Prognoza rozwoju transportu.

Polityka transportowa

dodatkowe informacje

Polityka transportowa UE

„WHITE PAPER 2001, European transport policy for 2010: time to

decide”  

Czynniki determinujące politykę transportową UE:

 

1.   Lata 90- wzrost kongestii transportowej w transporcie drogowym.
2.  Wzrost natężenia ruchu w centralnie położonych regionach,

kosztem

opóźnień w regionach peryferyjnych.
3.   10 % sieci drogowej (7 500 km) codziennie blokowana przez korki.
4.   20 % sieci kolejowej (16 000 km) klasyfikowana jako „wąskie

gardła”.

5.  16 dużych portów lotniczych w Europie opóźnia ponad 15 min

operacje startu i lądowań (stanowi to 30% operacji). Powoduje to
wzrost zużycia paliwa rocznie ok. 6% (1,9 mld litrów).

W roku 1998 28% emisji CO

2

pochodziło z transportu, w tym udział

transportu samochodowego wynosił 84%. W roku 2010 udział
wzrośnie do 30%, i osiągnie poziom 1113 mld ton.

Koszty kongestii w roku 2010 – wyniosą 80 mld euro (ok. 1% PKB UE).

Polityka transportowa UE

Podstawowe założenia:

• -   tworzenia transeuropejskich sieci transportu (TEN), w tym

autostrad morskich,

• - uwzględnienia przesuwania przewozów ładunków z transportu

drogowego na

• kolej i na transport morski,
• -  redukcja zużycia energii i emisji zanieczyszczeń o 50%
• - rozwijania transportu miejskiego, w celu zmniejszenia w przejazdach
• wykorzystania samochodów osobowych, w celu redukcji emisji CO,
• - rozwój transportu intermodalnego w tym wspieranie budowy centrów
• logistycznych,
• - zwiększonego wykorzystywania kapitału prywatnego w realizacji

programów

• rozwoju transportu.
Polityka transportowa powinna być powiązana z jednej strony z polityką

gospodarczą (ze względu na środki finansowe), a z drugiej z polityką
przestrzenną (ze względu na zagospodarowanie).

Zasady finansowania w ramach polityki

transportowej UE

Projekty finansowane z Funduszu Spójności i z ERDF,

powinny spełniać następujące warunki:

• - być zlokalizowane na takich odcinkach sieci transportowych,

które będą

• tworzyć przyszłą transeuropejską sieć transportową,
• -  stwarzać możliwość zwiększania przewozów na kolei i drogą

morską,

• -  ułatwiać obsługę transportową miast, poprzez wspieranie

transportu

• miejskiego,
• -  wykorzystywać przy realizacji, kapitał prywatny.

Zasady finansowania w ramach polityki

transportowej UE

Projekty transportowe powinny odpowiadać, co do swego

charakteru, określonym konkretnym działaniom realizacyjnym.
Działania te dotyczą regulacji w transporcie polegających na:

• - poprawie jakości sektora drogowego, w tym bezpieczeństwa ruchu
• drogowego,
• -  rewitalizacji kolei: wzrost udziału w transporcie pasażerów z 6 do

10%,

• w transporcie towarowym z 8 do 15%
• -  usprawnieniu kontroli ruchu lotniczego,
• -  usprawnieniu transportu morskiego i transportu śródlądowego,
• -  eliminacji zatłoczeń (wąskich gardeł) na sieciach transportowych,
• - usprawnieniach przy wykorzystywaniu transportu zbiorowego przez
• użytkowników,
• -  zwiększeniu roli UE wobec zjawisk globalnych w transporcie.

Zrównoważony system transportowy

Generalnym celem polityki

transportowej zrównoważonego rozwoju
jest tworzenie warunków do sprawnego,
bezpiecznego, efektywnego
ekonomicznie, a zarazem społecznie,
gospodarczo i przestrzennie zasadnego,
przemieszczania osób i ładunków w
ramach wyznaczonych przez dostępne
do tego działania, szeroko rozumiane
zasoby naturalne i możliwości
odprowadzania zanieczyszczeń do
środowiska.

Idea ekorozwoju, zwana również ideą zrównoważonego

rozwoju, funkcjonuje na świecie od ponad 25 lat. W 1987

roku Komisja ONZ ds. Środowiska i Rozwoju opublikowała

raport

„Nasza wspólna przyszłość”

, w którym zawarto

ogólne zasady zrównoważonego rozwoju. Konsekwencją

prac tej komisji było też zorganizowanie przez ONZ w

czerwcu 1992 r. w Rio de Janeiro międzynarodowej

konferencji

„Środowisko i rozwój”

, zwanej Szczytem

Ziemi. Przyjęto na niej kilka ważnych dokumentów, w tym

Deklarację z Rio i tzw.

Agendę 21

, czyli program działań

na rzecz ekorozwoju w XXI w.:

•równoprawnie godzący racje społeczne, gospodarcze i

ekologiczne,

•przestrzegający zasady przezorności ekologicznej,

•zapewniający trwałość użytkowania zasobów

przyrodniczych,chroniący różnorodność biologiczną,

•sprawiedliwie uwzględniający interesy przyszłych

pokoleń.

W

sensie

społecznym

polityka

zrównoważonego

rozwoju

transportu

wymaga:
tworzenia warunków do równoprawnej
mobilności społeczeństwa,
zabezpieczenia interesów przyszłych
pokoleń

W sensie gospodarczym powinna być:
ekonomicznie efektywna,
tworzyć warunki do równoprawnej
konkurencji.

W sensie przestrzennym uwzględnienia
wymaga:
ogólna kompozycja przestrzenna
obszaru, dla której sieć transportowa jest
osnową,
zachowanie powiązań funkcjonalnych
minimalizujących transportochłonność,
dobór funkcji i intensywności
użytkowania terenu pod kątem
racjonalizacji generowanego ruchu.

W sensie ekologicznym uwzględnienia
wymaga:
ograniczona pojemność środowiska na
zanieczyszczenia (np. powietrza, wody,
hałas),
rzadkość zasobów naturalnych,
zwłaszcza nieodnawialnych (np. paliwa
kopalne, przestrzeń),
konieczność ochrony różnorodności
biologicznej (np. gatunkowej,
ekosystemowej, krajobrazowej).

UWARUNKOWANIA WE WDRAŻANIU

POLITYKI WODNEJ UNII

EUROPEJSKIEJ

Opracowany dla UE program

działań opublikowany został w

komunikacie Komisji Europejskiej

(Komunikat Komisji w Sprawie

Promocji Żeglugi Śródlądowej

„NAIADES”- Zintegrowany

Europejski Program Działań na

Rzecz Żeglugi Śródlądowej

{SEC(2006)34})

17 stycznia 2006 roku.

UWARUNKOWANIA WE WDRAŻANIU

POLITYKI WODNEJ UNII

EUROPEJSKIEJ

Program NAIADES zawiera propozycje i zalecenia w

pięciu obszarach polityki związanych z żeglugą śródlądową,

obejmujących:

1) rynek (poszukiwanie nowych rynków, rynki
niszowe, transport kontenerowy),
2) flotę (modernizacja, ulepszenia w napędzie w tym
nowe paliwa),
3) zatrudnienie i kwalifikacje( szkolenie nowych
kadr),
4) wizerunek (promocja,, monitorowanie tendencji),
5) infrastrukturę (opłaty za korzystnie z
infrastruktury, plan rozwoju na rzecz poprawy
i utrzymania dróg wodnych przy poszanowaniu
wymogów w dziedzinie ochrony środowiska
naturalnego).

Dla wdrożenia programu określono ramy czasowe

na lata 2006 -2013

Transport w polityce UE

Komunikat Komisji do Rady Parlamentu Europejskiego

(COM(2006)336,

Bruksela

28.06.2006):

„Logistyka

transportu

towarowego

w

Europie

–

klucz

do

zrównoważonej mobilności” .

Podstawą rozwoju transportu zrównoważonego jest rozwój logistyki

transportu towarowego Zgodnie z zaleceniami UE tak
rozumiana logistyka obejmuje planowanie, organizację ,
kontrole i realizację działań transportu towarowego w łańcuchu
dostaw, oraz zarządzanie takimi działaniami. Logistyka w
transporcie to wspieranie i rozwój transportu intermodalnego.
Preferowane są podmioty logistyczne jako niezależne podmioty
gospodarcze. UE szacuje że koszty logistyki stanowią 10-15%
końcowego kosztu gotowego produktu, w tym takie koszty jak
transport i magazynowanie. Udział branży logistycznej w
światowym PKB wynosi 13,8% (5,4 biliona euro). Roczne wydatki
na logistykę w Europie szacuje się na ok. 1 biliona euro. Rozwój
logistyki jest podstawą dostępu do rynku transportowego.

Transport w polityce UE

Zgodnie z zaleceniami Komisji Ekonomiczno – Społecznej

Parlamentu Europejskiego warunkiem wydajnej logistyki w
transporcie jest:

  Rozwój i śledzenie towarów we wszystkich systemach transportu

(system GALILEO, LRIT, RIS, AIS, TAF, ERTMS),

   Rozwój identyfikacji radiowej i wspólne standardy przekazywania

wiadomości,

  Zintegrowany system zarządzania siecią drogową z wykorzystaniem

inteligentnych systemów transportowych – ITS,

    Rozwój szkolenia logistycznego,
  Rozwój i modernizacja infrastruktury transportowej w ramach

transeuropejskiej sieci transportowej TEN-T – wytypowano 30 projektów
priorytetowych, które mają być zrealizowane do roku 2020,

  Rozwój i modernizacja węzłów przeładunkowych, a w szczególności

portów morskich, śródlądowych i lotniczych,

  Standaryzacja intermodalnych jednostek ładunkowych w transporcie

wewnątrzunijnym.

Transport w polityce UE

Stan realizacji zaleceń Białej Księgi zawiera dokument Komisji

Wspólnot Europejskich z 22. czerwca 2006r. (COM(2006) 314), pt..
„Utrzymać Europę w ruchu-zrównoważona mobilność dla naszego
kontynentu. Przegląd średniookresowy Białej Księgi Komisji
Europejskiej dotyczącej transportu z 2001r.”[32]. W raporcie
przewiduje się stały udział transportu śródlądowego państw UE na
poziomie 3%, przy udziale w zużyciu energii rzędu 0,5% z całości
energii zużywanej przez wszystkie środki transportu. W stosunku do
roku 2000 wzrost transportu śródlądowego w roku 2020 wzrośnie o
28%.W prognozie emisji CO

2

do roku 2020, transport wodny wraz z

kolejowym wykazywać będzie spadek w stosunku do roku 1995.
W roku 2008 Komisja Europejska opublikowała dokument zalecający
realizację tzw „transportu zielonego

„ (Greeninig Transport Com(2008)433). W raporcie określa się zadania

dla poszczególnych systemów transportowych w odniesieniu do
zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i ograniczenia hałasu.
Podkreśla się znaczenie żeglugi śródlądowej jako systemu
proekologicznego. Stąd wymóg realizacji zadań zawartych w
dokumencie promującym transport śródlądowy – NAIDES.

Transport w Polsce diagnoza

W latach 90 – tych wystąpiły w transporcie następujące tendencje:
-   wzrosła o ponad 70 % liczba samochodów osobowych,
- transport samochodowy przejmował coraz więcej przewozów ładunków
(przewozi 80 % masy towarowej w przewozach lądowych),
-    zmniejszyły się o połowę przewozy pasażerskie na kolei,
-   wzrósł ponad dwukrotnie ruch graniczny, głównie samochodów osobowych

i

ciężarowych,
- potroiła się liczba statków obsługiwanych w portach morskich, z

jednoczesnym

spadkiem o 37 % tonażu polskiej floty żeglugowej,
- wzrosła o 50 % wielkość przewozów pasażerskich i ruchu lotniczego w
transporcie lotniczym,
- wzrosła o 1/3 wypadkowość na drogach publicznych (przy ok. 7 tys. zabitych
rocznie),
-  wzrosła o 1/3 wielkość przewozów w żegludze śródlądowej,
-   stagnacja wielkość przewozów komunikacją miejską.

Transport – tendencje zmian

Tendencje te wskazują, że w Polsce zachodzą procesy

zbliżone do tych, jakie mają miejsce w krajach Unii
Europejskiej. Polegają one w szczególności na:

• spadku transportochłonności produktu krajowego brutto

(PKB) 4 – 5 % średniorocznie,

• wzrastającym udziale samochodów osobowych w obsłudze

ruchliwości komunikacyjnej ludności (wynoszącej już około
1/3 ruchliwości ogółem),

• znacznego

spadku

udziału

transportu

kolejowego

w

przewozach ładunków oraz wzrostu udziału w tych
przewozach transportu drogowego,

• następuje zmiana struktury przeładunków w portach morskich

polegająca na zmniejszeniu wielkości ładunków masowych i
wzroście ładunków drobnicowych w tym kontenerowych,

• zwiększającego się udziału w przewozach ogółem przewozów

międzynarodowych.

Prognoza

Prognoza rozwoju transportu samochodowego

mln ton

Transport kolejowy, prognoza mln ton

Transport lotniczy, wodny

Diagnoza stanu obecnego

Transport, analiza SWOT

 Mocne strony 

• poprawny układ transportowy,
• duże zróżnicowanie gałęziowe

transportu,

• dostosowanie polskiego prawa

transportowego do wymogów
UE,

• przygotowane programy

modernizacji infrastruktury
transportowej i portów
morskich,

• wykształcona kadra

zatrudniona w sektorze,

Słabe strony

• niedostateczny

poziom

techniczny transportu,

• niedobór podaży usług

transportowych, brak
nowoczesnych sieci
transportowych (szybkich kolei,
autostrad itp.),

• niedostosowanie infrastruktury

transportowej i portów
morskich do struktury
przewozów,

• mała elastyczność

eksploatacyjna wynikająca z
braku technologii
międzygałęziowych,

• kosztowna rozbudowa

infrastruktury transportowej,

Transport, analiza SWOT

Szanse

• środkowoeuropejskie położenie

kraju wykorzystanie tranzytu, w
tym morskiego,

• odrobienie

opóźnień

w

transporcie stworzy szanse na
konkurencyjność

polskiej

gospodarki,

• stworzenie nowoczesnej sieci

TEN

z

udziałem

środków

pomocowych UE,

• odrobienie

dystansu

do

funkcjonowania transportu w
krajach europejskich

• wysoki stopień zrównoważenia

terytorialnego transportu

Zagrożenia

• konkurencja przewoźników na

rynkach przewozowych w Polsce
w tym konkurencja innych
portów bałtyckich,

• narastające zatłoczenie ruchem

wywołujące dodatkowe koszty
obsługi transportowej,

• utrwalenie się niedostatecznego

poziomu technicznego w rozwoju
transportu,

• Utrwalenie

peryferyjności

położenia Polski w UE,
powodowanego

niedorozwojem

transportu

• narastające zagrożenie

środowiska przez transport
(spaliny, hałas, degradacja
terenu itp.)

Cele strategii rozwoju transportu

Sieć drogowa

Cele szczegółowe do 2013 roku
Sieć drogowa
• Przekazanie do eksploatacji 85% docelowej sieci autostrad.
• Przekazanie do eksploatacji 40 % docelowej sieci dwujezdniowych dróg

ekspresowych.

• Przystosowanie dróg do zwiększonej normy naciskowej dla samochodów

ciężarowych zgodnie z harmonogramem określonym w Traktacie Akcesyjnym.

• Poprawa stanu utrzymania dróg krajowych, tak by w roku 2013 osiągnąć

następujące wskaźniki:

-         stan dobry 80 %
-         stan zadawalający 15 %
-         stan zły 5 %.
• Wyprowadzanie dróg krajowych z miast poprzez budowę co najemnie 90

obwodnic.

• Utrzymanie obecnego tempa przebudowy dróg krajowych w miastach na

prawach powiatu.

• Modernizacja dróg w celu dostosowania ich do standardów określonych

warunkami technicznymi i wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa ruchu

drogowego (60 % dostosowania podstawowej sieci dróg - krajowych i

wojewódzkich - w roku 2013).

Sieć kolejowa

Sieć kolejowa
• Zakończenie

modernizacji

od

40%

do

50%

kolejowej

transeuropejskiej sieci transportowej, w tym:

• Przystosowanie co najmniej trzech odcinków linii kolejowych o

łącznej długości nie mniejszej niż 700 km do prędkości 200 km/godz.
dla pociągów pasażerskich.

• Poprawa stanu technicznego istniejącej infrastruktury kolejowej, tak

by w roku 2013 80% linii znajdowało się w stanie dobrym, a 20% w
stanie zadawalającym.

• Likwidacja wąskich gardeł powodujących ograniczenia prędkości na

liniach kolejowych o dużych potokach przewozowych.

Transport lotniczy, morski

Porty morskie
• Zakończenie prac nad zapewnieniem sprawnego dostępu drogowego

i kolejowego do portów morskich.

• Kontynuowanie prac nad poprawą infrastruktury portów morskich i

dostępu do nich od strony morza.

 
Lotnictwo
• Wspieranie wybranych inwestycji infrastrukturalnych w portach

lotniczych.

• Poprawa dostępu drogowego i kolejowego do portów lotniczych.
• Prowadzenie prac przygotowawczych i projektowych do budowy

centralnego lotniska dla Polski.

 
Śródlądowy transport wodny
Wspieranie rozwoju śródlądowych dróg wodnych.

Ważniejsze inwestycje drogowe przewidziane

do realizacji w latach 2007-2013

Autostrady i drogi ekspresowe
• Zbudowanie autostrady A1 (w europejskim korytarzu transportowym Gdańsk –

Wiedeń) na całej długości. Autostrada ta jest priorytetową inwestycją o

znaczeniu europejskim.

• Zakończenie budowy autostrady A2 (w europejskim korytarzu transportowym

Berlin – Moskwa) na odcinku od zachodniej granicy Państwa do Siedlec.

• Zakończenie

budowy

autostrady

A4/A18

(w

europejskim

korytarzu

transportowym Berlin/Drezno – Kijów) na odcinku od zachodniej granicy

Państwa do Tarnowa.

• Wszystkie drogi ekspresowe przewidziane do realizacji w latach 2007-2013

będą od razu budowane w standardzie dwujezdniowym. W pierwszej kolejności

budowane będą drogi, na których przewidywany jest największy wzrost

natężania ruchu do 2020 roku. Wstępna lista dróg ekspresowych

przewidzianych do realizacji w latach 2007 – 2013 przedstawia się

następująco:

S2: Przejście przez Warszawę w ciągu autostrady A2
S3: Szczecin – autostrada A4
S5: Świecie – Poznań - Wrocław
S7: Gdańsk – Warszawa i Radom - Kraków
S8: Wrocław – Warszawa i Wyszków –Białystok
S10: Płońsk – Toruń
S17: Warszawa – Lublin

Inwestycje drogowe

Linie kolejowe

Linie kolejowe

1. Wstępna lista inwestycji przewidzianych do realizacji, w kolejności

odpowiadającej ich ważności, przedstawia się następująco:

    E20 (Berlin-Moskwa): Dokończenie modernizacji linii E 20 na całej długości.
   E65 (Gdynia-Wiedeń): E 65 jest priorytetową inwestycją o znaczeniu

europejskim. Prace prowadzone będą na całej długości od Gdyni do
południowej granicy Państwa. Zasadnicza część linii będzie dostosowana
do prędkości 200 km/godz.

  E75 („Rail Baltica”): E75 jest priorytetową inwestycją o znaczeniu

europejskim. Prace prowadzone będą na odcinku Warszawa - Białystok,
który zostanie przystosowany do prędkości 200 km/godz.

   E 59: W miarę posiadanych środków kontynuowana będzie przebudowa tej

linii na odcinku od Szczecina do Poznania.

  E 30: W miarę posiadanych środków kontynuowana będzie przebudowa tej

linii na odcinkach o największym natężeniu ruchu.

 
2. Równolegle z inwestycjami torowymi prowadzone będą inwestycje w

zakresie energetyki, łączności, informatyki i innych systemów kolejowych.

Program inwestycji w sieci linii kolejowych

CEL 2: NOWOCZESNY RYNEK

TRANSPORTOWY

Stworzenie podstaw nowoczesnego rynku transportowego,

oferującego przedsiębiorcom i obywatelom usługi wysokiej
jakości, w drodze realizacji następujących działań:

        przełamanie impasu w restrukturyzacji i prywatyzacji

kolei,

        rozpoczęcie procesu odnowy floty morskiej i śródlądowej,
        zakończenie procesu przekształceń własnościowych w

sektorze lotniczym,

        szersze wykorzystanie w transporcie nowoczesnych

technik informatycznych.

 

Cel 2. Cele szczegółowe

Transport kolejowy
• Przyspieszenie restrukturyzacji i prywatyzacji spółek Grupy PKP.
• Zmniejszenie długości

linii kolejowych w eksploatacji z obecnych

19,4 tys. km do 16,5 tys. km.

• Obniżenie kosztów funkcjonowania PLK.
• Obniżenie stawek za dostęp do infrastruktury kolejowej.
• Unowocześnienie taboru kolejowego.
• Zwiększenie interoperacyjności kolei.
 
Transport morski
• Wspieranie odnowy tonażu floty morskiej.
• Rozwój autostrad morskich i żeglugi bliskiego zasięgu.
• Zwiększenie przeładunków kontenerów i drobnicy.
• Poprawa jakości usług portowych.
• Wspieranie

małych

portów

jako

regionalnych

ośrodków

przedsiębiorczości.

• Podniesienie poziomu bezpieczeństwa żeglugi oraz ochrony środowiska

morskiego.

Cel 2. Cele szczegółowe

Transport lotniczy
• Zakończenie procesu przekształceń własnościowych w lotnictwie.
• Uporządkowanie sytuacji prawnej lotnisk wojskowych współużytkowanych

przez spółki prawa cywilnego i PPL.

• Realizacja programu rozwoju sieci lotnisk i urządzeń lotniskowych.
• Stymulacja rozwoju rynku lotniczego poprzez narzędzia regulacyjne.
• Osiągnięcie najwyższych standardów bezpieczeństwa w transporcie lotniczym.
• Zmniejszenie uciążliwości transportu lotniczego dla środowiska.
• Rozwijanie infrastruktury nawigacyjnej.
• Wypracowanie modelu finansowania infrastruktury lotniczej w oparciu o

system PPP. 

Śródlądowy transport wodny
• Wzrost udziału śródlądowego transportu wodnego w ogólnym przewozie

ładunków mierzonym w tonach z obecnych 0,6% do 1% w roku 2013.

• Wspieranie odnowy tonażu żeglugi śródlądowej.
• Określenie długoterminowych i średnioterminowych planów rozwoju dróg

wodnych w Polsce.

• Zmiany regulacji prawnych mających na celu wspieranie rozwoju śródlądowego

transportu wodnego.

• Ożywienie przewozów pasażerskich i ruchu turystycznego na wybranych

szlakach wodnych.

Cel 2.

Inteligentne systemy transportowe

• Stworzenie

krajowej

architektury

Inteligentnych

Systemów

Transportowych, zapewniającej kompatybilność poszczególnych
systemów składowych.

• Realizacja projektów pilotażowych w zakresie IST.
• Wspieranie projektów zarządzania ruchem drogowym w miastach i

na sieci zamiejskiej.

• Wspieranie projektów zarządzania ruchem kolejowym.
• Współ finansowanie zakupu systemów informatycznych dla

transportu intermodalnego (śledzenie ładunków, obsługa centrów
logistycznych).

• Stworzenie w Ministerstwie Infrastruktury jednostki organizacyjnej

zajmującej się sprawami nowoczesnych technologii w transporcie.

Cel 3. Zintegrowany system transportowy.

Tworzenie zintegrowanego systemu transportowego

poprzez:

      wspieranie wybranych przedsięwzięć w dziedzinie transportu

miejskiego,

     wspieranie rozwoju transportu intermodalnego.
     stworzenie systemu koordynacji działań Ministerstwa

Infrastruktury i samorządów województw w dziedzinie
transportu.

 

Cel 3. Transport miejski

Zintegrowany transport miejski
Wspieranie wybranych przedsięwzięć w następujących obszarach:
  Tworzenie zintegrowanych planów rozwoju transportu miejskiego,
  Tworzenie infrastruktury szybkiej kolei miejskiej,
  Rozwój komunikacji tramwajowej,
  Promocja „czystego” transportu autobusowego,
  Tworzenie zintegrowanych węzłów komunikacyjnych,
  Zwiększanie atrakcyjności transportu miejskiego, w tym poprzez

poprawę jego standardu i stanu bezpieczeństwa,

  Zwiększanie

dostępności

komunikacji

miejskiej

dla

osób

niepełnosprawnych,

   Wspieranie budowy dróg rowerowych.
• Przygotowanie kompleksowego uregulowania spraw związanych z

publicznym transportem zbiorowym w formie nowej ustawy.

• Stworzenie

w

Ministerstwie

Infrastruktury

jednostki

organizacyjnej zajmującej się sprawami transportu miejskiego.

Cel 3. Transport intermodalny

Transport intermodalny
• Zwiększenie udziału transportu intermodalnego w ogólnym

przewozie ładunków kolejowych z obecnych 0,9% do 1,8% w roku
2013.

• Wspieranie budowy i modernizacji ogólnodostępnych terminali

kontenerowych na liniach kolejowych, w portach morskich i w
portach rzecznych.

• Wspieranie budowy i modernizacji ogólnodostępnych centrów

logistycznych oraz pomoc w integracji centrów już istniejących.

• Współfinansowanie zakupu i leasingu specjalistycznego taboru do

przewozów intermodalnych.

• Udzielanie jednorazowej, początkowej pomocy przy uruchamianiu

nowych usług w zakresie transportu intermodalnego.

• Wzmocnienie jednostki organizacyjnej w Ministerstwie

Infrastruktury zajmującej się sprawami transportu
intermodalnego.

 

Cel 4. Bezpieczeństwo

Bezpieczeństwo ruchu drogowego
• Do 2013 roku liczba śmiertelnych ofiar wypadków drogowych

zmniejszy się o 50 % w stosunku do roku 2003, tzn. do poziomu nie

przekraczającego 2820 zabitych.

• Działania prewencyjno-kontrolne doprowadzą w 2013 roku do:
50-procentowego zmniejszenia liczby przekroczeń prędkości,
95-procentowego (przód) i 80-procentowego (tył) wskaźnika

stosowania pasów bezpieczeństwa,

50-procentowego zmniejszenia liczby nietrzeźwych kierowców.
• W przypadku wszystkich nowych inwestycji i modernizacji dróg

prowadzony będzie audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego.

• Zarządcy dróg wzmocnią działania związane z przebudową miejsc

niebezpiecznych (likwidacja czarnych punktów).

• Uspokojenie ruchu na drogach tranzytowych przechodzących przez

miasta i małe miejscowości (na 80 % długości tych dróg).

• Zmniejszenie niebezpiecznych zachowań młodych kierowców, tak

aby powodowali oni nie więcej niż 10% śmiertelnych wypadków.

• Prowadzenie szeroko zakrojonych kampanii medialnych i działań

edukacyjnych skierowanych do użytkowników dróg.