Treść wykładu
1. Rola chemii we współczesnym życiu. Podstawowe prawa i definicje.
Nazewnictwo chemiczne.
2. Występowanie pierwiastków we wszechświecie. Układ okresowy
pierwiastków – budowa i właściwości.
3. Atomy, cząsteczki i jony. Budowa atomu.
4. Gramoatom, mol, objętość molowa gazów. Elektroujemność
pierwiastków.
5. Wiązania chemiczne.
6. Chemia metali. Pierwiastki niemetaliczne i ich związki
7.
Charakterystyka stanów materii.
8. Warunki przebiegu reakcji chemicznych. Katalizatory. Procesy
odwracalne.
Równowaga chemiczna.
9. Właściwości fizyczne roztworów. Roztwory wodne. Roztwory związków
jonowych. Dysocjacja elektrolityczna. Pojęcie pH.
10. Związki nieorganiczne. Kwasy i zasady.
11. Związki organiczne i ich nomenklatura.
12. Podstawy chemii organicznej. Właściwości fizyczne i chemiczne
polimerów.
13. Podstawowe zagadnienia z technologii chemicznej. Źródła energii.
14. Organiczne i nieorganiczne materiały dla przemysłu.
15. Woda jako medium stosowane do celów komunalnych i przemysłowych.
Jonity. Wybrane zagadnienia z chemii technicznej
Klasyfikacja związków nieorganicznych
Do najważniejszych grup związków
nieorganicznych należą:
• tlenki
• kwasy
• wodorotlenki
• sole
• wodorki
• Znacznie rzadziej spotyka się nietrwałe
nadtlenki i ponadtlenki.
Tlenki
Tlenki -
związki chemiczne tlenu z innymi pierwiastkami.
Tlenki wykazują pełną gamę właściwości kwasowo-
zasadowych.
tlenki kwasowe
- np. dwutlenek węgla czy tlenek siarki (VI),
reagują z zasadami i z wodą
tlenki o charakterze kwasowym
- np dwutlenek krzemu,
reagują z mocnymi zasadami ale nie z wodą
tlenki zasadowe
- np. tlenki metali I i II grup głównych,
reagują z kwasami i z wodą
tlenki o charakterze zasadowym
- np tlenek manganu (II) czy
tlenek chromu (II), reagują z kwasami ale nie z wodą
tlenki amfoteryczne
- np. tlenek glinu, nie reagują z wodą a
reagują z kwasami i z zasadami
Najbardziej znaną reakcją chemiczną tlenków jest reakcja z
wodą, w czasie której powstają
kwasy i zasady.
Tlenki metali alkalicznych i ziem alkalicznych w reakcji z
wodą tworzą zasady:
Na
2
O + H
2
O 2NaOH
- powstaje wodorotlenek sodu
Tlenki większości niemetali w reakcji z wodą tworzą kwasy:
CO
2
+ H
2
O H
2
CO
3
- powstaje kwas węglowy
SO
3
+ H
2
O H
2
SO
4
- powstaje kwas siarkowy(VI)
Kwasowo-zasadowy charakter tlenków
nieorganicznych
Oprócz grup tlenków opisanych wyżej istnieje jeszcze
grupa tlenków, która
słabo albo wcale nie reaguje z
wodą.
Są to tlenek węgla CO, tlenek azotu(I) - N
2
O i
tlenek azotu(II) - NO. Tlenki, które słabo reagują z wodą
mogą jednak posiadać charakter kwasowy lub zasadowy,
co się ujawnia w reakcjach z silnymi kwasami i zasadami.
Na przykład tlenek wapnia reaguje z kwasem solnym:
CaO + 2HCl --> CaCl
2
+ H
2
O
Tlenki amfoteryczne
to takie, które posiadają własności
kwasowe lub zasadowe w zależności od środowiska, w
którym się znajdują. Na przykład tlenek glinu reaguje z
kwasami:
Al
2
O
3
+ 6HCl --> 2AlCl
3
+ 3H
2
O
jak i zasadami:
Al
2
O
3
+ 6NaOH --> 2Na
3
AlO3 + 3H2O
Kwasy
Kwasy to związki chemiczne które są zbudowane z atomów
wodoru i reszty kwasowej
Kwasy dzielimy na dwie grupy:
tlenowe i beztlenowe
Kwas tlenowy
(oksokwasy) - to kwas nieorganiczny, który
zawiera przynajmniej jeden atom tlenu połączony z atomem
centralny kwasu. Przykładem tego rodzaju kwasu jest kwas
siarkowy(VI) H
2
SO
4
.
Moc kwasów tlenowych rośnie wraz ze wzrostem
elektroujemności pierwiastka centralnego. Np: moc kwasów
tlenowych z atomem centralnym pochodzącym z trzeciego
okresu układu okresowego wzrasta następująco:
H
2
SiO
3
< H
3
PO
3
< H
2
SO4 < HClO
4
Do mocnych kwasów tlenowych zalicza się:
HNO
3
kwas azotowy(V)
HClO
4
kwas chlorowy(VII)
H
2
SO4 kwas siarkowy(VI)
Kwasy tlenowe można otrzymać przez rozpuszczenie odpowiednich
tlenków w wodzie.
Kwasy beztlenowe
Kwasy beztlenowe
to ogólna nazwa kwasów, które w swojej
reszcie kwasowej nie posiadają atomu tlenu.
Najprostsze z kwasów beztlenowych składają się z atomów
wodoru i atomu niemetalu, choć niektóre z nich mają bardziej
złożoną strukturę.
Do pierwszej klasy kwasów beztlenowych zaliczają się m.in.:
kwas solny (HCl)
kwas fluorowodorowy (HF)
kwas bromowodorowy (HBr)
kwas jodowodorowy (HI)
siarkowodór rozpuszczony w wodzie - H
2
S
Kwasy te można otrzymać w wyniku bezpośredniej reakcji
gazowego wodoru z danym niemetalem, a następnie
rozpuszczenie otrzymanego wodorku w wodzie lub innym
polarnym rozpuszczalniku. Kwasy te są zazwyczaj bardzo
mocne.
Ich moc wzrasta proporcjonalnie do spadku eletroujemności
tworzącego je niemetalu.
Główne właściwości fizyczne i chemiczne
kwasów
Właściwości fizyczne
• Mają kwaśny smak.
• Barwią lakmus na
czerwono.
• Substancje o
budowie
kowalencyjnej.
• Podczas
rozpuszczania w
wodzie ulegają
dysocjacji jonowej
na kationy H+ i
aniony rzeszty
kwasowej R-.
• Wodne roztwory
kwasów przewodzą
prąd elektryczny.
Reaktywne chemicznie.
Kwasy mogą być mocne i
słabe.
Kwas mocny
to taki, który jest
całkowicie albo prawie
całkowicie zdysocjowany w
wodnym roztworze.
Do kwasów mocnych zaliczamy:
HCl, HBr, HNO
3
, H
2
SO
4
, HClO
4
,
HMnO
4
.
Kwas słaby
ulega dysocjacji w
znacznie mniejszym stopniu:
tylko niewielki ułamek
cząsteczek rozpada się na
jony, a reszta pozostaje w
roztworze pod postacią
cząsteczek
niezdysocjowanych.
Charakter kwasowy:
Charakter kwasowy wzrasta w
okresie od metali do niemetali.
Wodorotlenki
Wodorotlenki
to związki nieorganiczne metali typu M(OH)
x
.
Związki o budowie jonowej zawierające stabilny kation
nieorganiczny i przeciwjon OH
-
.
Ze względu na właściwości kwasowo-zasadowe wyróżnia się
wodorotlenki
zasadowe,
obojętne,
kwasowe
amfoteryczne
.
Charakter kwasowo-zasadowy wodorotlenków jest zależny
od charakteru i energii wiązania M-O (metal-tlen).
Jeżeli wiązanie to jest silnie i jonowe, wodorotlenek ma
charakter zasadowy i w pełni dysocjuje na jony OH
-
.
Jeżeli wiązanie ma charakter kowalencyjny wodorotlenek
może mieć właściwości amfoteryczne z przewagą
zasadowych (np. Zn(OH)
2
), a nawet kwasowych (np.
Ti(OH)
4
).
Sole
Sól
- związek chemiczny powstały w wyniku całkowitego lub
częściowego zastąpienia w kwasie atomów wodoru innymi
atomami bądź grupami o własnościach elektrofilowych
takimi jak metale, NH
4
-, RO- (gdzie R - dowolna grupa
organiczna) itp.
Systematyka soli
Roztwory wodne soli mocnych kwasów i mocnych zasad
mają zwykle odczyn obojętny.
sole mocnych kwasów i słabych zasad mają odczyn
kwaśny,
sole mocnych zasad i słabych kwasów odczyn zasadowy.
sole słabych kwasów i słabych zasad mogą dawać
odczyn zasadowy lub kwaśny, zależnie od stężenia.
Oprócz soli nasyconych wyróżnia się:
hydroksysole
- zawierające wolne grupy hydroksylowe
pochodzące z wyjściowej zasady
wodorosole
- zawierające tzw. "kwaśne" atomy wodoru
pochodzące z wyjściowego kwasu
Wodorki
Wodorki
to związki wodoru z innymi pierwiastkami.
Istnieją cztery rodzaje wodorków:
wodorki typu soli
, czyli związki tworzące sieci jonowe,
powstają w wyniku reakcji wodoru z litowcami i berylowcami
(prócz berylu i magnezu), w reakcji z wodą wydziela się
wodór;
wodorek sodu - NaH, wodorek wapnia - CaH
2
wodorki metaliczne
, czyli produkty syntezy wodoru z metalami
bloków d i f
wodorki kowalencyjne
, czyli produkty syntezy wodoru z
niemetalami, wodorki kowalencyjne mogą mieć różny
charakter
o przykłady:
CH
4
, SiH
4
, NH3, PH
3
, H
2
O, H
2
S, HF, HCl
wodorki międzywęzłowe,
czyli ciała stałe składające się z sieci
krystalicznej z wbudowanymi w przestrzenie międzywęzłowe
atomami wodoru. Połączenia te są niestechiometryczne.
o przykłady: PdH
x
Niektóre wodorki są silnie żrące. Zastosowanie: niektóre
wodorki to silne reduktory.
Nadtlenki
Nadtlenki -
związki chemiczne w których
tlen występuje
na -1 stopniu utlenienia.
Charakterystyczną cechą nadtlenków jest wiązanie:
– O – O –
które łatwo ulega rozerwaniu, przez co nadtlenki mają
bardzo silne właściwości utleniające i generują wolne
rodniki.
Ogrzewanie nadtlenku prowadzi do wydzielania tlenu
atomowego (O*) lub rodników nadtlenkowych.
Wszystkie nadtlenki pod działaniem kwasu wydzielają
nadtlenek wodoru.
Ponadtlenki
Ponadtlenki to związki litowców i berylowców o
charakterze soli, zawierające w sieci jony metali i jon
ponadtlenkowy , np. KO
2
.
Jon jest wolnym rodnikiem i może oddziaływać z
kompleksami metali oraz z molekułami i układami
biologicznymi. Ma także właściwości redukujące.