UKD
( Uniwersalna Klasyfikacja Dziesiętna )
- to międzynarodowy i powszechnie
używany
system liczbowego kodowania
tematyki książek,
by móc je jednoznacznie
skatalogować
i zakwalifikować do
odpowiedniego działu tematycznego
Uniwersalna Klasyfikacja Dziesiętna (UKD)
UKD jest modyfikacją
KDD (Klasyfikacja Dziesiętna Deweya),
którą opracował Melvil Dewey.
W 1876 roku wydał on pierwsze tablice
zawierające ok.1000 symboli
i szczegółowy indeks przedmiotowy
w układzie alfabetycznym.
Modyfikacji dokonali dwaj prawnicy
belgijscy:
Paul Otlet i Henri La Fontaine w latach
1897-1905.
Powstanie UKD
- oparta jest na zasadzie podziału
dziesiętnego
- polega ona na rozbiciu
całości problematyki piśmiennictwa
na 10 głównych, równorzędnych klas
(działów pierwszego stopnia)
oznaczanych symbolami
jednocyfrowymi
od O do 9
Budowa UKD
0 Dział ogólny
1 Filozofia. Psychologia
2 Religia. Teologia. Religioznawstwo
3 Nauki społeczne. Prawo. Administracja
4 dział pusty
5 Matematyka. Nauki przyrodnicze
6 Nauki stosowane. Medycyna. Nauki
techniczne. Rolnictwo
7 Sztuka. Rozrywki. Sport
8 Językoznawstwo. Nauka o literaturze.
Literatura piękna
9 Archeologia. Geografia. Biografie.
Historia
Działy główne UKD
(pierwszego stopnia)
Każdy z działów głównych
ulega dalszemu podziałowi (również na
10)
działów drugiego stopnia,
znakowanych dwucyfrowo przez
dopisanie
do symbolu działu głównego jednej
z cyfr od O do 9.
Te z kolei działy dzieli się na 10 działów
trzeciego stopnia i oznacza je
symbolami trzycyfrowymi,
powstającymi przez dopisywanie cyfr
(i tak dalej w głąb, aż do
wyczerpania podstawy klasyfikacji)
Działy drugiego i trzeciego stopnia
• 51 -
Matematyka
• 52 -
Astronomia
• 53 - Fizyka
• 54 - Chemia
• 55 - Geologia
• 56 -
Paleontologia
• 57 - Biologia
• 58 -
Botanika
• 59 - Zoologia
Działy drugiego
stopnia
Działy trzeciego stopnia
• 591 – Pierwotniaki
• 592 – Bezkręgowce
• 594 – Mięczaki
• 595 – Owady
• 596 – Strunowce
• 597 – Kręgowce
• 598 – Gady
• 599 – Ssaki
Praca z Uniwersalną Klasyfikacją
Dziesiętną odbywa się na podstawie
tablic klasyfikacji. Tablice UKD
podają zakresy,
znaczenia oraz interpretację symboli
w ten sposób, że każdy symbol
zamieszczony
w tablicach ma swój opis,
odpowiednik słowny, ujmowany
następnie alfabetycznie w indeksie.
Tablice UKD
1. Wydania pełne -
obejmują wszystkie
symbole klasyfikacji obowiązujące
w dniu ukończenia opracowania edycji.
2. Wydania pośrednie -
liczą ok. 30%
symboli wersji pełnej.
3. Wydania skrócone -
zawierają ok. 10%
symboli wydania źródłowego
4. Wydania bardzo skrócone
, inaczej
skondensowane - ograniczają się do ok.
2% symboli.
5. Wydania specjalne (branżowe) -
obejmują symbole obliczone według
potrzeb danej specjalności.
Rodzaje tablic UKD
System UKD składa się z:
• tablic głównych,
• tablic
pomocniczych,
• indeksu
przedmiotowego.
Budowa tablic UKD
- zawierają zasadniczy schemat
podziału
- całość wiedzy dzielą na 10 klas
głównych oznaczonych
symbolami
cyfrowymi od 0 do 9
wraz z objaśnieniami
Tablice główne UKD
- służą do uściślenia klasyfikacji
opracowywanego
dokumentu
- dzielą się na trzy części:
• tablice Ia i Ib -
podają znaki łączące wraz
z informacjami o ich stosowaniu
• tablice Ic-Ik -
zawierają poddziały
wspólne i podziały A/Z
• tablica II -
omawia poddziały analityczne
i syntetyczne
Tablice pomocnicze UKD
- szereguje alfabetycznie
słowne odpowiedniki
symboli zawartych
w danym wydaniu
Indeks przedmiotowy UKD
Symbole główne i pomocnicze UKD
I. Symbole główne -
zawarte są w
tablicach głównych UKD, oznaczają
zasadnicze treści i przedmioty
klasyfikowanych dokumentów
II. Symbole pomocnicze -
służą do
sprecyzowania, "dookreślenia” pod
różnymi względami symboli głównych i
mogą występować tylko w połączeniu
z tymi symbolami.
Symbole pomocnicze UKD:
1) Symbole poddziałów wspólnych
- znakują
formalne i rzeczowe aspekty wspólne dla
ogółu piśmiennictwa
a) poddziały wspólne języka
- wskazują
język, w jakim dokument jest napisany
lub z jakiego i na jaki jest
przetłumaczony
b) poddziały wspólne formy
- wskazują
formy piśmiennicze i wydawnicze
dokumentów
c) poddziały wspólne miejsca -
oznaczają
lokalizację przestrzenną przedmiotów
treści, miejsca zdarzenia, pochodzenia
opisywanych obiektów
d)
poddziały wspólne rasy, narodowości i
grupy
etnicznej
– oznaczają aspekt
narodowościowy, etniczny
lub grupy ludności, których dotyczy treść
dokumentu
e) poddziały wspólne czasu
- służą do
oznaczania wszelkich charakterystyk
chronologicznych określających
przedmiot treści dokumentu
f) poddziały wspólne punktu widzenia i
sposobu ujęcia
tematu
– określają aspekt omówienia
tematu czy
przedmiotu treści
• poddziały wspólne punktu widzenia -
wskazują na
obiektywny punkt widzenia, aspekt ogólny, z
którego
rozpatrywany jest temat
• poddziały wspólne sposobu ujęcia tematu –
oznaczają
aspekty subiektywny, np.: punkt widzenia
autora związany
z jego światopoglądem, specjalizacją
zawodową,
przeznaczeniem czytelniczym dokumentu
itp.
g) poddziały wspólne materiałów i osób
• poddziały wspólne materiału -
określają
surowiec lub składniki, z jakich zostały
wykonane przedmioty omówione w
dokumencie w przypadkach, gdy dany
materiał nie jest głównym przedmiotem
rozważań
• poddziały wspólne osoby -
oznaczają
zagadnienia dotyczące osób, ich
charakterystyk, w przypadku, gdy
zagadnienia te nie stanowią głównego
przedmiotu dokumentu lub gdy dla tych
charakterystyk nie przewidziano symboli
głównych lub analitycznych
h) poddział alfabetyczny A/Z (podział A/Z)
-
jest podziałem alfabetycznym, który
umożliwia wprowadzenie do symbolu UKD
(przez użycie liter i słów) nazwy własnej
obiektu, stanowiącego przedmiot
dokumentu
2) Poddziały analityczne -
występują we
wszystkich niemal działach UKD oraz
w niektórych poddziałach wspólnych.
Wyrażają one cechy charakterystyczne dla
wielu lub wszystkich obiektów danej
dziedziny
3) Poddziały syntetyczne -
symbole
poddziałów syntetycznych z apostrofem
'l/'9 stanowią specyficzny rodzaj symbolu
rozwiniętego. Stosuje się je do tworzenia
symboli dla pojęć złożonych,
wymagających scalenia co najmniej
dwóch symboli. Apostrof zastępuje
powtarzającą się część symbolu,
odnoszącą się do wszystkich symboli
scalonych.
Rodzaje symboli UKD
ze względu na strukturę
(budowę):
•
Symbol prosty –
to symbol główny lub
pomocniczy, do którego nie dołączono
żadnego innego symbolu, np.
34 - Nauki prawne. Prawo
• Symbol rozwinięty –
to symbol, który
zawiera jeden symbol główny oraz co najmniej
jeden symbol poddziałów pomocniczych, np.
82(091) - Historia literatury
• Symbol złożony –
symbol składający się co
najmniej dwóch symboli prostych lub
rozwiniętych, powiązanych odpowiednim
znakiem łączącym, wskazującym na relacje
zachodzące między tymi symbolami, np.
3.001:172:282 - Katolicka nauka
społeczna
• Znaki łączące
+ (plus)
/ (kreska ukośna)
• Znaki łączące
: (dwukropek)
:: (dwukropek podwójny)
• Znak
[ ] włączenia i grupowania
Znaki łączące
Bibliografia:
Bibliotekarstwo,
pod red. Z.
Żmigrodzkiego, wyd. 2 uzup. i rozsz.,
Warszawa 1998.
Saniewska D.,
Vademecum nauczyciela
bibliotekarza.
Wyd. 7 uzup. i popr.,
Warszawa 2007.
Przybylska J.,
Omówienie zmian symboli
UKD. Cz.1
„Biblioteka” 2008, nr 3, s. 33-
36.
Stopa A.,
O treści książek: opracowanie
rzeczowe
piśmiennictwa,
Warszawa 2002.
Opracowanie:
Jolanta Raźniewska –
Burczak
Ewa Majer - Bobruś