju instrument
finansowy, będący dokumentem
stwierdzającym istnienie
wierzytelności w taki sposób, że
posiadanie dokumentu staje się
niezbędną przesłanką realizacji
prawa (tzw. legitymacja formalna).
20
Podstawowe pojęcia
• Instrument finansowy (w rozumieniu uoif):
– papiery wartościowe
– nie będące papierami wartościowymi tytuły
uczestnictwa w instytucjach zbiorowego
inwestowania
– nie będące papierami wartościowymi instrumenty
rynku pieniężnego
– nie będące papierami wartościowymi finansowe
instrumenty pochodne
– towarowe instrumenty pochodne
– inne instrumenty dopuszczone lub będące
przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do
obrotu na rynku regulowanym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub państwa
członkowskiego UE.
21
Podstawowe pojęcia
• Papier wartościowy (w rozumieniu uoif):
– akcje, prawa poboru, prawa do akcji, warranty
subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy
zastawne, certyfikaty inwestycyjne, i inne
zbywalne papiery wartościowe, w tym
inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające
prawom wynikającym z akcji lub z zaciągniętego
długu, wyemitowane na podstawie właściwych
przepisów prawa polskiego lub obcego,
– inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w
wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do
nabycia lub objęcia w/w papierów wartościowych,
lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia
pieniężnego.
22
Rodzaje dłużnych
instrumentów
finansowych
A.
Ze względu na możliwość
kalkulacji wartości strumieni
pieniężnych generowanych przez
instrument finansowy:
1. o stałej dochodowości (instrumenty
dyskontowe oraz kuponowe o stałym
oprocentowaniu)
2. o zmiennej dochodowości (instrumenty
kuponowe o oprocentowaniu zmiennym).
23
Rodzaje dłużnych
instrumentów
finansowych
B. Ze względu na występowanie
odsetek:
1.
dyskontowe (inwestor nabywa instrument po
cenie równej wartości nominalnej
pomniejszonej o dyskonto a w momencie
wykupu otrzymuje wartość nominalną),
2.
kuponowe (inwestor nabywa instrument po
cenie zależnej od zakładanej przez siebie YTM
a w momencie wykupu otrzymuje wartość
nominalną powiększoną o narosłe odsetki).
24
Rodzaje papierów
wartościowych
1.
ze względu na przedmiot uprawnień w nich
inkorporowanych:
•
papiery opiewające na wierzytelności pieniężne
(czeki, weksle, obligacje, listy zastawne, bankowe
papiery wartościowe, skarbowe papiery
wartościowe, bony pieniężne NBP),
•
papiery zawierające uprawnienie do rozporządzania
towarem, znajdującym się pod pieczą wystawcy
dokumentu (konosamenty, dowody składowe),
•
papiery, w których inkorporowane są prawa
udziałowe w spółkach akcyjnych (akcje);
•
papiery, w których inkorporowane są prawa
udziałowe w zamkniętym funduszu inwestycyjnym
(certyfikaty inwestycyjne).
25
Rodzaje papierów
wartościowych
2. ze względu na regulację obrotu
papierami wartościowymi:
• papiery imienne, z których prawa przenoszone
są w drodze przelewu i wydania dokumentu,
• papiery na zlecenie, które legitymują jako
uprawnionego osobę imiennie wymienioną lub
przez nią oznaczoną, zbywalne na podstawie
indosu i wręczenia papieru,
• papiery na okaziciela, które legitymują każdą
osobę, przedstawiającą dokument, zbywalne na
podstawie przeniesienia własności dokumentu i
jego wydania.
26
Segmenty rynku
finansowego
1. rynek pieniężny – rynek, na którym
przedmiotem obrotu są instrumenty
finansowe opiewające na wierzytelności
pieniężne o krótkich terminach płatności (do
1 roku);
2. rynek kapitałowy – rynek, na którym
przedmiotem obrotu są instrumenty
finansowe opiewające na wierzytelności
pieniężne o terminach płatności dłuższych niż
1 rok oraz takie, w których inkorporowane są
prawa udziałowe w wybranych rodzajach
podmiotów gospodarczych.
27
Segmenty rynku
kapitałowego
w Polsce
1. Rynek obligacji:
a) Rynek obligacji Skarbu Państwa
b) Rynek obligacji komunalnych
c) Rynek obligacji przedsiębiorstw.
2. Rynek listów zastawnych.
3. Rynek akcji.
4. Rynek innych niż akcje
instrumentów finansowych, w
których inkorporowane są prawa
udziałowe w podmiotach
gospodarczych.
dr Igor Styn, Instytut
Ekonomiczny, PWSZ Nowy
Sącz
28
Segmenty rynku pieniężnego
w Polsce
1. międzybankowy rynek depozytów –
rynek depozytów banków komercyjnych
o terminie zapadalności do 2 lat;
2. rynek krótkoterminowych
instrumentów finansowych o
charakterze innym niż depozyty:
1. rynek bonów skarbowych
2. rynek bonów pieniężnych NBP
3. rynek krótkoterminowych instrumentów
finansowych przedsiębiorstw (rynek KPD
– krótkoterminowych papierów dłużnych)
4. rynek transakcji SBB i BSB.
dr Igor Styn, Instytut
Ekonomiczny, PWSZ Nowy
Sącz
29
Cele funkcjonowania rynku
kapitałowego i pieniężnego
1. regulacja płynności systemu finansowego
(poprzez lokowanie nadwyżek wolnych
środków pieniężnych na tym rynku lub
zaciąganie tam pożyczek),
2. kontrola ilości pieniądza na rynku przez
bank centralny (głównie poprzez tzw.
operacje otwartego rynku) – tylko rynek
pieniężny,
3. transformacja terminów (zamiana skrajnie
krótkookresowych pasywów na aktywa o
dłuższym terminie spłaty),
dr Igor Styn, Instytut
Ekonomiczny, PWSZ Nowy
Sącz
30
Cele funkcjonowania rynków
(c.d.)
4.
efektywna alokacja kapitału (rynek
finansowy pozwala na dowolny przepływ
środków pieniężnych między podmiotami
dysponującymi nadwyżką kapitału a
podmiotami cierpiącymi na jego brak oraz
na optymalne wykorzystanie tych środków),
5.
właściwa wycena instrumentów
finansowych stanowiących przedmiot
obrotu na obu rynkach,
6.
uzyskanie dochodu przez nabywców w/w
instrumentów finansowych.
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Rodzaje ryzyka związanego z
inwestowaniem w
instrumenty rynku
pieniężnego i kapitałowego.
Rating
32
Rodzaje ryzyka
związanego z
inwestowaniem w d.i.f.
1.
Ryzyko stopy procentowej – ryzyko
wystąpienia efektu finansowego (dochodu
lub kosztu) innego niż zaplanowany z
powodu niemożności antycypowania
przyszłego poziomu stóp procentowych w
momencie zawierania umowy finansowej:
a) ryzyko terminowej stopy procentowej;
b) ryzyko refinansowania;
c) ryzyko zmienności stóp procentowych.
33
Rodzaje ryzyka
związanego z
inwestowaniem w d.i.f.
2.
Ryzyko kredytowe – ryzyko
niedotrzymania zobowiązań przez
emitenta.
3.
Ryzyko płynności – ryzyko zbyt niskiej
płynności rynku by otworzyć lub zamknąć
pozycję w planowanej wielkości.
4.
Ryzyko przedterminowego wykupu
(występuje jedynie w przypadku, gdy
obligacja zawiera opcję call).
34
Rodzaje ryzyka
związanego z
inwestowaniem w d.i.f.
5. Ryzyko inflacji.
6. Ryzyko walutowe (występuje
jedynie w przypadku, gdy d.i.f. jest
nominowany w walucie obcej).
7. Ryzyko niespodziewanego
zdarzenia.
8. Ryzyko ryzyka.
35
Rodzaje ryzyka
związanego z
inwestowaniem w u.i.f.
1. Ryzyko firmy (związane ze specyfiką
działalności firmy; ryzyko
niekorzystnych zmian w sprzedaży i
dochodach firmy).
2. Ryzyko finansowe (związane ze
sposobem finansowania inwestycji przez
firmę).
3. Ryzyko niespodziewanego zdarzenia.
36
Rodzaje ryzyka
związanego z
inwestowaniem w u.i.f.
4. Ryzyko walutowe (występuje
jedynie w przypadku, gdy u.i.f.
jest nominowany w walucie
obcej).
5. Ryzyko płynności.
6. Ryzyko rynku.
37
Rating
• to ocena wiarygodności kredytowej,
czyli w uproszczeniu zdolności do
regulowania bieżących zobowiązań,
udzielana przez agencje ratingowe.
Rating nadaje się poszczególnym
emisjom dłużnych papierów
wartościowych, nie otrzymuje go
natomiast emitent.
dr Igor Styn, Instytut
Ekonomiczny, PWSZ Nowy
Sącz
38
Rodzaje ratingu
(wg Standard & Poor’s)
• Inwestycyjny najwyższy (od BBB+ lub
A- wzwyż)
• Inwestycyjny (od BBB- do BBB lub
BBB+)
• Spekulacyjny (od B- do BB+)
• Wybitnie spekulacyjny (duży stopień
ryzyka kredytowego, płatności
nieregularne) (od C do CCC+)
• Emitent nie spłaca długu (D).
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Charakterystyka papierów
wartościowych będących
przedmiotem obrotu na rynku
pieniężnym i kapitałowym
40
Obligacja
• to papier wartościowy, emitowany w serii
(czyli reprezentujący prawa majątkowe
podzielone na określoną liczbę równych
jednostek), w którym emitent stwierdza, że
jest dłużnikiem właściciela obligacji
(obligatariusza) i zobowiązuje się wobec
niego do spełnienia określonego
świadczenia (wykupu obligacji).
Świadczenie to może mieć charakter
pieniężny lub niepieniężny
.
41
Rodzaje obligacji
• Ze względu na zabezpieczenie
spłaty obligacje dzielimy na:
1.
obligacje zabezpieczone, których
spłata jest zabezpieczona
całkowicie lub częściowo,
2.
obligacje niezabezpieczone,
których spłata nie jest w ogóle
zabezpieczona.
dr Igor Styn, Instytut
Ekonomiczny, PWSZ Nowy
Sącz
42
Rodzaje obligacji
• Ze względu na termin wykupu (czyli
dzień, począwszy od którego obligacja
podlega wykupowi) obligacje dzielimy na:
1.klasyczne obligacje terminowe, czyli takie,
które są wykupywane przez emitenta po
dacie z góry określonej przez emitenta,
2.obligacje z opcją wykupu na żądanie
emitenta (callable bonds), w przypadku
których emitent może zażądać wykupu w
dowolnym momencie,
43
Rodzaje obligacji
• Ze względu na termin wykupu
obligacje dzielimy na (c.d.):
3.
obligacje z opcją wykupu na żądanie
posiadacza (putable bonds), w przypadku
których właściciel może zażądać wykupu w
dowolnym momencie,
4.
obligacje bezterminowe (obligacje
perpetualne, konsole), które nie podlegają
wykupowi przez emitenta i w przypadku
których właściciel bezterminowo otrzymuje
odsetki.
44
Rodzaje obligacji
• Ze względu na występowanie odsetek
wyróżniamy:
1.
obligacje kuponowe, czyli takie, z tytułu
własności których otrzymuje się odsetki,
2.
obligacje zerokuponowe, z tytułu własności
których nie otrzymuje się odsetek (po
upływie terminu wykupu właściciel
obligacji otrzymuje od emitenta kwotę
równą wartości nominalnej obligacji; brak
odsetek jest rekompensowany sprzedażą
obligacji z dyskontem).
45
Rodzaje obligacji
• Ze względu na sposób naliczania odsetek
wyróżniamy:
1.
obligacje o stałym oprocentowaniu, przy których
emitent zobowiązuje się do dokonywania
regularnych płatności odsetkowych obliczanych
na bazie stałej stopy procentowej,
2.
obligacje o zmiennym oprocentowaniu, przy
których emitent zobowiązuje się do dokonywania
regularnych płatności odsetkowych obliczanych
na bazie zmiennej stopy procentowej, w oparciu o
tzw. stawkę referencyjną, niekiedy powiększoną o
tzw. marżę odsetkową o z góry ustalonej, stałej
wielkości (mającą charakter premii dla nabywcy
obligacji).
46
Rodzaje obligacji
•
Ze względu na rodzaj świadczeń przypisanych
do obligacji wyróżniamy:
1. obligacje zwykłe, w przypadku których emitent
zobowiązany jest wobec obligatariusza do spełnienia
świadczenia pieniężnego, polegającego na zapłacie
należności głównej (wartości nominalnej obligacji)
lub (i) odsetek;
2. obligacje zamienne, w przypadku których emitent
zobowiązany jest do spełnienia świadczenia
niepienię-żnego polegającego na przyznaniu
obligatariuszowi prawa objęcia innych
instrumentów finansowych w zamian za te obligacje
(w Polsce można objąć jedynie akcji emitenta), przy
czym termin zamiany obligacji na akcje nie może
być dłuższy niż termin wykupu obligacji;
47
Rodzaje obligacji
•
Ze względu na rodzaj świadczeń
przypisanych do obligacji wyróżniamy (c.d.):
3.
obligacje z prawem pierwszeństwa, w
przypadku których emitent zobowiązany jest
do spełnienia świadczenia niepieniężnego,
polegającego na przyznaniu właścicielowi
obligacji prawa do subskrybowania akcji
emitenta z pierwszeństwem przed jego
akcjonariuszami, przed terminem wykupu
obligacji;
48
Rodzaje obligacji
• Ze względu na rodzaj świadczeń
przypisanych do obligacji wyróżniamy
(c.d.):
4. obligacje z prawem do udziału w zysku
emitenta, w przypadku których emitent
zobowiązany jest do spełnienia
świadczenia niepieniężnego polegającego
na przyznaniu właścicielowi obligacji
prawa do udziału w zysku emitenta (prawo
to wygasa z dniem wykupu obligacji).
49
Rodzaje obligacji
•
Ze względu na rodzaj świadczeń przypisanych
do obligacji wyróżniamy (c.d.):
5. obligacje przychodowe, w przypadku których emitent
zobowiązany jest do spełnienia świadczenia
niepieniężnego polegającego na przyznaniu
właścicielowi obligacji prawa do zaspokojenia swoich
roszczeń z pierwszeństwem przed innymi
wierzycielami emitenta:
•
z całości albo z części przychodów lub z całości albo
części majątku przedsięwzięć, które zostały
sfinansowane ze środków uzyskanych z emisji obligacji,
•
z całości albo z części przychodów z innych
przedsięwzięć określonych przez emitenta.
50
Rodzaje obligacji
•
Ze względu na rodzaj rynku, na którym
obligacja jest notowana:
1. obligacje krajowe (emitent jest rezydentem kraju,
w którym emisja jest lokowana);
2. obligacje międzynarodowe (emitent nie jest
rezydentem kraju, w którym emisja jest
lokowana):
a) obligacje zagraniczne (obligacje podmiotów
zagranicznych na rynku krajowym, rozprowadzane przez
dealerów krajowych);
b) euroobligacje (nominowane w innej walucie niż waluta
kraju lokowania, rozprowadzane przez międzynarodowe
konsorcja dealerów).
51
List zastawny
• jest dłużnym papierem wartościowym
imiennym lub na okaziciela; emitować
go może jedynie bank hipoteczny.
• Wpływy z emisji listów zastawnych
służą:
1.
refinansowaniu kredytów hipotecznych
udzielanych przez banki hipoteczne oraz
2.
nabywaniu przez banki hipoteczne
wierzytelności innych banków z tytułu
udzielonych przez nie kredytów hipotecznych.
52
Listy zastawne
Ograniczenia w emisji listów zastawnych:
1. refinansowanie kredytów hipotecznych
wpływami z emisji listów zastawnych nie
może przekroczyć sumy odpowiadającej 60%
bankowo-hipotecznej wartości
nieruchomości obciążonych hipotekami;
2. łączna kwota nominalnych wartości
znajdujących się w obrocie listów
zastawnych nie może przekroczyć 40-
krotności funduszy własnych banku.
53
Listy zastawne
•
Listy zastawne zabezpieczone są konkretnymi,
wyodrębnionymi wierzytelnościami emitenta,
a nie całością jego aktywów.
•
Bank hipoteczny prowadzi rejestr
zabezpieczenia listów zastawnych, do którego
wpisywane są w odrębnych pozycjach
określone wierzytelności (lub grupy
wierzytelności) stanowiące podstawę emisji
tych listów zastawnych. Bank prowadzi rejestr
osobno dla hipotecznych listów zastawnych
oraz dla publicznych listów zastawnych.
54
Rodzaje listów
zastawnych
1. hipoteczny list zastawny – papier
wartościowy wyemitowany na podstawie
wierzytelności banku hipotecznego
zabezpieczonych hipotekami, w którym to liście
bank zobowiązuje się wobec uprawnionego do
spełnienia określonych świadczeń pieniężnych;
2. publiczny list zastawny – papier wartościowy
wyemitowany na podstawie kredytu
zabezpieczonego gwarancją lub poręczeniem
Skarbu Państwa, NBP, WE lub ich państw
członkowskich, EBOiR, EBI lub BŚ, lub na
podstawie wierzytelności banku hipotecznego z
tytułu kredytów udzielonych w/w podmiotom.
55
Skarbowe papiery
wartościowe
• Skarbowy papier wartościowy jest
papierem wartościowym, w którym Skarb
Państwa stwierdza, że jest dłużnikiem
właściciela takiego papieru, i zobowiązuje
się wobec niego do spełnienia określonego
świadczenia, które może mieć charakter
pieniężny lub niepieniężny.
• Aktualnie występują 2 rodzaje s.p.w.:
– krótkoterminowe s.p.w. (bony skarbowe),
– obligacje skarbowe.
56
Bankowe papiery
wartościowe
• to każdy papier wartościowy (w tym dłużny)
wyemitowany przez bank na podstawie art. 89 i
n. Prawa bankowego.
• Celem emisji b.p.w. jest gromadzenie przez
banki środków pieniężnych w PLN lub w innej
walucie wymienialnej.
• Aby wyemitować b.p.w. bank musi podać
warunki emisji do publicznej wiadomości i
powiadomić Prezesa NBP o zamierzonej emisji
papierów wartościowych na 30 dni przed
terminem emisji, wskazując warunki i wartość
emisji.
57
Weksel
• jest papierem wartościowym o określonej
dokładnie przez prawo wekslowe formie,
charakteryzującym się tym, że złożenie
na nim podpisu stanowi podstawę i
przyczynę zobowiązania wekslowego
podpisującego. Wystawiany jest z reguły
na krótkie terminy (nie dłuższe niż 1 rok)
i wykupywany przez wystawcę po cenie
zazwyczaj równej nominałowi (kwocie
wypisanej na wekslu).
58
Rodzaje weksli
• Weksel własny – papier wartościowy
zawierający bezwarunkowe przyrzeczenie
wystawcy zapłacenia określonej sumy
pieniężnej we wskazanym miejscu i czasie i
stwarzający bezwarunkową
odpowiedzialność osób na nim podpisanych.
• Weksel trasowany – papier wartościowy
zawierający skierowane do oznaczonej
osoby bezwarunkowe polecenie zapłacenia
określonej sumy pieniężnej we wskazanym
miejscu i czasie i stwarzający
bezwarunkową odpowiedzialność osób na
nim podpisanych.
59
Akcja
• papier wartościowy, emitowany w serii
przez przedsiębiorstwo będące spółką
akcyjną, w którym emitent stwierdza, że
nabywca akcji staje się współwłaścicielem
spółki i - zgodnie z normami prawa
obowiązującymi w Polsce - uzyskuje
uprawnienia:
1. o charakterze majątkowym (uprawnienia
samoistne) oraz
2. o charakterze korporacyjnym (uprawnienia
akcesoryjne wobec majątkowych).
60
Akcja
• Uprawnienia o charakterze
majątkowym:
1. prawo do udziału w zysku
rocznym spółki (prawo do
dywidendy),
2. prawo poboru akcji nowej emisji,
3. prawo do udziału w tzw. kwocie
likwidacyjnej.
61
Akcja
• Uprawnienia o charakterze
korporacyjnym:
1. prawo uczestniczenia w WZA,
2. prawo głosu,
3. prawo do informacji,
4. bierne prawo wyborcze do organów
spółki,
5. prawo do zaskarżania uchwał WZA,
6. prawo do wytaczania powództwa na
rzecz spółki o naprawienie szkody.
62
Prawo do dywidendy
• 2 znaczenia:
– prawo do udziału w zysku spółki
(może być przeniesione z
przeniesieniem akcji),
– prawo do uchwalonej przez WZA
dywidendy lub do przyszłych
dywidend (może być
przedmiotem obrotu).
63
Prawo do dywidendy
• Problemy:
– wysokość dywidendy przypadającej na akcje
pokryte nie całkowicie;
– podstawa wyliczenia kwoty zysku do
podziału (oraz czy musi być zysk bilansowy
za rok obrotowy, by wypłacić dywidendę za
ten rok);
– osoby uprawnione do dywidendy;
– termin wypłaty dywidendy;
– moment nabycia praw do dywidendy;
– zaliczki dywidendowe.
64
Prawo poboru
• to ustawowe prawo pierwszeństwa
objęcia przez dotychczasowych
akcjonariuszy akcji nowych emisji w
stosunku do liczby posiadanych akcji;
• jest prawem zbywalnym.
• Problemy:
– Wyłączenie prawa poboru;
– Wykonanie prawa poboru (zapisy na
akcje).
65
Prawo do udziału w kwocie
likwidacyjnej
• wyraża się w roszczeniu akcjonariusza o
przeniesienie na niego odpowiedniej części
majątku spółki, powstające w toku
postępowania likwidacyjnego, jeżeli po
zaspokojeniu wierzycieli pozostała jeszcze
jakaś część majątku spółki, która może być
rozdysponowana pomiędzy akcjonariuszy.
• Problemy:
– Podział kwoty likwidacyjnej między
akcjonariuszy.
66
Rodzaje akcji
• Ze względu na uprzywilejowanie akcje
dzielimy na:
1. akcje zwykłe, czyli nieuprzywilejowane (1
akcja zwykła = 1 głos na WZA),
2. akcje uprzywilejowane, w przypadku
których, według norm prawa w Polsce,
właściciel akcji może być uprzywilejowany
co do:
a)
dywidendy
b)
podziału majątku polikwidacyjnego spółki
c)
głosu (na WZA).
67
Rodzaje akcji (c.d.)
• Uprzywilejowanie co do dywidendy: akcje
posiadają pierwszeństwo w wypłacie
dywidendy, która ma status dywidendy
uprzywilejowanej - maksymalnie do
wysokości dywidendy przypadającej na
akcje zwykłe plus kwota nie
przekraczająca stopy dyskonta weksli
NBP).
• Uprzywilejowanie co do głosu: na 1 akcję
może maksymalnie przypadać 2 głosy na
walnym zgromadzeniu akcjonariuszy.
68
Rodzaje akcji (c.d.)
• Uprzywilejowanie co do podziału
majątku polikwidacyjnego spółki:
akcje posiadają pierwszeństwo
zaspokojenia, czyli pierwszeństwo
do spłaty według ceny emisyjnej,
lub prawo podwyższenia udziału
przy podziale majątku analogiczne
do podwyższenia udziału w zysku.
69
Rodzaje akcji (c.d.)
•
Akcje uprzywilejowane możemy podzielić ze
względu na sposób wypłacania dywidendy
na:
1. akcje kumulacyjne, zobowiązujące spółkę do
wypłacania dywidendy za okres, w którym
spółka nie osiągnęła zysków (dywidendy te
wypłacane są w pierwszej kolejności, z chwilą
ponownego osiągnięcia wystarczającego zysku
przez spółkę),
2. akcje niekumulacyjne, w przypadku których
dywidenda jest wypłacana jedynie w latach, w
których spółka osiąga dostateczne zyski.
70
Prawo do akcji
• Papier wartościowy, z którego wynika
uprawnienie do otrzymania, nie mających
formy dokumentu, akcji nowej emisji spółki
publicznej, powstające z chwilą dokonania
przydziału tych akcji i wygasające z chwilą
zarejestrowania akcji w depozycie papierów
wartościowych albo z dniem uprawomocnienia
się postanowienia sądu rejestrowego
odmawiającego wpisu podwyższenia kapitału
zakładowego do rejestru przedsiębiorców.
71
Kwit depozytowy
• Papier wartościowy wystawiony przez
instytucję finansową z siedzibą na terytorium
państwa – strony umowy o EOG lub należącego
do OECD, w którym inkorporowane jest prawo
do zamiany tego p.w. na określone p.w. we
wskazanej w warunkach emisji proporcji,
przejście na właściciela tego p.w. praw
majątkowych stanowiących pożytki z p.w. lub
ich równowartości oraz, w przypadku akcji,
możliwość wydania przez właściciela tego p.w.
jego emitentowi wiążącej dyspozycji co do
sposobu głosowania na WZA.
72
Certyfikaty
inwestycyjne
• to p.w. na okaziciela emitowane
przez zamknięty fundusz
inwestycyjny i reprezentujące prawa
majątkowe uczestników funduszu.
• Certyfikat inwestycyjny jest
niepodzielny; certyfikaty jednego
funduszu reprezentują jednakowe
prawa majątkowe.
73
Certyfikaty
inwestycyjne (c.d.)
• Zamknięty fundusz inwestycyjny to
osoba prawna, której wyłącznym
przedmiotem działalności jest lokowanie
środków pieniężnych zebranych
publicznie (przez emisję certyfikatów
inwestycyjnych) w określone w ustawie
p.w. oraz inne prawa majątkowe.
Certyfikaty wyemitowane przez z.f.i.
umarza się jedynie w przypadkach
przewidzianych w ustawie.
74
Certyfikaty
inwestycyjne (c.d.)
• Wydanie przez KPWiG zezwolenia na
utworzenie z.f.i. oznacza dopuszczenie
I emisji certyfikatów do obrotu
publicznego. Kolejne emisje są
dopuszczane przez KPWiG po złożeniu
wniosku przez emitenta (nie później
niż 7 dni od zamknięcia emisji). I
emisja może trwać nie dłużej niż 4
miesiące, natomiast każda następna -
nie dłużej niż 6 miesięcy.
75
Certyfikaty
inwestycyjne (c.d.)
• Cena emisyjna certyfikatów drugiej i
następnych emisji nie może być niższa niż
wartość aktywów netto przypadająca na
certyfikat według ostatniej wyceny aktywów
z.f.i. poprzedzającej emisję. Wycena ta musi
być dokonana przynajmniej na 7 dni przed
rozpoczęciem zbywania certyfikatów danej
emisji.
• Wartość aktywów netto przypadająca na
certyfikat to rynkowa wartość aktywów z.f.i.
pomniejszona o zobowiązania funduszu, podzie-
lona przez ilość wyemitowanych certyfikatów
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Rynek obligacji w Polsce.
Organizacja i funkcjonowanie
77
Segmenty rynku obligacji i
instrumentów pokrewnych w
Polsce
1. Rynek obligacji:
a) Rynek obligacji Skarbu Państwa
(OSP)
b) Rynek obligacji komunalnych
c) Rynek obligacji przedsiębiorstw.
2. Rynek listów zastawnych.
78
Obligacje Skarbu
Państwa
• Można dodatkowo podzielić ze
względu na kryterium:
– możliwości obrotu (rynkowe,
nierynkowe, oszczędnościowe);
– sposobu oferowania na rynku
pierwotnym (hurtowe, detaliczne).
79
Obligacje hurtowe i
detaliczne
• Obligacje hurtowe to OSP oferowane
na przetargach organizowanych przez
NBP Dealerom Skarbowych Papierów
Wartościowych.
• Obligacje detaliczne to OSP
sprzedawane przez sieć POK-ów
wszystkim uprawnionym podmiotom.
Organizacja sprzedaży detalicznej OSP
spoczywa na Banku PKO BP S.A.
80
Dealerzy Skarbowych
Papierów Wartościowych
• są to banki, które wystąpiły do emitenta SPW o
zawarcie umowy o pełnienie funkcji DSPW i
osiągnęły największą liczbę punktów według
kryteriów określonych przez Indeks Aktywności
Dealerskiej;
• aktualnie (w 2005) status DSPW posiada 11
banków, w tym: ABN Amro Bank (Polska), Bank
BPH, Bank Handlowy, Bank Millenium, Bank
Pekao, BRE Bank, Deutsche Bank Polska, ING
Bank Śląski, Kredyt Bank, PKO BP, Societe
Generale (Oddział w Polsce);
• o status DSPW w 2006 roku stara się 20 banków.
81
Dealerzy Skarbowych
Papierów Wartościowych
• mają prawo m. in. do:
– wyłącznego uczestnictwa w przetargach na
bony skarbowe i OSP,
– wyłącznego uczestnictwa w przetargach na
bony pieniężne NBP (jeżeli są jednocześnie
dealerami rynku pieniężnego),
– wyłącznego uczestnictwa w pozostałych
operacjach otwartego rynku
przeprowadzanych przez NBP (jeżeli są
jednocześnie dealerami rynku pieniężnego).
82
Dealerzy Skarbowych
Papierów Wartościowych
• mają obowiązek (m. in.):
– uczestniczenia we wszystkich rodzajach
przetargów na SPW,
– nabywania co kwartał min. 3% wartości
nominalnej sprzedanych bonów skarbowych na
przetargach w tym okresie,
– kwotowania SPW na zorganizowanym
elektronicznym rynku wtórnym, w godz. od 9.00
do 16.30, i zawierania transakcji po podanych
cenach,
– przesyłania informacji o stanie rynku do NBP i
emitenta, o zawartych transakcjach do KDPW.
83
Rola banków jako
pośredników przy emisji
obligacji
• konsultant i doradca w zakresie planowanej emisji
obligacji
• agent ds. emisji i płatności (jego zadania:
– ocenić wiarygodność kredytową klienta i dopasować do niej
wysokość programu emisji oraz wielkość dyskonta
handlowego
– dostosować potrzeby emisyjne klienta do aktualnej
możliwości absorbcji nowych emisji obligacji przez rynek
– opracować tzw. memorandum informacyjne (warunki emisji)
– rozesłać memorandum do potencjalnych nabywców
obligacji i zorganizować tzw. „book building”
– sprzedać emisję na rynku a wpływy z niej przekazać na
rachunek emitenta (po potrąceniu prowizji i opłaty
skarbowej od wystawienia weksli)
– na bieżąco obsługiwać kasowo emisję).
84
Rola banków jako
pośredników przy emisji
obligacji
• depozytariusz (jego zadania:
– przyjęcie w depozyt emitowanych obligacji
– prowadzenie rejestru ich aktualnych posiadaczy
– wydawanie im świadectw depozytowych oraz
odpowiednich dokumentów na ich żądanie, gdyby
emitent był w zwłoce, czyli nie wykupił obligacje w
umownym terminie);
• gwarant emisji (underwriter) – może działać
jako:
– subemitent usługowy (nabywa całość emisji na rynku
pierwotnym)
– subemitent inwestycyjny (nabywa tylko tę część
emisji na rynku pierwotnym, która nie znalazła
nabywców);
85
Rola banków jako
pośredników przy emisji
obligacji
• dealer emisji (najczęściej jest
jednocześnie subemitentem
usługowym);
• reprezentant (przy emisji sprzedanej
pow. 15 nabywcom; pełni funkcję
przedstawiciela ustawowego
obligatariuszy na zasadach określonych
w ustawie oraz w umowie o
reprezentację).
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Organizacja obrotu
instrumentami finansowymi
w Polsce.
Rynek regulowany
87
Obrót instrumentami
finansowymi
• Obrót instrumentami finansowymi
dzieli się na:
– pierwotny i
– wtórny.
88
Obrót instrumentami
finansowymi
• Obrót pierwotny to dokonywanie
oferty publicznej przez emitenta
lub subemitenta usługowego,
której przedmiotem są p.w. nowej
emisji, lub nabywanie p.w. w
wyniku takiej oferty.
89
Obrót instrumentami
finansowymi
• Obrót wtórny to:
– dokonywanie oferty publicznej przez
podmiot inny niż emitent lub
subemitent usługowy, lub nabywanie
p.w. od tego podmiotu, lub
– publiczne proponowanie przez
podmiot inny niż emitent nabycia i.f.
nie będących p.w. lub nabywanie ich
od tego podmiotu.
90
Obrót instrumentami
finansowymi
• Oferta publiczna to udostępnianie
na terytorium RP, co najmniej 100
osobom lub nieoznaczonemu
adresatowi, w dowolnej formie i w
dowolny sposób, informacji o p.w. i
warunkach dotyczących ich nabycia,
stanowiących dostateczną podstawę
do podjęcia decyzji o odpłatnym
nabyciu tych p.w.
91
Obrót instrumentami
finansowymi
• Publiczne proponowanie nabycia
p.w. to proponowanie nabycia p.w. w
dowolnej formie i w dowolny sposób,
jeżeli propozycja jest skierowana do co
najmniej 100 osób lub do
nieoznaczonego adresata.
• Publiczne proponowanie nabycia p.w.
może być dokonywane wyłącznie w
drodze oferty publicznej.
92
Obrót instrumentami
finansowymi
• Obrót zorganizowany to obrót
p.w. lub innymi i.f. dokonywany na
terytorium RP na rynku
regulowanym albo w
alternatywnym systemie obrotu.
93
Dematerializacja obrotu
• P.w.:
– dopuszczone do obrotu na rynku
regulowanym, lub
– wprowadzone do alternatywnego
systemu obrotu, lub
– emitowane przez Skarb Państwa lub NBP
nie mają formy dokumentu od chwili
ich zarejestrowania w KDPW.
94
Dematerializacja obrotu
• Rejestracja w KDPW p.w. powinna
nastąpić na podstawie umowy zawartej
między emitentem a KDPW:
– przed rozpoczęciem oferty publicznej, lub
– przed złożeniem wniosku o dopuszczenie
p.w. do obrotu na rynku regulowanym, lub
– przed złożeniem wniosku o wprowadzenie
p.w. do alternatywnego obrotu.
95
Dematerializacja obrotu
• Prawa ze zdematerializowanych p.w.
powstają z chwilą zapisania ich po raz
pierwszy na rachunku p.w. i przysługują
osobie będącej posiadaczem tego
rachunku.
• Umowa zobowiązująca do przeniesienia
zdematerializowanych p.w. przenosi te
papiery z chwilą dokonania
odpowiedniego zapisu na rachunku p.w.
96
Rachunek p.w.
• to rachunek, na którym zapisywane są
zdematerializowane p.w., oraz
• zapis dotyczący zdematerializowanych p.w.,
dokonywany w związku z ich subskrypcją
lub sprzedażą w obrocie pierwotnym lub w
pierwszej ofercie publicznej (od chwili
zarejestrowania p.w. na podstawie umowy
z KDPW) przez podmioty prowadzące
działalność maklerską lub banki
powiernicze,
o ile identyfikują one osoby, którym
przysługują prawa z p.w.
97
Świadectwo depozytowe
• to dokument potwierdzający legitymację
do realizacji uprawnień wynikających z
p.w. wskazanych w jego treści, które nie są
lub nie mogą być realizowane wyłącznie
na podstawie zapisów na rachunku p.w.
• Wystawiane jest na piśmie, imiennie, przez
podmiot prowadzący rachunek p.w. na
żądanie posiadacza rachunku, oddzielnie
dla każdego rodzaju p.w.
98
Rynek regulowany
• to działający w sposób stały system obrotu i.f.
dopuszczonymi do tego obrotu, zapewniający
inwestorom powszechny i równy dostęp do
informacji rynkowej w tym samym czasie przy
kojarzeniu ofert nabycia i zbycia i.f., oraz
jednakowe warunki nabywania i zbywania i.f.,
zorganizowany i podlegający nadzorowi
właściwego organu na zasadach określonych w
przepisach ustawy, jak również uznany przez
państwo członkowskie UE (lub stronę umowy o
EOG) za spełniający te warunki, i wskazany
Komisji Europejskiej jako rynek regulowany.
99
Rynek regulowany
• Rynek regulowany na terytorium RP
dzieli się na:
– rynek giełdowy, organizowany przez spółkę
prowadzącą giełdę;
– rynek pozagiełdowy, organizowany przez
spółkę prowadzącą rynek pozagiełdowy;
– towarowy rynek i.f., organizowany przez
giełdę towarową, obejmujący wyłącznie obrót
nie będącymi papierami wartościowymi
finansowymi instrumentami pochodnymi.
100
Warunki, jakie musi
spełniać rynek
regulowany
• Spółka prowadząca giełdę oraz spółka
prowadząca rynek pozagiełdowy zapewnia:
1. koncentrację podaży i popytu na i.f. będące
przedmiotem obrotu na danym rynku, w celu
kształtowania ich powszechnego kursu;
2. warunki do prowadzenia bezpiecznego i
sprawnego obrotu, w tym w zakresie przebiegu
zawieranych transakcji i rozliczeń;
3. upowszechnianie jednolitych informacji o
kursach i obrotach i.f. będącymi przedmiotem
obrotu na danym rynku organizowanym przez
tę spółkę.
101
Zasady obrotu na rynku
regulowanym
1. p.w. objęte zatwierdzonym przez
KPWiG prospektem emisyjnym mogą
być przedmiotem obrotu na rynku
regulowanym wyłącznie po ich
dopuszczeniu do tego obrotu;
2. dokonywanie na terytorium RP oferty
publicznej albo obrotu p.w. lub innymi
i.f. na rynku regulowanym wymaga
pośrednictwa firmy inwestycyjnej;
102
Zasady obrotu na rynku
regulowanym
3.
publiczne proponowanie nabycia
pochodnych instrumentów finansowych,
inkorporujących uprawnienie do nabycia
akcji, praw poboru, praw do akcji,
warrantów subskrypcyjnych, kwitów
depozytowych, obligacji, listów zastawnych,
certyfikatów inwestycyjnych i innych
zbywalnych p.w., w tym inkorporujących
prawa majątkowe wynikające z akcji lub z
zaciągniętego długu, może być dokonywane
wyłącznie na rynku regulowanym;
103
Zasady obrotu na rynku
regulowanym
4.
Pochodne instrumenty finansowe,
inkorporujące uprawnienie do nabycia
akcji, praw poboru, praw do akcji,
warrantów subskrypcyjnych, kwitów
depozytowych, obligacji, listów zastawnych,
certyfikatów inwestycyjnych i innych
zbywalnych p.w., w tym inkorporujących
prawa majątkowe wynikające z akcji lub z
zaciągniętego długu, mogą być
przedmiotem publicznego proponowania
nabycia wyłącznie w przypadku, gdy te p.w.
są dopuszczone do obrotu na rynku
regulowanym.
104
Dodatkowe rynki
wyodrębnione w ramach
rynku regulowanego
• Pod względem rodzajów p.w. lub innych
i.f., jak również rodzaju ich emitentów
(rynki wyodrębnione w ramach rynku
giełdowego lub pozagiełdowego).
• Rynki oficjalnych notowań giełdowych,
spełniający dodatkowe, w stosunku do
minimalnych wymogów określonych dla
rynku regulowanego, wymogi dotyczące
emitentów p.w. oraz p.w. będących
przedmiotem obrotu na tym rynku.
105
Rynek oficjalnych notowań
giełdowych
• Wymogi dla akcji (łącznie):
1. muszą być dopuszczone do obrotu na rynku
regulowanym;
2. ich zbywalność nie jest ograniczona;
3. wszystkie wyemitowane akcje danego rodzaju zostały
objęte wnioskiem do właściwego organu spółki
prowadzącej rynek oficjalnych notowań giełdowych;
4. iloczyn liczby i prognozowanej ceny rynkowej akcji
objętych wnioskiem (lub gdy określenie tej ceny nie
jest możliwe – kapitały własne emitenta) wynosi
równowartość w PLN co najmniej 1 mln EUR;
5. w dacie złożenia wniosku istnieje rozproszenie akcji
nim objetych, zapewniające płynność obrotu tymi
akcjami.
106
Rynek oficjalnych notowań
giełdowych
• Wymogi dla obligacji (łącznie):
1. muszą być dopuszczone do obrotu na rynku
regulowanym;
2. ich zbywalność nie jest ograniczona;
3. wszystkie wyemitowane obligacje tego samego rodzaju
zostały objęte wnioskiem do właściwego organu spółki
prowadzącej rynek oficjalnych notowań giełdowych;
4. łączna wartość nominalna obligacji objętych
wnioskiem wynosi równowartość w PLN co najmniej
200 tys. EUR (za wyjątkiem obligacji wyemitowanych
przez Skarb Państwa, NBP, jst, związki tych jednostek
oraz miasto stołeczne Warszawa, państwa
członkowskie UE i EWOG).
107
Podział rynku
regulowanego w Polsce
Rynek regulowany
Rynek giełdowy
(GPW)
Towarowy rynek
finansowych instrumentów
pochodnych
Rynek pozagiełdowy
(CeTO)
Rynek podstawowyRynek równoległy
108
Warunki dopuszczenia
akcji do obrotu na rynku
podstawowym
1. sporządzenie i zatwierdzenie odpowiedniego
dokumentu informacyjnego przez właściwy organ
nadzoru chyba, że sporządzenie i zatwierdzenie
dokumentu informacyjnego nie jest wymagane;
2. w stosunku do emitenta nie toczy się postępowanie
upadłościowe lub likwidacyjne;
3. zbywalność akcji nie jest ograniczona;
4. wszystkie wyemitowane akcje danego rodzaju
zostały objęte wnioskiem o dopuszczenie do obrotu
giełdowego;
5. wartość akcji objętych wnioskiem, lub wartość
kapitałów własnych emitenta wynosi równowartość
w złotych co najmniej 1.000.000 EUR;
109
Warunki dopuszczenia
akcji do obrotu na rynku
podstawowym
6. akcje objęte wnioskiem znajdujące się w posiadaniu
akcjonariuszy, z których każdy posiada nie więcej niż 5%
ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, stanowią co
najmniej 25% wszystkich akcji spółki, lub w posiadaniu
akcjonariuszy, z których każdy posiada nie więcej niż 5%
ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, znajduje się co
najmniej 500.000 akcji spółki o łącznej wartości wynoszącej
równowartość w złotych co najmniej 17.000.000 EUR;
7. emitent publikował sprawozdania finansowe wraz z opinią
podmiotu uprawnionego do ich badania przez co najmniej trzy
kolejne lata obrotowe poprzedzające złożenie wniosku o
dopuszczenie, lub spółka podała do publicznej wiadomości, w
sposób określony w odrębnych przepisach, informacje
umożliwiające inwestorom ocenę jej sytuacji finansowej i
gospodarczej oraz ryzyka związanego z nabywaniem akcji
objętych wnioskiem, w przypadku gdy za dopuszczeniem do
obrotu na rynku oficjalnych notowań przemawia uzasadniony
interes spółki lub inwestorów.
110
Warunki dopuszczenia
akcji do obrotu na rynku
równoległym
1. sporządzenie i zatwierdzenie
odpowiedniego dokumentu informacyjnego
przez właściwy organ nadzoru chyba, że
sporządzenie i zatwierdzenie dokumentu
informacyjnego nie jest wymagane;
2. w stosunku do emitenta nie toczy się
postępowanie upadłościowe lub
likwidacyjne;
3. zbywalność akcji nie jest ograniczona.
111
Alternatywny system
obrotu
• to organizowany przez firmę inwestycyjną lub
spółkę prowadzącą rynek regulowany
wielostronny system obrotu dokonywanego poza
rynkiem regulowanym, którego przedmiotem są
p.w. lub instrumenty rynku pieniężnego,
zapewniający koncentrację podaży i popytu w
sposób umożliwiający zawieranie transakcji
pomiędzy uczestnikami tego systemu.
• Nie stanowi a.s.o. rynek organizowany na
podstawie umowy z emitentem p.w. na
warunkach określonych w tej umowie, o ile
emitentem jest Skarb Państa lub NBP.
112
Transakcja
bezpośrednia
• to umowa sprzedaży, której
przedmiotem jest zlecenie nabycia lub
zbycia p.w. dopuszczonych do obrotu
zorganizowanego, zawarta na własny
rachunek przez firmę inwestycyjną ze
zleceniodawcą.
• Wykonywanie w/w zleceń odbywa się
na podstawie umowy o świadczenie
usług brokerskich.
113
Firma inwestycyjna
To firma, która może prowadzić
działalność maklerską. Może nią być:
– dom maklerski;
– bank prowadzący działalność maklerską;
– zagraniczna firma prowadząca działalność
maklerską na terytorium RP;
– zagraniczna osoba prawna z siedziba na
terytorium państwa należącego do OECD
lub WTO, prowadząca na terytorium RP
działalność maklerską.
Rynek kapitałowy i
pieniężny
Rodzaje i charakterystyka
instrumentów finansowych
rynku pieniężnego w Polsce
115
Rynek pieniężny (wg
uoif)
• To system obrotu instrumentami
finansowymi opiewającymi
wyłącznie na wierzytelności
pieniężne, o terminie realizacji
praw, liczonym od dnia ich
wystawienia albo nabycia w
obrocie pierwotnym, nie dłuższym
niż rok.
116
Instrumenty rynku
pieniężnego
(w rozumieniu uoif):
• To papiery wartościowe lub nie
będące papierami wartościowymi
instrumenty finansowe,
wyemitowane lub wystawione na
podstawie właściwych przepisów
prawa polskiego lub obcego, które
mogą być przedmiotem obrotu na
rynku pieniężnym.
117
Depozyty
międzybankowe
• Depozyty międzybankowe są
podstawowym instrumentem
zarządzania płynnością w bankach.
• Transakcje zawierane są na podstawie
art. 49 i 50 Prawa bankowego.
• Banki pożyczają sobie wzajemnie
płynne rezerwy (środki pieniężne,
które posiadają na rachunkach
bieżących w NBP).
118
Depozyty
międzybankowe (c.d.)
• Depozyty nie są zabezpieczone innymi
aktywami lub zabezpieczeniem udzielonym
przez stronę trzecią, dlatego banki mają
ustalone limity operacji z innymi bankami na
tym rynku.
• Transakcje zawierane są pomiędzy bankami
mającymi rachunki bieżące w NBP.
• Minimalna wielkość transakcji = 1 mln PLN.
119
Terminy zapadalności
depozytów
• Depozyty jednodniowe (O/N, T/N, S/N).
• Depozyty terminowe (S/W, 2W, 1M, 2M,
3M, 4M, 5M, 6M, 9M, 12M).
• Ponadto transakcje mogą być
zawierane :
– na tzw. terminy „łamane” (niestandardowe),
– na okresy powyżej 12M (w praktyce nie
dłuższe niż 24M).
120
Stawki WIBID i WIBOR
• Aktualnie są ustalane w drodze tzw.
fixingu, przeprowadzanego przez
Stowarzyszenie Dealerów Bankowych
„Forex Polska” w każdy dzień roboczy o
godz. 11.00 czasu warszawskiego.
• Stopy WIBOR i WIBID są średnimi
arytmety-cznymi z kwotowań stawek offer
(lub bid) z min. 5 największych banków
działających na rynku depozytów
międzybankowych, kalkulowanymi po
odrzuceniu 4 (w przypadku 8 lub więcej
kwotowań) lub 2 skrajnych kwotowań.
121
Stawki WIBID i WIBOR
(c.d.)
• Stopa procentowa WIBOR jest istotnym
parametrem do ustalania oprocentowania
wielu innych aktywów finansowych (np. w
wielu bankach jest stawką bazową dla
kredytów o oprocentowaniu zmiennym).
• Stopy procentowe WIBID i WIBOR nie są
cenami transakcyjnymi pieniądza na
rynku depozytów międzybankowych; mają
one jedynie charakter informacyjny.
122
Bony skarbowe
• Emitowane są przez Skarb Państwa,
reprezentowany przez Ministra Finansów.
• Agentem emisji jest NBP.
• Wartość nominalna 1 bonu = 10.000 PLN.
• Terminy wykupu – od 1 do 52 tygodni
(liczony od dnia poprzedzającego dzień
zapłaty za bony przez uczestnika przetargu);
data rozliczenia przetargu = D+2 (lub D+1
– dla przetargu uzupełniającego); data
rozliczenia wykupu = data wykupu;
dominują bony emitowane na 52 T.
123
Bony skarbowe (c.d.)
• Na rynku pierwotnym mogą być
nabywane jedynie przez
uczestników przetargu w imieniu
własnym i na rachunek własny
(uczestnikami przetargu mogą być
jedynie DSPW, BGK BP oraz BFG).
• Na rynku wtórnym nie ma
ograniczeń jeśli chodzi o nabywców.
124
Bony skarbowe (c.d.)
• Uczestnik przetargu:
– jeżeli uzyskał już ten status, to w ciągu
kolejnych kwartałów musi uczestniczyć
przynajmniej raz w miesiącu w przetargach
bonów skarbowych na rynku pierwotnym i
nabyć bony skarbowe o wartości nominalnej
przynajmniej 3% wartości bonów skarbowych
sprzedanych na przetargach w poprzednim
kwartale;
– jeżeli stara się o ten status, to musi nabyć bony
skarbowe o wartości nominalnej j.w. bonów
skarbowych sprzedanych na przetargach w 3
miesiącach poprzedzających złożenie wniosku.
125
Bony skarbowe (c.d.)
• Sposób sprzedaży na rynku
pierwotnym:
z dyskontem, w drodze przetargu
organizowanego przez NBP pierwszego
dnia tygodnia; wartość minimalnego
zlecenia uczestnika przetargu = 100.000
PLN wartości nominalnej (czyli na 10
bonów skarbowych); cena jest podawana z
dokładnością do 1 grosza za 1 bon
skarbowy (czyli za 10.000 PLN).
126
Bony skarbowe (c.d.)
• Bony skarbowe i obrót nimi są
zdematerializowane. Odcinki zbiorcze
bonów skarbowych przechowuje DOK
NBP, rejestracja obrotu i zmian stanu
posiadania bonów skarbowych
odbywa się na rachunkach bonów
skarbowych i kontach depozytowych
bonów skarbowych w Rejestrze
Papierów Wartościowych
(prowadzonym przez DOK NBP).
127
Bony skarbowe (c.d.)
• Uczestnicy RPW (posiadający lub
mogący posiadać rachunki bonów
skarbowych):
1.
emitent,
2.
NBP,
3.
banki,
4.
KDPW,
5.
BFG,
6.
zagraniczne instytucje depozytowo-
rozliczeniowe.
128
Bony skarbowe (c.d.)
• Ponadto mogą być prowadzone w RPW
konta bonów skarbowych, na których
zarejestrowane są bony stanowiące
własność klientów podmiotów będących
uczestnikami RPW.
• Podmioty te prowadzą dla swoich
klientów indywidualne rachunki bonów
skarbowych przy zachowaniu warunków
wynikających z przepisów o publicznym
obrocie papierami wartościowymi.
129
Bony pieniężne NBP
• Emitowane są przez NBP.
• Odpowiedzialny za operacje związane z
emisją i rozliczeniem jest Departament
Operacji Krajowych NBP.
• Wartość nominalna 1 bonu = 10.000 PLN.
• Terminy wykupu – 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 14,
28, 91, 182, 273 i 364 dni (liczonych od
obowiązującego terminu zapłaty za bony);
data rozliczenia przetargu = D; data
rozliczenia wykupu = data wykupu.
130
Bony pieniężne NBP
(c.d.)
• Aktualnie dominują bony emitowane na 14
dni (jako podstawowe narzędzie operacji
otwartego rynku).
• Na rynku pierwotnym mogą być nabywane
jedynie przez banki będące dealerami
rynku pieniężnego (na mocy umowy z
NBP) oraz przez BFG.
• Na rynku wtórnym mogą być nabywane
jedynie przez w/w podmioty oraz pozostałe
banki.
131
Bony pieniężne NBP
(c.d.)
• Sposób sprzedaży na rynku
pierwotnym:
z dyskontem, w drodze przetargu
organizowanego przez DOK NBP; bony
pieniężne na przetargach mogą nabywać
jedynie podmioty uprawnione wyłącznie w
imieniu własnym; łączna wartość
nominalna ofert z daną ceną przetargową
dla każdego rodzaju bonów nie może być
mniejsza niż 1.000.000 PLN.
132
Bony pieniężne NBP
(c.d.)
• Obrót bonami pieniężnymi NBP jest
zdematerializowany; odcinki
zbiorcze bonów pieniężnych
przechowuje DOK NBP; rejestracja
obrotu i zmian stanu posiadania
bonów skarbowych odbywa się na
rachunkach bonów i kontach
depozytowych bonów w RPW.
133
Bony pieniężne NBP
(c.d.)
• Uczestnicy RPW posiadający
rachunki bonów pieniężnych:
1. banki,
2. BFG.
134
Krótkoterminowe papiery
dłużne
• KPD to instrumenty finansowe emitowane
przez osoby prawne lub fizyczne
prowadzące działalność gospodarczą,
głównie w formie obligacji, następnie
weksla, bankowego papieru wartościowego
oraz zobowiązania według k.c.
• KPD mogą przybierać formę zarówno
dyskontowych, jak i kuponowych
instrumentów finansowych. Dominują KPD
w formie papierów dyskontowych.
135
„Rolowanie” emisji KPD
• polega na tym, że KPD z wcześniejszej
emisji są wykupywane przez emitenta
za środki pieniężne pochodzące z
wpływów z nowej emisji;
• stosowane jest przez emitentów KPD
do finansowania średnioterminowego
(w zastępstwie emisji obligacji lub
zaciągania kredytu);
136
„Rolowanie” emisji KPD
• może przyjmować dwie formy:
– emitowanie nowych transz o tej samej wartości
nominalnej (emitent pokrywa jedynie co pewien
czas koszty dyskonta poprzednich transz) –
powstaje syntetyczna obligacja o oprocentowaniu
zmiennym i okresie odsetkowym dopasowanym do
okresu, na jaki emitowane są poszczególne transze
KPD,
– emitowanie nowych transz o wartości nominalnej
powiększonej o wartość dyskonta transzy
poprzedniej – powstaje syntetyczna obligacja
zerokuponowa o okresie do wykupu równym
długości programu emisji KPD.
137
Transakcje repo
• Repo – transakcja polegająca na tym, że
jeden z podmiotów sprzedaje p.w. i
równocześnie jest zobowiązany do ich
odkupu po uzgodnionej cenie i w
określonym umownie terminie.
• Repo w warunkach polskich ma charakter
pożyczki zabezpieczonej bonami
skarbowymi lub bonami pieniężnymi NBP,
bowiem jest realizowana na podstawie
jednej umowy.
138
Transakcja reverse repo
• Reverse repo – transakcja polegająca na
tym, że jeden z podmiotów kupuje p.w. i
równocześnie jest zobowiązany do ich
odsprzedaży po uzgodnionej cenie i w
określonym umownie terminie.
• Reverse repo w warunkach polskich ma
charakter lokaty w bony skarbowe lub
bony pieniężne NBP, bowiem jest
realizowana na podstawie jednej umowy.
139
Transakcja Sell-Buy-
Back
• Transakcja sell-buy-back jest
odpowiednikiem repo z tym, że na
SBB składają się 2 umowy:
1.sprzedaży p.w. na rynku kasowym
2.kupna tych samych p.w. na rynku
terminowym po z góry ustalonej
cenie.
140
Transakcja Buy-Sell-
Back
• Transakcja buy-sell-back jest
odpowiednikiem reverse repo z
tym, że na BSB składają się 2
umowy:
1.kupna p.w. na rynku kasowym
2.sprzedaży tych samych p.w. na rynku
terminowym po z góry ustalonej
cenie.