gospodarki węglowodanowej
białkowej
tłuszczowej
wtórnie zaś zaburzeniami
gospodarki:
wodno-elektrolitowej
kwasowo zasadowej
Według Amerykańskiego Towarzystwa
Diabetologicznego,
cukrzyca obejmuje grupę chorób metabolicznych
charakteryzujących się zaburzeniami w zakresie:
skutkującymi dysfunkcją wielu narządów i
układów
METABOLIZM
KWASÓW
NUKLEINOWYCH
METABOLIZM
BIAŁEK
METABOLIZM
TŁUSZCZÓW
METABOLIZM
WĘGLOWODANÓW
transport aminokwasów
wbudowywanie aminokwasów do komórki
syntezę białek
katabolizm białek
lipolizę
ketogenezę
biosyntezę kwasów
tłuszczowych
wychwyt glukozy przez
komórki insulinozależne
glukoneogenezę
glikolizę
Insulina wpływa na:
biosyntezy DNA
podziałów komórkowych
syntezy t-RNA
silny czynnik wzrostu komórek
ZMIANY STĘŻENIA GLUKOZY ORAZ INSULINY W
SUROWICY KRWI
U OSÓB ZDROWYCH PO DOUSTNYM OBCIĄŻENIU
GLUKOZĄ
K
L
IN
IC
Z
N
IE
J
A
W
N
E
P
O
S
T
A
C
IE
C
U
K
R
Z
Y
C
Y
Typ 1
CUKRZYCA ZALEŻNA OD INSULINY
CUKRZYCA NIEZALEŻNA OD INSULINY
bez otyłości
Typ 2
z otyłością
powstała w młodości
(przemijająca, częstość występowania 2 - 5 %)
CUKRZYCA PIERWOTNA
CUKRZYCA WTÓRNA
CUKRZYCA SPOWODOWANA
NIEDOBOREM BIAŁKA - TROPIKALNA
CUKRZYCA CIĘŻARNYCH
KLASYFIKACJA CUKRZYCY - WHO, 1985
początek choroby jest zwykle nagły i ma gwałtowny
przebieg
szybkie narastanie zaburzeń metabolicznych i
objawów
klinicznych
duża skłonność do kwasicy cukrzycowej
występuje znacznego stopnia zniszczenie komórek
wysp
trzustkowych konsekwencją czego jest niedobór
insuliny
chorzy wymagają bezwzględnego leczenia insuliną
Cukrzyca typu 1 -
insulinozależna
występuje u około 10% wszystkich chorych na
cukrzycę
Cukrzyca typu
2
należy do chorób określanych mianem cywilizacyjnych
jej rozpowszechnienie przybiera w ostatnich latach
rozmiary epidemii
występuje przede wszystkim u osób dorosłych i w wieku
podeszłym
obejmuje 80 – 90% wszystkich przypadków
cukrzycy
początek choroby oraz jej przebieg jest względnie
łagodny
poziom insuliny jest w normie lub bywa
podwyższony
znacznie mniejsza skłonność do zatrucia ketonowego
lub jej brak
predyspozycje genetyczne
zaburzenia w syntezie i wydzielaniu insuliny
insulinooporność komórkową
insulinooporność poreceptorową
hormony, bezczynność ruchowa, niewłaściwa dieta, wiek
Etiologia typowej cukrzycy typu 2 jest nadal
nieznana
do najważniejszych mechanizmów przyczynowych
zalicza się:
BRAK INSULINY
LIPOLIZA
KATABOLIZM BIAŁEK
HIPERGLIKEMIA
osmolalności płynu
zewnątrzkomórkoweg
o
ODWODNIENIE
NEURONÓW OUN
i OBJĘTOŚCI PŁYNU
MÓZGOWO-RDZENIOWEGO
zaburzenia gospodarki
wodno-elektrolitowej
mózgu
stężenia wolnych
kwasów tłuszczowych
FFA w osoczu krwi
tworzenia
ciał ketonowych
w wątrobie
KWASICA KETONOWA
ketonuria
utrata
Na
+
i K
+
z moczem
H
+
pobudzenie neuronów OUN
HIPERWENTYLACJA
ODWODNIENIE POZAKOMÓRKOWE
GLUKONEOGENEZA
azotu w
moczu
hiperaminoacydemi
a
DIUREZA OSMOTYCZNA
ODWODNIENIE
KOMÓRKOWE
Patogeneza śpiączki hiperglikemicznej
ODWODNIENIE
POZAKOMÓRKOWE
KWASICA
METABOLICZNA
HIPOKSJA
HIPERWENTYLACJ
A
OPORNOŚĆ
INSULINOWA
PRZEPŁYW
KRWI PRZEZ:
OUN
NERKI
ŚPIĄCZKA
ZGON
RAA
SKĄPOMOCZ
BEZMOCZ
STĘŻENIE JADÓW
MOCZNICOWYCH
PRZEWÓD POKARMOWY
(wymioty, biegunki,
nadżerki)
INSULINY
GLUKOZY
NIEDOKRWISTOŚ
CI
Skutki hiperglikemii
CUKRZYCA
TYPU 2
oporność tkankowa na działanie
insuliny
Etiologia typowej cukrzycy typu 2 jest nadal nieznana,
natomiast w jej etiologii wymieniane są dwa
najważniejsze elementy:
zaburzenia sekrecji insuliny
WPŁYW INSULINOOPORNOŚCI NA ZMIANY NACZYNIOWE
INSULINOOPORNO
ŚĆ
HIPERINSULINEMIA
INSULINA
synteza tlenku
azotu
efekt
wazokonstrukcyj
ny
synteza
endotelin
y
DYSLIPIDEMI
A
lipotoksyczno
ść
synteza związków
stymulujących mitogenezę
produkcja
wolnych rodników
tlenowych
USZKODZENIE
ŚRÓDBŁONKA NACZYNIOWEGO
wydalanie albumin z
moczem
mikroalbuminemia lub jawny
białkomocz
POWIKŁANIA SKOJARZONE Z NEFROPATIĄ
CUKRZYCOWĄ
upośledzenie fibrynolizy
trombofilia cukrzycowa
występuje u 23 - 24% populacji osób dorosłych
stężenia trójglicerydów
stężenia cholesterolu frakcji
HDL
stężenia cholesterolu frakcji
VLDL
stężenia cholesterolu frakcji LDL
nadciśnienie
tętnicze
otyłość
CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
ROZWOJU MIAŻDŻYCY
Zespół insulinooporności
U chorych z cukrzycą typu
2
nadciśnienie tętnicze
występuje
2 – 3 razy częściej,
niż w populacji bez
cukrzycy
U chorych z cukrzycą typu 2
wzrasta ryzyko wszystkich
powikłań naczyniowych
w tym ryzyko chns
Obecność cukrzycy typu 2
zwiększa przeszło 2-krotnie ryzyko
wystąpienia chns i aż 4-krotnie
ryzyko zgonu z powodu chns
GLIKACJA BIAŁEK USTROJOWYCH
INSULINY
GLUKOZY
AKTYWNOŚCI
WOLNYCH RODNIKÓW
ADHEZJI
KRWINEK CZERWONYCH
uszkodzenie śródbłonka
naczyń
denaturacja białek
pogrubienie błony
podstawowej
naczyń włosowatych
REAKTYWNOŚCI
PŁYTEK KRWI I ICH AGREGACJA
Angiopatie cukrzycowe
RETINOPATIA
CUKRZYCOWA
NEFROPATIA
CUKRZYCOWA
NEUROPATIA
CUKRZYCOWA
Mikroangiopatie
KARDIOMIOPATI
E
INNE ZMIANY NACZYNIOWE
w mięśniach, skórze, układzie kostnym,
łożysku
MIAŻDŻYCA TĘTNIC I TĘTNICZEK
NEREK
MIAŻDŻYCA TĘTNIC I TĘTNICZEK
KOŃCZYN DOLNYCH (ZESPÓŁ STOPY
CUKRZYCOWEJ)
MIAŻDŻYCA NACZYŃ
MÓZGOWYCH
MIAŻDŻYCA TĘTNIC
WIEŃCOWYCH
Makroangiopatie
nasilonej glikacji białek ustrojowych uczestniczącej
w rozwoju
mikro- i makroangiopatii cukrzycowej
Przewlekle utrzymujący się stan
hiperglikemii
doprowadza do:
odwodnienia neuronów
OUN
spadku objętości płynu mózgowo-
rdzeniowego oraz zaburzeń
elektrolitowych mózgu
odwodnienia komórkowego
diurezy osmotycznej skutkującej odwodnieniem
pozakomórkowym
uszkodzenia narządu wzroku,
efekt retinopatii
cukrzycowej,
osteopenia cukrzycowa,
efekt wtórnej osteoporozy
Nieodwracalne zaburzenia ogólnonarządowe
towarzyszące cukrzycy
typu 1 i cukrzycy typu 2
doprowadzają do:
chorób układu krążenia z chorobą niedokrwienną
mięśnia sercowego,
efekt makroangiopatii
cukrzycowej
(75% przypadków prowadzi do śmierci pacjenta)
dysfunkcji neuronów OUN,
efekt neuropatii
cukrzycowej
(zaburzenia pamięci, depresja,
śpiączka hiperglikemiczna)
niewydolności nerek,
efekt nefropatii cukrzycowej
z towarzyszącym wpływem jadów mocznicowych,
zaburzeniami hormonalnymi oraz skojarzona z
nadciśnieniem tętniczym w cukrzycy typu 1