Katarzyna Malina
Kl. II c T
Prezentacja zawiera :
1.
Warszawa
2.
Położenie
3.
Rzezba terenu
4.
Klimat
5.
Historia Warszawy
6.
Historia przed powstaniem państwa
7.
Początki Warszawy
8.
Zabytki
9.
Zamek Królewski
10.
Najwyższe budynki
11.
Teatr
12.
Galerie i muzea
13.
Koniec
.
Warszawa
Warszawa (miasto stołeczne Warszawa ) stolica i największe
miasto Polski, położone w środkowo-wschodniej części
kraju, na Mazowszu nad Wisłą. Warszawa jest ośrodkiem
naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym
na skalę europejską. Mieszczą się w niej siedziby
parlamentu, Prezydenta RP, Rady Ministrów i innych
władz centralnych. Warszawa jest także stolicą
województwa mazowieckiego. Warszawa jest jedynym
miastem w obecnych granicach Polski odznaczonym
Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (a
drugim w historii Polski miastem, po Lwowie . Warszawa
jest największym polskim miastem pod względem liczby
ludności (1 716 855 zameldowanych mieszkańców w
czerwcu 2010 r.) i powierzchni (517,24 km² łącznie z
Wisłą). W skali kraju rzeczywistą liczbę mieszkańców
Warszawy i okolic można porównywać jedynie do
Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.
Położenie
Warszawa leży w środkowym biegu Wisły, na Nizinie
Środkowomazowieckiej, w odległości około 350 km od
Karpat i Morza Bałtyckiego. Jest jedyną w Europie stolicą
leżącą w bezpośrednim sąsiedztwie parku narodowego.
Miasto leży po obu stronach rzeki i jest nieznacznie
wydłużone wzdłuż jej brzegów (rozciąga się na ok. 30 km
w kierunku północ-południe i ok. 28 km w kierunku
wschód-zachód). Lewobrzeżna część Warszawy jest w
większości położona na wysoczyźnie – Równinie
Warszawskiej (najwyższy punkt geodezyjny na
skrzyżowaniu ul. Norwida i Nakielskiej (rejon zajezdni
autobusowej "Redutowa" – 115,7 m n.p.m.; porównywalne
wysokości w rejonie Filtrów – 114,7 m n.p.m. przy ul.
Krzyckiego). Pozostała część miasta leży w dolinie Wisły
oraz na Równinie Wołomińskiej (częściowo dzielnice
wschodnie) i w Kotlinie Warszawskiej (częściowo dzielnice
północne). Na Bielanach, Białołęce, w Wawrze i Wesołej
występują porośnięte lasem, wysokie na kilka-kilkanaście
metrów wydmy, z najwyższym naturalnym punktem
wysokościowym – 122,11 m n.p.m. (w rejonie planowanej
ul. Stanisława Wigury na osiedlu Groszówka w Wesołej).
Otoczenie miasta (aglomeracja, obszar
metropolitalny)
Warszawa stanowi główne miasto
monocentrycznej aglomeracji (obszaru
metropolitalnego). Liczba mieszkańców
aglomeracji, zależnie od koncepcji jej
zasięgu, wynosi w przybliżeniu od 2,6 do 3
mln. W obszarze tym znajduje się około 20
miast .
Rzeźba Terenu
Charakterystyczna dla krajobrazu miasta jest wysoka
na 6–25 m skarpa wiślana, stanowiąca krawędź
erozyjną wysoczyzny (Równiny Warszawskiej). Na
obszarze miasta znajduje się kilka wzgórz
usypanych przez człowieka, m.in. Kopiec Powstania
Warszawskiego (wysokość 121,0 m n.p.m.), Kopiec
Szczęśliwicki (wysokość 138,0 m n.p.m. – najwyższy
punkt wysokościowy w Warszawie), Kopa Cwila
(wysokość 108 m n.p.m.), a także składowiska
odpadów, m.in. Góra Śmieciowa na Radiowie
(wysokość 144 m n.p.m.) czy hałda popiołów z
Elektrociepłowni Siekierki na Siekierkach. Najniżej
w Warszawie położonym punktem jest brzeg Wisły
przy granicy z Jabłonną (75,6 m n.p.m.).
Klimat
Według klasyfikacji Wincentego Okołowicza Warszawa leży w strefie
klimatu umiarkowanego ciepłego przejściowego. Według klasyfikacji
Köppena przebiega tędy granica dwóch stref klimatycznych – C
(umiarkowanej) i D (borealnej) . Według aktualnionej klasyfikacji
Köppena-Geigera Warszawa leży w strefie Dfb - klimatu umiarkowanego
kontynentalnego. Cechami charakterystycznymi klimatu Warszawy są
dość równomierne opady o średniej wieloletniej około 493 mm/rok z
maksimum w czerwcu (72 mm) i minimum w lutym (18 mm). Średnia
roczna temperatura powietrza wynosi +7,8 °C z maksimum w lipcu
(+18,0 °C) i minimum w styczniu (-3,3 °C). Okres wegetacyjny wynosi
około 200 dni. Warszawa jest najczęściej pod wpływem mas powietrza
polarno-morskiego (około 60% dni w roku) oraz polarno-
kontynentalnego (około 30% dni w roku). W Warszawie i okolicach
bardzo wyraźnie zaznacza się wpływ dużej aglomeracji miejskiej na
klimat (tzw. miejska wyspa ciepła). Objawia się to poprzez wyższe
średnie temperatury w centrum miasta, wyższe opady (nagrzanie
powietrza powoduje powstawanie silnych prądów wstępujących i chmur
konwekcyjnych, którym towarzyszą ulewne opady i burze). W zależności
od warunków meteorologicznych różnica temperatury między
śródmieściem Warszawy i przedmieściami może sięgać 7-8°, a nawet
10°. Ze względu na większą szorstkość podłoża w centrum miasta
zmniejsza się prędkość wiatru. Z uwagi na wysoką zawartość aerozoli i
zanieczyszczeń w powietrzu, zwiększa się zachmurzenie oraz pogarsza
się przejrzystość powietrza, co prowadzi do zmniejszania
bezpośredniego promieniowania słonecznego i zwiększenia
promieniowania rozproszonego. Usłonecznienie w Warszawie wynosi ok.
1600 godzin/rok, z tym że w centrum miasta jest o 10% niższe.
Historia Warszawy
Historia Warszawy, późniejszej stolicy i największego
miasta Polski, sięga nawet XII lub XIII wieku, kiedy to
postał historycznie najstarszy na terenie dawnej
Warszawy dwór książąt
mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów (Warszawa)).
Przypisywanie starszeństwa grodowi znajdującemu się
na terenie obecnego Lasu Bródnowskiego jest
nadużyciem, gdyż tereny bródnowskie nie należały do
miasta Warszawy aż do 1916 roku i nie
współuczestniczyły w rozwoju miasta. Na przestrzeni
wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz
kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego
zniszczenia. Zasadniczy układ urbanistyczny dzisiejszej
Warszawy ukształtował się podczas odbudowy ze
znacznych zniszczeń po II wojnie światowej.
Historia przed powstaniem miasta
Informacje na temat siedlisk ludzkich, które mogły dać początek miastu Warszawa są
skąpe i pochodzą głównie z danycharcheologicznych. Nad Wisłą od IX/X do XI w.
istniał gród Stare Bródno. Oprócz niego w granicach współczesnej Warszawy
znajdował się także gród Jazdów (od XII lub XIII wieku) oraz osady Kamion (wedle
dokumentu z 1065 wystawionego dla klasztoru w Mogilnie tzw. falsyfikatu
mogileńskiego, dziś Kamionek), Gocław (w 1155 własność biskupa płockiego)
i Solec (od XII wieku port odbiorczy soli kamiennej, spławianej barkami z
okolic Krakowa, osada targowa oraz przeprawa rzeczna). Pierwsza znana wzmianka
piśmienna o dzisiejszej stolicy, będącą wówczas osadą rybacką lub targową, pojawiła
się w roku 1251 w akcie biskupa poznańskiego Boguchwała II (do III rozbioru
Polski obszar utworzonego przed 1252 archidiakonatu czerskiego,
podlegał biskupstwu poznańskiemu). W kolejnym źródle z 23 czerwca 1262, pojawiła
się również wzmianka o grodzie, lub dworze w Jazdowie. Do powstania Warszawy
przyczynił się pośrednio podział dzielnicowy Polski przez Bolesława Krzywoustego.
Miało to zażegnać walki o władzę między jego synami, ale doprowadziło do
osłabienia kraju, który od wschodu najeżdżali Litwini, docierając aż na Mazowsze. Z
tego powodu dawny szlak handlowy, idący z Rui do Bałtyku przez
tereny nadbużańskie, zaczął biec po bezpieczniejszej, lewej stronie Wisły. Krzyżował
się tam z lokalną przeprawą między Kamionem a Solcem, bronionym przez pobliski
Jazdów. Wiosną 1262 wojska litewsko-ruskie pod wodzą Mendoga, po
zdobyciu Płocka, obległy w Jazdowie księcia mazowieckiego Siemowita I. W wyniku
zdrady napastnicy zdobyli Ujazdów. W trakcie walk zginął Siemowit, a jego
syn, Konrad II, dostał się na 2 lata do niewoli litewskiej. Zdobycie podstępem i
spalenie Jazdowa w 1262 zakończyło okres jego świetności jako ośrodka handlowego
i zbrojnego, ale nie zatrzymało owocnych kontaktów kupieckich. W odległości ok. 4
kilometrów na północ, powstała nowa przeprawa przez rzekę i nowy gród książęcy
(obecna Warszawa), założony przez księcia płockiego, a
od 1294 całego Mazowsza, Bolesława II mazowieckiego w końcu XIII wieku. Stanął
on na miejscu obecnego Zamku Królewskiego. Jak podaje m.in. varsavianista Juliusz
Wiktor Gomulicki, wybudowanie od podstaw umocnionego grodu należy jednak
przypisać bratu Bolesława II, Konradowi II i datować na wcześniejsze lata 1283-1294
Początki Warszawy
Miasto powstało najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku,
uzyskując lokację ok. 1300 roku, jednak nie zachował się żaden dokument
lokacyjny Warszawy. Wowczas na obszarze ok. 20 hektarów, uformowała
się Stara Warszawa. Wiadomo również, że Warszawę założono na prawie
chełmińskim, a zasadźcami była grupa majętnych kupców,
których Bolesław II sprowadził najprawdopodobniej zTorunia. Nadana
przez nich nazwa (pierwotnie Warszowa lub Warszewa) pochodzi
od rycerza z rodu Rawów (Rawiczów) o imieniu Warsz (będącego skrótem
od imienia Warcisław), do którego należała wieś z XII lub XIII wieku,
leżąca w obrębie dzisiejszegoMariensztatu. Pierwotne brzmienie nazwy
Warszowa, potwierdzają również dokumenty łacińskie (w których używa
się formy Varsovia, zamiast Varsavia), oraz francuskie (gdzie występuje
nazwa Varsovie, nie zaś Varsavie). Badacz dziejów Rawiczów, Jan
Wroniszewski, określa imię Warsz jako charakterystyczne dla tego rodu i
powszechnie przez niego używane w wiekach średnich oraz wywodzi stąd
nazwę Warszawy, w poświęconej Rawiczom monografii (Ród Rawiczów,
Toruń, 1994) napisał m.in.: W 1381 r. Goworek
Kurzeski, cześnik rawski i sochaczewski, za zgodą żony Katarzyny oraz
synów Goworka i Bartłomieja, sprzedał za 115 kop groszy
wieś Solec mieszczaninowi warszawskiemu Piotrowi. Przy dokumencie
wystawionym wtedy przez Goworka znajduje się jego pieczęć z herbem
Rawa. (...) Solec będący przedmiotem powyższej transakcji to pierwotnie
wieś parafialna Warszawy. Fakt posiadania przez Rawiczów Solca, obok
nazwy Warszawa pochodzącej od imienia Warsz, wskazuje że również te
druga miejscowość należała do omawianego rodu
Zabytki
Historyczne centrum Warszawy zostało w 1980 wpisane
na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do rejestru
zabytków wpisano natomiast m.in. układy urbanistyczne i
zespoły budowlane, dzieła architektury i budownictwa,
dzieła budownictwa obronnego, obiekty techniki,
cmentarze, parki, ogrody oraz zabytki archeologiczne. W
rejestrze zabytków nieruchomych w 2006 wpisanych było
ok. 1300 obiektów z obszaru Warszawy.Większość
zniszczonych podczas wojny zabytków odbudowano, choć
zmieniając czasem ich wygląd względem
przedwojennego. Do takich budynków należy
m.in. Zamek Królewski. Istnieje jednak w stolicy wiele
cennych budynków, które przetrwały wojnę bez
większych zniszczeń, jak Pałac w Wilanowie, kościół
Wizytek i kościół pokarmelicki pw. Wniebowzięcia
NMP przy Krakowskim Przedmieściu czy Pałac
Prezydencki.
Zamek królewski
Zamek Królewski w Warszawie – barokowo-
klasycystyczny zamek królewski znajdujący się
w Warszawie przy placu Zamkowym.Pierwotnie była to
rezydencja książąt mazowieckich, a od XVI wieku siedziba
władz I Rzeczypospolitej króla i Sejmu (Izby Poselskiej i Senatu).
W XIX wieku, po upadku powstania listopadowego,
przeznaczony na potrzeby administracji rosyjskiej. W okresie I
wojny światowej rezydencja niemieckiego generalnego
gubernatora. Od 1920 do 1922 siedziba Naczelnika
Państwa. 1926–1939 rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej. Spalony i ograbiony przez Niemców w 1939, niemal
doszczętnie zniszczony w 1944. Po 1971 odbudowany i
zrekonstruowany. Obecnie stanowi pomnik historii i kultury
narodowej, pełni funkcje muzealne i reprezentacyjne. Wpisany
jest do Państwowego Rejestru Muzeów. W swojej długiej historii
Zamek Królewski był wielokrotnie grabiony i dewastowany
przez wojskaszwedzkie, brandenburskie, niemieckie i rosyjskie.
W 1980 Zamek Królewski, wraz ze Starym Miastem został
wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Najwyższe budynki
W Warszawie znajduje się około 40 budynków mających
ponad 65 m wysokości, a w dwóch przypadkach
więcej niż 200 m. Warszawskie wieżowce to nie tylko
największe budowle w Polsce, ale prezentują one
również wysoką zabudowę w skali europejskiej:
Warszawa jest jednym z najwyższych miast Europy
po Moskwie, Paryżu, Frankfurcie nad
Menem i Londynie. Najwyższym budynkiem jest
wybudowany w 1955 Pałac Kultury i Nauki o 231 m
wysokości. Dwa kolejne pod względem wysokości
to Warsaw Trade Tower z 1999 (208 m) oraz Rondo 1
z 2006 (192 m). Historia wysokościowców w
Warszawie sięga początku XX w., kiedy to postawiono
wysoki na 51 m budynek PAST. W latach 30 XX w.
dołączył do niego Prudential (Hotel Warszawa).
Współczesne wysokościowce rozpoczęto budować
Teatr
W Warszawie znajduje się ok. 30 większych
stałych teatrów. Wśród nich największymi sąTeatr
Narodowy (założony w 1765) oraz Teatr Wielki –
Opera Narodowa (założony w 1778). Szczególne
uznanie zdobył TR Warszawa (dawniej Teatr
Rozmaitości), który jest organizatorem
eksperymentalnych przedstawień w scenerii miasta w
ramach projektu Teren Warszawa.W ostatnich latach
miasto przyciąga także wielu artystów spoza
głównych prądów w sztuce teatralnej. Ich działalność
skupia się głównie wokół lokalnych domów kultury
oraz prywatnych klubów. Latem teatry w Warszawie
są w większości zamknięte, w tym czasie jednak
przez wiele lat organizowano Konkurs Teatrów
Ogródkowych. Co roku na początku lipca odbywa się
Międzynarodowy Festiwal Sztuka Ulicy
Muzea i Galerie
W Warszawie mieści się wiele muzeów i galerii sztuki – tak
państwowych, jak i prywatnych. Największe galerie
to Zachęta i Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, zaś
największe warszawskie muzea to: Muzeum Narodowe, Zamek
Królewski, Pałac w Wilanowie, Muzeum Historyczne m.st.
Warszawy i otwarte w 2004 Muzeum Powstania Warszawskiego.
Muzeum opiekuje się ponadstuletnim Fotoplastikonem
Warszawskim w Al. Jerozolimskich – jedynym fotoplastykonem na
świecie funkcjonującym od początku w miejscu powstania. W
marcu 2010, z okazji Roku Chopinowskiego zostało otwarte po
pracach renowacyjnychMuzeum Fryderyka Chopina. W najbliższych
latach w rejonie pl. Na Rozdrożu ma powstać Muzeum Historii
Polski, naMuranowie – Muzeum Historii Żydów Polskich, a w
sąsiedztwie Pałacu Kultury i Nauki –Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Planowana jest także budowa Muzeum Warszawskiej Pragijako
filii Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Muzea te, mimo iż nie
posiadają jeszcze własnych budynków, stale lub okresowo
prezentują ekspozycje w innych lokalizacjach.
•
Warszawskie muzea i galerie uczestniczą w corocznej Nocy
Muzeów.