1

SIŁY ZBROJNE

STANÓW

ZJEDNOCZONYCH

2

BUDŻET OBRONNY USA

2005 - 505 miliardów $
2006 - 559 miliardów $
2007 - 582 miliardów $

Budżet MON 2010 – 28 miliionów PLN
Budżet FR 2007 – 31 miliardów $

3

SZ USA

1 506 757 czynnych żołnierzy
595 946 – Siły Lądowe (ARMY)
376 750 – Siły Morskie (NAVY)
347 400 – Siły Powietrzne (AIR FORCE)
186 661 – Korpus Marine (MARINE)
40 500 – Straż Obrony Wybrzeża (Coast G)
10 126 – Pracownicy Cywilni
973 675 – Siły Rezerwy Narodowej
1 037 000 – Federacja Rosyjska

4

• Zgodnie z konstytucją i Ustawą o

Bezpieczeństwie Państwa z 1947 r.,
zwierzchnikiem i jednocześnie
naczelnym dowódcą sił zbrojnych jest
prezydent. Swą władzę sprawuje za
pośrednictwem Departamentu
Obrony.

5

• Prezydent i sekretarz obrony stanowią

najwyższy organ kierowania i
dowodzenia siłami zbrojnymi –
Naczelne Dowództwo.

• Decyzje prezydenta, wydawane w

formie dyrektyw prezydenckich i
rozkazów, sekretarz obrony
przekazuje do sekretarzy rodzajów SZ
oraz do dowódców operacyjnych.

6

• Głównym organem doradczym prezydenta w

zakresie polityki bezpieczeństwa, w tym

wojskowej, jest Rada Bezpieczeństwa

Narodowego.

• Koordynuje ona całokształt przedsięwzięć

najwyższych władz państwowych

związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa

kraju i żywotnych interesów

amerykańskich w świecie.

•

Skład RBN

Skład RBN: prezydent jako

przewodniczący, wiceprezydent, sekretarz

stanu i sekretarz obrony. Statutowymi

doradcami są przewodniczący Komitetu

Szefów Sztabów oraz Narodowy Dyrektor

Wywiadu.

7

• Departament Obrony jest organem

wykonawczym prezydenta. Zgodnie z
Ustawą o Bezpieczeństwie Państwa,
odpowiada za realizację konstytucyjnych
zadań związanych z przeciwdziałaniem
zagrożeniom wewnętrznym i zewnętrznym,
utrzymanie sił zbrojnych w gotowości do
działań; ma obowiązek przedkładania
propozycji w zakresie przedsięwzięć
związanych z polityką i obronnością kraju.

8

• Pracą Departamentu Obrony kieruje sekretarz

obrony, który jest głównym doradcą prezydenta

w sprawach obronności państwa i odpowiada za

realizację postanowień prezydenta i Kongresu

dotyczących podległego mu resortu. Sekretarzowi

obrony podlegają bezpośrednio: Biuro Sekretarza

Obrony, Komitet Szefów Sztabów, sekretarze

rodzajów sił zbrojnych: lądowych, powietrznych i

morskich (włącznie z Korpusem Piechoty

Morskiej), dowództw połączonych sił operacyjnych

oraz działające w ramach Departamentu Obrony

wyspecjalizowane instytucje, biura i agencje

centralne.

9

• Rolę głównego wojskowego organu doradczego

prezydenta, Rady Bezpieczeństwa Narodowego i

sekretarza obrony pełni Komitet Szefów Sztabów,

a jego organem roboczym jest sztab, który jest

połączonym sztabem sił zbrojnych. Najwyższym rangą

wojskowym jest przewodniczący Komitetu Szefów

Sztabów. Może on korzystać z rad i konsultacji

szefów sztabów sił lądowych i powietrznych, szefa

operacji morskich i dowódcy piechoty morskiej oraz

połączonych dowództw operacyjnych. Rola

przewodniczącego Komitetu Szefów Sztabów w tym

systemie ogranicza się do pośredniczenia w

przekazywaniu poszczególnym dowódcom

połączonych dowództw operacyjnych dyrektyw,

zaleceń i informacji od prezydenta i sekretarza obrony

10

• System kierowania i dowodzenia siłami

zbrojnym opiera się na dwóch funkcjonujących

niezależnie, ale wzajemnie powiązanych ze sobą

podsystemów: kierowania i dowodzenia SZ w

czasie pokoju oraz dowodzenia siłami zbrojnymi w

czasie kryzysu (konfliktu) lub wojny. System

zapewnia sprawne dowodzenie siłami zbrojnymi

rozwiniętymi na terytorium kraju i poza jego

granicami, a także możliwość szybkiej i

skutecznej reakcji sił zbrojnych na powstające lub

istniejące kryzysy w strategicznie ważnych dla

bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych rejonach

świata.

11

• Umożliwia on realizację zadań

obejmujących organizację, szkolenie i
wyposażenie SZ, które koordynują w
okresie pokoju departamenty
poszczególnych rodzajów sił zbrojnych,
pozwala również na prowadzenie
operacji militarnych w czasie kryzysów
lub wojny (w czasie pokoju operacji
innych niż wojna), za które odpowiadają
dowództwa połączonych sił
operacyjnych.

12

• W okresie pokoju poszczególne rodzaje sił

zbrojnych są podporządkowane

sekretarzom RSZ, którzy stoją na czele

departamentów rodzajów SZ i podlegają

bezpośrednio sekretarzowi obrony. Pod

względem administracyjnym i kadrowym są

przełożonymi wszystkich żołnierzy i

pracowników cywilnych danego rodzaju SZ.

Sekretarze są odpowiedzialni za system

rekrutacji i mobilizacji, organizację,

szkolenie, uzbrojenie i wyposażenie oraz

zaopatrzenie podległego im rodzaju sił

zbrojnych.

13

• Do bezpośredniej realizacji zadań

wynikających z zakresu odpowiedzialności

dysponują oni dwoma pionami: cywilno-

administracyjnym (sekretariat) i wojskowym

(sztab). Na czele pionu cywilnego znajduje

się podsekretarz danego departamentu, a

pionem wojskowym kieruje szef sztabu

rodzajów SZ (w SM szef operacji morskich

oraz dowódca piechoty morskiej).

Sekretarze rodzajów SZ nie mają uprawnień

bezpośredniego dowodzenia podległymi

wojskami, którymi w okresie pokoju

dowodzą szefowie sztabów rodzajów sił

zbrojnych.

14

• Departament Sił Lądowych sprawuje ogólne

kierownictwo nad siłami lądowymi. Na jego czele stoi

sekretarz sił lądowych, który odpowiada przed

sekretarzem stanu za organizację, szkolenie,

uzbrojenia i wyposażenie sił lądowych oraz realizację

planów ich rozwoju. Podlega mu szef sztabu SL, który

jest głównym doradcą sekretarza sił lądowych oraz w

jego imieniu dowodzi siłami lądowymi.

• W okresie „P” w siłach lądowych znajduje się 18

dywizji (w tym 10 dywizji w regularnych SL i 8 w

Gwardii Narodowej SL).

• W strukturze SL jest 8 dowództw głównych oraz 7

specjalistycznych. Dowództwa główne realizują

szeroki zakres zadań SL i mają na celu

przygotowanie ich do udziału w operacjach

militarnych w czasie pokoju, kryzysu lub wojny.

Należą do nich:

15

• Dowództwo SL – najwyższy organ

dowodzenia siłami lądowymi rozmieszczonymi

na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Podlegają mu wszystkie jednostki regularnych

sił lądowych i rezerwy sił regularnych,

jednostki wojsk specjalnego przeznaczenia

oraz wyspecjalizowanych służb

zabezpieczających funkcjonowanie instytucji i

sztabów sił lądowych. Jest odpowiedzialne za

utrzymywanie gotowości bojowej i

mobilizacyjnej sił lądowych na kontynencie

oraz szkolenie i zgrywanie komponentów sił

regularnych i rezerw sił lądowych w celu

przygotowania ich do wspólnych działań w

operacjach połączonych.

16

• Ponadto w okresie „W” dowództwo to

bierze udział w działaniach obrony
cywilnej, przeciwdziałaniu
terroryzmowi i pomocy władzom
cywilnym w usuwaniu skutków klęsk
naturalnych i akcjach ratowniczych
oraz operacjach antynarkotykowych.

17

• Dowództwo SL w Europie mające w

swym podporządkowaniu wszystkie
jednostki bojowe oraz zabezpieczenia
logistycznego sił lądowych rozmieszczone
na kontynencie europejskim;

• Dowództwo SL Pacyfiku – komponent

lądowy połączonych sił podporządkowanych
Dowództwu SZ Pacyfiku, przeznaczony do
zapewnienie stabilizacji w rejonie Azja-
Pacyfik (głównie jako wzmocnienie sił
stacjonujących w Korei Południowej);

18

• Dowództwo SL „Południe” – przygotowane do

realizacji zadań związanych z zabezpieczeniem

amerykańskich ambasad i innych przedstawicielstw

wojskowych na terytorium Ameryki Środkowej i

Południowej oraz na Karaibach. Odpowiada za

operacyjne rozwinięcie jednostek Gwardii

Narodowej i rezerw sił lądowych

wykorzystywanych w operacjach humanitarnych,

akcjach ratowniczo-poszukiwawczych oraz

likwidacji skutków klęsk żywiołowych w tym rejonie;

• 8 Armia Polowa – lądowy komponent naczelnego

dowódcy sił ONZ w Korei, przeznaczony do

prowadzenia działań bojowych oraz wsparcia i

zabezpieczenia bojowego wojsk rozwiniętych w

tym rejonie;

19

• Dowództwo Przestrzeni Kosmicznej i Obrony

przed Pociskami Strategicznymi SL (SMDC) –

współpracujące z Dowództwem Przestrzeni

Kosmicznej Stanów Zjednoczonych w zakresie

wykorzystania przestrzeni kosmicznej do celów

wojskowych, w tym satelitów łączności, rozpoznania

itp. oraz rozwoju i integracji lądowych środków

obrony przed pociskami strategicznymi;

• Dowództwo Działań Specjalnych SL –

odpowiadające za szkolenie, uzbrojenie i wyposażenie

jednostek lądowych sił specjalnego przeznaczenia;

• Dowództwo Zarządzania Transportem

Wojskowym SL – główny organ kierujący i

zarządzający lądowym transportem wojsk, sprzętu,

uzbrojenia i zaopatrzenia sił lądowych w

kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych i poza

jego granicami zarówno w czasie pokoju, jak i wojny.

20

Dowództwa specjalistyczne SL zabezpieczają

proces bieżącego funkcjonowania sił

lądowych. Należą do nich:

• Dowództwo Służby Śledczej Sił Lądowych;
• Dowództwo Służby Zdrowia Sił Lądowych;
• Korpus Inżynieryjny;
• Dowództwo Wywiadu i Bezpieczeństwa Sił

Lądowych;

• Komenda Garnizonu Waszyngton;
• Dowództwo Systemów Informatycznych Sił

Lądowych;

• Dowództwo Szkolenia i Doktryn Sił

Lądowych.

21

• Ponadto w SL funkcjonują cztery

dowództwa, które wykonują zadanie na
korzyść całości sił zbrojnych, a mianowicie:

• Dowództwo Uzupełnień Sił Lądowych;
• Dowództwo ds. Personalnych Sił

Lądowych;

• Akademia Sił Lądowych;
• Dowództwo Korpusu Kadetów Sił

Lądowych.

22

• Departament Sił Powietrznych sprawuje

ogólne kierownictwo nad siłami powietrznymi

i jest odpowiedzialny za szkolenie,

zaopatrzenie i administrowanie oraz realizację

planów rozwoju. Sztab SP jest organem

operacyjnego dowodzenia siłami

powietrznymi oraz organem doradczym

sekretarza sił powietrznych.

• Jednostkami organizacyjnymi SP są: Armia

Lotnicza, skrzydło oraz eskadra i klucz

lotniczy. Skrzydło lotnicze jest podstawowa

jednostką organizacyjną SP.

23

• W strukturze organizacyjnej sił

powietrznych jest 6 dowództw

głównych i 2 dowództwa regionalne.

Na czas kryzysu lub wojny (lub w

okresie pokoju do udziału w operacjach

innych niż wojna) wydzielają większość

swoich jednostek w podporządkowanie

połączonych dowództw operacyjnych.

• Należą do nich:

24

• Dowództwo Powietrznych Sił Uderzeniowych

– podlegają mu wszystkie jed no stki lotnictwa

bombowego, myśliwskiego, myśliwsko-bombowego,

rozpoznawczego i szturmo we go, a także

dowodzenia lotnictwem, wykrywania i naprowa dza

nia oraz walki radioelektronicznej;

• Dowództwo Transportu Powietrznego –

odpowiedzialne za transport drogą powietrzną

wojsk, sprzętu i za opatrze nia w dowolnie wskazany

rejon konfliktu. W jego skład wchodzą jednostki

strategicznego i tak tycznego lotnictwa

transportowego, lotnictwa sanitarnego,

ratownictwa powietrzno-kos micznego i obsługi baz

lotniczych. W okresie „P” i „W” bierze udział w

wojskowych i cywilnych operacjach ratowniczo-

ewakuacyjnych;

25

• Dowództwo Zabezpieczenia Materiałowego SP –

koordynuje i prowadzi prace naukowo-badawcze oraz

rozwojowe systemów sprzętu i uzbrojenia lotniczego;

• Dowództwo Lotnictwa Specjalnego SP –

zabezpiecza pod względem lotniczym operacje

specjalne prowadzone na korzyść dowództw

połączonych sił operacyjnych oraz operacje

antyterrorystyczne, humanitarne, ratowniczo-

poszukiwawcze i inne;

• Dowództwo Przestrzeni Kosmicznej SP –

odpowiedzialne za funkcjonowanie powietrznych i

naziemnych elementów systemów wykrywania i

ostrzegania rozmieszczonych na terytorium kraju i

poza jego granicami oraz za funkcjonowanie

systemów satelitarnych;

26

• Dowództwo Edukacji i Szkolenia SP – prowadzi

lotnicze szkolenie podstawowe i zaawansowane

zarówno dla personelu latającego, jak i technicznego

SP. Na korzyść połączonych dowództw operacyjnych

prowadzi zabezpieczenie procesu mobilizacyjnego i

uzupełnień personelu sił powietrznych.

• Funkcjonują również dowództwa regionalne, które są

podporządkowane dowództwom połączonych sił

operacyjnych, natomiast pod względem

administracyjnym szefowi sztabu SP. Należą do nich:

• Dowództwo SP w Europie – planuje, organizuje i

zabezpiecza operacje powietrzne w ramach

Dowództwa SZ USA w Europie;

• Dowództwo SP Pacyfiku – planuje i prowadzi

operacje powietrzne w ramach Dowództwa SZ USA

Pacyfiku.

27

• Departament Sił Morskich – sprawuje

ogólne kierownictwo oraz jest

odpowiedzialny za szkolenie, zaopatrzenie

i administrowanie siłami morskimi.

• Minister SM swoją funkcję kierowania

siłami morskimi pełni za pośrednictwem

szefa operacji morskich i dowódcę

piechoty mor skiej. Pod względem

organizacyjnym siły morskie dzielą się na:

28

• Dowództwo SM Atlantyku (2 Flota,

Dowództwo Strategicznych Sił Pod wodnych i
Dowództwo Lotnictwa Bazowego ZOP
Atlantyku);

• Dowództwo SM Pacyfiku (3 i 7 Flota,

Dowództwo Strategicznych Sił Pod wodnych i
Dowództwo Lotnictwa Bazowego ZOP Pacyfiku);

• Dowództwo SM w Europie (6 Flota oraz

Dowództwo Sił Środkowego Wschodu);

• Dowództwo SM „Centrum” – tzw. siły

środkowego wschodu utworzone z jednostek
morskich wydzielonych ze składu 5 Floty i
działające na wodach Zatoki Perskiej.

29

• Jednostki piechoty morskiej Stanów Zjed

noczonych funkcjonują jako samodzielny

rodzaj sił zbrojnych. Podstawowymi

jednostkami organizacyjnymi piechoty

morskiej są: zgrupowanie sił desantowych,

dywizja, brygada i batalion PM oraz skrzydło

lotnictwa PM. Ponadto z każdego

zgrupowania mogą być wydzielone doraźnie

inter wen cyjne oddziały desantowe, które

kierowane są w dowolny zapalny rejon świata

zazwyczaj – w składzie flot lub zgrupowań sił

morskich.

30

• Za dowodzenie siłami zbrojnymi w czasie konfliktu

lub wojny są odpowiedzialne dowództwa

połączonych sił operacyjnych, którym są

podporządkowane komponenty wydzielane z dwóch

lub więcej rodzajów SZ. Ich podstawowym zadaniem

jest gotowość do przeprowadzenia operacji

strategicznych na określonym teatrze działań.

Rodzaj i ilość jednostek podporządkowanych

połączonemu dowództwu operacyjnemu oraz jego

zadania i obszar odpowiedzialności określa sekretarz

obrony i zatwierdza prezydent. Dowódcy

połączonych sił operacyjnych odpowiadają przed

prezydentem i sekretarzem obrony za planowanie i

prowadzenie działań bojowych w swoich rejonach

odpowiedzialności. Podległymi i przydzielonymi

siłami dowodzą poprzez dowódców

komponentów rodzajów SZ.

31

• Z dziewięciu dowództw połączonych sił

operacyjnych, pięć funkcjonuje jako
dowództwa regionalne, posiadające
ściśle określone rejony
odpowiedzialności, a cztery jako
dowództwa specjalistyczne, realizujące
zadania na korzyść dowództw
regionalnych oraz takie których zakres
i charakter wykracza poza sferę
odpowiedzialności jednego teatru
działań.

32

• Do dowództw regionalnych należą:

• Dowództwo SZ „Połączone” – odpowiedzialne za obszar

obejmujący akwen Oceanu Atlantyckiego (bez wód przyległych

do Centralnej i Południowej Ameryki) do południowego

akwenu Morza Arktycznego, Grenlandię wraz z otaczającymi ją

wyspami (bez obszaru obejmującego Wyspy Brytyjskie i

Irlandię oraz ich wody terytorialne);

• Dowództwo SZ „Centrum” – są mu podporządkowane

amerykańskie siły lądowe, powietrzne i morskie rozmieszczone

lub przewidziane do działania w rejonie Zatoki Perskiej,

Centralnej i Południowo-Wschodniej Azji i Północnej Afryki;

• Dowództwo SZ „Południe” – odpowiada za obszar Ameryki

Środkowej, od południowej granicy z Meksykiem do Przylądka

Horn;

• Dowództwo SZ Pacyfiku – posiada największy rejon

odpowiedzialności, włącznie z Alaską i Hawajami;

• Dowództwo SZ w Europie (USEUCOM) – podlegają mu

amerykańskie siły lądowe, powietrzne i morskie rozmieszczone

na terytorium Europy. Dowódca USEUCOM jest jednocześnie

naczelnym dowódcą Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w

Europie.

33

• Dowództwami specjalistycznymi są:
• Dowództwo Strategicznych Sił Jądrowych –

odpowiedzialne za dowodzenie, kierowanie i

określanie celów dla strategicznych sił jądrowych,

w skład których wchodzą międzykontynentalne

pociski ra kie towe, skrzydła strategicznych

samolotów bombowych oraz eskadry atomo wych

okrętów podwodnych (OPARB) z

międzykontynentalnymi pociskami rakietowymi;

• Dowództwo Przestrzeni Kosmicznej –

odpowiedzialne za kierowanie i zarządzanie

satelitarnymi systemami łączności, nawigacji oraz

ostrzegania przed atakiem balistycznych pocisków

rakietowych, wykorzystywanymi do wsparcia

działań sił zbrojnych.

34

• Bezpośrednią odpowiedzialność za

obronę powietrzną, przeciwrakietową
i kosmiczną tery torium Stanów
Zjednoczonych i Kanady ponosi
Dowództwo Obrony Powietrzno-
Kosmicznej Obszaru Ameryki
Północnej NORAD (North American
Aerospace Command). Sztab
dowództwa mieści się w Colorado
Springs.

35

• Dowództwo Działań Specjalnych SZ –

odpowiedzialne za organizację i

przygotowanie do działań bojowych

jednostek specjalnego przeznaczenia.

Bezpośredni nadzór nad dowództwem

sprawuje asystent sekretarza obrony ds.

operacji specjalnych i konfliktów lokalnych.

• Dowództwo Transportu Wojskowego –

odpowiedzialne za zarządzanie i

kierowanie strategicznymi środkami

transportu oraz organizowanie transportu

wojsk i zaopatrzenia w skali globalnej.

•