Prognoza rozwoju transportu.

Polityka transportowa

dodatkowe informacje

Polityka transportowa UE

„WHITE PAPER 2001, European transport policy for 2010: time to

decide”  

Czynniki determinujące politykę transportową UE:

 

1.   Lata 90- wzrost kongestii transportowej w transporcie drogowym.
2.  Wzrost natężenia ruchu w centralnie położonych regionach,

kosztem

opóźnień w regionach peryferyjnych.
3.   10 % sieci drogowej (7 500 km) codziennie blokowana przez korki.
4.   20 % sieci kolejowej (16 000 km) klasyfikowana jako „wąskie

gardła”.

5.  16 dużych portów lotniczych w Europie opóźnia ponad 15 min

operacje startu i lądowań (stanowi to 30% operacji). Powoduje to
wzrost zużycia paliwa rocznie ok. 6% (1,9 mld litrów).

W roku 1998 28% emisji CO

2

pochodziło z transportu, w tym udział

transportu samochodowego wynosił 84%. W roku 2010 udział
wzrośnie do 30%, i osiągnie poziom 1113 mld ton.

Koszty kongestii w roku 2010 – wyniosą 80 mld euro (ok. 1% PKB UE).

Polityka transportowa UE

Podstawowe założenia:

• -   tworzenia transeuropejskich sieci transportu (TEN), w tym

autostrad morskich,

• - uwzględnienia przesuwania przewozów ładunków z transportu

drogowego na

• kolej i na transport morski,
• -  redukcja zużycia energii i emisji zanieczyszczeń o 50%
• - rozwijania transportu miejskiego, w celu zmniejszenia w przejazdach
• wykorzystania samochodów osobowych, w celu redukcji emisji CO,
• - rozwój transportu intermodalnego w tym wspieranie budowy centrów
• logistycznych,
• - zwiększonego wykorzystywania kapitału prywatnego w realizacji

programów

• rozwoju transportu.
Polityka transportowa powinna być powiązana z jednej strony z polityką

gospodarczą (ze względu na środki finansowe), a z drugiej z polityką
przestrzenną (ze względu na zagospodarowanie).

Zasady finansowania w ramach polityki

transportowej UE

Projekty finansowane z Funduszu Spójności i z ERDF,

powinny spełniać następujące warunki:

• - być zlokalizowane na takich odcinkach sieci transportowych,

które będą

• tworzyć przyszłą transeuropejską sieć transportową,
• -  stwarzać możliwość zwiększania przewozów na kolei i drogą

morską,

• -  ułatwiać obsługę transportową miast, poprzez wspieranie

transportu

• miejskiego,
• -  wykorzystywać przy realizacji, kapitał prywatny.

Zasady finansowania w ramach polityki

transportowej UE

Projekty transportowe powinny odpowiadać, co do swego

charakteru, określonym konkretnym działaniom realizacyjnym.
Działania te dotyczą regulacji w transporcie polegających na:

• - poprawie jakości sektora drogowego, w tym bezpieczeństwa ruchu
• drogowego,
• -  rewitalizacji kolei: wzrost udziału w transporcie pasażerów z 6 do

10%,

• w transporcie towarowym z 8 do 15%
• -  usprawnieniu kontroli ruchu lotniczego,
• -  usprawnieniu transportu morskiego i transportu śródlądowego,
• -  eliminacji zatłoczeń (wąskich gardeł) na sieciach transportowych,
• - usprawnieniach przy wykorzystywaniu transportu zbiorowego przez
• użytkowników,
• -  zwiększeniu roli UE wobec zjawisk globalnych w transporcie.

Zrównoważony system transportowy

Generalnym celem polityki

transportowej zrównoważonego rozwoju
jest tworzenie warunków do sprawnego,
bezpiecznego, efektywnego
ekonomicznie, a zarazem społecznie,
gospodarczo i przestrzennie zasadnego,
przemieszczania osób i ładunków w
ramach wyznaczonych przez dostępne
do tego działania, szeroko rozumiane
zasoby naturalne i możliwości
odprowadzania zanieczyszczeń do
środowiska.

Idea ekorozwoju, zwana również ideą zrównoważonego

rozwoju, funkcjonuje na świecie od ponad 25 lat. W 1987

roku Komisja ONZ ds. Środowiska i Rozwoju opublikowała

raport

„Nasza wspólna przyszłość”

, w którym zawarto

ogólne zasady zrównoważonego rozwoju. Konsekwencją

prac tej komisji było też zorganizowanie przez ONZ w

czerwcu 1992 r. w Rio de Janeiro międzynarodowej

konferencji

„Środowisko i rozwój”

, zwanej Szczytem

Ziemi. Przyjęto na niej kilka ważnych dokumentów, w tym

Deklarację z Rio i tzw.

Agendę 21

, czyli program działań

na rzecz ekorozwoju w XXI w.:

•równoprawnie godzący racje społeczne, gospodarcze i

ekologiczne,

•przestrzegający zasady przezorności ekologicznej,

•zapewniający trwałość użytkowania zasobów

przyrodniczych,chroniący różnorodność biologiczną,

•sprawiedliwie uwzględniający interesy przyszłych

pokoleń.

W

sensie

społecznym

polityka

zrównoważonego

rozwoju

transportu

wymaga:
tworzenia warunków do równoprawnej
mobilności społeczeństwa,
zabezpieczenia interesów przyszłych
pokoleń

W sensie gospodarczym powinna być:
ekonomicznie efektywna,
tworzyć warunki do równoprawnej
konkurencji.

W sensie przestrzennym uwzględnienia
wymaga:
ogólna kompozycja przestrzenna
obszaru, dla której sieć transportowa jest
osnową,
zachowanie powiązań funkcjonalnych
minimalizujących transportochłonność,
dobór funkcji i intensywności
użytkowania terenu pod kątem
racjonalizacji generowanego ruchu.

W sensie ekologicznym uwzględnienia
wymaga:
ograniczona pojemność środowiska na
zanieczyszczenia (np. powietrza, wody,
hałas),
rzadkość zasobów naturalnych,
zwłaszcza nieodnawialnych (np. paliwa
kopalne, przestrzeń),
konieczność ochrony różnorodności
biologicznej (np. gatunkowej,
ekosystemowej, krajobrazowej).

UWARUNKOWANIA WE WDRAŻANIU

POLITYKI WODNEJ UNII

EUROPEJSKIEJ

Opracowany dla UE program

działań opublikowany został w

komunikacie Komisji Europejskiej

(Komunikat Komisji w Sprawie

Promocji Żeglugi Śródlądowej

„NAIADES”- Zintegrowany

Europejski Program Działań na

Rzecz Żeglugi Śródlądowej

{SEC(2006)34})

17 stycznia 2006 roku.

UWARUNKOWANIA WE WDRAŻANIU

POLITYKI WODNEJ UNII

EUROPEJSKIEJ

Program NAIADES zawiera propozycje i zalecenia w

pięciu obszarach polityki związanych z żeglugą śródlądową,

obejmujących:

1) rynek (poszukiwanie nowych rynków, rynki
niszowe, transport kontenerowy),
2) flotę (modernizacja, ulepszenia w napędzie w tym
nowe paliwa),
3) zatrudnienie i kwalifikacje( szkolenie nowych
kadr),
4) wizerunek (promocja,, monitorowanie tendencji),
5) infrastrukturę (opłaty za korzystnie z
infrastruktury, plan rozwoju na rzecz poprawy
i utrzymania dróg wodnych przy poszanowaniu
wymogów w dziedzinie ochrony środowiska
naturalnego).

Dla wdrożenia programu określono ramy czasowe

na lata 2006 -2013

Transport w polityce UE

Komunikat Komisji do Rady Parlamentu Europejskiego

(COM(2006)336,

Bruksela

28.06.2006):

„Logistyka

transportu

towarowego

w

Europie

–

klucz

do

zrównoważonej mobilności” .

Podstawą rozwoju transportu zrównoważonego jest rozwój logistyki

transportu towarowego Zgodnie z zaleceniami UE tak
rozumiana logistyka obejmuje planowanie, organizację ,
kontrole i realizację działań transportu towarowego w łańcuchu
dostaw, oraz zarządzanie takimi działaniami. Logistyka w
transporcie to wspieranie i rozwój transportu intermodalnego.
Preferowane są podmioty logistyczne jako niezależne podmioty
gospodarcze. UE szacuje że koszty logistyki stanowią 10-15%
końcowego kosztu gotowego produktu, w tym takie koszty jak
transport i magazynowanie. Udział branży logistycznej w
światowym PKB wynosi 13,8% (5,4 biliona euro). Roczne wydatki
na logistykę w Europie szacuje się na ok. 1 biliona euro. Rozwój
logistyki jest podstawą dostępu do rynku transportowego.

Transport w polityce UE

Zgodnie z zaleceniami Komisji Ekonomiczno – Społecznej

Parlamentu Europejskiego warunkiem wydajnej logistyki w
transporcie jest:

  Rozwój i śledzenie towarów we wszystkich systemach transportu

(system GALILEO, LRIT, RIS, AIS, TAF, ERTMS),

   Rozwój identyfikacji radiowej i wspólne standardy przekazywania

wiadomości,

  Zintegrowany system zarządzania siecią drogową z wykorzystaniem

inteligentnych systemów transportowych – ITS,

    Rozwój szkolenia logistycznego,
  Rozwój i modernizacja infrastruktury transportowej w ramach

transeuropejskiej sieci transportowej TEN-T – wytypowano 30 projektów
priorytetowych, które mają być zrealizowane do roku 2020,

  Rozwój i modernizacja węzłów przeładunkowych, a w szczególności

portów morskich, śródlądowych i lotniczych,

  Standaryzacja intermodalnych jednostek ładunkowych w transporcie

wewnątrzunijnym.

Transport w polityce UE

Stan realizacji zaleceń Białej Księgi zawiera dokument Komisji

Wspólnot Europejskich z 22. czerwca 2006r. (COM(2006) 314), pt..
„Utrzymać Europę w ruchu-zrównoważona mobilność dla naszego
kontynentu. Przegląd średniookresowy Białej Księgi Komisji
Europejskiej dotyczącej transportu z 2001r.”[32]. W raporcie
przewiduje się stały udział transportu śródlądowego państw UE na
poziomie 3%, przy udziale w zużyciu energii rzędu 0,5% z całości
energii zużywanej przez wszystkie środki transportu. W stosunku do
roku 2000 wzrost transportu śródlądowego w roku 2020 wzrośnie o
28%.W prognozie emisji CO

2

do roku 2020, transport wodny wraz z

kolejowym wykazywać będzie spadek w stosunku do roku 1995.
W roku 2008 Komisja Europejska opublikowała dokument zalecający
realizację tzw „transportu zielonego

„ (Greeninig Transport Com(2008)433). W raporcie określa się zadania

dla poszczególnych systemów transportowych w odniesieniu do
zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i ograniczenia hałasu.
Podkreśla się znaczenie żeglugi śródlądowej jako systemu
proekologicznego. Stąd wymóg realizacji zadań zawartych w
dokumencie promującym transport śródlądowy – NAIDES.

Biała księga transportu 2011

• Transport stanowi fundament naszej gospodarki i

społeczeństwa. Mobilność jest niezwykle ważna dla

rynku wewnętrznego oraz dla jakości życia

obywateli, którzy mogą swobodnie podróżować.

• Transport umożliwia wzrost gospodarczy i

tworzenie miejsc pracy. W świetle stojących przed

nami wyzwań jego rozwój musi być zrównoważony.

• Jest to sektor globalny, więc skuteczne działania

wymagają ścisłej współpracy międzynarodowej.

• Przyszły dobrobyt naszego kontynentu zależeć

będzie od możliwości pełnej integracji jego

wszystkich regionów w światowej gospodarce.

Skuteczny transport jest tego niezbędnym

warunkiem.

Biała księga transportu 2011

Musimy uczynić jeszcze wiele, aby stworzyć wewnętrzny

rynek transportu, ponieważ istnieją znaczne „wąskie

gardła” i inne bariery. Musimy ponownie

przeanalizować następującą kwestię:

w jaki sposób możemy pogodzić życzenie podróżowania

naszych obywateli i potrzeby gospodarki związane z

transportem towarów z przewidywaną malejącą

dostępnością zasobów i ograniczeniami w zakresie

środowiska?

Systemy transportowe Europy Wschodniej i Zachodniej
należy ujednolicić, aby mogły one w pełni

odzwierciedlać potrzeby transportowe niemalże całego

kontynentu i 500 mln obywateli.

Biała księga transportu 2011

W nadchodzących dziesięcioleciach ropa stanie się

zasobem coraz bardziejdeficytowym, pochodzącym od

coraz mniej pewnych dostawców. Jak zauważyła

ostatnio MAE, im mniej skuteczniej będzie postępować

dekarbonizacja na świecie, tym szybciej będą rosły

ceny ropy. W 2010 r. UE importowała ropę o wartości

ok. 210 mld EUR. Brak rozwiązania kwestii zależności

od ropy może mieć znaczny wpływ na zdolność

obywateli do podróżowania oraz na bezpieczeństwo

gospodarki, zaś konsekwencje dla inflacji, równowagi

handlowej i ogólnej konkurencyjności gospodarki UE

mogą być poważne.

Biała księga transportu 2011

UE wezwała do drastycznej redukcji emisji gazów cieplarnianych,
mając na celu ograniczenie wzrostu temperatury do maksymalnie 2ºC i
spowolnienie zmiany klimatu, zaś społeczność międzynarodowa potwierdziła

taką

konieczność. Aby osiągnąć ten cel, oraz biorąc pod uwagę niezbędne redukcje
krajów rozwiniętych ogółem, UE musi do 2050 r. ograniczyć emisje o 80-95 % w
porównaniu z poziomem z 1990 r. Z analizy Komisji wynika, że chociaż w innych
sektorach gospodarki można uzyskać większe ograniczenia, w sektorze

transportu,

stanowiącym duże i wciąż rosnące źródło emisji gazów cieplarnianych, niezbędne
jest ograniczenie emisji tych gazów do 2050 r. o co najmniej 60 % w porównaniu

z

poziomem z roku 19902. Do 2030 r. należy ograniczyć emisje gazów
cieplarnianych w tym sektorze o ok. 20 % w porównaniu z poziomem z 2008 r.
Biorąc pod uwagę znaczny wzrost emisji w sektorze transportu w ciągu ostatnich
dwudziestu lat, byłyby one i tak o 8 % wyższe, niż w roku 1990.

10 celów strategii rozwoju transportu UE

1.

Zmniejszenie o połowę liczby samochodów o napędzie konwencjonalnym

w transporcie miejskim do 2030r i eliminacja do roku 2050,

2.

Osiągnięcie w transporcie lotniczym poziomu 40% wykorzystania paliw

niskoemisyjnych, oraz ograniczenie emisji z morskich paliw płynnych,

3.

Do 2030 roku 30% towarów na odległość większa niż 300 km należy

przenieść na środki transportu wodnego i kolejowego, do roku 2050

powinno być ponad 50%,

4.

Ukończenie do roku 2050 europejskiej szybkiej sieci kolejowej, przy

zachowaniu obecnej istniejącej gęstości sieci,

5.

Do roku 2030 powstanie ogólnounijnej multimodalnej sieci bazowej

TEN-T,

6.

Do roku 2050, lotniska z sieci bazowej muszą być połączone z siecią

kolejową (kolej szybka), w transporcie towarowym połączenie z

systemem transportu śródlądowego,

7.

Do roku 2020 wprowadzenie systemów zarządzania transportem

lotniczym, lądowym wodnym (IST),

8.

Do roku 2020 ujednolicenie systemu informacji, zarzadzania i płatności

w transporcie,

9.

W roku 2050 – zerowa liczba ofiar śmiertelnych w transporcie,

10.

Wprowadzenie zasady użytkownik płaci i zanieczyszczający płaci.

Bała Księga 2011 – wykaz inicjatyw

1. Efektywny i zintegrowany system mobilności,

- 5 inicjatyw, 23 działań,

2. Innowacje z myślą o przyszłości: technologia i zachowanie,

- 3 inicjatywy, 10 działań,

3. Nowoczesna infrastruktura i inteligentne finansowanie,

- 3 inicjatywy, 6 działań,

4. Wymiar zewnętrzny.

Transport w Polsce diagnoza

W latach 90 – tych wystąpiły w transporcie następujące tendencje:
-   wzrosła o ponad 70 % liczba samochodów osobowych,
- transport samochodowy przejmował coraz więcej przewozów ładunków
(przewozi 80 % masy towarowej w przewozach lądowych),
-    zmniejszyły się o połowę przewozy pasażerskie na kolei,
-   wzrósł ponad dwukrotnie ruch graniczny, głównie samochodów osobowych

i

ciężarowych,
- potroiła się liczba statków obsługiwanych w portach morskich, z

jednoczesnym

spadkiem o 37 % tonażu polskiej floty żeglugowej,
- wzrosła o 50 % wielkość przewozów pasażerskich i ruchu lotniczego w
transporcie lotniczym,
- wzrosła o 1/3 wypadkowość na drogach publicznych (przy ok. 7 tys. zabitych
rocznie),
-  wzrosła o 1/3 wielkość przewozów w żegludze śródlądowej,
-   stagnacja wielkość przewozów komunikacją miejską.

Transport – tendencje zmian

Tendencje te wskazują, że w Polsce zachodzą procesy

zbliżone do tych, jakie mają miejsce w krajach Unii
Europejskiej. Polegają one w szczególności na:

• spadku transportochłonności produktu krajowego brutto

(PKB) 4 – 5 % średniorocznie,

• wzrastającym udziale samochodów osobowych w obsłudze

ruchliwości komunikacyjnej ludności (wynoszącej już około
1/3 ruchliwości ogółem),

• znacznego

spadku

udziału

transportu

kolejowego

w

przewozach ładunków oraz wzrostu udziału w tych
przewozach transportu drogowego,

• następuje zmiana struktury przeładunków w portach morskich

polegająca na zmniejszeniu wielkości ładunków masowych i
wzroście ładunków drobnicowych w tym kontenerowych,

• zwiększającego się udziału w przewozach ogółem przewozów

międzynarodowych.

Prognoza

Prognoza rozwoju transportu samochodowego

mln ton

Transport kolejowy, prognoza mln ton

Transport lotniczy, wodny

Diagnoza stanu obecnego

Transport, analiza SWOT

 Mocne strony 

• poprawny układ transportowy,
• duże zróżnicowanie gałęziowe

transportu,

• dostosowanie polskiego prawa

transportowego do wymogów
UE,

• przygotowane programy

modernizacji infrastruktury
transportowej i portów
morskich,

• wykształcona kadra

zatrudniona w sektorze,

Słabe strony

• niedostateczny

poziom

techniczny transportu,

• niedobór podaży usług

transportowych, brak
nowoczesnych sieci
transportowych (szybkich kolei,
autostrad itp.),

• niedostosowanie infrastruktury

transportowej i portów
morskich do struktury
przewozów,

• mała elastyczność

eksploatacyjna wynikająca z
braku technologii
międzygałęziowych,

• kosztowna rozbudowa

infrastruktury transportowej,

Transport, analiza SWOT

Szanse

• środkowoeuropejskie położenie

kraju wykorzystanie tranzytu, w
tym morskiego,

• odrobienie

opóźnień

w

transporcie stworzy szanse na
konkurencyjność

polskiej

gospodarki,

• stworzenie nowoczesnej sieci

TEN

z

udziałem

środków

pomocowych UE,

• odrobienie

dystansu

do

funkcjonowania transportu w
krajach europejskich

• wysoki stopień zrównoważenia

terytorialnego transportu

Zagrożenia

• konkurencja przewoźników na

rynkach przewozowych w Polsce
w tym konkurencja innych
portów bałtyckich,

• narastające zatłoczenie ruchem

wywołujące dodatkowe koszty
obsługi transportowej,

• utrwalenie się niedostatecznego

poziomu technicznego w rozwoju
transportu,

• Utrwalenie

peryferyjności

położenia Polski w UE,
powodowanego

niedorozwojem

transportu

• narastające zagrożenie

środowiska przez transport
(spaliny, hałas, degradacja
terenu itp.)

Cele strategii rozwoju transportu

Sieć drogowa

Cele szczegółowe do 2013 roku
Sieć drogowa
• Przekazanie do eksploatacji 85% docelowej sieci autostrad.
• Przekazanie do eksploatacji 40 % docelowej sieci dwujezdniowych dróg

ekspresowych.

• Przystosowanie dróg do zwiększonej normy naciskowej dla samochodów

ciężarowych zgodnie z harmonogramem określonym w Traktacie Akcesyjnym.

• Poprawa stanu utrzymania dróg krajowych, tak by w roku 2013 osiągnąć

następujące wskaźniki:

-         stan dobry 80 %
-         stan zadawalający 15 %
-         stan zły 5 %.
• Wyprowadzanie dróg krajowych z miast poprzez budowę co najemnie 90

obwodnic.

• Utrzymanie obecnego tempa przebudowy dróg krajowych w miastach na

prawach powiatu.

• Modernizacja dróg w celu dostosowania ich do standardów określonych

warunkami technicznymi i wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa ruchu

drogowego (60 % dostosowania podstawowej sieci dróg - krajowych i

wojewódzkich - w roku 2013).

Sieć kolejowa

Sieć kolejowa
• Zakończenie

modernizacji

od

40%

do

50%

kolejowej

transeuropejskiej sieci transportowej, w tym:

• Przystosowanie co najmniej trzech odcinków linii kolejowych o

łącznej długości nie mniejszej niż 700 km do prędkości 200 km/godz.
dla pociągów pasażerskich.

• Poprawa stanu technicznego istniejącej infrastruktury kolejowej, tak

by w roku 2013 80% linii znajdowało się w stanie dobrym, a 20% w
stanie zadawalającym.

• Likwidacja wąskich gardeł powodujących ograniczenia prędkości na

liniach kolejowych o dużych potokach przewozowych.

Transport lotniczy, morski

Porty morskie
• Zakończenie prac nad zapewnieniem sprawnego dostępu drogowego

i kolejowego do portów morskich.

• Kontynuowanie prac nad poprawą infrastruktury portów morskich i

dostępu do nich od strony morza.

 
Lotnictwo
• Wspieranie wybranych inwestycji infrastrukturalnych w portach

lotniczych.

• Poprawa dostępu drogowego i kolejowego do portów lotniczych.
• Prowadzenie prac przygotowawczych i projektowych do budowy

centralnego lotniska dla Polski.

 
Śródlądowy transport wodny
Wspieranie rozwoju śródlądowych dróg wodnych.

Ważniejsze inwestycje drogowe przewidziane

do realizacji w latach 2007-2013

Autostrady i drogi ekspresowe
• Zbudowanie autostrady A1 (w europejskim korytarzu transportowym Gdańsk –

Wiedeń) na całej długości. Autostrada ta jest priorytetową inwestycją o

znaczeniu europejskim.

• Zakończenie budowy autostrady A2 (w europejskim korytarzu transportowym

Berlin – Moskwa) na odcinku od zachodniej granicy Państwa do Siedlec.

• Zakończenie

budowy

autostrady

A4/A18

(w

europejskim

korytarzu

transportowym Berlin/Drezno – Kijów) na odcinku od zachodniej granicy

Państwa do Tarnowa.

• Wszystkie drogi ekspresowe przewidziane do realizacji w latach 2007-2013

będą od razu budowane w standardzie dwujezdniowym. W pierwszej kolejności

budowane będą drogi, na których przewidywany jest największy wzrost

natężania ruchu do 2020 roku. Wstępna lista dróg ekspresowych

przewidzianych do realizacji w latach 2007 – 2013 przedstawia się

następująco:

S2: Przejście przez Warszawę w ciągu autostrady A2
S3: Szczecin – autostrada A4
S5: Świecie – Poznań - Wrocław
S7: Gdańsk – Warszawa i Radom - Kraków
S8: Wrocław – Warszawa i Wyszków –Białystok
S10: Płońsk – Toruń
S17: Warszawa – Lublin

Inwestycje drogowe

Linie kolejowe

Linie kolejowe

1. Wstępna lista inwestycji przewidzianych do realizacji, w kolejności

odpowiadającej ich ważności, przedstawia się następująco:

    E20 (Berlin-Moskwa): Dokończenie modernizacji linii E 20 na całej długości.
   E65 (Gdynia-Wiedeń): E 65 jest priorytetową inwestycją o znaczeniu

europejskim. Prace prowadzone będą na całej długości od Gdyni do
południowej granicy Państwa. Zasadnicza część linii będzie dostosowana
do prędkości 200 km/godz.

  E75 („Rail Baltica”): E75 jest priorytetową inwestycją o znaczeniu

europejskim. Prace prowadzone będą na odcinku Warszawa - Białystok,
który zostanie przystosowany do prędkości 200 km/godz.

   E 59: W miarę posiadanych środków kontynuowana będzie przebudowa tej

linii na odcinku od Szczecina do Poznania.

  E 30: W miarę posiadanych środków kontynuowana będzie przebudowa tej

linii na odcinkach o największym natężeniu ruchu.

 
2. Równolegle z inwestycjami torowymi prowadzone będą inwestycje w

zakresie energetyki, łączności, informatyki i innych systemów kolejowych.

Program inwestycji w sieci linii kolejowych

CEL 2: NOWOCZESNY RYNEK

TRANSPORTOWY

Stworzenie podstaw nowoczesnego rynku transportowego,

oferującego przedsiębiorcom i obywatelom usługi wysokiej
jakości, w drodze realizacji następujących działań:

        przełamanie impasu w restrukturyzacji i prywatyzacji

kolei,

        rozpoczęcie procesu odnowy floty morskiej i śródlądowej,
        zakończenie procesu przekształceń własnościowych w

sektorze lotniczym,

        szersze wykorzystanie w transporcie nowoczesnych

technik informatycznych.

 

Cel 2. Cele szczegółowe

Transport kolejowy
• Przyspieszenie restrukturyzacji i prywatyzacji spółek Grupy PKP.
• Zmniejszenie długości

linii kolejowych w eksploatacji z obecnych

19,4 tys. km do 16,5 tys. km.

• Obniżenie kosztów funkcjonowania PLK.
• Obniżenie stawek za dostęp do infrastruktury kolejowej.
• Unowocześnienie taboru kolejowego.
• Zwiększenie interoperacyjności kolei.
 
Transport morski
• Wspieranie odnowy tonażu floty morskiej.
• Rozwój autostrad morskich i żeglugi bliskiego zasięgu.
• Zwiększenie przeładunków kontenerów i drobnicy.
• Poprawa jakości usług portowych.
• Wspieranie

małych

portów

jako

regionalnych

ośrodków

przedsiębiorczości.

• Podniesienie poziomu bezpieczeństwa żeglugi oraz ochrony środowiska

morskiego.

Cel 2. Cele szczegółowe

Transport lotniczy
• Zakończenie procesu przekształceń własnościowych w lotnictwie.
• Uporządkowanie sytuacji prawnej lotnisk wojskowych współużytkowanych

przez spółki prawa cywilnego i PPL.

• Realizacja programu rozwoju sieci lotnisk i urządzeń lotniskowych.
• Stymulacja rozwoju rynku lotniczego poprzez narzędzia regulacyjne.
• Osiągnięcie najwyższych standardów bezpieczeństwa w transporcie lotniczym.
• Zmniejszenie uciążliwości transportu lotniczego dla środowiska.
• Rozwijanie infrastruktury nawigacyjnej.
• Wypracowanie modelu finansowania infrastruktury lotniczej w oparciu o

system PPP. 

Śródlądowy transport wodny
• Wzrost udziału śródlądowego transportu wodnego w ogólnym przewozie

ładunków mierzonym w tonach z obecnych 0,6% do 1% w roku 2013.

• Wspieranie odnowy tonażu żeglugi śródlądowej.
• Określenie długoterminowych i średnioterminowych planów rozwoju dróg

wodnych w Polsce.

• Zmiany regulacji prawnych mających na celu wspieranie rozwoju śródlądowego

transportu wodnego.

• Ożywienie przewozów pasażerskich i ruchu turystycznego na wybranych

szlakach wodnych.

Cel 2.

Inteligentne systemy transportowe

• Stworzenie

krajowej

architektury

Inteligentnych

Systemów

Transportowych, zapewniającej kompatybilność poszczególnych
systemów składowych.

• Realizacja projektów pilotażowych w zakresie IST.
• Wspieranie projektów zarządzania ruchem drogowym w miastach i

na sieci zamiejskiej.

• Wspieranie projektów zarządzania ruchem kolejowym.
• Współ finansowanie zakupu systemów informatycznych dla

transportu intermodalnego (śledzenie ładunków, obsługa centrów
logistycznych).

• Stworzenie w Ministerstwie Infrastruktury jednostki organizacyjnej

zajmującej się sprawami nowoczesnych technologii w transporcie.

Cel 3. Zintegrowany system transportowy.

Tworzenie zintegrowanego systemu transportowego

poprzez:

      wspieranie wybranych przedsięwzięć w dziedzinie transportu

miejskiego,

     wspieranie rozwoju transportu intermodalnego.
     stworzenie systemu koordynacji działań Ministerstwa

Infrastruktury i samorządów województw w dziedzinie
transportu.

 

Cel 3. Transport miejski

Zintegrowany transport miejski
Wspieranie wybranych przedsięwzięć w następujących obszarach:
  Tworzenie zintegrowanych planów rozwoju transportu miejskiego,
  Tworzenie infrastruktury szybkiej kolei miejskiej,
  Rozwój komunikacji tramwajowej,
  Promocja „czystego” transportu autobusowego,
  Tworzenie zintegrowanych węzłów komunikacyjnych,
  Zwiększanie atrakcyjności transportu miejskiego, w tym poprzez

poprawę jego standardu i stanu bezpieczeństwa,

  Zwiększanie

dostępności

komunikacji

miejskiej

dla

osób

niepełnosprawnych,

   Wspieranie budowy dróg rowerowych.
• Przygotowanie kompleksowego uregulowania spraw związanych z

publicznym transportem zbiorowym w formie nowej ustawy.

• Stworzenie

w

Ministerstwie

Infrastruktury

jednostki

organizacyjnej zajmującej się sprawami transportu miejskiego.

Cel 3. Transport intermodalny

Transport intermodalny
• Zwiększenie udziału transportu intermodalnego w ogólnym

przewozie ładunków kolejowych z obecnych 0,9% do 1,8% w roku
2013.

• Wspieranie budowy i modernizacji ogólnodostępnych terminali

kontenerowych na liniach kolejowych, w portach morskich i w
portach rzecznych.

• Wspieranie budowy i modernizacji ogólnodostępnych centrów

logistycznych oraz pomoc w integracji centrów już istniejących.

• Współfinansowanie zakupu i leasingu specjalistycznego taboru do

przewozów intermodalnych.

• Udzielanie jednorazowej, początkowej pomocy przy uruchamianiu

nowych usług w zakresie transportu intermodalnego.

• Wzmocnienie jednostki organizacyjnej w Ministerstwie

Infrastruktury zajmującej się sprawami transportu
intermodalnego.

 

Cel 4. Bezpieczeństwo

Bezpieczeństwo ruchu drogowego
• Do 2013 roku liczba śmiertelnych ofiar wypadków drogowych

zmniejszy się o 50 % w stosunku do roku 2003, tzn. do poziomu nie

przekraczającego 2820 zabitych.

• Działania prewencyjno-kontrolne doprowadzą w 2013 roku do:
50-procentowego zmniejszenia liczby przekroczeń prędkości,
95-procentowego (przód) i 80-procentowego (tył) wskaźnika

stosowania pasów bezpieczeństwa,

50-procentowego zmniejszenia liczby nietrzeźwych kierowców.
• W przypadku wszystkich nowych inwestycji i modernizacji dróg

prowadzony będzie audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego.

• Zarządcy dróg wzmocnią działania związane z przebudową miejsc

niebezpiecznych (likwidacja czarnych punktów).

• Uspokojenie ruchu na drogach tranzytowych przechodzących przez

miasta i małe miejscowości (na 80 % długości tych dróg).

• Zmniejszenie niebezpiecznych zachowań młodych kierowców, tak

aby powodowali oni nie więcej niż 10% śmiertelnych wypadków.

• Prowadzenie szeroko zakrojonych kampanii medialnych i działań

edukacyjnych skierowanych do użytkowników dróg.