1
Leki przeciwgrzybicze 2011
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
2
Zakażenia grzybicze
powierzchow
ne
skóra,
włosy,
paznokci
e błony
śluzowe
częste
schorzenia,
które
wymagają
długotrwałeg
o leczenia
leki mogą być
wykorzystywane
miejscowo lub
ogólnie
głębokie
grzybice
narządow
e lub
rozsiane;
fungemia
często
zakażenia
zagrażające
życiu,
zwłaszcza
u chorych
z
upośledzoną
odpornością
leki stosuje się
ogólnoustrojowo
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Grzybice powierzchniowe
Grzybice skóry, paznokci i włosów
wywołane przez grzyby, które nie wnikają poza
powierzchowne warstwy tych tkanek,
ale powodują reakcję zapalną.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
1. dermatofitozy
(grzybice właściwe)
•
schorzenia skóry, włosów i paznokci
•
wywołane przez dermatofity należące do trzech
rodzajów:
Epidermophyton, Microsporum i
Trichophyton.
•
podział kliniczny
a. grzybice owłosionej skóry głowy
(postać powierzchowna i głęboka),
b. grzybice paznokci, stóp, rąk, pachwin
i skóry nieowłosionej innych okolic ciała.
Grzybice powierzchniowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
2.
zakażenia drożdżakowe
dotyczą skóry, błon śluzowych i paznokci.
• Wyróżnia się kandydozę błon śluzowych, kątów ust, wałów
i płytek paznokciowych, wyprzenia drożdżakowe oraz
ziarniniaka drożdżakowego.
• najczęściej zakażenia wywołane są przez Candida
albicans, który jest naturalnym saprofitem błon śluzowych i
skóry człowieka.
• Znaczenia patogenne mają także C. glabrata , C. krusei,
• Czynikami usposabiającymi do wystąpienia zakażenia
drożdżakowego są terapia lekami przeciwbakteryjnymi,
uszkodzenie skóry, cukrzyca, ciąża i zaburzenia
immunologiczne (m.in. zakażenie HIV).
• Łupież pstry dotyczy głównie górnej połowy ciała i
wywołany jest przez Malassezia furfur (Pityrosporum
orbiculare or ovale).
Grzybice powierzchniowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
3.
rzadko zmiany skórne spowodowane są przez
grzyby pleśniowe.
• Grzyby pleśniowe powodują zmiany skórne głównie
w obecności czynników predysponujących.
• Rodzaje: Alternaria, Aspergillus,
Chrysosporium, Cladosporium, Fusarium,
Penicyllum i Scopulariopsis.
• Grzybem pleśniowym wywołującym najczęściej
zmiany skórne jest Scopulariopsis brevicaulis.
Wywołuje on m.in. pleśniowe zakażenie paznokci.
Grzybice powierzchniowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
7
Najczęstszym czynnikiem etiologicznym
grzybic
głębokich
są grzyby z rodzaju
Candida
(ok. 60–80%
zakażeń) i
Aspergillus
.
Do grzybów
drożdżopodobnych
, które rzadziej wywołują
inwazyjne zakażenia grzybicze należą Cryptococcus,
Trichosporon, Blastoschizomyces, Malassezia.
W ostatnich latach rośnie częstość grzybic wywoływanych
przez grzyby
pleśniowe
z rodzaju Mucor, Rhizopus czy
Absidia (zygomikozy) oraz przez grzyby
strzępkowe
Fusarium, Trichoderma.
Grzybice głębokie
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
8
•
Oportunistyczne zakażenia grzybicze
występują zwykle u osób z zaburzeniami
układu immunologicznego (np. chorzy z
AIDS), neutropenią, długotrwale leczonych
immunosupresyjnie lub
glikokortykosteroidami.
•
Tylko nieliczne rodzaje grzybów są
bezwzględnie chorobotwórcze (Histoplasma,
Blastomyces, Coccidioides, Paracoccidioides) i
wywołują zakażenia także u ludzi z prawidłowym
układem immunologicznym
Grzybice głębokie
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
• Najczęstszą drogą inwazji
Candida
jest błona
śluzowa przewodu pokarmowego i dróg
oddechowych.
• Candida wywołują zakażenia o bardzo szerokim
spektrum, od niegroźnych powierzchniowych
skórno-śluzówkowych do wielonarządowych,
stanowiących zagrożenie dla życia chorego.
• Zakażenia te obciążone są wysoką
śmiertelnością sięgającą 40–80%.
Grzybice głębokie
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
• Do zakażenia
Aspergillus
dochodzi zwykle
drogą wziewną wskutek wdychania
zarodników
z powietrza.
• Najczęstszą postacią kliniczną zakażenia jest
inwazyjna aspergiloza płucna i
aspergiloza uogólniona, rzadziej występuje
zapalenie zatok, zajęcie mózgu.
• Układowe zakażenia kropidlakowe są
obciążone bardzo wysoką śmiertelnością (50–
80%).
Grzybice głębokie
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
11
Leczenie miejscowe
Leki przeciwgrzybicze działające miejscowo
możemy stosować w leczeniu
grzybic
powierzchownych
•
łagodne zmiany dermatofitowe skóry gładkiej, rąk,
stóp i pachwin
•
ograniczone zakażenia drożdżakowe
•
mało nasilone, ograniczone zmiany łupieżu pstrego.
•
łagodne grzybice paznokci dotyczące pojedynczych
płytek paznokciowych, zlokalizowanych na
powierzchni płytki paznokciowej i ograniczonych do
dystalnej części paznokcia.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
12
Leczenie systemowe
Leki przeciwgrzybicze działające
ogólnoustrojowo możemy stosować w
leczeniu:
•
grzybic powierzchownych,
- w których nieskuteczna jest terapia lekami do
podawania miejscowego,
- po stwierdzeniu rozległych zmian na skórze
gładkiej,
- w długotrwałej grzybicy hiperkeratotycznej rąk i
stóp, - - grzybicy i drożdżycy paznokci dotyczącej
co najmniej kilku palców
- grzybicy dermatofitowej skóry owłosionej.
•
grzybic głębokich,
•
przewlekłych i rozległych zakażeń grzybiczych
narządów moczo-płciowych
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
13
Grupy i drogi podania leków przeciwgrzybiczych dostępnych w Polsce
Grupa leków
Podanie miejscowe
Podanie ogólne
Antybiotyki polienowe
Natamycyna, nystatyna Amfoterycyna B (iv)
Nystatyna - dostępna w
postaci drażetek
działających miejscowo w
grzybicach jamy ustnej i
przewodu pokarmowego.
Antymetabolity zasad
pirymidynowych
Flucytozyna (iv)
Azole
Pochodne imidazolowe:
butokonazol,
bifonazol,
chlormidazol, ekonazol,
fentykonazol,
flutrimazol, izokonazol,
ketokonazol,
klotrimazol, mikonazol
Pochodne imidazolowe:
ketokonazol (po).
Pochodne triazolowe:
flukonazol (iv, po),
itrakonazol (po),
pozakonazol (po)
worykonazol (iv, po).
Echinokandiny
kaspofungina (iv)
anidulafungina (iv)
Pochodne alliloaminy
Naftyfina, terbinafina
terbinafina (po)
Pochodne morfoliny
Amorolfina
Inne
Cyklopiroksolamina,
kwas undecylenowy,
metylorozanilina
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
14
Antybiotyki polienowe
Natamycyna
Nystatyna
Maść, krem, emulsja, globulki i tabletki dopochwowe
Krem , maść, zawiesina doustna, globulki i tabletki
dopochwowe
Azole - pochodne imidazolowe
Bifonazol
Butokonazol
Chlormidazol
Ekonazol
Fentykonazol
Flutrimazol
Izokonazol
Ketokonazol
Klotrimazol
Mikonazol
Krem, maść , plastry i krem do panokci
Krem dopochwowy
Maść, pasta
Krem, szampon, globulki dopochwowe
Globulki, krem dopochwowy
Krem, żel, płyn
Krem
Krem, szampon
Krem, płyn, pasta, tabletki dopochwowe
Krem, żel, puder, żel stomatologiczny
Pochodne alliloaminy
Terbinafina
Naftyfina
Maść, żel, aerozol
Krem
Pochodne
morfoliny
Amorolfina
Lakier
Inne
Cyklopiroksolamina
Kwas undecylenowy
Metylorozanilina
Krem, Lakier
Maść, płyn, puder, proszek, aerozol
Płyn
Leczenie miejscowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
15
1. Antybiotyki polienowe
•
najstarsze leki przeciwgrzybicze
(
amfoterycyna B, natamycyna i nystatyna
)
wiążą się ze sterolami (głównie ergosterolem) błony
komórkowej grzyba, uszkadzając jej integralność,
co powoduje przeciekanie składników komórkowych
na zewnątrz i śmierć komórki.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
16
Amfoterycyna B
1.
Podawanie dożylne we wlewie (złe wchłanianie z
przewodu pokarmowego, silne podrażnienie po
podaniu dotkankowym)
2.
słaba dystrybucja do tkanek, zwłaszcza do
OUN – możliwe podanie dokanałowe
3.
Wolna eliminacja, częściowo przez nerki z
moczem
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Amfoterycyna B
Bardzo szeroki zakres działania
wskazana w ciężkich, uogólnionych/głębokich zakażeniach,
także gdy inne leki przeciwgrzybicze nie były skuteczne
•
Inwazyjna kandydoza
(w tym szczepy oporne na
flukonazol)
•
Inwazyjna aspergiloza
•
Inne grzybice narządowe
kryptokokoza
blastomykoza
kokcydioidoza
17
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
18
Amfoterycyna B – ma silne działanie toksyczne,
gdyż lek ten łączy się również ze sterolami
innych komórek, a nie tylko należącymi do
ściany komórkowej grzyba.
•
Toksyczność amfoterycyny B znacząco ogranicza
możliwość jej stosowania, zwłaszcza w terapii
długotrwałej.
•
Preparaty konwencjonalne są najbardziej
toksyczne. Postać koloidalna oraz kompleksy
lipidowe lub liposomalne amfoterycyny B
powodują rzadziej działania niepożądane
(mniejsza nefrotoksyczność, ale podobna
hepatotoksyczność).
Możliwe jest zastosowanie wyższych dawek.
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
19
Amfoterycyna B – silne działanie
toksyczne
•
Podczas wlewu możliwe: dreszcze, gorączka, spadek ciśnienia
tętniczego, duszność.
•
Reakcje uczuleniowe
, wysypka, nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza
twarzy), reakcje rzekomoanafilaktyczne (w tym skurcz oskrzeli i
duszność), bóle mięśni i stawów; rzadziej obserwuje się
zaburzenia rytmu (w tym migotanie komór i zatrzymanie pracy
serca).
•
Oddziaływanie na
OUN
(bóle i zawroty głowy, złe samopoczucie)
•
Zaburzenia ze strony
przewodu pokarmowego
- nudności,
wymioty, jadłowstręt, biegunki i skurcze żołądkowo-jelitowe.
•
Najważniejszym działaniem niepożądanym, który występuje
u prawie wszystkich chorych po dłuższym okresie leczenia, jest
upośledzenie czynności nerek
-
uszkodzenie kłębuszkowe
i cewkowe.
Dochodzi do azotemii oraz ucieczki potasu i magnezu z moczem.
Zwiększa się wydalanie kwasu moczowego, może rozwinąć się
nefrokalcynoza.
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
20
•
Uszkodzenie wątroby
•
Uszkodzenie szpiku
- u większości chorych otrzymujących
amfoterycynę B występuje odwracalna normocytarna,
normochromiczna
niedokrwistość
(prawdopodobnie z
powodu zmniejszenia wytwarzania erytropoetyny).
Rzadko małopłytkowość, leukopenia,
agranulocytoza
,
eozynofilia
i zaburzenia krzepnięcia.
•
Zakrzepowe zapalenie żył w miejscu wstrzyknięcia.
1. Antybiotyki polienowe
Amfoterycyna B
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
21
Nystatyna
•
Nie wchłania się z przewodu pokarmowego
•
Po podaniu doustnym działa miejscowo w
przewodzie pokarmowym
– grzybice przewodu pokarmowego (np.
drożdżyca jamy ustnej, przełyku)
•
Możliwe także podanie dopochwowe
– grzybica pochwy i sromu.
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
22
Natamycyna
•
Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, ma
najszersze spektrum działania z tej grupy leków
•
działa miejscowo
1. podanie doustne - w przewodzie pokarmowym
– grzybice błon śluzowych (np. drożdżyca jamy
ustnej, przełyku)
2. podanie dopochwowe
– grzybica pochwy i sromu
3. na skórę
- kandydoza wyprzeniowa skóry, wałów
okołopaznokciowych, grzybica ucha zewnętrznego
1. Antybiotyki polienowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
23
2. Antymetabolity zasad pirymidynowych/analogi
nukleozydowe
Flucytozyna – antymetabolit przeciwgrzybiczy
aktywnym składnikiem flucytozyny jest
5-fluorocytozyna
,
która we wrażliwych komórkach grzyba pod wpływem
deaminazy cytozynowej przekształcana jest we
flurouracyl
.
Fluorouracyl wbudowywany jest w miejsce uracylu w RNA co
zaburza syntezę białek.
Komórki ssaków nie mają tej deaminazy, a więc lek nie jest dla
nich toksyczny.
Drugi metabolit
fluorodeoksyurydyna
zaburza syntezę DNA i
powoduje nieprawidłowe podziały komórek grzyba.
Lek wykazuje synergizm działania z amfoterycyną B i
flukonazolem.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
24
Flucytozyna
•
Dobrze wchłania się z p.pok. (90%), przenika do tkanek - w tym do OUN,
eliminacja nerkowa w postaci czynnej
•
kandydozy
kryptokokoza (OUN)
chromoblastomykoza
aspergilloza (tylko razem z amfoterycyną B)
•
Stosowana głównie z amfoterycyną B w leczeniu
kryptokokowego ZOMR
oraz
zapalenia wsierdzia spowodowanego przez Candida
2. Antymetabolity zasad pirymidynowych/analogi
nukleozydowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
25
Flucytozyna
•
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są nudności,
wymioty, biegunki i wysypki skórne.
•
Rzadziej występują objawy splątania, omamy, drgawki,
bóle i zawroty głowy, uspokojenie.
•
reakcje alergiczne
(toksyczna martwica naskórka),
kardiotoksyczność
,
przejściowe i zależne od dawki zaburzenia funkcji wątroby
hepatotoksyczność,
hipokaliemia
neuropatia obwodowa
•
Działanie
mielotoksyczne
- leukopenia i trombocytopenia.
Rzadko śmiertelna aganulocytoza i anemia aplastyczna.
2. Antymetabolity zasad pirymidynowych/analogi
nukleozydowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
26
Azole -
wprowadzone do terapii w latach 80.
hamują biosyntezę ergosterolu
(składnika błony
komórkowej grzybów), wpływając na 14alfa-
desmetylazę lanosterolu, enzymu z grupy cytochromu
P-450,
co upośledza czynność niektórych enzymów
związanych z błoną komórkową
(np. syntetazy chityny)
i powoduje zahamowanie wzrostu grzyba.
•
pochodne imidazolowe: ketokonazol, klotrimazol,
•
pochodne triazolowe: flukonazol, itrakonazol, worykonazol,
pozakonazol
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Azole - pochodne
imidazolowe
Bifonazol
Butokonazol
Chlormidazol
Ekonazol
Fentykonazol
Flutrimazol
Izokonazol
Ketokonazol
Klotrimazol
Mikonazol
Krem, maść
Krem dopochwowy
Maść, pasta
Krem, szampon, globulki dopochwowe
Globulki, krem dopochwowy
Krem, żel, płyn
Krem
Krem, szampon
Krem, płyn, pasta, tabletki
dopochwowe
Krem, żel, puder, żel stomatologiczny
27
3. Azole
Leczenie miejscowe
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
28
Ketokonazol
Spektrum działania
dermatofity (Microsporum, Trichophyton, Epidermophyton)
drożdżaki (Blastomyces, Candida, Cryptococcus, Malassezia),
grzyby dimorficzne (Coccidioides, Histoplasma)
inne.
Tabletki
•
Leczenie grzybic powierzchniowych
skóry, błon śluzowych,
włosów i paznokci
(dermatofity i drożdżaki).
•
Zakażenia drożdżakowe układowe – działanie słabsze od
flukonazolu, więcej działań niepożądanych.
Inne grzybice układowe.
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
29
Flukonazol
•
Szerokie spektrum działania - dermatofity, drożdżaki, g.
dimorficzne
nie działa na grzyby pleśniowe Aspergillus, Fusarium,
Zygomycetes
•
Flukonazol jest dostępny w formie pozajelitowej oraz doustnej,
dobrze penetruje do tkanek, w tym do płynu mózgowo-
rdzeniowego. Wydalany głównie z moczem w formie
niezmienionej.
•
Zakażenia drożdżakowe
błony śluzowej jamy ustnej, przełyku, pochwy, skóry
narządowe (grzybica wieloogniskowa)
•
Kryptokokoza
– ZOMR, zakażenia narządowe
•
Profilaktyka
u osób z niedoborami odporności lub w ciężkim
stanie klinicznym (OIOM)
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Itrakonazol
•
Dostępny w formie kapsułek
•
Szerokie spektrum + działa także na
Aspergillus
Wskazania
•
Grzybice skóry, paznokci, narządów płciowych
•
Kandydoza błon śluzowych (także szczepy oporne na
flukonazol)
•
Aspergiloza inwazyjna płucna (lek kolejnego wyboru po
amfoterycynie i worykonazolu)
•
Inne grzybice układowe – np. kandydoza, kryptokokoza
(+ZOMR)
30
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Pozakonazol
•
Dostępny w zawiesinie doustnej
•
Działa także na gatunki z rodzaju
Aspergillus
i
Fusarium
•
Wskazania
inwazyjna aspergiloza płucna
oporna na amfoterycynę B i
itrakonazol
fuzarioza
oporna na amfoterycynę B
chloroblastomikoza
oporna na itrakonazol
kokcydioidomikoza
oporna na amfoterycynę B, ketokonazol lub
flukonazol
profilaktyka
inwazyjnych zakażeń grzybiczych u osób z obniżoną
odpornością
31
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
32
Worykonazol
grzyby drożdżoidalne,
gatunki oporne na flukonazol
grzyby pleśniowe z rodzaju
Aspergillus
(inwazyjna
aspergiloza płucna) - skuteczniejszy od amfoterycyny B
oraz
Scedosporium
i
Fusarium
.
•
Lek może być stosowany zarówno dożylnie, jak i
doustnej,co umożliwia zastosowanie terapii sekwencyjnej.
Dobrze penetruje do tkanek, w tym do płynu mózgowo-
rdzeniowego.
•
Lek powinien być stosowany głównie u osób z
postępującymi, zagrażającymi życiu zakażeniami.
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
33
Działania niepożądane
•
zależne od dawki zaburzenia czynności przewodu
pokarmowego (nudności, wymioty, bóle brzucha).
•
Zaburzenia hormonalne: interferencja z syntezą hormonów
steroidowych - zaburzenia endokrynologiczne (ginekomastia,
oligospermia, impotencja, nieregularne miesiączkowanie,
supresja kory nadnerczy).
•
Uszkodzenie wątroby - przejściowe podwyższenie enzymów
wątrobowych i zapalenie wątroby
•
reakcje alergiczne (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy,
reakcje
anafilaktyczne), rumień, świąd, wysypki, łysienie
•
małopłytkowość, neutropenia (flukonazol)
•
objawy neurologiczne - parestezje (neuropatia), zwiększone
ciśnienie wewnątrzczaszkowe, bóle i zawroty głowy, senność,
drgawki.
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
34
Działania niepożądane
•
przemijające zaburzenia widzenia (zmiany
funkcjonalne w obrębie siatkówki - najczęściej
nieprawidłowe odróżnianie kolorów, niewyraźne widzenie,
migające mroczki i fale oraz światłowstręt) – zwykle
zmniejszają się lub ustępują mimo kontynuowania leczenia
u większości chorych (worykonazol)
•
rzadko zaburzenia rytmu serca i zmiany w zapisie
elektrokardiogramu (zwykle wydłużenie odstępu QT).
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
35
Przeciwgrzybicze leki azolowe po podaniu
doustnym mogą wchodzić w interakcje z
różnymi lekami.
Zahamowanie izoenzymów cytochromu P-
450 odpowiadających za metabolizm wielu
leków, powoduje zwiększenie ich stężenia w
surowicy
i wystąpienie działań niepożądanych.
3. Azole
Mniej interakcji lekowych obserwuje się
podczas stosowania flukonazolu i
worikonazolu niż ketokonazolu i
itrakonazolu.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
leki immunosupresyjne (takrolimus, sirolimus),
u chorych po przeszczepieniu szpiku i narządów litych!
cyklosporyna,
doustne leki przeciwcukrzycowe,
doustne leki przeciwkrzepliwe,
benzodiazepiny (midazolam, triazolam), pimozyd, buspiron,
karbamazepina, fenytoina, chinidyna, digoksyna,
leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna, terfenadyna),
cisaprid,
antagonisty wapnia (poch. dihydropirydynowe, werapamil),
statyny (lowastatyna, simwastatyna),
inhibitory proteazy (indinawir, ritonawir), zidowudyna inhibitory
odwrotnej transkryptazy (newirapina), metyloprednizolon,
sildenafil
36
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
37
•
Podawanie doustnych leków azolowych prowadzi do
zmniejszenia skuteczności antykoncepcji hormonalnej.
•
Leki indukujące enzymy mikrosomalne wątroby tj.
karbamazepina, izoniazyd, newirapina, fenobarbital, fenytoina,
rifabutyna i rifampicyna mogą obniżać stężenie leków
azolowych. Podwyższenie ich stężenia można obserwować po
podaniu leków hamujących enzymy mikrosomalne czyli
erytromycynie, klaritromycynie, indinawirze i ritonawirze.
•
Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego tj. leki
cholinolityczne, antagoniści receptora H2, inhibitory pompy
protonowej i leki neutralizujące zmniejszają wchłanianie
ketokonazolu i itrakonazolu.
•
Spożycie ketokonazolu łącznie z alkoholem prowadzi do
wystąpienia reakcji disulfiramowej (zaczerwienienie twarzy,
wysypka, obrzęki obwodowe, nudności i ból głowy).
3. Azole
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
38
4. Echinokandiny
kaspofungina, anidulafungina
Hamują aktywność
syntetazy glukanu
(UDP-
glukozylotransferazy), umożliwiającej syntezę
-(1,3)-D-
glukanu
, składnika ściany komórkowej grzyba.
Zmniejszenie stężenia glukanu w ścianie komórki grzyba
prowadzi do zmian przepuszczalności błony, jej osmotycznej
niestabilności,
a następnie przerwania jej ciągłości, co powoduje lizę i
śmierć komórki grzyba.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
39
Anidulafungina
•
Działa na drożdżaki z rodzaju
Candida
•
Inwazyjna kandydoza uogólniona
u dorosłych bez neutropenii
•
Nie penetruje do OUN – brak badań klinicznych
•
Podawana we wlewie, ma nieaktywny metabolit,
eliminowany przez p.pok.
4. Echinokandiny
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
40
Kaspofungina
•
Działa na grzyby z rodzaju
Candida
i
Aspergillus,
nie
działa na Cryptococcus
•
uogólniona inwazyjna aspergiloza
u chorych
opornych lub nietolerujących innych leków
przeciwgrzybiczych (itrakonazolu, worykonazolu,
amfoterycyny B, liposomalnej amfoterycyny B);
nie działa na inne grzyby pleśniowe
•
Inwazyjna kandydoza
u dorosłych i dzieci
kandydoza jamy ustnej, gardła, przełyku
- oporna na flukonazol i inne azole
•
Nie penetruje do OUN
4. Echinokandiny
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
41
kaspofungina nie wpływa na funkcję enzymów
cytochromu CYP450
•
Jednak jednoczesne podawanie w czasie leczenia
kaspofunginą takich leków, jak np. rifampicyna,
deksametazon, fenytoina, karbamazepima, powoduje
obniżenie stężenia kaspofunginy o ok. 20 proc., zależne od
innych zmian w metabolizmie i/lub transporcie leku.
•
Stężenie cyklosporyny we krwi w czasie stosowania
kaspofunginy nie podlega zmianom, ale dochodzi w tych
przypadkach do zwiększenia stężenia kaspofunginy
prawdopodobnie w wyniku zahamowania wychwytu leku
przez komórki wątrobowe. Natomiast jednoczesne podawanie
kaspofunginy i takrolimusu powoduje obniżenie stężenia
takrolimusu we krwi pełnej prawdopodobnie w wyniku
zmniejszonego wiązania takrolimusu z erytrocytami.
•
Nie zaobserwowano interakcji farmakokinetycznych
kaspofunginy z kwasem mykofenolowym, a także innymi
lekami przeciwgrzybiczymi, jak amfoterycyna B czy
itrakonazol
4. Echinokandiny
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
42
Objawy niepożądane
•
Częstość występowania klinicznych i laboratoryjnych
objawów niepożądanych w czasie leczenia kaspofunginą jest
podobna do obserwowanej w czasie leczenia flukonazolem, a
znacznie mniejsza niż u chorych leczonych amfoterycyną B.
•
Najczęściej
–
gorączka, zaczerwienienie skóry, nudności, wymioty, bóle
głowy, zakrzepica w miejscu podawania leku (a,k).
Zaburzenia krzepnięcia i drgawki (a).
Alergiczne reakcje o charakterze histaminowym 2%
Eozynofilia 2-3%.
Zwiększenie aktywności transaminaz (zawsze poniżej 5-
krotnej górnej granicy normy) w badaniach porównawczych
w. z flukonazolem u 14% proc. chorych, (podobnie jak u
chorych leczonych lekami z grupy azoli).
4. Echinokandiny
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
43
5. Pochodne alliloaminy
terbinafina, naftyfina
Upośledzają syntezę ergosterolu, hamując
epoksydazę skwalenową, enzym przekształcający
skwalen w lanosterol.
Następuje gromadzenie się w cytoplazmie
skwalenu działającego toksycznie na komórkę
grzyba. Poza tym upośledzają one funkcję błony
komórkowej grzyba.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
44
Terbinafina
•
Leczenie doustne zakażeń skóry i paznokci
wywołanych zwłaszcza przez dermatofity
•
Candida albicans
Trichophyton
Epidermophyton
Microsporium
Aspergillus
5. Pochodne alliloaminy
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
45
Po terbinafinie podanej doustnie
występują
•
zaburzenia żołądkowo-jelitowe (4.7%; nudności, biegunka, bóle brzucha),
•
zmiany dermatologiczne (3.3%; wysypka, pokrzywka czasami z bólami
mięśni i stawów, reakcje fototoksyczne, zespół Stevens-Johnsona,
toksyczna martwica naskórka),
•
objawy z ośrodkowego układu nerwowego (1.8%; bóle głowy, depresja,
niepokój), zaburzenia smaku (0.6%)
•
oraz przejściowe zaburzenia w funkcji wątroby (zapalenie wątroby,
cholestaza, żółtaczka).
•
Ponadto mogą występować zaburzenia hematologiczne (małopłytkowość,
neutropenia, agranulocytoza), parestezja, niedoczulica, zawroty głowy,
złe samopoczucie, łysienie.
•
Do poważnych działań niepożądanych należą obrzęk
naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, rumień wielokształtny, obrzęk
jednej z kończyn dolnych.
5. Pochodne alliloaminy
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
46
6. Pochodne morfoliny
amorolfina
hamuje syntezę ergosterolu (hamuje enzymy:
∆
14
-reduktazę i ∆
8
-∆
7
-izomerazę warunkujące
przekształcanie lanosterolu do zymosterolu i
fokosterolu do episterolu), co powoduje
magazynowanie nieprawidłowych steroidów w
błonie komórkowej i cytoplazmie grzyba.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
47
7. Inne leki przeciwgrzybicze
cyklopiroksolamina
chelatuje wielowartościowe kationy (Fe
3+
lub Al
3+
) blokując aktywność enzymów
uczestniczących w degradacji nadtlenków w
komórkach grzyba.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
48
•
W leczeniu grzybic powierzchownych
wykorzystuje się także wiele starych mniej
specyficznych leków, wykazujących zwykle
mierną skuteczność; do leków takich należą np.
barwniki (metylorozanilina –fiolet krystaliczny),
kwas undecylenowy, kwas salicylowy czy
roztwory jodu.
7. Inne leki przeciwgrzybicze
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
49
Ciąża (kategorie ryzyka stosowania w
ciąży)
i laktacja
•
Kategoria D - worykonazol.
•
Kategoria C - flucytozyna, ketokonazol, flukonazol,
itrakonazol i kaspofungina,
•
Kategoria B - amfoterycyna B i terbinafina.
•
Nie wiadomo czy wydzielają się z mlekiem:
amfoterycyna B, worykonazol, kaspofungina i flucytozyna.
•
Do mleka wydzielają się:
terbinafina (stężenie w mleku do stężenia w osoczu – 7:1),
flukonazol (osiąga takie samo stężenie w mleku jak w
osoczu),
itrakonazol i ketokonazol
- nie zaleca się ich podawania w okresie laktacji.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Leczenie grzybicy paznokci
•
Leczenie powinno być poprzedzone badaniem mikologicznym
ustalającym typ patogenu.
•
Leczenie miejscowe - 8% cyklopiroks (Batrafen) lub 5% amorolfinę
(Loceryl) w formie lakierów do paznokci, a także 1% bifonazol w kremie
mocznikowym (Mycospor-Onychoset z pilniczkiem do zdrapywania
paznokcia) lub w postaci plastrów.
•
W terapii ogólnej dobre efekty przynosi stosowanie terbinafiny (Lamisil)
przez 6 tygodni lub dłużej, niekiedy przez 6 miesięcy.
Powszechniej stosowana jest terapia pulsowa polegająca na podawaniu
przez 7 dni w miesiącu itrakonazolu (Orungal) w odpowiedniej dawce.
W płytce paznokciowej gromadzi się lek w takim stężeniu, że nie ma
potrzeby podawać go częściej. Cała kuracja wymaga zastosowania 2-3
pulsów.
Wygląd paznokcia poprawia się dopiero po 6-9 miesiącach od
zakończenia leczenia.
50
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
51
Leczenie ogólnoustrojowe
•
W ciężkich głębokich zakażeniach grzybiczych należy zastosować
terapię lekami do podawania dożylnego.
Po uzyskaniu poprawy można kontynuować terapię lekami doustnymi.
•
Leczenie przeciwgrzybicze powinno się kontynuować do czasu
ustąpienia objawów zakażenia, uzyskania negatywnych wyników
badań w kierunku obecności zakażenia, wzrostu liczby neutrofilów do
wartości > 2 G/l, liczby CD4+ > 0,4 G/l lub zakończenia leczenia
immunosupresyjnego
•
W terapii inwazyjnej kandydozy leczeniem pierwszej linii powinna być
kaspofungina lub lipidowa postać amfoterycyny B, a w przypadkach
mniej nasilonej neutropenii— flukonazol.
•
W leczeniu układowej aspergilozy lekiem z wyboru powinien być
worykonazol, a w przypadku przeciwwskazań do jego stosowania,
nietolerancji lub nieskuteczności — lipidowa postać amfoterycyny B
lub kaspofungina.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
52
• W grzybiczym zakażeniu mózgu i opon mózgowo-
rdzeniowych, najczęściej rozpoznaje się
kryptokokozę i kandydozę.
Podstawowym sposobem leczenia jest podawanie
amfoterycyny z flucytozyną, często stosowany jest
także flukonazol podawany z amfoterycyną B.
• W grzybicach powierzchownych wymagających
terapii lekami działającymi ogólnieustrojowo
najczęściej wystarczająca jest terapia lekami
doustnymi.
• W przewlekłych i rozległych zakażeniach
narządów moczo-płciowych poza lekami
działającymi miejscowo główną rolę odgrywają
flukonazol i itrakonazol w postaci do podawania
doustnego.
Warszawski Uniwersytet
Medyczny
Dziękuję za uwagę