EDUKACJA JAKO
KONSTYTUTYWNE POJĘCIE
PEDAGOGIKI (PEDAGOGIKI
OGÓLNEJ).
DEMISTYFIKACJA
STEREOTYPÓW W
MYŚLENIU O EDUKACJI I
PEDAGOGICE
EDUKACJA
OGÓŁ WPŁYWÓW NA JEDNOSTKI I GRUPY
LUDZKIE SPRZYJAJĄCYCH TAKIEMU ICH
ROZWOJOWI, ABY W MAKSYMALNYM
STOPNIU STAŁY SIĘ ŚWIADOMYMI I
TWÓRCZYMI CZŁONKAMI WSPÓLNOTY
SPOŁECZNEJ, NARODOWEJ, KULTUROWEJ I
GLOBALNEJ ORAZ BY STAŁY SIĘ ZDOLNE
DO AKTYWNEJ SAMOREALIZACJI,
NIEPOWTARZALNEJ I TRWAŁEJ
TOŻSAMOŚCI I ODRĘBNOŚCI, BYŁY
ZDOLNE DO ROZWIJANIA WŁASNEGO „JA”
POPRZEZ PODEJMOWANIE „ZADAŃ
PONADOSOBISTYCH”..
EDUKACJA
OGÓŁ CZYNNOŚCI PROWADZENIA
DRUGIEGO CZŁOWIEKA I JEGO WŁASNEJ
AKTYWNOŚCI W OSIĄGANIU PEŁNYCH I
SWOISTYCH DLAŃ MOŻLIWOŚCI, JAK
TEŻ OGÓŁ WPŁYWÓW I FUNKCJI
USTANAWIAJĄCYCH I REGULUJĄCYCH
OSOBOWOŚĆ CZŁOWIEKA I JEGO
ZACHOWANIE, W RELACJI DO INNYCH
LUDZI I WOBEC ŚWIATA..
PROCESY SKŁADOWE EDUKACJI
HOMINIZACJA
KSZTAŁCENIE
I HUMANZIACJA
WYCHOWANIE/
JURYDYFIKACJA
INKULTURACJA/
PERSONALIZACJA
SOCJALIZACJA
POLITYZACJA
KOLEKTYWIZACJA
NACJONALIZACJA
ETATYZACJA
GLOBALIZACJA
EDUKACJA
GLOBALIZACJA
świat, problemy globalne,
wojna, zagrożenie środowiska,
wygasanie źródeł energii;
polityczny podział świata na
centrum i peryferie, problem
mono- i policentryczności
układu globalnego..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
kosmopolityzm
globalizm
wyolbrzymianie dramatów ludzkości w
wymiarze światowym
zaniedbywanie problemów własnego
państwa, narodu własnej osobistej
tożsamości,
marginalizacja społecznych problemów
lokalnych..
Niedomiaru:
partykularyzm
(dbałość o interesy własne,
swojego miasta, środowiska
itp. z pominięciem
interesów ogółu)..
ETATYZACJA
państwo, jego suwerenność,
ustrój, konieczne zależności,
urządzenia demokratyczne,
miejsce w świecie,
sojusznicy i przeciwnicy, siła
i stabilność, „racja stanu„..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
Etatyzm (polityka gospodarcza państwa
polegająca m.in. na zakładaniu przedsiębiorstw
państwowych oraz na regulowaniu życia
gospodarczego za pomocą środków
administracyjnych);
irracjonalny, religijny kult państwa, jego instytucji
i przywódczych organów i osób
upodobnienie wychowania do tresury i do
zamykania życia społecznego w granicach
instytucji totalnych, wymagających jednolitego
rytmu i zuniformizowanych treści..
Niedoboru:
anarchizm,
alienacja polityczna..
NACJONALIZACJA
naród, tradycje, swoistość
kulturowa, istota więzi i
odrębności
PATOLOGIE
Nadmiaru:
nacjonalizm;
nazizm;
przekonanie o wyższości
jednego narodu wybranego czy
rasy, nad innymi..
Niedoboru:
alienacja społeczna
wykorzenienie z więzi
narodowych
aspołeczność
kosmopolityzm..
KOLEKTYWIZACJA
(SOCJALIZACJA
WTÓRNA)
klasa społeczna, więź i interes
klasowy, odrębność etosu,
solidarność z ludźmi o podobnych
pozycjach i położeniu,
kształtowanie przekonań o
szczególnym miejscu i misji
własnej klasy i jej partii..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
skrajny kolektywizm
przyjmowanie (od grupy) bez racjonalnych
przesłanek przekonania o prawie do dominacji,
przewagi i dyktatury własnej klasy, nad innymi
sekciarskie traktowanie doktryny partyjnej,
zmieniające ją w uzasadnianie panowania
mniejszości nad większością
wyrzekanie się obrony interesów własnego
państwa, własnej grupy społecznej na rzecz
interesów partii (klasy)..
Niedoboru:
apartyjność
alienacja polityczna..
POLITYZACJA,
BIUROKRATYZACJA,
PROFESJONALIZACJA
organizacje i instytucje;
wychowanie do podziału pracy,
kształcenia do pracy i zawodu;
kształtowanie ideologicznych
przekonań o słuszności zastanego
podziału statutów i funkcji..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
syndrom osobowości autorytarnej,
łączącej tendencję do dominacji z
tendencjami do uległości;
„rozłamanie" się osobowości -
odmienne funkcjonowanie tego
samego człowieka w obrębie ról w
organizacji i w grupach
pierwotnych..
Niedoboru:
alienacja pracy
indywidualizm
aspołeczność
egocentryzm..
SOCJALIZACJA
(USPOŁECZNIENIE
PIERWOTNE)
oddziaływanie grup
pierwotnych: rodziny, grupy
rówieśniczej, społeczności
lokalnej;
wrastanie w zastane normy..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
ograniczenie horyzontów do
podwórkowości,
lokalne widzenia spraw i
siebie w świecie..
Niedoboru:
wykroczenia przeciwko
normom..
INKULTURACJA I
PERSONALIZACJA
osobowość kulturowa i społeczna
istota ludzka jako rezultat
wrastania w kulturę i
autonomicznych wyborów wartości;
przekazywanie systemów
religijnych, filozoficznych..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
idealistyczne oderwanie człowieka od
realiów życia własnego i bliźnich;
„pięknoduchostwo", życie w obłokach
uniesień i westchnień do piękna
dorobku kulturowego ludzkości
koncentracja na własnych przeżyciach,
na swoim wnętrzu, bogatszym i lepszym
niż zły, wulgarny świat..
Niedoboru:
analfabetyzm kulturowy i
funkcjonalny
brak i rozchwianie systemu
wartości i zasad..
WYCHOWANIE I
JURYDIFIKACJA
kształtowanie świadomości
prawnej;
obywatel,
wdrażanie do realizowania i
akceptowania ról i czynności
obywatelskich..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
osobowość
zewnątrzsterowana
więźniecie w wyznaczonych
rolach
sztywność osobowości..
Niedoboru:
wykroczenie przeciwko normom
prawnym
anomia (
zjawisko społeczne polegające
na rozpadzie powszechnie przyjętych
norm i więzi społecznych, występujące w
czasie wielkich kryzysów)
..
KSZTAŁCENIE I
HUMANIZACJA
osoba ludzka, wiedza,
światopogląd, umiejętności,
nawyki, wartości godnościowe,
kompetencje interakcyjne;
zasada wzajemności i
współczulności;
kształtowanie potrzeb wtórnych..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
akademizm
(bezkrytyczne naśladowanie
klasycznych wzorów w literaturze i sztuce),
ozdobność,
redundancja
(cecha komunikatu zawierającego
więcej informacji, niż jest to niezbędne do
przekazania jego treści),
nieprzydatność wiedzy;
poczucie wyższości erudycyjnej nad innymi;
konserwatyzm poznawczy;
przekonanie, że wszystkie problemy już
kiedyś postawiono i rozwiązano..
Niedoboru:
analfabetyzm funkcjonalny,
deprawacja
(sprowadzenie
kogoś z uczciwej drogi, szerzenie
zgorszenia)..
HOMINIZACJA
organizm, wychowanie zdrowotne
higieniczne, seksualne;
zasada unikania kary i
maksymalizowania przyjemności,
gratyfikacji bez szkodzenia innym;
kształtowanie i kanalizacja
potrzeb pierwotnych..
PATOLOGIE
Nadmiaru:
kwietystyczne wglądanie w siebie;
naturyzm
(idea powrotu do natury i
życia zgodnie z jej prawami );
seksualizm;
przeczulenie na tle relacji: mój
organizm – środowisko..
Niedoboru:
niedomogi organizmu;
animalizm
(ogół cech właściwych
zwierzętom);
zastąpienie wartości przez potrzeby
pierwotne;
niedorozwoje kalectwa..
„Problem edukacji w świecie
współczesnym polega na tym, że z
samej swej natury nie może ona
wyrzec się autorytetu, ani tradycji,
niemniej musi przebiegać w
świecie, którego struktury nie
wyznacza już autorytet i nie spaja
tradycja” H. Arendt
Literatura:
Kwieciński Z., Dziesięciościan
edukacji. W: Socjopatologia
edukacji /składniki i aspekty-
potrzeba całościowego
ujęcia/.Olecko 1995, s.13-20.
W. Prokopiuk. Nauczyciel na polach
humanizacji edukacji. (Część 2).
Kraków 2010.