Czas migracji
Czas migracji jest to czas potrzebny do
transportu oznaczanych składników próbki przez
kapilarę do detektora
t- czas migracji
l- efektywna długość kapilary (do detektora)
L- całkowita długość kapilar
μ- ruchliwość elektroforetyczna
μEOF- ruchliwość przepływu
elektroosmotycznego
Od czego zależy czas
migracji?
ruchliwości składników buforu
pola elektrycznego
długości kapilary
przepływu elektroosmotycznego
Porównanie czasu migracji z
czasem retencji
Czas retencji jest to czas, w którym substancja
przechodzi przez kolumnę. Czas retencji
przypisany jest pikowi odpowiadającemu danej
substancji. Czas zatrzymania składnika jest miarą
ilości czasu jaki substancja rozpuszczona spędza
w kolumnie.
Migracji cząstek obdarzonych ładunkiem w
stałym polu elektrycznym, jest to czas mierzony
od momentu włączenia pola elektrycznego do
momentu pojawienia się maksimum jego piku.
Przepływ
elektroforetyczny (EPF)
Podstawą procesu jest różnica w prędkości
migracji cząsteczek obdarzonych ładunkiem w
polu elektrycznym
Na rozdzielane jony wpływają siły :
1.
elektrostatyczna
2.
tarcia
Siła elektrostatyczna
q- ładunek jonu
E- natężenie pola elektrycznego
ŋ- lepkość roztworu
r- promień jonu
v- prędkość elektroforetyczna
Siła tacia
Podczas elektroforezy siły
te są w stanie równowagi
Ruchliwość elektroforetyczna:
+
F
’
F
+
-
Ruchliwość jonu
jest wielkością stałą dla danego jonu
jest cechą charakterystyczną danego jonu
małe, obdarzone wysokim ładunkiem cząstki →
wysoka ruchliwość
duże cząstki, obdarzone małym ładunkiem →
mała ruchliwość
na jej wartość wpływa temperatura, której
zmiany mogą powodować zmianę lepkości
buforu
Przepływ elektroosmotyczny
(EOF)
Jest to przemieszczanie się całej masy
elektrolitu w kierunku jednej z elektrod
Przepływ ten jest uwarunkowany przyłożeniem
wysokiego napięcia do końców kapilary
wypełnionej roztworem elektrolitu
Szybkość przepływu elektroosmotycznego jest
zazwyczaj większa od szybkości
elektroforetycznych poszczególnych jonów, co
powoduje, że zarówno kationy, cząstki obojętne
jak i aniony poruszają się w kierunku katody (-)
Przyczyną jest obecność podwójnej
warstwy elektrycznej, która powstaje na
granicy faz roztwór/ścianka kapilary,
vobs = (µef + µeo)E
[cm/s]
szybkość z jaką dany jon porusza się w
kierunku katody opisujemy powyższym
wzorem, gdzie:
1.
µeo – ruchliwość elektroosmotyczna. W
przypadku anionów µef jest wartością
ujemna.
Jaka jest kolejność
migracji?
1.
małe obdarzone dużym ładunkiem kationy,
2.
większe kationy o mniejszym ładunku,
3.
nierozdzielone cząsteczki obojętne,
4.
duże aniony o małym ładunku,
5.
małe aniony posiadające duży ładunek
elektryczny.
Co to przepływ
odwrócony?
Przepływ odwrócony uzyskujemy poprzez
dodanie do buforu.
Bufory to np.:
1.
aminy IV-rzędowej ( sól alkiloamoniowa)
->służy jako modyfikator przepływu.
2.
chlorku lub bromku cetylotrimetyloamoniowego
-> może zakłócać pośrednie wykrywanie
anionów za pomocą detektora UV
3.
bromku tetradecylotrimetyloamoniowego
4.
dietylenotriaminy
Kolejność migracji
składników w przepływie
odwróconym:
1.
małe aniony obdarzone dużym ładunkiem
2.
duże aniony obdarzone mniejszym
ładunkiem
3.
nierozdzielone indywidua obojętne
4.
większe kationy obdarzone małym
ładunkiem
5.
małe kationy obdarzone dużym ładunkiem
Czynnik
Wpływ
Przyłożone napięcie
Im większe napięcie tym większy
przepływ elektroosmotyczny, krótsze
czasy migracji składników,
zwiększona sprawność układu.
Długość kapilary
Przy dłuższej kapilarze możemy
stosować większe napięcie, większy
przepływ elektroosmotyczny
Średnica kapilary
Im mniejsza średnica kapilary tym
możemy stosować większe napięcie
Temperatura
może spowodować rozkład próbki,
obniżenie temp powoduje wzrost
selektywności, wzrost temp powoduje
poprawę kształtu piku, skrócenie
czasu analizy, zmiany konformacyjne
pH buforu
Poniżej pH 2 przepływ nie następuje,
pH wpływa na ruchliwość
elektroforetyczną
Stężenie buforu
Im mniejsze stężenie tym szybszy
przepływ elektroosmotyczny, zbyt
niskie stężenie spowoduje deformację
pików