Fiskalne obciążenia

przedsiębiorstw

Literatura

Literatura podstawowa:

• Felis P., Jamrozy M., Szlęzak-Matusewicz J., Podatki i składki w

działalności przedsiębiorców, Difin, Warszawa 2010.

• Litwińczuk H., Karwat P. (red.), Prawo podatkowe

przedsiębiorców, t.1 i 2, Wolters Kluwer, Warszawa 2008.

• Martyniuk T., Małe przedsiębiorstwo. Rejestracja. Podatki.

Ewidencja. Sprawozdawczość, ODDK, Gdańsk 2009.

Literatura dodatkowa:

• Ickiewicz J., Obciążenia fiskalne przedsiębiorstw, PWE,

Warszawa 2009.

• Poszwa M., Zarządzanie podatkami w małej i średniej firmie,

C.H. Beck, Warszawa 2007.

• Przepióra P., Podatek VAT w małych i średnich

przedsiębiorstwach. Dyskusja o neutralności i kształcie regulacji

podatkowych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań

2009.

• Szlęzak-Matusewicz J., Zarządzanie podatkami, SGH, Warszawa

2008.

• Szymański W. Strategie podatkowe osób prawnych w Unii

Europejskie. C.H. Beck, Warszawa 2009.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Podatek- to publicznoprawne,

nieodpłatne, przymusowe oraz
bezzwrotne świadczenie pieniężne na
rzecz Skarbu Państwa, województwa,
powiatu lub gminy, wynikające z
ustawy podatkowej.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

Podatek w sensie ekonomicznym jest:

• Instrumentem pozwalającym państwu

wypchnąć realną konsumpcję z sektora

prywatnego i przesunąć ją do sektora

publicznego,

• Zawłaszczeniem przez państwo z pozycji

dominium części dochodu wytworzonego

przez jakiś czynnik wytwórczy,

• Instrumentem wywołującym efekty

dochodowe, ponieważ jako przymusowe

świadczenie pieniężne zawęża

ograniczenie budżetowe płatnika podatku.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Opłata jest to świadczenie pieniężne

o charakterze przymusowym,
bezzwrotnym, odpłatnym,
jednostronnie ustalane i pobierane
przez władze publiczne z tytułu
określonych czynności urzędowych
oraz usług jednostek sektora
publicznego.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Opłata posiada wszystkie cechy

podatku: pieniężność, przymusowość,
bezzwrotność, jednostronność.

• Opłaty powodują też takie same

skutki ekonomiczne dla podmiotów
ponoszących ciężar tych danin –
uszczuplają bowiem ich zasoby
finansowe.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Istotną różnicą występującą pomiędzy

tymi

daninami,

jest

cecha

ekwiwalentności. Opłata, jako rodzaj
obciążenia pieniężnego, pobierana jest
w zamian za konkretne świadczenie ze
strony

organów

państwowych

i

samorządowych. Charakter, zakres i
rozmiar uzyskanych korzyści może być
zróżnicowany.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

Przy rozpatrywaniu cechy odpłatności (ekwiwalentności) należy

uwzględnić relacje, które zachodzą między wysokością opłaty a

wartością wzajemnego świadczenia. Mogą wystąpić następujące

sytuacje:

• Pełna ekwiwalentność – świadczenie pieniężne jest równe

wartości świadczenia wzajemnego – jest to klasyczna opłata.

• Brak pełnej ekwiwalentności – wysokość opłaty jest wyższa od

wartości świadczenia pieniężnego. W tym przypadku świadczenie

pieniężne ma dwojaki charakter: w części odpowiadającej

wartości świadczenia wzajemnego jest opłatą, natomiast w

pozostałej części (tj. tej, która przekracza wartość świadczenia

wzajemnego) jest podatkiem (w istocie jest świadczeniem

niepieniężnym).

• Całkowity brak ekwiwalentności – świadczenie wzajemne w ogóle

nie występuje, mimo uiszczenia opłaty, bądź ma znikomą

wartość, w stosunku do świadczenia pieniężnego. Wówczas,

mimo przyjęcia w przepisach prawa nazwy opłaty, mamy do

czynienia z obciążeniem będącym w istocie podatkiem

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Składki to świadczenie pieniężne, które

zalicza się do dochodów niepodatkowych.

Poszczególne grupy składek wykazują jednak

mniejsze lub większe podobieństwo do

podatków.

• Składki, takie jak: składki na ubezpieczenie

społeczne, zdrowotne, składki na różne

fundusze publiczne (np. Fundusz Pracy,

Fundusz

Gwarantowanych

Świadczeń

Pracowniczych) mają charakter przymusowy ,

co oznacza, że są rodzajem daniny publicznej.

Pojęcie podatku, opłaty, składek

• Istotny jest model organizacji i finansowania ubezpieczeń.

W sytuacji systemu zaopatrzenia emerytalno-rentowego, w

którym związek między wysokością wnoszonej składki a

wypłacanymi później świadczeniami jest mało przejrzysty,

podmioty wnoszące składkę postrzegają ją jako obciążenie

o charakterze podatkowym.

• W Polsce składkę płaci się w celu uzyskania w przyszłości

określonego świadczenia, mającego charakter dobra quasi-

publicznego.

Składki

na

ubezpieczenie

społeczne

wykorzystywane są na realizowanie zadań z zakresu

ubezpieczeń społecznych, czyli zapewnienie wypłat

świadczeń należnych osobom ubezpieczonym i ich

rodzinom z tytułu ubezpieczenia emerytalnego,

rentowego, chorobowego i wypadkowego. Korzystanie z

tych świadczeń możliwe jest po spełnieniu określonych w

prawie warunków.

Pojęcie działalności gospodarczej

• Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca

2004r. o swobodzie działalności

gospodarczej (Dz.U. nr 155, poz.

1095) działalnością gospodarczą jest

zarobkowa działalność wytwórcza,

budowlana, handlowa, usługowa oraz

poszukiwanie,

rozpoznawanie

i

wydobywanie kopalin ze złóż, a także

działalność zawodowa wykonywana w

sposób zorganizowany i ciągły.

Definicja ustawowa zawiera

podstawowe cechy działalności

gospodarczej:

• Zarobkowy charakter, czyli działalność

nastawiona na osiąganie zysku,

• Wykonywanie działalności w sposób

zorganizowany, czyli ważna jest

struktura organizacyjna, odpowiednie

wyposażenie, itp.

• Wykonywanie działalności w sposób

ciągły, czyli ni jednorazowy,

okazjonalny, przypadkowy.

Definicja działalności gospodarczej

• W podatkowych regulacjach prawnych

przyjęto inne, nie zawsze spójne z tą
wynikającą

z

ustawy

o

swobodzie

działalności

gospodarczej

definicje

działalności gospodarczej.

Regulacje takie występują w:
• Ordynacji podatkowej,
• Ustawie o podatku dochodowym od osób

fizycznych

• Ustawie o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej

• Zgodnie z przepisami ordynacji podatkowej, przez

działalność gospodarczą rozumie się każdą

działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o

swobodzie działalności gospodarczej, w tym

wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą

inną działalność zarobkową wykonywaną we

własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

• Nie ma przy tym znaczenia sytuacja, że w innych

ustawach nie zaliczono danej działalności do

działalności gospodarczej lub osoby wykonującej

taką

działalność

nie

potraktowano

jako

przedsiębiorcy.

Definicja działalności gospodarczej

W przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych

działalność gospodarczą (pozarolniczą działalność gospodarczą)

zdefiniowano jako działalność zarobkową:

• Wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową;

• Polegającą na poszukiwaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;

• Polegająca

na

wykorzystywaniu

rzeczy

oraz

wartości

niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu

bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z

której uzyskane przychody nie są zaliczane do przychodów z

innych wskazanych w ustawie źródeł.

Z tej definicji wynikają następujące cechy działalności

gospodarczej:

- Wykonywana jest w sposób ciągły i zorganizowany,

- Prowadzona jest we własnym imieniu, bez względu na jej wynik,

- Przychodami z tej działalności jest to, ci nie jest przychodem z

każdego innego źródła.

Kwestia opłacalności działalności ma więc wtórne znaczenie,

istotne jest samo jej prowadzenie z zamiarem uzyskania

dochodów

.

Definicja działalności gospodarczej

• Działalność gospodarcza została również zdefiniowana w

ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ustawy: Działalność gospodarcza

obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców

lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących

zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób

wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy

czynność

została

wykonana

jednorazowo

w

okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania

czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza

obejmuje

również

czynności

polegające

na

wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i

prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z definicji tej wynika, że działalnością gospodarczą będzie

również wykonywanie czynności jednorazowo, ale z

zastrzeżeniem, zaistnienia okoliczności wskazujących na

zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o

swobodzie działalności gospodarczej

• Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy

jest osoba fizyczna, osoba prawna i
jednostka

organizacyjna niebędąca osobą

prawną,

której

odrębna

ustawa

przyznaje

zdolność

prawną

–

wykonująca we własnym imieniu
działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o

swobodzie działalności gospodarczej

Art. 6.
Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności

gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z

zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.

Art. 14.
1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu

złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o

Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru

przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

2. Wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący

osobami fizycznymi.

3. Przedsiębiorca ma prawo we wniosku o wpis do Centralnej

Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej określić

późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień

złożenia wniosku.

4. Spółka kapitałowa w organizacji może podjąć działalność

gospodarczą

przed

uzyskaniem

wpisu

do

rejestru

przedsiębiorców.

Podział przedsiębiorców w rozumieniu

ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej

Państwo stwarza, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji,

korzystne

warunki

dla

funkcjonowania

i

rozwoju

mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w

szczególności przez:

1) inicjowanie zmian stanu prawnego sprzyjających rozwojowi

mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w tym

dotyczących dostępu do środków finansowych pochodzących z

kredytów i pożyczek oraz poręczeń kredytowych;

2) wspieranie instytucji umożliwiających finansowanie działalności

gospodarczej na dogodnych warunkach w ramach realizowanych

programów rządowych;

3) wyrównywanie warunków wykonywania działalności gospodarczej

ze względu na obciążenia publicznoprawne;

4) ułatwianie dostępu do informacji, szkoleń oraz doradztwa;
5) wspieranie instytucji i organizacji działających na rzecz

przedsiębiorców;

6) promowanie współpracy mikroprzedsiębiorców, małych i średnich

przedsiębiorców

z

innymi

przedsiębiorcami

polskimi

i

zagranicznymi.

Mikroprzedsiębiorca w rozumieniu

ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej

Za

mikroprzedsiębiorcę

uważa

się

przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych (art. 104):

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10

pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży

towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych

nieprzekraczający

równowartości w złotych 2 milionów euro, lub

sumy aktywów jego bilansu sporządzonego

na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły

równowartości w złotych 2 milionów euro.

Mały przedsiębiorca

w rozumieniu

ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej

Za

małego

przedsiębiorcę

uważa

się

przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych (art. 105):

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50

pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży

towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych

nieprzekraczający

równowartości w złotych 10 milionów euro,

lub

sumy

aktywów

jego

bilansu

sporządzonego na koniec jednego z tych lat

nie przekroczyły równowartości w złotych 10

milionów euro.

Średni przedsiębiorca

w rozumieniu

ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej

Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w

co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów

i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający

równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy

aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z

tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43

milionów euro.

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w art. 104–106,

przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego

przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku

obrotowego

wybranego

do

określenia

statusu

przedsiębiorcy.

Przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o

swobodzie działalności gospodarczej

Przez

przedsiębiorstwo

duże

należy

rozumieć przedsiębiorstwo nie objęte
definicją

małego

i

średniego

przedsiębiorstwa,

czyli

takie,

które:

 - zatrudnia co najmniej 250 pracowników,
oraz

- jego roczny obrót przekracza 50

milionów

euro,

lub

- całkowity bilans roczny przekracza  43
milionów euro.

Klasyfikacja przedsiębiorstw

• Kolejnym kryterium klasyfikacji przedsiębiorstw

może być rozróżnienie ich ze względu na formę

organizacyjno – prawną.

• Przedsiębiorca rozpoczynający działalność

gospodarczą ma pełną swobodę wyboru formy

organizacyjno-prawnej przedsiębiorstwa. Formy

prowadzenia działalności posiadają przywileje i

obowiązki, które je od siebie odróżniają.

• Przedsiębiorca zaczynający działalność musi

wybrać formę prowadzenia odpowiednią dla siebie.

Kryteria, którymi musi się kierować to: obciążenia

związane z podatkami, branża przedsiębiorstwa,

sposoby finansowania, czy chce prowadzić firmę

samodzielnie czy  z innymi wspólnikami

Klasyfikacja przedsiębiorstw

W Polsce podmioty, które prowadzą działalność

gospodarczą dzieli się na:

• osoby fizyczne – pojedynczy przedsiębiorcy oraz

osoby w spółkach cywilnych, będący w ich

składzie w charakterze wspólników,

• osoby prawne – podmioty, które mają osobowość

prawną,

• jednostki nie mające osobowości prawnej

Klasyfikacja spółek

Kodeks  spółek handlowych rozróżnia dwie podstawowe formy

prowadzenia działalności gospodarczej poprzez:

• spółki osobowe,

• spółki kapitałowe.

Osoby fizyczne lub prawne zawierają umowę spółki z reguły w

celu prowadzenia działalności gospodarczej.

• Do spółek osobowych zaliczamy spółkę cywilną, jawną,

partnerską, komandytową, komandytowo-akcyjną.

• Natomiast spółkami kapitałowymi są spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna.

• Z wyżej wymienionych spółek spółką prawa cywilnego jest

tylko spółka cywilna, pozostałe spółki podlegają prawu

handlowemu.

Spółka cywilna

• Spółka cywilna.

Przepisy regulujące działalność spółki cywilnej

zawarte są w Ustawie z dnia 23.04.1964 r. Kodeks

cywilny (publikacja: Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 z

późniejszymi zmianami).

• Przez zawarcie umowy spółki wspólnicy zobowiązują

się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu

gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony,

w szczególności przez wniesienie wkładów. Umowa

spółki cywilnej powinna być zawarta w formie

pisemnej.

• Wadą tej spółki jest to, że za zobowiązania spółki

wspólnicy odpowiadają solidarnie całym swoim

majątkiem. Spółka cywilna jest najprostszym

rodzajem spółki, nie wymagającym dużych

nakładów do jej założenia.

Spółka jawna

• Spółka jawna powstaje na podstawie przepisów zawartych w

Ustawie z dnia 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych

(publikacja: Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037 z późniejszymi

zmianami).

• Podobnie jak w spółce cywilnej umowa powinna być zawarta w

formie pisemnej a wspólnicy zobowiązują się dążyć do

osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz,

jeżeli umowa spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny

określony sposób.

• Spółka jawna różni się od spółki cywilnej tym, że prowadzi

przedsiębiorstwo pod własną nazwą (w spółce cywilnej

przedsiębiorcą jest każdy ze wspólników). Umowa spółki jawnej

powinna zawierać: firmę i siedzibę spółki, określenie wkładów

wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, przedmiot

działalności spółki, czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony. 

• Spółka jawna rejestrowana jest w sądzie rejestrowym (Krajowym

Rejestrze Sądowym) i powstaje nie w momencie podpisania

umowy ale dopiero z chwilą wpisania do rejestru. Majątek spółki

stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez

spółkę w czasie jej istnienia. Każdy ze wspólników ma prawo

reprezentowania spółki. W spółce jawnej również wspólnicy

odpowiadają całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki.

Spółka partnerska

• Spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników

(partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce

prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

• Przepisy regulujące powstanie i działanie tej spółki zawarte są w

kodeksie spółek handlowych. Partnerami w spółce mogą być

wyłącznie osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania wolnych

zawodów takich jak np.: adwokata, aptekarza, architekta, inżyniera

budownictwa, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego,

doradcy podatkowego, maklera papierów wartościowych, doradcy

inwestycyjnego, księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza

weterynarii, notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego,

rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza

przysięgłego.

• Także zawarcie umowy spółki partnerskiej wymaga formy pisemnej

oraz zgłoszenia do sądu rejestrowego. Spółka partnerska powstaje

dopiero z chwilą wpisu do KRS. 

• Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki

powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów

wolnego zawodu w spółce, jak również za zobowiązania spółki

będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych

przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku

prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy

świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki.

Spółka komandytowa

• Spółką komandytową jest spółka osobowa podlegająca

przepisom kodeksu spółek handlowych mająca na celu

prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której

wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden

wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a

odpowiedzialność

co

najmniej

jednego

wspólnika

(komandytariusza) jest ograniczona.

• Umowa spółki komandytowej powinna być zawarta w formie

aktu notarialnego oraz zarejestrowana w sądzie rejestrowym.

• Firma spółki powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku

komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie "spółka

komandytowa" (dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu

"sp. k.") Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki

wobec

jej

wierzycieli

tylko

do

wysokości

sumy

komandytowej. Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku

prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi

inaczej.

Spółka komandytowo-akcyjna

• Spółką komandytowo-akcyjną jest spółką osobowa mająca na celu

prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec

wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik

odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej

jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Kapitał zakładowy spółki

komandytowo-akcyjnej powinien wynosić co najmniej 50.000 złotych.

Firma spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać nazwiska

jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie

"spółka komandytowo-akcyjna" lub skrótu "S.K.A."

• Spółka zawiązuje się poprzez podpisanie statutu . Statut powinni

podpisać co najmniej wszyscy komplementariusze. Statut spółki

komandytowo-akcyjnej powinien być sporządzony w formie aktu

notarialnego. Spółka komandytowo-akcyjna podlega obowiązkowo

wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

• Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub

prawomocnego

orzeczenia

sądu

nie

pozbawiono

prawa

reprezentowania spółki, natomiast akcjonariusz nie odpowiada za

zobowiązania spółki. Każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek

prowadzenia spraw spółki. W spółce komandytowo-akcyjnej można

ustanowić radę nadzorczą. Jeżeli liczba akcjonariuszy przekracza

dwadzieścia pięć osób, ustanowienie rady nadzorczej jest

obowiązkowe. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad

działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności.

Spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością

• Jest to spółka handlowa utworzona przez jednego

lub kilku wspólników posiadająca osobowość

prawną. Spółka z o.o. jest spółką kapitałową.

• Kapitał zakładowy spółki dzieli się na udziały o

równej albo nierównej wartości nominalnej.

Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co

najmniej 5.000 złotych. Wartość nominalna

udziału nie może być niższa niż 50 złotych.

• Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu

notarialnego. Z chwilą zawarcia umowy spółki

powstaje spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością w organizacji. 

Spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością

Do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się: 

1) zawarcia umowy spółki, 

2) wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego

kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od

wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki,

3) powołania zarządu,

4) ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli

wymaga tego ustawa lub umowa spółki,

5) wpisu do rejestru.

Zarząd zgłasza zawiązanie spółki do sądu rejestrowego właściwego

ze względu na siedzibę spółki w celu wpisania spółki do rejestru.

Wniosek o wpis spółki do rejestru podpisują wszyscy członkowie

zarządu.

Spółkę reprezentuje i prowadzi jej sprawy zarząd składający się z

jednego lub większej liczby członków. Członek zarządu jest

powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa

spółki stanowi inaczej.

Umowa spółki może ustanowić radę nadzorczą lub komisję

rewizyjną albo oba te organy. W spółkach, w których kapitał

zakładowy przewyższa kwotę 500.000 złotych, a wspólników jest

więcej niż dwudziestu pięciu, powinna być ustanowiona rada

nadzorcza lub komisja rewizyjna.

Spółka akcyjna

• Podobnie jak spółkę z ograniczoną

odpowiedzialnością, umowę spółki akcyjnej może

zawrzeć jeden lub więcej wspólników. 

• Statut spółki akcyjnej powinien być sporządzony w

formie aktu notarialnego. Osoby podpisujące

statut są założycielami spółki.

• Akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania

spółki. Firma spółki może być obrana dowolnie;

powinna zawierać dodatkowe oznaczenie "spółka

akcyjna". Dopuszczalne jest używanie w obrocie

skrótu "S.A." Kapitał zakładowy spółki akcyjnej nie

może być niższy niż 100 000 zł a wartość

nominalna akcji nie może być niższa niż 1 grosz.

Spółka akcyjna

Do powstania spółki akcyjnej wymaga się: 

1) zawiązania spółki, w tym podpisania statutu przez założycieli, 

2) wniesienia przez akcjonariuszy wkładów na pokrycie całego

kapitału zakładowego,  

3) ustanowienia zarządu i rady nadzorczej,

4) wpisu do rejestru sądowego.

Zgodnie z K.S.H. dokument akcji powinien być sporządzony na

piśmie i zawierać następujące dane: 

1) firmę, siedzibę i adres spółki, 

2) oznaczenie sądu rejestrowego i numer, pod którym spółka jest

wpisana do rejestru,

3) datę zarejestrowania spółki i wystawienia akcji,

4) wartość nominalną, serię i numer, rodzaj danej akcji i

uprawnienia szczególne z akcji,

5) wysokość dokonanej wpłaty w przypadku akcji imiennych,

6) ograniczenia co do rozporządzania akcją,

7) postanowienia statutu o związanych z akcją obowiązkach

wobec spółki.

Akcje spółki akcyjnej mogą być imienne lub na okaziciela,

aportowe i gotówkowe, zwykłe i uprzywilejowane, są

niepodzielne. Cena emisyjna nie może być niższa od nominalnej.

Spółka akcyjna

• Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Może

być jedno lub wieloosobowy. Członków zarządu powołuje i

odwołuje rada nadzorcza, chyba że statut spółki stanowi

inaczej. Członek zarządu może być odwołany lub

zawieszony w czynnościach także przez walne

zgromadzenie.

• W spółce akcyjnej jest obowiązek powołania rady

nadzorczej. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad

działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej

działalności. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej

należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 395 § 2

pkt 1 kodeksu handlowego, w zakresie ich zgodności z

księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz

wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo

pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu

corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny.

Dokonując wyboru odpowiedniej formy

prawnej przedsiębiorca powinien

kierować się głównie:

• rodzajem działalności,

• skalą działalności,

• liczbą wspólników,

• zakresem odpowiedzialności majątkowej i

zobowiązania firmy i ryzyka kapitałowego,

• formą opodatkowania,

• rodzajem prowadzonej księgowości,

• zakresem kierowania,

• sposobem pozyskiwania kapitału,

• wymaganiami założycielskimi,

• możliwościami finansowania działalności,

• zakresem kontroli firmy.