METODA ZABAWOWA

METODA ZABAWOWA

KLASYCZNA

KLASYCZNA

Milena Marynowska

Milena Marynowska

PWiTP gr.B

PWiTP gr.B

Metoda ta występuje wtedy,

Metoda ta występuje wtedy,

gdy źródłem aktywności

gdy źródłem aktywności

ruchowej dzieci jest konkretna

ruchowej dzieci jest konkretna

sytuacja pedagogiczna.

sytuacja pedagogiczna.

Bardzo ważną rolę w tej

Bardzo ważną rolę w tej

metodzie odgrywa fabuła,

metodzie odgrywa fabuła,

która sterować będzie

która sterować będzie

zabawą dzieci.

zabawą dzieci.

ZABAWA

ZABAWA



Nauczyciel może bawić się z dziećmi,

Nauczyciel może bawić się z dziećmi,

bądź czuwać nad jej przebiegiem;

bądź czuwać nad jej przebiegiem;



Zabawę kończy wychowawca /

Zabawę kończy wychowawca /

nauczyciel;

nauczyciel;



Jej reguły powinny być dość proste.

Jej reguły powinny być dość proste.

GRA RUCHOWA

GRA RUCHOWA



Jest odmianą metody zabawowej;

Jest odmianą metody zabawowej;



Ma bardziej złożony charakter niż

Ma bardziej złożony charakter niż

zabawa;

zabawa;



Toczy się wg ściśle określonych

Toczy się wg ściśle określonych

przepisów;

przepisów;



Występuje współzawodnictwo

Występuje współzawodnictwo

(np.między drużynami);

(np.między drużynami);



Gra kończy się w momencie wygrania

Gra kończy się w momencie wygrania

przez któryś z zespołów.

przez któryś z zespołów.

fabuła w zabawie

fabuła w zabawie

=

=

przepisy w grze

przepisy w grze

ruchowej

ruchowej

Gdzie można zastosować tę

Gdzie można zastosować tę

metodę?

metodę?



szkoła,

szkoła,



świetlica,

świetlica,



hale sportowe,

hale sportowe,



boiska,

boiska,



teren otwarty, np. park, las..

teren otwarty, np. park, las..

FUNKCJE GIER I ZABAW:

FUNKCJE GIER I ZABAW:



rekreacyjna,

rekreacyjna,



wychowawcza,

wychowawcza,



dydaktyczna,

dydaktyczna,



kształtująca cechy

kształtująca cechy

motoryczne.

motoryczne.

Zabawy i gry są

Zabawy i gry są

niezastąpionym środkiem

niezastąpionym środkiem

wychowawczym wówczas,

wychowawczym wówczas,

gdy prowadzący zna ich

gdy prowadzący zna ich

metodykę.

metodykę.

Warunki prawidłowego

Warunki prawidłowego

prowadzenia gier i zabaw:

prowadzenia gier i zabaw:



ich gruntowna znajomość, która

ich gruntowna znajomość, która

pozwoli na odpowiedni dobór,

pozwoli na odpowiedni dobór,

wprowadzanie urozmaiceń, bądź

wprowadzanie urozmaiceń, bądź

operowanie nimi np. w zależności od

operowanie nimi np. w zależności od

liczby uczestników lub sytuacji, w jakiej

liczby uczestników lub sytuacji, w jakiej

zabawa się odbywa;

zabawa się odbywa;



organizacja zabawy tak, by kształciła i

organizacja zabawy tak, by kształciła i

wychowywała.

wychowywała.

CO SKŁADA SIĘ NA DOBRĄ

CO SKŁADA SIĘ NA DOBRĄ

ORGANIZACJĘ ZABAWY?

ORGANIZACJĘ ZABAWY?



wybór odpowiedniego miejsca, np.

wybór odpowiedniego miejsca, np.

boisko przyszkolne, miejski stadion,

boisko przyszkolne, miejski stadion,

plac zabaw;

plac zabaw;



umiejętne kierowanie grupą, czyli

umiejętne kierowanie grupą, czyli

sprawne organizowanie, a nie

sprawne organizowanie, a nie

dyrygowanie lub rozkazywanie;

dyrygowanie lub rozkazywanie;



przestrzeganie bezpieczeństwa, czyli

przestrzeganie bezpieczeństwa, czyli

utrzymanie dyscypliny, przestrzeganie

utrzymanie dyscypliny, przestrzeganie

zasad gry i eliminacja brutalności, czy

zasad gry i eliminacja brutalności, czy

agresji;

agresji;



dobór i odpowiednie zastosowanie

dobór i odpowiednie zastosowanie

przyborów, ich stosowanie pomaga

przyborów, ich stosowanie pomaga

właściwej interpretacji treści zabaw;

właściwej interpretacji treści zabaw;



właściwe wykorzystanie sytuacji

właściwe wykorzystanie sytuacji

wychowawczej, typu: pomoc

wychowawczej, typu: pomoc

słabszym, uczciwość, dzielność,

słabszym, uczciwość, dzielność,

których zadaniem jest uświadomienie

których zadaniem jest uświadomienie

uczestnikom jak należy się

uczestnikom jak należy się

zachowywać w danej sytuacji;

zachowywać w danej sytuacji;



odpowiednia postawa prowadzącego,

odpowiednia postawa prowadzącego,

czyli kierowanie zabawą i tworzenie

czyli kierowanie zabawą i tworzenie

odpowiedniej atmosfery.

odpowiedniej atmosfery.

ISTOTA…

ISTOTA…

- ucznia stawia się w sytuacji

- ucznia stawia się w sytuacji

zadaniowej za pomocą fabuły zabawy

zadaniowej za pomocą fabuły zabawy

lub przepisów gry;

lub przepisów gry;

- działania uczniów są samodzielne,

- działania uczniów są samodzielne,

- rola nauczyciela ogranicza się tylko

- rola nauczyciela ogranicza się tylko

do organizowania zabawy lub gry;

do organizowania zabawy lub gry;

Przykładowa zabawa

Przykładowa zabawa

„

„

Bocian i żaby”

Bocian i żaby”

Na środku boiska wyznaczamy staw, a w środku małe

Na środku boiska wyznaczamy staw, a w środku małe

kółeczko – wysepka dla bociana. Bocian stoi na wysepce, a

kółeczko – wysepka dla bociana. Bocian stoi na wysepce, a

żaby w przysiadzie na obwodzie koła.

żaby w przysiadzie na obwodzie koła.

Żaby pytają „Panie bocianie, czy chcesz żabkę na

Żaby pytają „Panie bocianie, czy chcesz żabkę na

śniadanie?” Potem wskakują do stawu i wyskakują z niego, a

śniadanie?” Potem wskakują do stawu i wyskakują z niego, a

bocian stara się je złapać w obrębie stawu. Złapane żabki

bocian stara się je złapać w obrębie stawu. Złapane żabki

zabiera na wyspę. Gdy złapie umówioną liczbę żab, wybiera

zabiera na wyspę. Gdy złapie umówioną liczbę żab, wybiera

się innego bociana.

się innego bociana.

Wady metody zabawowej:

Wady metody zabawowej:

-

może występować współzawodnictwo

może występować współzawodnictwo

wśród uczniów, powodujące

wśród uczniów, powodujące

zachowania agresywne,

zachowania agresywne,

-

wymaga bardzo dobrego

wymaga bardzo dobrego

przygotowania ze strony nauczyciela,

przygotowania ze strony nauczyciela,

Zalety metody zabawowej:

Zalety metody zabawowej:

+ proste reguły,

+ proste reguły,

+ może przyjmować różnorodne formy -

+ może przyjmować różnorodne formy -

przyjemne dla uczniów,

przyjemne dla uczniów,

+ łatwo znaleźć miejsce do

+ łatwo znaleźć miejsce do

przeprowadzenia zabaw,

przeprowadzenia zabaw,

+ rozwija sprawność fizyczną dzieci,

+ rozwija sprawność fizyczną dzieci,

+ uczy współpracy zespołowej,

+ uczy współpracy zespołowej,

+ współdziałanie uczniów z nauczycielem.

+ współdziałanie uczniów z nauczycielem.

BIBLIOGRAFIA

BIBLIOGRAFIA



Strzyżewski St., „

Strzyżewski St., „

Proces wychowania

Proces wychowania

w kulturze fizycznej”

w kulturze fizycznej”

, WSiP,

, WSiP,

Warszawa 1986.

Warszawa 1986.



Wlaźnik K.,

Wlaźnik K.,

„Wychowanie fizyczne w

„Wychowanie fizyczne w

przedszkolu”

przedszkolu”

, WSiP, Warszawa 1976.

, WSiP, Warszawa 1976.